ภัยสังคมกับโทรศัพท์ถ่ายรูปได้ เหตุเกิด ณ. รถไฟใต้ วันลอยกระทง

ที่จริงเรื่องมันก็เกิดมาตั้งแต่คืนวันลอยกะทงแล้วอ่ะค่ะ พอดีเพิ่งจะมีเวลาเอามาเล่าให้ฟัง
เอาเป็นว่าเป็นอุทาหรณ์เตือนภัยสาวๆละกันนะ

คืนนั้น....คนจะเยอะมากๆ เราก็เป็นคนนึงที่ออกมาลอยกระทงเหมือนกัน
เรามาลอยกระทงแถวๆสามย่านอ่ะ....
มากัน 3 คน เราน้องแล้วก็แฟนน้อง
พอลอยกระทงเสร็จเราก็กลับบ้านโดยใชรถไฟใต้ดิน เพราะน่าจะ work สุดแล้วเวลานั้น
มองไปทางไหนก็มีแต่ไฟรถเต็มถนน 2 ฝั่งเลย เศร้าใจแทนคนขับรถจิงๆ

ตอนนั้นเวลาน่าจะเกือบ 3 ทุ่ม เองนะ ซึ่งเราว่าก็ไม่ดึกนะสำหรับวันนั้น
ก็เดินต๊อกแต๊กมาขึ้นรถไฟใต้ดินตรงสามย่านอ่ะค่ะ
ยืนรอแว๊บเดียวรถไฟก็มา คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ สงสัยเป็นเพราะต้นทางแหง....
ขึ้นปุ๊บก็ได้นั่ง.....ก็ไม่ได้สนใจอะไรนั่งก็หันข้างคุยกะน้องเรื่องนู้นเรื่องนี้ในงานลอยกระทง
ทีนี้นึกออกมั้ยคะเวลาเราหันข้างคนที่คุยกะเราก็จะหันอีกข้างนึง ซึ่งเค้าจะเห็นอะไรที่อยู่ด้านหลังเรา ที่เราหันข้างหมดเลยอ่ะ
ซักสถานีศูนย์ประชุม คนก็แน่นๆมาก คงเริ่มทยอยกลับกันแล้วทีนี้น้องก็เหมือนเริ่มสังเกตเห็นอะไรผิดปกติบางอย่าง
เค้าก็หันไปคุยกะแฟนอีกข้างนึง ซักพักก็บอกเราว่า “สงสัยแกถูกแอบถ่ายรูปอ่ะ” เราก็มองตัวเองในกระจกอีกฝั่งนะว่าเอ เราไม่เรียบร้อยตรงไหนหรือเปล่า เพราะปกติค่อนข้างระวังตัวมากๆๆ แล้ววันนั้นใส่กระโปรงด้วยอ่ะ
แต่ว่าไม่เห็นโป๊ะนะ เพราะเรามีของเยอะมากๆเอามาวางไว้บนตักด้วย พิงขาไว้ก็มี
น้องเราก็จ้องที่ผู้ชายคนนั้น เอาว่าให้ชัวส์ว่ามันแอบถ่ายแน่ๆ....
แต่เราก็ไม่แน่ใจอ่ะนะ เพราะว่าเค้ายืนอยู่แล้วก็ใช้โทรศัพท์แบบพับอ่ะ
ทีนี้ก็แบบว่ากางออกแล้วก็หันมาทางที่พวกเรานั่งกันอยู่ แล้วก็กดอะไรก็ไม่กิ๊กๆ...
เราก็เลยคิดว่าเค้าเล่นเกมส์มั้ง...ก็ไม่สนใจ
ซักพัก...พอถึงสถานีพระรามเก้า รถว่างเค้าก็มานั่งฝั่งเดียวกะเรา....เราก็ใจชื้น
เพราะถ้าเค้าจะถ่ายรูปเรานั่งฝั่งตรงข้ามถ่ายได้ชัดกว่าตั้งเยอะ
เราก็เฉยๆนะ..คุยกะน้องต่อไป....ทีนี้แฟนน้องเราอ่ะ confirm กะเรา “พี่ยังถ่ายพี่อยู่เลยอ่ะ”
เราก็...เอ้ย...จริงดิ ก็เลยหันไปดู แบบว่าคราวนี้น่าเกลียดมากๆ....
คือเค้านั่งถัดเราไป 2 ที่นั่ง แล้วก็นั่งแบบครึ่งก้นหันมาทางเรา โดยที่มือถือก็ยังคงถืออยู่ท่าเดิม
เอ่อ...ถ้ามันเล่นเกมส์ก็คงไม่น่าจะต้องหันข้างอ่ะนะ
แล้วสถานนีหน้าเราลงไง ก็เลยแบบว่าให้แฟนน้องมายืนบังก่อนเราลุกมันจะได้ไม่สามารถถ่ายรูปเราได้
เราพยายามลุกช้าที่สุดเลยอ่ะ...ประตูเปิดค่อยลุก เดินออกไปเลย แล้วเราก็อดสงสัยไม่ได้นะ
เดินออกมาแล้วหันกลับมามองมันอีกที...มันถ่ายรูปจิงๆอ่ะ เยอะมากๆ แต่เรามองไม่ถนัดอ่ะนะ เพราะว่าเรามองจากข้างนอก
รู้แต่ว่ามันน่าจะเป็นรูปเรา...แบบว่าเพิ่งเริ่มรู้สึกตกใจนะ...ถ่ายไปทำไม (ความรู้สึกแอบช้า...เพราะว่าคิดว่าเออถ่ายไปเหอะ ทำไรก็ไม่ได้เนอะ)
แต่น้องเนี่ยดิ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ จะให้เราแจ้งความกับเจ้าหน้าที่สถานีให้ดักจับด้วยอ่ะ
น้องเราบอกว่า มันถ่ายเรา...เดี๋ยวมันก็ถ่ายคนอื่นอีก แล้วก็ไม่รู้มันเอารูปเราไปทำอะไร
"แกอ่ะไม่รู้สึกหรอก...แต่ถ้าวันนึง มีรูปแกอยู่บนแผง CD โป๊ะอ่ะ รวมมิตรภาพแอบถ่าย จะเสียใจ" เห็นภาพเลยอ่ะ ...เรานะแบบว่าเออก็จริงนะ
คือเราคิดแค่ว่าช่างมันอย่างมากก็แค่ถ่าย...แต่ไม่ได้คิดว่าเออถ้ามันเอาไปตัดต่อทำอะไรต่อมิอะไร...แบบที่เราคาดไม่ถึง เราเองจะเสียใจนะ...
ก็เป็นอุทาหรณ์ให้ตัวเองนะ ว่าให้ระวังตัวมากกว่านี้...ที่จริงเราว่าแอบถ่ายรูปเนี่ยมันละเมิดสิทธิส่วนบุคคลนะ

ก็เล่าให้เพื่อนฟังให้ระวังตัวด้วย...พวกโรตจิตนี่มีอยู่เกลื่อนกลาดจริงๆ

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2549 Last Update : 9 พฤศจิกายน 2549 11:12:43 น. Counter : 833 Pageviews.		15 comments
Share Tweet

	แนะนำนิยายน่าสนใจ : แค้นรักคนคุ้นเคย สมาชิกหมายเลข 2288960 (11 ม.ค. 2568 12:55:47 น.)		มื้อนี้เสี่ยอั๋นขอเลี้ยงเอง nokeja (11 ม.ค. 2568 20:28:46 น.)
	รวมธรรม14 นาฬิกาสีชมพู (12 ม.ค. 2568 07:41:17 น.)		"ยุ่งยาก" อาจารย์สุวิมล (13 ม.ค. 2568 07:37:03 น.)