****Welcome back****

ไม่มีอะไรมากค่ะ....แค่จะมาบอกว่า ตั้งใจกลับมาเล่น blog อีกครั้ง หลังจากหายหน้า หายตาไปเกือบปี......

สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากค่ะ....แค่ภาระหน้าที่การงานที่เพิ่มขึ้น.....การปรับตัวกับสังคมใหม่.....และการเรียนรู้ที่จะอยู่ และใช้ชีวิตในโลกส่วนตัวของตัวเอง......

พยามยามคิดมาโดยตลอดว่า เราควรหาอะไรที่มีสาระทำ........แล้วอะไรละ คือสิ่งที่เรียกว่า"สาระ".......ยิ่งค้นหา ก็ยิ่งสับสน......สุดท้ายก็เหมือนคิดได้......อะไรคือสิ่งที่เราทำแล้วมีความสุข ไม่เดือดใคร ก็ทำไปเถอะ......อย่าไปคิดอะไรมาก และซับซ้อนกับมันนักเลย...

คนหลายคนพยายามหาความซับซ้อนใส่ตัว......หาเรื่องใส่ตัวว่างั้นเถอะ....ความซับซ้อนมักตามมาด้วยความยุ่งยาก และปัญหาเสมอ.....รู้อย่างี้แล้ว จะทำให้มันซับซ้อนทำไมน้า

เราถือได้ว่าเป็นคนที่เดินทางเกือบครึ่งชีวิตแล้วมั้ง.......(แก่มั้ยหว่า!! เราเนี่ย ) บางครั้งการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ มันก็มีค่าพอๆกับการย้อนมองกลับไปว่า เราหาความสุขใส่ตัวเองมากน้อยแค่ไหน.....และมันพอหรือยัง

มันเป็นความรู้สึกที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานนี้ เรารู้สึกว่าการเดินให้ช้าลงมันทำให้เราได้ใช้ชีวิตกับผู้คนรอบข้างได้มากขึ้น.......มันทำให้เราเห็น และพบปะกับคนอื่นๆได้นานขึ้น......หรือบางครั้งมันทำให้เราได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยที่จะคิดเหลียวมอง.......

เห็นมั้ยว่า การหยุดเพียงเสี้ยวนาที การเปลี่ยนและปรับเพียงเล็กน้อย....มันสามารถ สร้างโลกทัศน์ใหม่ให้เราได้อย่างไม่น่าเชื่อ......

เพื่อนๆลองดูนะคะ......ใช้ชีวิตให้คุ้มค่ากับการเกิดมาครั้งหนึ่ง.....ด้วยการสร้างประโยชน์ให้ตัวเอง.....แล้วจะเห็นว่าประโยชน์ที่เกิดขึ้นกับตัวเรานั้น สามารถ เผื่อแผ่ และแบ่งปันให้กับสังคมได้ไม่น้อย.....

เกิดมาทั้งที ให้คุ้มกับการเรียกตัวเองว่า สัตว์ประเสริฐ ดีกว่า