bloggang.com mainmenu search
เจ๊าะแจ๊ะถูกกักบริเวณ
ช่วงไวรัสโควิด-19 (COVID-19)ระบาดหนักในจังหวัดที่อยู่
จึงมีการปิดกั้นเขตตำบลไปมาหาสู่กันยาก
ตั้งแต่วันที่ 6-30เม.ย.2563
หากต้องการข้ามเขตแดนก็ต้องขออนุญาตกันวุ่นวาย
จึงต้องแยกบ้านกับครอบครัว เพื่อความสะดวก
เพราะคุณที่บ้านกับลูกสาวต้องไปทำงานในเมือง
เลยต้องอาศัยที่บ้านในเมือง
แม่ตะลีไม่ต้องทำงานแล้วอยู่บ้านหนึ่งคนกับ1ตัว
คือแม่ตะลี กับเจ๊าะแจ๊ะ

ข้าวหอม-มะลิ อยู่กับพ่อและพี่
เกือบทุกคืน เจ๊าะแจ๊ะก็จะมีอาการวุ่นวาย
นอนอยู่ที่หน้าประตู คอยมองไปที่ถนน
คอยว่าเมื่อไหร่พ่อกับพี่จะกลับบ้าน
แล้วลูกไล่ ข้าวหอม มะลิ ไปไหน
ไม่เห็นมาตอแยเลย
4คืนแรก จะร้องหา โหยหวนมาก
ดูแล้วน่าเวทนา




กลางคืนจะร้องมาก กลางวันจะเงียบหน่อย
แม่ไปไหนก็เดินตามไม่ห่าง
จะเข้าห้องน้ำห้องส้วมก็จะแทรกตัวเข้าด้วย
เฮ้อ!!!...เจ๊าะแจ๊ะเอ๋ย





ปีนี้เจ๊าะแจ๊ะดูอ่อนแรงและทรุดโทรมไปมาก
แต่ยังสดใสเดินเหินได้ดีอยู่
ยกเว้นการขึ้นลงบันได
มักจะพลาด ตก ไถลลงไปนอนกองอยู่ตีนบันได
ต้องรีบไปอุ้ม บางครั้งขาแพลง
เดินไม่ไหว ร้องเอ๋งๆ
ตอนนี้เลยใช้วิธีอุ้มขึ้นอุ้มลงบันได
ไม่ปล่อยให้ ขึ้น ลงเอง








ไม่ปล่อยให้ไปเดินเล่นนอกบ้าน
เพราะช่วงนี้ไม่ได้ไปหาสัตวแพทย์
เพื่อฉีดยากันเห็บหมัด
เลยใช้วิธีกักตัวอยู่แต่ในรั้วบ้าน
ซึ่งเห็บหมัดไม่ค่อยมาขึ้นเหมือนตอนปล่อยให้ไปเดินเล่นนอกบ้าน
ตั้งแต่กักบริเวณ เจอหมัดอยู่แค่ 1 ตัว



ไม่เจอน้องข้าวหอม มะลิมาตั้งแต่ 6 เม.ย.
แต่มีแมวนักเลงหลังบ้านมาก่อกวนอารมณ์แทนเสมอ
แรกๆก็วิ่งไล่เห่า ลูกแมวกลัววิ่งขึ้นต้นไม้
หลังๆมา แมวเริ่มโต ไม่กลัวยายแจ๊ะ
เดินหันหน้ามาพร้อมประจันบาน
โฮะ....เจ๊าะแจ๊ะเห็นแมวเอาจริง
เลิกยุ่งกะมันดีกว่า
ได้หน้าไม่คุ้มหน้าแหก
มันมากันเป็นครอบครัว!



สวัสดี
 
Create Date :15 เมษายน 2563 Last Update :15 เมษายน 2563 10:25:25 น. Counter : 1352 Pageviews. Comments :23