ตอน 5 ภาระจำยอม   โดยเมื่อกินข้าวมื้อค่ำอิ่มแล้ว ธราธิปก็ยังไม่คิดที่จะกลับขึ้นไปบนห้อง นั่นเพราะว่าชายหนุ่มอยากจะไปเดินเล่นในยามค่ำคืนน่ะเอง จึงเดินไปหามุกดากับเพื่อนเพื่อสอบถาม “ฉันจะไปเดินเล่น รอบๆ แถวนี้ พวกเธอสองคนจะไปด้วยรึเปล่า” จะไม่ถามก็ดูจะไม่ดี เพราะเขารับปากว่าจะเป็นคนพาทั้งสองเที่ยว พอรับรู้ว่าเขาจะไปไหน มุกดาก็รีบตอบกลับไปอย่างไม่ต้องคิดนานเลย “ไปสิคะ” มุกดาตอบกลับไปก่อนจะหันมาบอกสุนทรี “ดีกว่ากลับไปอยู่บนห้องเป็นไหนๆ” “ก็ดีเหมือนกัน” เพื่อนสนิทพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ฉันขอไปด้วยคนได้ไหมคะ คือพอดีว่าฉันยังไม่ง่วงน่ะค่ะ” จอยหรือจีรภาเอ่ยปากกับเขา “ไปสิครับ” เจ้านายหนุ่มยิ้มตอบกลับไป มุกดาที่เห็นเช่นนั้นก็พูดกับเพื่อน “ฉันว่าผู้หญิงคนนั้นต้องชอบคุณซันแน่เลย” “ฉันก็ว่างั้นล่ะ มีอย่างที่ไหนเจอกันแค่ตอนกินข้าวก็ขอตามไปไหนๆ ด้วยน่ะ” สุนทรีพยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับเธอ จีรภา รู้สึกคุ้นๆ ใบหน้าของหนุ่มหล่อที่อยู่เบื้องหน้ายิ่งนัก จึงลองส่งรูปเข้าไปในกูเกิ้ล เพียงไม่นานก็ได้คำตอบว่าเขาเป็นทายาทเจ้าของบริษัททัวร์ที่คนนิยมใช้บริการมากทีเดียว พร้อมกับบอกให้ทราบว่าเป็นลูกชายของคุณอานนท์ โภธานิลด้วย เป็นมหาเศรษฐี พลางยิ้มอย่างยินดีที่ได้เจออีกฝ่าย ถ้าได้ร่วมเป็นครอบครัวเดียวกัน คุณพ่อคุณแม่คงยินดีมากเป็นแน่ ทั้งที่ตั้งใจมาเที่ยวกับเพื่อนแท้ๆ แต่ก็ขอแยกตัวออกไป “นี่ คืนนี้ฉันไม่ไปกับพวกเธอนะ” “อ้าว ทำไมล่ะ” เพื่อนคนอื่นแสดงสีหน้าแปลกใจ “จะไปตามหนุ่มน่ะ” “หนุ่มที่ไหน” ทุกคนต่างพากันอยากรู้ “นั่นไงคุณธราธิป ทายาทเศรษฐี” “โอ้ ทายาทเศรษฐีสองคนมาเจอกัน ลงตัวพอดี” เพื่อนๆ ก็เอ่ยแบบรู้ทันเหมือนสนับสนุน “ใช่เลย ขอเห็นหนุ่มดีกว่าเพื่อนนะวันนี้น่ะ” “ย่ะ” ทั้งหมดต่างเอ่ยออกมาพร้อมกัน โดยมุกดาก็เดินไปยังประตูของโรงแรม ซึ่งมีเบลบอยทำหน้าที่เปิดกระเป๋าให้กับทั้งหมด และเพราะมัวแต่ดีใจว่าจะได้ไปเที่ยวเกาหลีในยามค่ำคืน ก็ไม่ได้มองเลยว่าพื้นโรงแรมเป็นพื้นต่างระดับ ทำให้เท้าเรียวก้าวพลาดเหยียบวืดลงไปยังบันไดขั้นที่สอง พลางร้องออกมาอย่างตกใจ ซึ่งธราธิปที่มองเห็นก็รีบคว้าแขนเธอไว้พร้อมกับร่างนวลยังเอวเล็กด้วย ก่อนจะหล่นลงไปกองที่พื้น มุกดาเอ่ยอย่างรู้สึกอายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้ค่ะคุณซัน” หญิงสาวเรียกเขาออกมาสั้นๆ “ซุ่มซ่ามมากเลยนะเธอน่ะ ตาไม่เห็นบันไดรึไงกัน” “นั่นสิคะ มัวแต่มองอะไรอยู่กัน” จีรภาเอ่ยอย่างขำขันแบบปรามาสใส่ “ฉันมัวแต่ดีใจน่ะค่ะ ที่จะได้ออกไปเที่ยว” “พวกคุณสองคนมากับคุณซันเหรอคะ” พลางสอบถามด้วยสีหน้าอยากรู้ และเรียกชื่อเขาอย่างสนิทสนม “เอ่อ เปล่าค่ะ คือพวกเราเป็นพนักงานในบริษัทของคุณซันค่ะ แล้วก็พูดภาษาอังกฤษไม่เก่งน่ะค่ะ คุณซันก็เลยกลัวว่าจะเจอคนไม่ดี ก็เลยให้เราไปเที่ยวด้วยค่ะ” มุกดาอธิบายให้อีกฝ่ายทราบ “อ๋อ แบบนี้น่ะเอง คราวหลังก็ระวังหน่อยนะคะ เดี๋ยวจะซุ่มซ่ามทำขายหน้าคนเกาหลีได้” “ค่ะ ฉันจะระวังให้มากกว่านี้” มุกดาตอบกลับไปเบาๆ “เราไปกันเถอะค่ะคุณซัน” “เป็นอะไรรึเปล่า” ไม่วายสอบถามอย่างห่วงใย “ไม่เป็นอะไรค่ะ” มุกดาบอกให้เขาคลายกังวล “งั้นก็ไปกันเลย” ร่างสูงเดินนำไปโดยมียายชะนีที่ชื่อจอยเกาะไปด้วยไม่ห่าง ซึ่งมุกดากับสุนทรีก็หยิบรูปมาถ่ายและพูดไลฟ์สดอยู่ตลอดเวลา เพื่อจะนำกลับไปให้เพื่อนดูน่ะเอง “เย้ๆ มาถึงเกาหลีแล้วนะทุกคน รู้ไหมว่าฉันกับสุ่นได้เจอใครที่นี่ด้วย” วงหน้านวลยิ้มกระจ่างในขณะที่พูด ซึ่งธราธิปก็หันไปมองใบหน้าของยายซุ่มซ่ามที่บ้าดารา กับรอยยิ้มที่สดใส ยอมรับว่าอีกฝ่ายมีรอยยิ้มที่ชวนมองอย่างมาก บวกกับนัยน์ตากลมโตที่เป็นประกายก็ทำให้อีกฝ่ายเหมือนเด็กสาววัยรุ่น “ฉันเจอคุณซันที่นี่ด้วยล่ะ” “ถ้าไม่ได้คุณซันนะ ป่านนี้เราสองคนคงถูกส่งตัวกลับไปไทยไปแล้ว” สุนทรีเอ่ยออกมา พร้อมกับที่เธอก็แอบถ่ายร่างแกร่งที่เดินนำหน้าไปด้วยซึ่งมีผู้หญิงอีกคนเดินเคียงข้าง จนเธออดเหน็บในใจไม่ได้ “ทำอย่างกับเป็นแฟน เดินตัวติดกันตลอด น่าหมั่นไส้จริงๆ” มุกดาลืมตัวแสดงท่าทีภายในออกมาอย่างไม่ตั้งใจ “คุณซันคะ มาถ่ายรูปกันค่ะ” “ครับ” ชายหนุ่มก็ยอมทำตามที่อีกฝ่ายบอกด้วยดี พร้อมกับมอบรอยยิ้มให้กับกล้องที่เธอถือไว้ในมือด้วย “คุณซันดูดีมากเลยค่ะ” “ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มตอบกลับไปเบาๆ ระหว่างทางในย่านนั้น เธอก็มองเห็นร้านขายไอศกรีม มุกดาจึงชี้ให้เพื่อนได้ดู ด้วยความสนใจ พร้อมกับวิ่งไปที่ร้านดังกล่าวด้วยราวเด็กที่ไม่เคยเห็นของแปลกตา “โอ้ ไอติมสูงเชียว” “น่ากินมากเลย” มุกดาหันไปบอกกับเจ้านายหนุ่ม “คุณซันคะ ฉันขอซื้อไอติมหน่อยนะคะ คุณซันจะกินไอติมไหมคะ ฉันจะได้ซื้อมาฝาก” “ไม่ล่ะ ฉันไม่ชอบกินของหวาน เพียงไม่นานมุกดาก็เดินกลับมาพร้อมเพื่อน ในมือถือไอติมสูงๆ มาด้วย พลางเอ่ยกับเขา “คุณซันคะ ช่วยถ่ายรูปให้เราสองคนหน่อยสิคะ” “ได้สิ” เขาก็ตอบรับอย่างยินดี มุกดาก็โพสท่ากินไอติมอย่างน่ารัก ดวงตากลมโตราวเด็กๆ ที่ชื่นชอบกับของกินถูกใจ ชายหนุ่มที่ถือกล้องก็อดยิ้มตามไปด้วยไม่ได้ พอเห็นอีกฝ่ายยิ้มหญิงสาวก็เอ่ยในใจ “เวลาคุณซันยิ้ม ดูหล่อมากๆ เลย” แต่จะดูไม่หล่อก็ตอนทำเสียงดุใส่เธอน่ะล่ะ พร้อมกับทำจมูกย่นกับปากห่อด้วย ดวงตาของเธอมองไปยังใบหน้าคมอย่างเข่นเขี้ยว เป็นช่วงเดียวกับที่ธราธิปเงยหน้าขึ้นมาสบประสานสายตากลมของหญิงสาว มุกดาก็รีบหันหน้าไปทางอื่น ไม่กล้าสบตาด้วยความเขินอาย ก็ดวงตาเขาคมราวกับใบมีดโกนอย่างนั้นน่ะ อีกอย่างหนึ่งเมื่อกี้เธอทำท่าน่าเกลียดด้วย ++++++++++++++ หนูมุกอดหมั่นไส้ยายจอยไม่ได้ ที่ตัวติดพระเอกมากๆ ทั้งที่ไม่ใช่แฟน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนางเอกไหมเนี่ย ไปเขม่นเขา 555
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [