แม่น้ำทาคาเสะ แม่น้ำทาคาเสะเป็นคลองที่ขุดขึ้นมาเพื่อจำหน่ายในสมัยเอโดะตอนต้น (ค.ศ. 1611) โดยเรียวอิ สุมิโนคุระและโซอันบุตรชายของเขา เพื่อเชื่อมฟุชิมิกับศูนย์กลางของเกียวโต แม่น้ำทาคาเสะเป็นคลองที่ขุดขึ้นมาเพื่อจำหน่ายในสมัยเอโดะตอนต้น (ค.ศ. 1611) โดยเรียวอิ สุมิโนคุระและโซอันบุตรชายของเขา เพื่อเชื่อมฟุชิมิกับศูนย์กลางของเกียวโต มันถูกใช้สำหรับการขนส่งทางน้ำระหว่างเกียวโตและฟุชิมิประมาณ 300 ปีตั้งแต่การขุดจนถึงปี 1920 ชื่อนี้มาจาก "เรือทาคาเสะ" ที่ใช้สำหรับการขนส่งทางน้ำ ปัจจุบันแบ่งออกเป็นฝั่งเกียวโตและฝั่งฟุชิมิโดย แม่น้ำคาโมะ และฝั่งต้นน้ำเรียกว่าแม่น้ำทาคาเสะ (แม่น้ำทาคาเสะธรรมดา) และด้านปลายน้ำเรียกว่าแม่น้ำฮิงาชิทาคาเสะ (แม่น้ำฮิกาชิทาคาเสะชั้นที่ 1 แม่น้ำ) และแม่น้ำชินทาคาเสะ บริเวณแม่น้ำทาคาเสะจากซันโจถึงชิโจในใจกลางเมืองเกียวโต มี ฮานามาจิ ปอนโตโช ซึ่งเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่เจริญรุ่งเรืองของเกียวโต และยังมีชื่อเสียงในเรื่องดอกซากุระอีกด้วย ในอดีตมี ฟุนาริและฟุนะมะวะชิ (ที่หมุนได้) หลายแห่ง แต่ตอนนี้เหลือเพียงฟุนาอิริเพียงแห่งเดียว คลองได้ถูกยกเลิกไปแล้ว และหลังจากการเลิกจ้าง จะเป็นแม่น้ำที่บริหารโดยเมืองเกียวโต  แม่น้ำทาคาเสะ ดึงน้ำจาก 'แม่น้ำมิโซโซงิ' (สาขาหนึ่งของแม่น้ำคาโมะ (ช่องแคบเทไก) ซึ่งดึงน้ำจากแม่น้ำคาโมะใกล้กับฮิงาชิ-อิจิโจ) ซึ่งไหลขนานไปกับฝั่งตะวันตกของแม่น้ำคาโมะทางตอนใต้ของนิโจ สะพาน . มุ่งหน้าลงใต้จาก Nijo ทางฝั่งตะวันตกตาม Kiyamachi-dori และเข้าร่วมแม่น้ำ Kamogawa ต้นน้ำของ Jujo-dori  ในอดีต เมื่อเป็นคลองที่เชื่อมระหว่างเกียวโตและฟุชิมิ หลังจากข้ามแม่น้ำคาโมะไปทางทิศตะวันออกเหนือต้นน้ำเล็กน้อยของการบรรจบกันของแม่น้ำคาโมะในปัจจุบัน ก็วิ่งขนานไปกับทางหลวงทาเคดะในส่วนที่เชื่อมกับแม่น้ำโฮริ และ ผ่านท่าเรือ Fushimi เชื่อมกับแม่น้ำ Uji  ปัจจุบันพื้นที่ทางใต้ของแม่น้ำ Kamo-gawa เรียกว่าแม่น้ำ Higashi-Takase-gawa ซึ่งไม่ได้เชื่อมต่อกับแม่น้ำ Takase-gawa หรือแม่น้ำ Kamo-gawa ที่กล่าวถึงข้างต้น และเป็นแม่น้ำประเภท A ที่มีแอ่ง . นอกจากนี้ยังผสานกับช่องทางปล่อยคลองและไหลลงสู่แม่น้ำ Uji-gawa โดยตรง และไม่ผสานกับแม่น้ำ Hori-gawa (ส่วนของแม่น้ำ Higashi-Takase-gawa ที่พัฒนาให้เชื่อมต่อโดยตรงกับ Uji-gawa แม่น้ำบางครั้งเรียกว่าแม่น้ำชินทาคาเสะกาวะ)  ประวัติศาสตร์ ในปี ค.ศ. 1610 เรียวอิ สุมิคุระและโซอันบุตรชายของเขาได้ใช้แม่น้ำคาโมะเพื่อขนส่งวัสดุสำหรับการสร้างพระใหญ่ของวัดโฮโกจิ (พระใหญ่แห่งเกียวโต) ขึ้นใหม่ หลังจากนั้น ราวปี ค.ศ. 1614 คลองถาวรระหว่างเกียวโตและฟุชิมิก็สร้างเสร็จโดยพ่อและลูกชาย ความลึกของน้ำนั้นตื้น ประมาณหลายสิบเซนติเมตร และเรือเล็กที่เรียกว่าทะคะเสะบุเนะที่มีพื้นเรียบและมีลมต่ำใช้สำหรับแจกจ่าย จากนิโจถึงชิโจ 'ฟุนาริ' ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ยื่นออกมาเป็นมุมฉากจากแม่น้ำทาคาเสะไปทางทิศตะวันตกเพื่อขนถ่ายสินค้าและเปลี่ยนทิศทางของเรือ (ปัจจุบันคือ 'อิชิโนะ ฟุนาอิริ' ซึ่งถูกกำหนดให้เป็น โบราณสถาน) ถูกฝังกลบทั้งหมด ดูแกลเลอรี่) ในชิจิโจ มีท่าเทียบเรือที่เรียกว่า 'อุจิฮามะ' (ตั้งอยู่ทางด้านเหนือของชิจิโจ-โดริ ซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่ชิจิโจ-คาวารามาจิในปัจจุบัน) การก่อสร้าง Uchihama ดำเนินการตามการก่อสร้าง Kikoku-tei (Shōsei-en) ตั้งแต่ปี 1648 พร้อมกับการแทนที่ Odoi และการเปลี่ยนเส้นทางการไหลของแม่น้ำ Takase-gawa ชื่ออุจิฮามะมาจากที่ตั้งในโอโดอิ  ริมฝั่งแม่น้ำมีการสร้างทางพ่วงเพื่อให้ฮิคิโกะ (คนงานศพ) สามารถลากจูงทะกะเซะบุเนะด้วยมือได้ ตลอดสมัยเอโดะ เรือหลายลำเป็นพาหนะหลักในการขนส่งที่เชื่อมระหว่างเกียวโตและฟุชิมิ ปัจจุบัน เขต Nakagyo และเขต Shimogyo ซึ่งส่วนใหญ่เป็นแอ่งน้ำ ยังคงชื่อเมืองที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งทางน้ำในขณะนั้น เช่น Zaimoku-cho และ Shioya-cho (ดูชื่อเมืองของ Nakagyo Ward และ Shimogyo Ward เมืองเกียวโต). . ในสมัยเมจิ เมื่อคลองทะเลสาบบิวะ (คลองคาโมกาวะ) เปิดขึ้นในปี พ.ศ. 2437 (เมจิ 27) แม้ว่าพวกเขาจะพยายามอยู่ร่วมกันโดยการแบ่งปันบทบาทของสินค้าในการขนส่ง แต่ปริมาณสินค้าที่ขนส่งลดลง การขนส่งทางน้ำถูกยกเลิกในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2463 ในช่วงเวลานี้ มีการพิจารณาถนนวางผังเมืองเพื่อเปลี่ยนแม่น้ำทาคาเสะให้เป็นท่อระบายน้ำและขยายเส้นทางรถรางคิยามาจิให้กว้างขึ้น แต่ได้เปลี่ยนเป็นถนนคาวาระมาจิ-โดริเนื่องจากการคัดค้านจากชาวบ้านในท้องถิ่น หลังจากน้ำท่วมใหญ่ของแม่น้ำ Kamogawa ในปี 1935 การขุดร่องแม่น้ำ Kamogawa ได้ดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของการปรับปรุงแม่น้ำของแม่น้ำ Kamogawa และพื้นแม่น้ำของแม่น้ำ Kamogawa ลดลงประมาณ 2 เมตร ด้วยเหตุนี้ จุดที่แม่น้ำทาคาเสะ-กะวะไหลลงสู่แม่น้ำคาโมะ-กะวะจากทางเหนือจึงถูกย้ายไปยังบริเวณใกล้เคียงกับถนนจูโจ-โดริ ขณะที่อยู่ด้านท้ายน้ำของจุดข้ามแม่น้ำคะโมะ-กะวะ (ฮิงาชิ-ทาคาเสะ- แม่น้ำกาวะ) การบริโภคน้ำจากแม่น้ำคาโมะ-กะวะกลายเป็นไปไม่ได้ และแม่น้ำทาคาเสะ-กาวะถูกแบ่งออก กลายเป็นเรื่อง หลังจากนั้นในปี 2542 จุดไหลเข้าถูกย้ายไปทางเหนือเล็กน้อย (ใกล้ถนนคุโจ-โดริ) เนื่องจากการปรับปรุงแม่น้ำที่ดำเนินการเพื่อป้องกันการยึดครองลุ่มแม่น้ำอย่างผิดกฎหมาย และการก่อสร้างฮิงาชิมัตสึโนะกิดันจิที่จัดการโดยรัฐบาลเทศบาลเกียวโต ตั้งแต่ปี 2010 (Heisei 22) เมืองเกียวโตได้ดำเนินการ ``โครงการฟื้นฟูแม่น้ำทาคาเสะ'' โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อรักษาภูมิทัศน์ เช่น การซ่อมแซมการถมแม่น้ำและการรักษาปริมาณน้ำ ในปี 2022 มูลนิธิ Yamauchi ซึ่งมีครอบครัว Yamauchi ซึ่งเป็นครอบครัวผู้ก่อตั้ง Nintendo เป็นประธาน ได้บริจาคเงินให้กับโครงการนี้ Takasegawa Nijoen เป็นสวนญี่ปุ่นที่ตั้งอยู่บนพื้นที่ของวิลล่าที่สร้างขึ้นที่ต้นน้ำของแม่น้ำ Takasegawa โดย Ryoi Suminokura พ่อค้าผู้มั่งคั่งที่ขุดแม่น้ำ Takasegawa ในปี 1611 เรียกอีกอย่างว่าสวนต้นน้ำทาคาเสะกาวะ ที่มุมหนึ่งของสวนมีสวนชาที่สร้างขึ้นโดย Kobori Enshu ในสมัยเอโดะตอนต้น  ในสมัยเมจิ เก็นคัน อาริโทโมะ ยามากาตะ ได้สร้างบ้านที่สองที่เรียกว่าไดนิ มูริน-อันที่นี่ ในเวลานี้ สวนได้รับการปรับปรุงใหม่โดย Jihei Ogawa ผู้สร้าง Murin-an และยังคงใช้งานอยู่ในปัจจุบัน ต่อจากยามากาตะ ผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศญี่ปุ่น โคอิจิโร คาวาดะ และคนอื่นๆ ก็มีที่อยู่อาศัยที่สองที่นี่ ปัจจุบันเป็นร้านอาหารญี่ปุ่น Ganko Takasegawa Nijoen  ที่มา: Wikipedia สารานุกรมเสรี  ขอบคุณของแต่งบล็อก กุ๊กไก่ บีจี ญามี่ Icon June July August oranuch_sri Logo Vote for Blog DukDic สายรุ้งตกจากเมาส์1 กรอบ goffymew Zairill(color) Zairill (icon) ไลน์สวยๆ...ญามี่ 
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [