บันทึกการเดินทาง.....อ่างขาง อ่างขาง.... อีก 2 นาทีจะครบ 5 ชั่วโมง สำหรับระยะเวลาที่ใช้ในการเดินทางจากเชียงใหม่ไปดอยอ่างขาง จุดมุ่งหมายของเราอยู่ที่เกษตรหลวงอ่างขาง ใครสักคนจองที่พักไว้ที่ตรงนั้น ผมเหลือบตามองป้ายข้างทางเป็นระยะๆ เนื่องจากเส้นทางไปอ่างขางไม่ว่าจะเป็นเส้นทางไหนก็ล้วนแล้วแต่เป็นเส้นทางที่เพิ่งเคยขับครั้งแรกไม่ต่างกัน ยิ่งมาใช้เส้นทางเชียงดาว ผ่านหมู่บ้านอรุโนทัย ซึ่งถือว่าเป็นทางรอง ไม่ใช่เส้นทางหลักที่คนเขาใช้กันแบบนี้ ก็ยิ่งต้องมองหาป้ายกันบ่อยหน่อย โชคดีที่กรมทางหลวงพอมีงบเหลืออยู่บ้าง ป้ายบอกทางไปอ่างขางจึงมีอยู่เป็นระยะๆ ที่เลือกเส้นทางนี้แทนที่จะไปเส้นทางฝาง ก็เนื่องจากมีคนขู่มาว่าทางนั้นเป็นเส้นทางที่โหดร้ายที่สุดในประเทศไทย อีกอย่างในเส้นทางฝางนั้นผมเคยเป็นผู้โดยสารมาก่อนในการขึ้นอ่างขางครั้งแรกเมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้ว รู้ซึ้งดีว่าการขึ้นด้วยเกียร์ 2 แบบต่อเนื่องกว่า 10 นาที นั้น สร้างความอยากรู้อยากเห็นให้กับอะไรๆ ที่อยู่ในท้องได้อย่างมาก จนบางที่มันก็คงอยากออกมาดูโลกข้างนอกบ้าง สุขภาพร่างกายของผู้โดยสารเป็นเรื่องสำคัญครับ ซึ่งจะตรงกันกับทฤษฎีที่ว่า การเมารถจะแปลผกผันกับความสนุก ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้การเดินทางในครั้งนี้ ใช้เวลานานกว่าปรกติไปซักหน่อย แต่ก็ใช่ปัญหาครับ เนื่องจากการเดินทางท่องเที่ยวนั้นอย่าพยายามทำให้เกิดปฎิกริยารีบร้อนเร่งรีบ ซึ่งถ้าเราไม่รีบร้อนทุกๆ ที่ที่เราผ่านก็จะกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวได้หมด เจอป้ายบอกทางก็แวะ เจอดอกไม้ข้างทางก็แวะ เจอหญ้าข้างทางก็แวะ เจอร้านกาแฟก็แวะ เจอร้านข้าวขาหมูก็แวะ เจอจุดชมวิวก็แวะ เจอสาวก็แวะ.... แวะมันให้หมดครับ ไหนๆ ก็ขับรถมาแล้ว เอาให้คุ้ม เส้นทางที่คนมักจะเรียกติดปากว่าเส้นบ้านอรุโนทัย เป็นเส้นทางที่ขับสบายๆ ค่อนข้างทำความเร็วได้มากในช่วงแรก เนื่องจากเป็นถนนทำใหม่และเลนค่อนข้างกว้าง การทำโค้งของถนนช่วงนี้ทำได้ค่อนข้างดี แต่พอเลยหมู่บ้านอรุโนทัยไปแล้ว จะเป็นถนน 2 เลน แคบๆ โชคดีที่วันที่ไปรถที่ขับสวนทางมามีไม่มากเท่าไหร่ เลยขับสบายๆ ที่จุดหมายปลายทาง.............. เกษตรหลวงอ่างขางตอนปลายฝนต้นหนาวแบบนี้ แม้จะคราคร่ำไปด้วยผู้คนที่หวังขึ้นไปยลโฉมไม้ดอกหลากสีหลากชนิดที่หาดูได้ยากบนพื้นที่ราบ แต่ช่วงที่ผมไปอาจสร้างความผิดหวังให้กับใครหลายๆ คน เนื่องจากเป็นช่วงเวลาที่เจ้าหน้าที่กำลังตระเตรียมดอกไม้ที่ว่าลงแปลง ดังนั้นที่เห็นๆ อยู่จึงเป็นกะหล่ำและคะน้าที่ใบเป็นรูๆ...เกือบทั้งหมด ดอกไม้ไปไหน?????... ไปเจอรุ่นน้องคนหนึ่งข้างบน เขาเป็นเจ้าหน้าที่โครงการหลวงฝ่ายจัดสวนกำลังเร่งสั่งงานลูกน้องให้ขนต้นโน้นต้นนี้ไปปลูก "กำลังเตรียมอ่ะพี่"..ว่างั้น สงสัยใครที่จะไปอ่างขางเพื่อดูดอกไม้อาจต้องไปสักช่วงเดือนธันวาเป็นต้นไป ถึงจะงาม.. ในส่วนจองที่พักที่คนคนหนึ่งจองไว้เป็นเรือนพักรับรองของโครงการหลวง มีหลายแบบทั้งแบบบ้านเป็นหลัง และแบบเป็นห้องบนตึกเหมือนโรงแรม เขาเปิดให้เช่าเป็นที่พัก ซึ่งผมว่าราคาค่อนข้างแพง ห้องหนึ่ง 2 พันกว่านอนได้ 5 คน มีอุปกรณ์ให้ครบ ก็เหมาะสำหรับคนที่ไม่ต้องการชีวิตในแบบเปื้อนฝุ่นหรือาจรังเกียจความลำบากและอาจรวยมากกกกกกกแบบเจ้าของบล๊อคคนนี้ เป็นต้น ที่ผ่านมาชีวิตไม่เปื้อนฝุ่นเลยครับผมน่ะ และร้วยรวยยยย...จุ๊กกรู้ รอบๆ ที่พักเป็นต้นเมเปิลญี่ปุ่นครับ อะไรๆ ที่เล็กๆ ก็ให้เป็นญี่ปุ่นไว้ก่อน ผมก็เคยสงสัยในที่มาเหมือนกัน สนญี่ปุ่น จั๋งญี่ปุ่น อีกหลายๆ อย่าง สงสัยคนญี่ปุ่นชอบทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก....กระมัง ซึ่งตรงข้ามกับคนไทยที่ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่... อุ้ยย อุ้ยยย ไม่เอา ไม่พาดพิง... เมื่อจัดแจงกับเรื่องที่พัก แบ่งห้องหับกันแล้วก็ขนของลงรถ เราจะออกเดินทางไปยังจุดชมวิว เวลาในตอนนั้นประมาณ 4 โมงเย็น ที่ต้องออกเร็วขนาดนี้ก็เนื่องจากพวกเราไม่มีกำหนดการจะขึ้นจุดชมวิวในตอนเช้าเพื่อไปชมพระอาทิตย์เหมือนคนอื่นๆ แต่อยากไปดูจุดชมวิว..เท่านั้น... ขับรถขึ้นเขาไปทางด้านหลังของโครงการหลวงสักประมาณ 2 กิโล ถึงถนนใหญ่ เจอ 3 แยก เนื่องด้วยไม่มีใครทราบว่าจุดชมวิวที่จะไปนั้นไปทางด้านขวาหรือด้านซ้าย ดังนั้นผมจึงเลี้ยวซ้าย... ไม่มีเหตุผลหรอกครับ....ผมมาววว ขับรถไปเรื่อยๆ เปิดเพลงเพราะๆ ข้างหลังกระบะก็ฮาเฮ สักพักมีเสียงเรียกให้จอดๆๆๆ แล้วก็ตะโกนบอกว่าเราคงมาผิดทางแล้วล่ะ อืมมม... ตอนนั้นผมก็คิด แต่ไม่กล้าบอก เอิ้กๆๆๆ ก็แม๋ ...ขับมาตั้งนานจวนจะถึงดอยแม่สลองอยู่ละ ยังไม่เห็นตรงไหนมันควรจะยืนชมวิวได้เลยอ่ะ แต่ไหนๆ ก็มาแล้ว ป้ายข้างทางเขาบอกว่าเลี้ยวซ้ายขึ้นไปดูค่ายทหารผาหัวโล้น...อ่านชื่อยังไม่ค่อยแน่ใจว่าเป็นภูเขาหรือทหารกันแน่ที่หัวโล้น แต่ก็ไป เพราะอยากรู้ ไปตามทางลูกรังด้านซ้ายเป็นประเทศไทย ด้านขวาเป็นพม่า สักพักก็ถึงจุดชมวิว ซึ่งสร้างความผิดหวังอย่างมาก เห็นธงพม่าอยู่ลิบๆ นอกนั้นก็เขาหัวโล้นอย่างว่าจริงๆ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ดังนั้นผมจึงตัดสินใจขับต่อไป เพราะเห็นว่าข้างหน้ามีแปลงปลูกอะไรซักอย่างอยู่ตรงนั้น อย่างน้อยก็น่าจะมีอะไรให้ดูมากกว่านี้บ้าง ...ไร่สตอเบอรี่ครับ แหล่งท่องเที่ยวแห่งแรกของพวกเรา....มาโดยบังเอิญแท้ๆ.. เจอลุงเขากำลังคัดผลใส่กล่องอยู่ บางคนที่ยังไม่ถอดร่างนักวิจัยออกไปก็ถามถึงต้นทุน รายได้ แหล่งที่ขาย ก็ได้ความรู้ติดตัวกันไปเล็กน้อย จากนั้นก็ใช้การตีสนิทเมื่อตะกี้ขอซื้อสตอเบอรี่จากคุณลุง 40 บาท ได้มาถุงเบ้อเร่อ โอ่...อย่างนี้นี่เอง ผู้หญิงนี่น่ากลัวจริงๆ แฮะ ขากลับทุกคนล้มเลิกที่จะไปจุดชมวิวแล้วในตอนนั้น เพราะไม่ทราบจริงๆ ว่ามันอยู่ตรงไหน ก็เลยขับรถกลับ เขาให้อ้อมไปอีกทาง เพราะทางเดิมเป็นทางออกแต่ห้ามเข้า ขับไปสักพักก็เจอจุดชมวิว.. ถึงซะที... แม้จะไม่มีอะไรให้ดูในตอนนั้น แต่ผมว่าผมมาถึงแล้วครับ อ่างขาง นึกภาพตอนเย็นๆ ที่ผู้คนมากมายมามุงดูพระอาทิตย์ตกดิน และตอนเช้ามืดที่ต่างฝ่าความหนาวมานั่งดูพระอาทิตย์ขึ้นตรงจุดนี้ ถึงตอนนี้ผมนึกภาพออกหมดแล้ว ดังนั้น พรุ่งนี้ผมจะไม่ตื่นเช้า ขี้เกียจ เอิ้กๆๆๆ การเดินทางมาอ่างขางครั้งที่ 2 ของผมแตกต่างจากครั้งแรกพอประมาณ ครั้งนั้นมาทำงานและหนาวมาก แต่ครั้งนี้ไม่หนาวและมาเที่ยว แต่ภาพของอ่างขางที่เคยเห็นมาก็ยังคงเหมือนเดิม และเชื่อว่าอีกนับสิบๆ ปีจากนี้ไปก็จะยังเหมือนเดิม ส่งท้ายๆ ผมเอากราฟของการเดินทางครั้งนี้มาแบ่งปันกันดูนะครับ เริ่มแรกเราอยู่ที่เชียงใหม่ความสูงประมาณ 300 เมตรจากระดับน้ำทะเล ขับไปเรื่อยๆ จะเห็นว่าบางช่วงมีความลาดชันค่อนข้างสูง ขึ้นๆ ลงแบบทันทีทันใดแบบที่เห็นนี่แหละครับเชื่อว่าถ้าเอาไปวัดเส้นทางหลักคงโหดกว่านี้เยอะ หลายคนที่อยากขับรถไปเองก็พยายามศึกษาเส้นทางและดูสภาพรถหน่อยเน่อ โดยเฉพาะเบรค เพราะว่าจะต้องได้ใช้ตลอดเวลาเลยทีเดียว.... จอดๆๆๆ จะอ๊วก!!! จอดๆๆ จะอ๊วก!!!.... ...................น้ำใจ................... โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:00:15 น.
ฝากถึงคนที่เผลอเข้ามาอ่านนะครับ
ความจริงบล๊อคในวันนี้ตั้งใจจะเอารูปมาให้ดูอย่างเดียว ซึ่งเป็นรูปเพียงไม่กี่รูปที่ได้ถ่าย เนื่องจากกล้องที่เอาขึ้นไปนั้น แบตดันหมด ก็อาศัยกล้องของคนอื่นถ่ายมา ก็จะมีแค่ไม่มีรูปน่ะครับ แต่พอเอารูปมาลงแล้วไม่เขียนอะไรเลยก็ดูจะไม่เป็นตัวเองซัเท่าไหร่ เลยเขียนเล็กๆน้อยๆ ปรากฏว่า... ยาวไปหน่อย...... เพียงเพราะอยากเก็บบันทึกการเดินทางจริงๆ เอาไว้อ่านเองน่ะครับ ใครอยากอ่านก็อ่านเน่อ ไม่ค่อยมีสาระอะไรเท่าไหร่ แต่ถ้าใครจะแว๊บมาดูรูปเท่านั้น ก็พอใจแล้วครับ ^^ โดย: น้ำใจ IP: 202.28.24.245 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:30:16 น.
แวะมาอ่านและชมบรรยากาศค่ะ
ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์นะคะ โดย: nokkatua วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:11:53 น.
งืม ๆๆ ใครกันแน่หนีไปเที่ยว.... ^^
อ๊ะๆ...รูปสุดท้ายนั่นลุงที่ไหนน่ะ...หุหุ โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:24:35 น.
อยากไปที่นี่เหมือนกัน
แต่ไม่มีเวลาเลยครับ ช่วงปีใหม่ ท่าทางจะสวยนะเนี่ย โดย: chalawanman วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:52:59 น.
รุ่นน้องพี่เค้าคงลืมบอกพี่ไปมั้งว่า โครงการหลวงต่างๆ เค้าขนดอกไม้ไปเป็นตู้คอนเทนเนอร์เข้ากรุงเทพฯ (ไปร่วมงานพระราชพิธีที่เพิ่งผ่านพ้น)
... ตอนนี้เลยไม่ค่อยมีอะไรให้ชมเท่าไหร่ ... สักธันวาคม คงมีดอกไม้ให้ชมเหมือนเดิมแล้ว อากาศก็คงเย็นขึ้นด้วย ... เพิ่งพาแขกขึ้นไปเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ... ต้นท้อทั้งแปลง มีออกดอกอยู่ต้นเดียว แถมเจอลูกมันเล็กกะจิ๊ดริด ซูมกันซะยังกะลูกใหญ่เชียว เอาไว้หลอกคนอื่น ... ... ยังเล่าเรื่องได้เจ๋งเหมือนเดิมพี่ ... สนุกดี ... โดย: SIMAKHA วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:04:48 น.
ภาพสวยจังเลยอ้าย (ยกเว้นภาพสุดท้าย.. หลอน ติด วิญญาณ)
ปลายปีนี้ได้ไปแน่ๆ ไว้เจอกันเน้อ โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:31:40 น.
อ้าวกลับมาตอนเย็น รูปสุดท้ายหายไปไหนแล้วเนี่ยะ ...
โดย: SIMAKHA วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:50:20 น.
^
^ รูปมันไม่ชัดครับน้อง เดี๋ยวจะหารูปที่ชัดๆ มาแทน ^^ โดย: ฤทัยนาวา วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:08:57 น.
อ๊ะ...อลังการบล็อกอ่างขาง
เด๋วขอไปตั้งสติก่อน... คืนนี้จะมาอ่าน กลับบ้านก่อน ตอนนี้อยู่ที่ทำงานคนเดียว ............. ตะกี้เพิ่งอัพบล็อกใหม่...งามขนาดเลย มีเวลาแวะไปดูอีกทีนะจ๊ะน้องชาย... โดย: ทากชมพู IP: 58.136.52.247 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:57:14 น.
หวัดดีจ้า..
แวะมาทักทาย เดี๋ยว ค่อยมาอ่านใหม่ งานเยอะขนาดดดด... รูปสวยมาก ฝีมือสุดยอดเลยค่ะ ชอบรูปสุดท้ายที่สุด..ทำโปสการ์ดได้เลยนะนี่ ชอบ ชอบ โดย: ม๊ามี๊@มะหมี่ IP: 203.156.177.171 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:35:46 น.
ทราบแล้วคะว่าคุณ น้ำใจนะรวยเน้นๆ ว่าสตอบอรี่ถุงใหญหรือค่ะ สี่สิบบาททานอิ่มทั่งคณะหรือเปล่าจ้ะ
โดย: Opey วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:07:36 น.
โอ่...มีแต่เม้นสาว ๆ เน๊อะ บ้านนี้
ท่าทางเจ้าของบ้านจะเสน่ห์แรงนะเนี่ยนะ ^^ รูปสุดท้ายหายไป..จะมารอดูรูปชัด ๆ นะอ้ายนะ..... โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:20:48 น.
โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:19:45 น.
อ้าว..รีบวิ่งมาเลย
ไหนล่ะ ภาพสุดท้าย...ว้า...ผิดหวังนะเนี่ย ............................................ เล่าเรื่องได้ยืดเยื้อคุณภาพอีกเช่นเคย กว่าจะถึงจุดชมวิว... เหนื่อยแสนสาหัส เมารถแทน.... รอติดตามตอนต่อไปนะ. .ดูจิ๊...จะไปดูพระอาทิตย์ตอนเช้าทันมะ โดย: ทากชมพู วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:22:50 น.
อ้อ...ชื่อ วรกรเหรอจ๊ะ
อิอิ ชื่อ ยังหล่อขนาด... โดย: ทากชมพู วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:25:11 น.
โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:00:02 น.
... เราตกข่าวอะไรหรือเปล่าหว่า ...
... ถ้าไม่บอกนี่คิดว่าจีบกันจริงนะเนี่ยะ (แล้วใครมาบอกล่ะ ... ไม่มี๊.... ไม่มี ... คิดไปเองทั้งนั้นเลยเรา) ... ... ไปทำงานก่อนดีกว่า โดย: SIMAKHA วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:35:15 น.
คิดเอาไว้ว่าอยากจะขึ้นดอยอ่างขางเหมือนกันค่ะ
ดีนะเนี่ยที่คุณฤทัยนาวา อัพบล๊อกก่อน จะได้ไปดูช่วงธันวาถึงมกราแทน รูปสวยจังค่ะ โดย: NongHome วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:51:13 น.
... เหอ ... เหอ ... เหอ
... เข้ามาบอกว่าไม่มีอะไรนะคะ ความเห็นข้างบนเนี่ยะ ... อำเล่น ... เบื่อข่าวสารบ้านเมือง เลยป่วนไปเรื่อย ... โดย: SIMAKHA วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:43:30 น.
ถ่ายรูปสวยจังเลยนะก๊ะ (กล้องมันดี)
ขายต่อน้องมั้ย เหอ ๆ ทำเป็นเที่ยวร่าเริงหนุกหนาน แหม! ทีน้องบอกเอาข้อมูลที่พักให้หน่อย ทำเป็นลีลา อืม...อ่านบล็อคน้องด้วยนะ น้องอัพอีกแล้ว โดย: MARON CREAM วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:20:01 น.
เป็นหวัดยังไม่หายเลยครับ อาทิตย์หนึ่งแล้วอ่ะ ทำไมเดี๋ยวนี้เป็นหวัดนานขึ้นๆ ไม่ไหวๆ
อากาศเปลี่ยน ร่างกายแปร แนวคิดปรวน.... สงสัยต้องเซตอัพตัวเองใหม่ หลังจากไปได้ยิน นปก เขาปราศรัยระดมคน ต่อต้านรัฐบาลปละต่อต้านพันธมิตร มา 2 คืนติดๆ ผมต้องไปนั่งฟังสวดศพในวัดใกล้ๆ เวที นปก รู้สึกแย่ๆ กับงานศพอยู่แล้ว ยังมารู้สึกแย่กับปรรยากาศการปราศรัยที่ตะเบ็งเสียงผ่านลำโพง สนั่นลั่นทุ่ง.. ฟังพระท่านเทศน์ผสมกับเสียงตะโกนด่า...ช่างได้อารมณ์จริงๆ ครับ "มุสาวาทา เวระ.." "กูจะฆ่าเมิงงงง ไอ้พันธมิดดดดด...." "ศรัทธาโยม โยมต้องมีศรัทธา ก็เหมือนกับที่ญาติโยมมารวมตัวกันในวันนี้ นั้นก็ต้องอาศัยศรัทธา...." "พวกกูมีหมด ทั้งอาร์พีจี ทั้งเอ็มเจ็ดสิบ..อยากลองเดี๋ยวกูจัดห้ายยย....." "นอกจากศัรทธาแล้วนะโยม โยมต้องมีทั้งอาร์พีจี และมีเอ็มเจ็ดสิบเป็นตัวเสริมให้ศรัทธาของญาติโยม..." ปนกันมั่วไปหมด...พ่อแม่พี่น้องเอ้ย.. สักพักก็มีข่าวว่า เสื้อแดงยิงเสื้อเหลือง ตรงใกล้ๆ บริเวณนั้น.. นี่เชียงใหม่บ้านผมเหรอเนี่ย..... เป็นอะไรกันไปกันหมดครับ... รู้สึกเศร้าใจยังไงบอกไม่ถูก... โดย: ฤทัยนาวา วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:40:03 น.
^
^ ^ อ้าย .... วันนี้มีใจร้าว ... ละครช่องคุ้มค่านะ โดย: SIMAKHA IP: 124.157.156.36 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:00:19 น.
เหมือนกันเลย พี่เป็นหวัดหลายวันขึ้นทุกที
นี่ก็ยังไม่หายเท่าไหร่ ............น้ำใจ..... ทำไงดีอ่า...ถ้าคืนนี้มันปฎิวัติ?.....กลุ้มเลย... โดย: ทากชมพู วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:14:31 น.
พันธมิตรบุกสุวรรณภมฺ....บรษัทเรา สินค้าส่งออกไม่ได้ วัตถุดิบจาก ปตท. ก็มานอนนิ่งที่สวรรณภูมิ^^!
เป็นหวัดพักผ่อนนักๆ ดื่มน้ำเยอะๆ โด๊ปวิตามิน C ม่ะกี่วันก็หาย หายเร็วๆๆน๊า@*-*@! โดย: ม๊ามี๊@มะหมี่ IP: 203.156.177.171 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:29:24 น.
มะมีไร...เข้ามาดูเฉยๆ
เผื่อฟลุกเจอรูป จขบ. โดย: อัยย์ IP: 58.136.53.231 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:01:26 น.
|
บทความทั้งหมด
|
ภาพสวย บรรยากาศดีมากๆ เลยค่ะ