คิดถึงแม่ เขียนถึงแม่ :: เมื่อฉันป่วย ![]() เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปที่โรงพยาบาลศิริราชอีกครั้ง โอกาสในครั้งนี้ก็คือผมมีอาการปวดหลังและร้าวลงขาด้านขวา กว่าหนึ่งเดือนที่ผมทนอาการปวดดังกล่าวเพราะเข้าใจว่าตนเองต้องเป็นโรคหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนทับเส้นประสาท โรคที่ผมเป็นและรักษาด้วยการผ่าตัดมาเมื่อ ๒๕ ปีที่ผ่านมา เมื่อไปถึงตึกผู้ป่วยนอกและลงทะเบียนได้รับบัตรคิวเป็นที่เรียบร้อย ผมเองก็เดินลงมาทานอาหารและเดินไปนั่งพักบริเวณพระราชานุสาวรีย์พระราชบิดา เพราะพยาบาลบอกว่าประมาณสิบโมงกว่า ๆถึงจะถึงคิวผม ผมจึงใช้ช่วงเวลานี้นั่งพักและเดินถ่ายภาพดอกบัวและไม้ประดับต่าง ๆที่ปลูกบริเวณนั้น![]() ศิริราชกับผมนั้นคุ้นเคยกันดีครับ เพราะผมและคนในครอบครัวต่างก็เข้ารักษาตัวที่นี่เมื่อป่วยแทบทุกครั้ง โดยเฉพาะแม่ของผมในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ก็รักษาอาการป่วยที่ศิริราชนี้อยู่นานหลายปี แม้แต่วันที่ท่านลาจากโลกนี้ไปท่านก็จากไปที่ ศิริราช นี้เช่นกัน ![]() ตึกอัษฏางค์ ... คืออาคารผู้ป่วยหนักที่แม่ของผมเข้าพักรักษาตัวที่นี้หลายครั้ง และผมก็กลับบ้านพร้อมแม่ทุกครั้งเพราะแม่หายดี จนครั้งสุดท้ายแม่จากผมไปเมื่อวันที่ ๖ มกราคม ๒๕๔๘ เวลา ๑๙.๒๕ น. แม่จากผมไปอย่างไม่มีวันหวนคืน ผมนั่งมองตึกนี้อยู่นานด้วยความคิดถึงท่านสุดหัวใจ ![]() ภาพผู้คนจำนวนมากต่างพากันมากราบไหว้พระราชานุสาวรีย์พระราชบิดา ผมเคยมากราบไหว้ขอพรท่านทุกวันเพื่อให้แม่ที่กำลังป่วยหนักรอด แ่ต่ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง ผมนึกย้อนไปเมื่อครั้งที่ผมผ่าตัดหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนทับเส้นประสาท ครั้งนั้นผมเข้ารักษาตัวที่ รพ.ศรีวิชัย ในวันผ่าตัดนั้นผมอยู่เพียงลำพัง เพราะพี่สาวและแม่ยังไม่มา ผมรู้สึกกลัวมากและกังวลใจว่าแม่ยังไม่มาสักที ผมคิดถึงแม่มากจนถึงเวลาเข้าห้องผ่าตัดและหลับไปด้วยฤทธิ์ยาสลบ ผมไม่รู้ว่าใช้เวลานานแค่ไหน ผมจำได้ว่าผมรู้สึกตัวตื่นและหลับต่อหลายครั้งด้วยฤทธิ์ยาสลบ จนที่สุดผมก็ตื่นขึ้นมาเห็นแม่นั่งอยู่ข้างเตียง ผมดีใจและรู้สึกอบอุ่นยิ่ง ในครั้งนั้นญาติผู้ป่วยข้างเตียงผมมาพูดกับผมว่า ในขณะที่ผมยังไม่ตื่นจากฤทธิ์ยาสลบนั้น ผมร้องละเมอหาแม่อยู่ตลอดเวลา แม่ แม่ ...แม่มาหรือยัง มาวันนี้ผมต้องมาผจญกับโรคเดิมอีกครั้ง และอาจต้องเข้ารับการรักษาผ่าตัดอีก ผมอาจละเมอหาแม่เช่นเดิม เพราะแม่ไม่เคยจากผมไปไหน แม่ยังอยู่ในจิตใจของผม... นิรันดร์ เอาใจช่วยค่ะพี่
โดย: แม่น้องกะบูน
![]() มาส่งกำลังใจให้ค่ะอาเฮีย
ขอให้หายไวๆ ร่างกายแข็งแรงนะคะ คิดถึงแม่ แม่็อยู่ในใจอย่างอาเฮียว่านั่นล่ะค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ โดย: maitip@kettip
![]() มาจองที่ก่อนครับพี่เทียน อิอิ ^^
โดย: วนารักษ์ IP: 172.16.1.66, 118.174.23.124 วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:47:41 น.
อ่านแล้วก็ประทับใจเหมือนเดิม
มาโหวตวันแม่แล้วค่ะเฮีย โดย: coji
![]() ผมมาโหวตให้บล้อกนี้ของเฮียด้วยครับ
อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความรักที่เฮียมีต่อคุณแม่ ท่านไม่ได้จากไปไหนจริงๆครับ ท่านยังอยู่ในใจเฮียเสมอ โรคหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนทับเส้นประสาท มีคนรู้จักของผมเป็นกันหลายคนเลย ส่วนใหญ่เกิดจากการเผลอไปยกของหนัก รักษาให้หายได้ แต่ใช้เวลา.... ผมเองเมื่อวานก็ไปหาหมอครับเฮีย เป็นเอ็นข้อเท้าอักเสบ หมอจะฉีดยา ผมต่อรองว่าขอทานยาดูสักอาทิตย์ก่อน เผื่อจะดีขึ้นน่ะครับ แหะๆๆ ไม่ไ่ด้กลัวเข็ม แต่อยากให้แน่ใจที่สุดก่อน ผมว่าเฮียทำถูกต้องเลยครับ ที่ลองเช็คดูอีกรอบน่ะครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() มิตฺโว หเว สตฺตปเทน โหติ สหาโย ปน ทฺวาทสเกน โหติ
มาสฑฺฒมาเสน จ ญาติ โหติ ตทุตฺตรึ อตฺตสโมปิ โหติ เดินร่วมกัน ๗ ก้าว ก็นับว่าเป็นมิตร เดินร่วมทางกัน ๑๒ ก้าว ก็นับว่าเป็นสหาย อยู่ร่วมกันสักเดือนหรือกึ่งเดือน ก็นับว่าเป็นญาติ ถ้านานเกินกว่านั้นไป ก็แม้นเหมือนเป็นตัวเราเอง มีความสุขกับการรักษากัลยาณมิตร ตลอดไป...นะคะ ขอให้การรักษาตัวในครั้งนี้ เป็นไปด้วยความเรียบร้อย ให้คุณเทียนกลับมามีสุขภาพดีเหมือนเดิม...นะคะ อ่านทุกตัวอักษรแล้ว สัมผัสได้ถึงความรักความผูกพันที่มีต่อแม่ แม่...ถึงแม้จะละสังขารจากไปแล้ว แต่ท่านยังอยู่กับเราเสมอ..นะคะ โหวต...ค่ะ โดย: พรหมญาณี
![]() ![]() คนที่เราคิดถึงและต้องการมากที่สุด
ในยามเจ็บป่วย..และทุกๆยาม คือคนที่เรารัก...นะคะ. ขวัญมาเป็นกำลังใจให้เฮียเทียนนะคะ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี.. ด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะ.. โดย: ในความอ่อนไหว
![]() จริงๆ ตั้งใจตามมาโหวตอยู่แล้วค่ะ แต่หัวข้อนี้...ทำให้อยากอ่านทุกบรรทัดที่เฮียเขียน... (เดี๋ยวหาว่า อ้าว แล้วทุกครั้งข้าเขียน เอ็งไม่ได้อ่านเหรอ อ่านน่อเฮีย ![]() ขอให้สุขภาพแข็งแรงในเร็ววันค่ะ แม่ อยู่ในใจเราเสมอ แม้ไม่ได้อยู่ข้างๆ เนอะเฮีย ทุกครั้งที่ป่วยแบบต้องผ่าตัดหนัก กลัวมากค่ะ บอกตัวเองทุกครั้ง ลูกยังเล็ก คงเป็นหนึ่งห่วงที่ตัดไม่ได้...แล้วก็ยังไม่อยากตาย แถมออกจากห้องผ่าตัดแล้ว ไม่อยากอยู่โรงพยาบาลนาน ก็ต้องรีบฟื้นตัว จะได้กลับบ้าน ทั้งหมดมาจากข้างในล้วนๆ ที่มีผลกับร่างกายมากค่ะ เหมือนสอนจระเข้ว่ายน้ำ แต่อยากเล่าให้เฮียฟัง ประสาคนเป็นพ่อแม่เหมือนกันค่ะ ![]() โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
![]() เป็นกำลังใจให้ รักษาตัวให้หายไวๆนะครับ เพราะเราก็หัวอกเดียวกัน โรคเดียวกันนะครับ
โดย: ปลายแป้นพิมพ์
![]() ![]() แวะมาอ่านค่ะ ขอให้หายป่วยเร็วๆนะคะ กิ่งมาโหวตวันแม่ให้ด้วยค่ะ
พี่สาวกิ่งก็ผ่าตัดหมอนรองกระดูกเคลื่อนทับเส้นประสาทไขสันหลัง พี่ปวดหลังทรมานมากค่ะ ตอนนี้ยังไม่หายเลยค่ะ ขอให้สุขภาพกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมไวๆนะคะ ทำการโหวตบล็อกวันแม่เรียบร้อยแล้วค่ะ โดย: กิ่งฟ้า
![]() สวัสดีคะเพื่อนบลอคคนนึงแนะนำให้อ้อมมมาอ่านบลอคของพี่คะ หลังจากที่ได้เข้ามาตามคำแนะนำ อ้อมก็แวะเวียนมาเสมอ ไม่เคยได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ เรื่องราวในความทรงจำของพี่ในครั้งนี้ ทำให้นึกถึงเรื่ิงของตัวเอง เหตุการณ์ในความทรงจำเราคล้ายกันคะ
คิดถึงแม่เสมอ ยามที่เราอ่อนแอที่สุดก็มีแม่ที่ช่วยประคับประคองเราให้ผ่านช่วงเวลานั้นไปได้ แม้บางคร้ั้งเราก็สุดแสนที่จะเป็นคนดื้อรั้น เป๋นเด็กไม่น่ารักก็ตาม แม่ยังอยู่ในใจเราสมอคะ โดย: ฝนโปรย
![]() สวัสดีค่ะ
มาอ่านแล้วซาบซึ้งดีค่ะ เป็นกำลังใจให้และโหวตค่ะ โดย: พรไม้หอม
![]() เพราะแม่ไม่เคยจากผมไปไหน แม่ยังอยู่ในจิตใจของผม... นิรันดร์
แม่ของป้ายังอยู่ค่ะ ตอนนี้ก็ประคองกันสุดชีวิตเพราะ 93 แล้ว ยังช่วยตัวเองได้พอสมควรค่ะ โหวตบล็อกวันแม่อีกเอ็นทรี่ ทำการโหวตบล็อกวันแม่เรียบร้อยแล้วค่ะ โดย: ร่มไม้เย็น
![]() ![]() อ่านแล้วคิดถึงแม่จัง รักน่ะแม่
โดย: nunee IP: 61.19.52.58 วันที่: 17 สิงหาคม 2555 เวลา:13:26:40 น.
|
บทความทั้งหมด
|