..."ความจริง"...กับ..."ความรัก".... ค่ำๆ วันเสาร์...ไม่มีไรทำ นั่งมองหิ่งห้อยหน้าบ้าน ที่บินโฉบไปมา มือซ้ายลูบหัวเจ้าเสือที่นอนหมดลายอยู่ข้างๆ เจ้าเสือ แมวน้อยอายุ 3 เดือน เท้าบวมที่นิ้วมีเลือดออกเนื่องจากรถที่จอดหน้าบ้านถอยมาทับเท้า ไม่มีเสียงร้องคราง และไม่แสดงอาการฉุนเฉียว ไม่แว้งกัดมือของเรา ก็แสดงว่าเจ้าเสือไม่ได้เป็นอะไรมาก ...แค่อาจต้องการกำลังใจเท่านั้น ท้องฟ้าที่ดูโล่งโจ้ง แบบนี้ท่าทางฝนคงจะไม่ตก แต่อากาศบวมๆ แบบนี้ เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ ผมเอื้อมมือไปดึงราวตากผ้าที่อยู่ริมชายคาให้เลื่อนเข้ามาในร่มอีกนิด เพื่อความปลอดภัยว่าฝนจะไม่สาด เจ้าเสือตกใจเสียงล้อครูดกับพื้นทรายล้างโรงรถ ลืมตามองหน้าผมก่อนส่งเสียงแง๊วในลำคอเบาๆ พักใหญ่ๆ เสียงเม็ดฝนกระทบกับหลังคาก็ดังขึ้น แม้จะเปาะแปะ แต่สัญญานบอกว่าน่าจะตกหนัก ผมอุ้มเจ้าเสือที่นอนอุตุอยู่ไปวางไว้ในกรง เท้าใช้การไม่ได้ 1 ข้างแบบนี้ ไม่ปลอดภัยนักที่จะให้นอนข้างนอก แมวตัวโตระแวกบ้าน ยังคงแอบมาฉี่เพื่อสร้างเขตแดนในบ้านผมทุกคืน ไม้เว้นแม่แต่หลังคารถผม เดินเข้าบ้าน ปิดประตูลงกลอน ทรุดลงนั่งบนโซฟาราคา 1700 เบาๆ เหลือบตามองไปที่กองทัพรีโมทที่กองอยู่ข้างๆ ใครเลยจะนึกว่าบ้านหนุ่มโสดแบบนี้จะมีรีโมทกองรวมกันกว่า 6 อัน ทีวี ทรูวิชั่น avr dvd1 dvd2 และ amp...ทั้งหมด 6 ยังไม่รวมถึงรีโมทของ ทีวี มินิคอมโบ dvd3 และ แอร์ ที่อยู่ในห้องนอนอีก รวมแล้วบ้านผมมีรีโมททั้งหมด 10 อันพอดิบพอดี หยิบผิดหยิบถูกเลยทีเดียวเชียว บางทีอาจถึงเวลาที่เราต้องสร้างรีโมทสารพัดนึกแบบในหนังเรื่อง click กันได้เสียที .... ระหว่างที่นึกเล่นๆ อยู่นั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นแผ่น DVD วางอยู่บนพื้น บนปก DVD เขียนชื่อหนังว่า CLOSER เป็นหนังเรื่องที่พยายามจะเปิดดูหลายครั้ง แต่ก้มีเหตุให้แคล้วคลาดกันทุกที วันนี้คงไม่พลาดอีกแล้ว ว่าแล้วก็เดินไปหยิบแผ่นหนัง เอื้อมไปเปิดเครื่องเล่น DVD วันนี้ขอไม่เปิด 5.1 เนื่องจากเข้าใจว่าหนังแบบนี้คงไม่เน้นเสียงรอบทิศทาง อ่านบนปกบอกว่าหนังดราม่า คงไม่มีใครเถียงหรือทะเลาะกันแบบเซอราวด์หรอกกระมัง? แค่เสียงทีวีก็น่าจะพอ..... หยิบแผ่นใส่ ดันถาดเลื่อนเข้าไป เครื่องเล่นเริ่มต้นอ่านแผ่น ผมเดินกลับไปนั่งที่โซฟาอีกครั้ง หยิบรีโมทขึ้นมากด...ทีวีเงียบ แต่ทรูวิชั่นเด้งไฟสัญญาน บ่งบอกว่ากำลังเปิดจ้า.. อ่า.....หยิบผิด ก้มลงไปหยิบรีโมทอีกครั้ง คราวนี้ไม่พลาด จากนั้นล้มตัวลงนอน ข้อศอกดันไปโดนรีโมท AV 5.1 ทำงาน เสียงดังสนั่น....ตกใจๆ แต่ไหนๆ ก็เปิดมาละ ฟังเสียง 5.1 ก็ได้ครับ บางทีหนังเรื่องนี้เพลงอาจจะไพเราะก็ได้...ใครจะไปรู้ ..... .... หยิบรีโมท dvd ขึ้นมาเพื่อกด play.... แล้ว CLOSER ก็เริ่มต้นเล่าเรื่องราวที่ผมไม่เคยนึกถึง..... เรื่องราว...ที่เกี่ยวกับความรัก... .... ... ในความคิดผม..... คำถามของหนังเรื่องนี้ทั้งหมด คือ เราใช้ความรักบนพื้นฐานของชีวิตแบบไหน? รัก โกหก หลอก ความจริง ปิดบัง แอบ ซ่อน ลอบ หยาบ กระด้าง อ่อนหวาน......ขึ้นอยู่กับว่าจะเลือกดึงส่วนไหนของคนออกมาใช้ และหนังเรื่องนี้ยังบอกอีกว่า "ความจริง" จำเป็นอย่างไรสำหรับ "ความรัก" เรื่องราวทั้งหมดถ่ายทอดผ่านตัวละคร 4 คน ซึ่งต่างก็เป็นคนแปลกหน้า แต่ทุกคนมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ ต่างก็มีความรู้สึกไวต่อสิ่งที่เรียกว่ารักเป็นอย่างยิ่ง ความมั่นคงต่อความรักของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ไม่สามารถช่วยประคับประคองให้ไปตลอดรอดฝั่งได้หรืออีกนัยยะหนึ่งคือไม่สามารถตอบสนองในความต้องการความรักของอีกฝ่ายหนึ่งได้ถ้าเขาหรือเธอคนนนั้นยังไม่รู้จักคำว่า "พอ" "แดน" นักเขียนธรรมดาคนหนึ่ง ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตจริงของหญิงสาวคนรัก "อลิส" ออกมาเป็นหนังสือ ซึ่งดูเหมือนการเขียนหนังสือเล่าเรื่องชีวิตจริงของใครสักคน อาจทำให้เข้าใจได้ว่าคนเขียน คือ "แดน" ซึ่งอยู่ในฐานะคนรักรู้เรื่องราวทุกอย่างของ "อลิส" เป็นอย่างดีและลึกซึ้ง "เรื่องที่อยู่ในหนังสือ เป็นเรื่องจริงของคุณทั้งหมดหรือ" ...เป็นคำถามของ "แอนนา" ช่างภาพอาชีพและเป็นหม้าย ได้ถามอลิสในวันที่เขาสองคนเจอกันในวันที่แอนนารับจ้างถ่ายรูปแดนเพื่อลงในหนังสือเขาของ "จริง แต่ไม่ทั้งหมด.." คือคำตอบ.... แสดงให้เห็นว่าการที่ "อลิส" ผู้ที่มอบความรักมากมายให้กับ "แดน" ยังมีมุมหนึ่งที่ไม่สามารถให้คนอื่นก้าวล่วงเข้ามาได้ อาจเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด เรื่องหนึ่งเรื่องใดที่ขื่นขมหากต้องใครได้รับรู้ วันที่แอนนาถามอลิสเป็นวันที่แดนกับแอนนาได้พบกัน และแดนก็ตกหลุมรักแอนนาในทันที ถามว่าทำไงต่อ? ในความเป็นจริง แดนต้องรู้จักการยับยั้งชั่งใจเพื่อปกป้องความรักของอลิสที่มีต่อตน แต่เขากลับปล่อยใจ..... โดยมีอลิสซึ่งแอบมองอยู่เงียบๆ.... ต่อมา "แอนนา" ได้พบกับ "ลาร์รี่" ด้วยความบังเอิญ และทั้งสองรักกัน และแต่งงานกัน...ภายใต้ความรู้สึกแอบแฝงหลายอย่าง การแต่งงานไม่ใช่คำตอบของความรัก หากจิตใจของเรายังคล้องเกี่ยวกับความรักที่นอกเหนือจากนั้น...ในทางตรงกันข้าม มันกลับยิ่งสร้างปัญหาใหญ่ตามมา สุดท้ายความรักแปรเปลี่ยนเป็นโกรธ โทสะเกิด เป็นแรงขับดันให้มนุษย์คนหนึ่งแสดงความหยาบซึ่งเป็นจุดต่ำจุดหนึ่งของมนุษย์ แต่เราอาจทำความเข้าใจกับมันได้เป็นกรณีๆ ไป...เรื่องของเรื่องคือ..เมื่อ "ลาร์รี่" จับได้ว่า "แอนนา" แอบลอบคบกับ "แดน" สิ่งที่ลาร์รี่ทำคือการซักถามในสิ่งที่เชื่อว่าเป็นเรื่องที่ใครก็ตามไม่อยากแม้แต่จะพูดออกมา เพื่อตอกย้ำให้อีกฝั่งนึงมองเห็นความน่าชังที่ตัวเองได้ทำลงไป และเพื่อตอกย้ำให้ตัวเขาเองสามารถที่จะขับไล่แอนนา คนที่เขามอบความรัก ให้ออกไปจากชีวิตเขาได้.....โดยที่ไม่ลังเล และนี่เองว่าทำไม "ความจริง" มันถึงเกี่ยวกับ "ความรัก" เพราะ "ความจริง" เป็นตัวช่วยทำให้คนคนหนึ่ง "หมดรัก" ..... การรับรู้ความจริงของใครสักคน ไม่ได้หมายความว่าจะช่วยทำให้เรื่องราวต่างๆ มันดำเนินไปได้โดยปรกติ ในเมื่อความจริงที่รับรู้ มันได้สร้างความเจ็บปวด สร้างความผิดหวัง และเป็นบ่อเกิดแห่งความไม่ไว้วางใจ... บางคนจึงเลี่ยงที่จะไม่พูดความจริงในบางเรื่อง เพื่อต้องการให้ความรักราบรื่น แต่บางคนที่ศรัทธากับความจริง เขาเชื่อว่าความจริงแม้จะโหดร้าย แต่ถ้าเป็นความจริงแล้วเขาจำเป็นต้องรู้ให้ได้ โดยหารู้ไม่ว่าความจริงเหล่านั้นกำลังจะสร้างความสูญเสียให้กับเขา แบบไม่มีวันกลับ..... สำหรับแดน... ถ้าไม่ใช่เพราะเขาต้องการรู้ความจริง เขาคงไม่สูญเสียแอนนาไป และถ้าไม่ใช่เพราะเขาต้องการรู้ความจริง เขาคงไม่สูญเสียอลิสไปเช่นกัน สุดท้ายเขาก็ไม่เหลือใคร แล้วเขาก็นอนกอด "ความจริง" ที่เขาต้องการ ที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ อะไรๆ ที่เขารู้จากอลิสตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน มันอาจไม่ใช่ความจริงเลยก็ได้.... ..... บางครั้ง บางที...สิ่งที่เราต้องการรู้ กับสิ่งที่เขาไม่ต้องการให้รู้..มันก็เป็นสิ่งเดียวกัน อยู่ที่ว่าเราจะใจแข็งมากพอที่จะไม่ซักถาม หรือใจแข็งมากพอที่จะไม่พูดถึงมัน ถ้ารู้แล้ว..ดีอย่างไร?... ถ้าพูดแล้ว..ดีอย่างไร? คงไม่มีใครบอกได้...นอกจากคนถามและคนตอบ... เท่านั้น .... ... ... ..
"แก วันนี้ชั้นสวยหรือเปล่า?"...
"เอ่อ....จะเอาคำตอบแบบถูกต้องหรือถูกใจล่ะ?" "แก...." เขาว่ากันพรรณนั้น..ด้วย โดย: ฤทัยนาวา
 วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:57:26 น.ขอบคุณสำหรับคอมเม้นดีๆค่า
จะมาตอบว่ามีคำว่าทำไมทั้งหมด12ตัวค่ะ^^  ส่วนหนังเรื่องCloser นี่เคยได้ดูแล้วค่ะ ให้แง่มุมอีกแง่มุมนึงที่ไม่คาดคิดมาก่อน ชอบจริงๆค่ะ บางครั้งหนังบางเรื่องก็ให้แง่มุมที่คิดไม่ถึงเหมือนกันนะคะ (โดยส่วนตัวคิดว่าอย่างนั้นน่ะค่ะ) ไม่ต้องเป็นหนังฟอร์มยักษ์ทุ่มทุนทำหลายสิบล้าน แต่ขอแค่หนังที่ทำให้ใจเราได้แง่มุมนึงของชีวิตแค่นี้ก็มีความสุขแล้วล่ะค่ะ  โดย: i-chococake
วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:26:13 น.ชอบขั้นตอนก่อนได้ดู closer น่ะค่ะ พีรี้พิไรดี...... โดย: ทากชมพู
วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:42:03 น.ความจริงบางอย่างเนี้ยะ บางทีก็ทำร้ายความรักได้เน้อะ
บางอยากไม่อยากได้ยิน แต่ก็ดิ้นรนที่จะได้ยินให้ได้ คนเรามันก็เป็นแบบเนี้ยะ หุหุ ความจริงบางอย่างไม่รู้ซะเลยจะดีกว่า แต่ความจริงบางอย่างก็จำเป็นต้องรู้ พูดยาก ไม่ได้กลับมาอยู่เชียงใหม่นะก๊าบบบบบบบบบบบบ มาเยี่ยมพ่อก็เลยได้โอกาสเที่ยวไปในตัว ตอนนี้เซ็งๆอยู่กทมจ้า เดี๋ยววันแม่เดือนหน้า ถ้าไม่ติดอะไรจะกลับอีก จะเอายาถ่ายพยาธิไปฝากน้องหมาที่บ้าน โดย: หมอภัทร (patra_vet
) วันที่: 13 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:06:53 น.มาแอดบล็อกค่ะ
เหลือบอ่านข้อความด้านล่างโพรไฟล์ สั้นๆ..แต่ โอ้โห โดนมากมาย ยิ่งคำสุดท้าย...ต้องเอาใจช่วยเลย.... ................................ เมื่อคืนอัพบล็อกด้วย ถ้าว่างก็...เชิญนะคะ โดย: ทากชมพู (ทากชมพู
) วันที่: 13 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:45:29 น.เข้ามาดู ยังไม่มีเรื่องใหม่
ก็เลยกลับไปอ่านบล็อกเก่าไล่ลงมาหนึ่งบล็อกค่ะ.. โดย: ทากชมพู
วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:28:26 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น