2555 กรกฎาคม ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////                    ** ไปพูดเรื่องงานหนังสือเด็กที่ทำ ที่งานสัปดาห์หนังสือ ณ ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ พูดกันหลายคน คนละสิบนาที คนฟังมีพอประมาณไม่มากไม่น้อย แต่ที่สำคัญ คือเราเตรียมตัวสำหรับการขึ้นไปพูดราวสามสัปดาห์ เตรียมใจสามอาทิตย์ เตรียมตัวพูดหนึ่งอาทิตย์ ที่ต้องเตรียมใจกันขนาดนั้น เพราะเราประหม่ามากเวลาต้องพูดต่อหน้าคนเยอะๆ เราเลยต้องท่องสิ่งที่จะพูด ลองจับเวลาดู เอามาฟังว่าพูดรู้เรื่องหรือเปล่า สุดท้ายพอเวลาพูดจริงมาถึง เราไม่ประหม่า มีสติ และรู้ตัวว่าพูดรู้เรื่อง สุดท้ายการพูดสิบนาทีครั้งนี้ผ่านไปด้วยดี เหมือนที่เราขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ (แม้จะพูดไม่ครบตามที่เตรียมไว้ก็ตาม) ** ** ไปคุยงานนิทานเฉลิมพระเกียรติพระอัจริยภาพของในหลวงที่บ้านครูชีวัน นิทานชุดนี้มี 9 เล่ม แต่ละเล่มพูดถึงพระอัจฉริยภาพของในหลวงในด้านต่างๆกัน แต่ละคนเอาความคืบหน้ามาพูดคุยแลกเปลี่ยน เพื่อปรับปรุง แก้ไขเพิ่มเติม ที่บ้านครูชีวันเลี้ยงนกพิราบที่ตกลงมาจากรัง ครูเลี้ยงตั้งแต่มันยังเล็กๆ จนตอนนี้มันโตเป็นหนุ่ม แถมทำหน้าที่เฝ้าบ้าน คอยสังเกตคนที่มาบ้าน รอเวลาบินลงมาจิกผู้โชคดี มันเลยกลายเป็นดาวเด่นในวันนั้นไปเลย (เสียดายลืมชื่อมันไปซะเฉยๆ จำได้แค่ว่า ชื่อประมาณ ปีเตอร์ โรเบิร์ต ทำนองนั้น) ** ** เดือนนี้ไปเที่ยวอัมพวาสองครั้งสองหน หลังจากกลับมาอยู่บ้านมากขึ้น ใช้ชีวิตที่กรุงเทพน้อยลง พอมีเวลาว่างเลยหาที่เที่ยวใกล้บ้าน และอัมพวาดูจะเหมาะเหม็งที่สุด ใกล้ เดินทางไปมาสะดวก บรรยากาศการเดินเที่ยวสนุก คึกคักดี มีจุดให้ถ่ายรูปเยอะ ของกินมีตลอดสองข้างทาง คงจะไปเก็บภาพบรรยากาศเรื่อยๆเท่าที่เวลาจะอำนวย ** ** เอาขนมปังไปเลี้ยงหมาที่วัดพวงมาลัยสองหน เป็นหมาตัวเดิม แม้จะพยายามตีซี๊ แต่มันก็ยังคงรักษาระยะห่างไว้เท่าเดิม พอเราเข้าใกล้มันจะถอยห่าง พอเราเดินออกมามันจะเดินตามมาใกล้ๆ พอเราเดินหาย มันจะเดินหา พอมันร้อนมันก็เดินลงไปแช่น้ำในแม่น้ำ เย็นสบายดีแล้วมันก็จะเดินกลับขึ้นมานั่งๆนอนๆที่จุดเดิม พอจะกลับมันก็จะมอง ไปอยู่ใกล้ๆมันครั้งนึงประมาณครึ่งชั่วโมง เป็นความผูกพันแบบไม่ผูกพัน นับว่าดีไปอีกแบบ ** ** เดือนนี้เจอแมวเยอะ จากหลายๆที่ โดยเฉพาะตลาดแถวบ้าน ดูไปดูมาหมากับแมวน่าจะมีจำนวนพอๆกัน ไม่มากไม่น้อยไปกว่ากัน เคยคิดเล่นๆว่า น่าจะทำแผนที่ จุดที่มีแมวและสามารถมาถ่ายรูปแมวได้ สำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการถ่ายรูปแมวโดยเฉพาะ หรือแม้แต่แผนที่ห้องน้ำรอบๆเมืองว่าอยู่ตรงไหน (เราเองเป็นคนธาตุอ่อน ต้องหาห้องน้ำเข้าแบบฉุกเฉินอยู่บ่อยๆ เลยเข้าใจคนหัวอกเดียวกัน ที่ท้องไส้ไม่ค่อยจะปกตินัก) เวลาถ่ายรูปเรามักจะร้องเสียงแมว แบบแมวร้องจริงๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจจากแมวตรงหน้า ให้หันมามองกล้องให้ได้ มีบางครั้งที่แมวจะไม่สนใจมองเลย บางส่วนก็จะเป็นมิตรมาก กำลังจะลั่นชัตเตอร์มันก็เดินมาอยู่ตรงขาเรียบร้อย ก็ต้องหยุดถ่าย แมวบางตัวจะมองแบบไม่วางตา จ้องตาไม่กะพริบ บางครั้งคนที่อยู่ใกล้ๆก็ฝากแมวเอาไปเลี้ยงที่บ้าน หรือบอกว่าระวังนะ มันดุ เพื่อนเราบางคนแปลกใจที่เราชอบแมว ก็คงเพราะไม่รู้ว่าที่บ้านเรามีแมวมีหมามาตั้งแต่เรายังเด็กๆ คุ้น และเคยชินกับสัตว์เหล่านี้มาตลอด ถ้าเลือกเลี้ยงได้ระหว่างแมวกับหมา เราเลือกเลี้ยงแมว และถ้าเป็นไปได้ อยากเลี้ยงทั้งแมวและหมา :-) ** ** ตลาดร่มหุบเป็นแหล่งถ่ายรูปที่ดีและสนุกมากๆ ถ่ายตลาดที่อยู่ชิดรางรถไฟ ถ่ายอาหารที่มีขายสารพัด (ล่าสุดเจอปลาฉลามตัวยาวประมาณฟุตครึ่งขายอยู่ แต่ไม่ได้ดูราคา) ผู้คนที่มาเดินซื้อของ นักท่องเที่ยวที่ผลุบๆโผล่ๆถ่ายรูป ตอนที่รถไฟวิ่งเข้าหรือวิ่งออกจากสถานี ยิ่งนานวัน นักท่องเที่ยวยิ่งเยอะ เห็นแล้วก็เสียวแทน เพราะจุดที่ยืนดู หรือยืนถ่ายรูป มันชิดกับแนวรถไฟวิ่งผ่านมาก กลัวว่าจะมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นถ้าไม่มีมาตรการอะไรมารองรับ เราชอบไปยืนดูปฏิกิริยาและความสนอกสนใจของนักท่องเที่ยว สนุกดี ** ** ได้กล้องใหม่ สั่งซื้อจากในเน็ต กลัวจะโดนหลอกอยู่เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ได้ของในสภาพที่ตรงกับภาพในเน็ต กล้องที่ว่าคือ Zenit EM เป็นกล้องรัสเซียอายุประมาณสี่สิบปี เลนส์จากกล้องตัวนี้ เอามาใช้กับกล้องดิจิต็อลที่เรามีอยู่ได้ เลยสนุกกับการเอาเลนส์มาใช้มากๆ เดือนนี้เลยเหมือนเป็นเดือนทดลองเลนส์ Helios 44/2 เป็นเลนส์ที่ใช้กับกล้องดิจิต็อลแล้วโฟกัสให้ชัดยากเหลือเกิน ต้องอดทนและหมุนเลนส์จนได้จุดโฟกัสที่ชัดที่สุด ซึ่งบ่อยครั้งนึกว่าภาพชัดแล้ว แต่ได้ภาพเบลอแทน แต่พอปรับจนเริ่มชิน ภาพที่ได้น่าประทับใจมาก ระยะชัดตื้นสวยงาม โบเก้ที่ได้นับว่ายอด ถูกใจซู๊ดๆ ** ** เดือนนี้เร่งงานนิทานเฉลิมพระเกียรติพระอัจริยภาพของในหลวง ดีใจที่ทั้งเขียนเรื่องและวาดภาพเอง ตั้งใจกับงานชิ้นนี้มาก อยากให้ออกมาดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เวลาน้อยแต่ต้องเร่งทำให้เสร็จสมบูรณ์ ป่วยไปทำงานไป เหนื่อยก็ออกไปเที่ยวหรือเดินเล่น เวลาที่กะเกณฑ์ไว้ เลยล่าช้าไปกว่าเดิม งานเสร็จสมบูรณ์ตอนต้นเดือนสิงหา อยากเห็นเป็นเล่มจริงตอนพิมพ์เสร็จแล้ว ** ** หลังจากงานน้อยลงแล้ว เราตั้งใจว่า จะนอนเร็วขึ้น จากตีสี่เป็นตีสอง และออกกำลังกายให้มากขึ้น ก็เพราะสามสี่เดือนมานี้มีปัญหาเรื่องแพ้ผงชูรส และป่วยเป็นๆหายๆบ่อยๆ เราเข้าใจว่า ร่างกายคงส่งสัญญาณเตือนแบบเบื้องต้นให้เรารับรู้ คิดง่ายๆว่าถ้าป่วยจะทำงานอย่างเต็มที่ได้ยังไง ถ้าแข็งแรงดี งานก็ตามออกมาได้ ไม่ต้องเสียค่ารักษา สุดท้ายแล้ว ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ จริงๆ ** ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เคยไปมาครั้งนึง ... มีอะไรให้เราเที่ยวชมมากมาย ... อัมพวา พาเพลิน
โดย: Robert_N
 วันที่: 9 สิงหาคม 2555 เวลา:12:10:03 น.1.กล้องZENIT EM....WoW WoW น่าสนใจน้ำหนักกล้องดีไหม :)
2.ชอบถ่ายแมวเหมือนกันแต่ในกลางกรุง ถ่ายยากมาก แมวค่อนข้างเล่นตัวและคนรอบข้างชอบมามองว่าถ่ายอะไร555 โดย: miang IP: 110.168.139.165 วันที่: 12 สิงหาคม 2555 เวลา:22:51:55 น.
คุณโรเบิร์ตเอ็น
พักนี้เราไปเที่ยวบ่อยขึ้นเดือนนึงประมาณสองหน ชอบไปถ่ายรูป มีอะไรน่าสนใจเยอะดี  --------------- สุด กล้องเซนิท อีเอ็ม หนักประมาณหนึ่งกิโล พกไปไหนทีหนักใจและหนักไหล่มากๆ เราสังเกตว่าสุดก็ชอบถ่ายแมวเหมือนกัน แรกๆเราก็เขินเหมือนกัน ถ่ายแมว พอถ่ายบ่อยๆ ความอยากได้รูปมันมีมากกว่าความเขินไปแล้ว  โดย: ถ่านหินจำศีล
วันที่: 15 สิงหาคม 2555 เวลา:1:28:08 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [