นั่งคุย นั่งถอนใจ เฮ่อออ เวลานี่ไวจริงๆเลยนะคะ ปีหนึ่งๆ ผ่านไปเหมือนนักวิ่งลมกรดเลย 555  ปีนี้เราก็ 55 แล้วซินะ  มองย้อนกลับไป ที่ผ่านมา ชีวิตแทบหาสาระไม่ได้เลยจริงๆ " โควิด " ทำให้หลายเรื่องราวในชีวิตเปลี่ยนไป 2 ปีกับการอยู่บ้านแบบไม่ต้องไปเจอใครเลย งานการไม่ต้องทำ ( ทำเหมือนมีงานประจำเนอะ) แต่ก็ทำงานบ้านทู๊กวันเป็นปกติ 555  ช่วงต้นปีที่แล้ว หลานสะใภ้คลอดลูก เราเลยได้ถือโอกาสไปเลี้ยงหลานสาวคนสวย น้องดาริญ 3 เดือนเลยที่เราย้ายไปอยู่ สระบุรี เพื่อเลี้ยงหลาน จากนั้นก็ไปๆมาๆค่ะ นี่ก็ถือว่ายังพอมีประโยชน์เนอะ  อ่อ ในช่วงโควิด ก็มีสิ่งดีเกิดขึ้นบ้าง เราได้เย็บแมส แจกบ้างขายบ้าง เน้นแจกมากกว่า 555 อย่างน้อยก็ได้ทำอะไรใหม่ๆ และมีประโยชน์ ....  ปกติ เราจะเปิดร้านทำผม อ่านไม่ผิดค่ะ ร้านทำผม แต่เป็นแบบ สระ ซอย เซ็ท สำหรับลูกค้าประจำไม่กี่คน ไม่รับลูกค้าขาจร 555 จะทำผมกับเราต้องโทรมานัดอย่างเดียวค่ะ เปิดเป็นห้องเล็กๆ หน้าบ้าน (ตัวอยู่ในบ้าน) ทำแค่พอคลายเครียด แก้เหงา พอโควิดมา ไม่รับลูกค้าเลยค่ะ 2 ปีล่ะ ตอนนี้ก็ยังไม่รับ  ถือเป็นงาน อดิเรกค่ะ งานประจำคือ งานบ้าน กับดูแลพ่อกับแม่ ถามว่าในวัยนี้ อยากทำอะไรไหม ? ก็อยากทำอยู่นะ แต่ว่าจะทำอะไร แค่ทำงานบ้าน ดูแลพ่อแม่ ก็หมดเวลาล่ะ ไหนจะต้องดูแลตัวเองดีดี ไม่ให้เจ็บป่วยเป็นภาระลูกอีก เฮ่อออ ทำแค่นี้น่าจะพอแล้วมั้ง 555 ในวัยนึง คุณจะรู้ว่า การดูแลตัวเอง ดูแลสุขภาพเป็นสิ่งจำเป็นมากๆเลย ทุกวันนี้อาหารการกินนี่เรื่องใหญ่นะ เมื่อก่อนกินอะไรก็ได้ที่อรอยๆ ที่ชอบ แต่ซัก 5-6 ปีมานี่ เราแบบกินอะไรก็ได้ที่มีประโยชน์ ไม่มีโทษกับร่างกาย เช่น กินข้าวไรซ์เบอรี่ ข้าวกล้อง ไม่กินน้ำมัน ใช้น้ำซุปแทนน้ำมัน กินไข่ต้ม มากกว่าไข่ทอด กินผัก มากกว่ากินเนื้อสัตว์ ไม่เน้นของทะเล เน้นปลา กับข้าวมื้อเช้า คือจะประมาณนี้เลยค่ะ แต่ก็ยังมีกินพวกขนมปังนะ คือขาดไม่ได้ 555 กินน้ำเปล่า ไม่กินน้ำเย็นหรือน้ำแข็ง กินกาแฟดำ แต่ไม่กินเครื่องดื่มทุกชนิด กินขนมหวานน้อยลง กินน้ำตาลน้อยลงมากกกก เราจะอยู่ 2 พันปีเหรอ เปล่าค่ะ เราจะอยู่แบบแข็งแรง ไม่เป็นภาระให้ลูกสาว ก็เท่านั้นเองค่ะ  วันนี้เบื่อๆ เลยมานั่ง เม้าท์ๆ ให้ฟังค่ะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาทักทายนะคะ ขอให้ทุกคนมีสุขภาพที่แข็งแรง มีความสุขในทุกๆวันค่ะ 
ปีนึงมันผ่านไปไวจริงๆ ครับ ถ้ามีเงินเหลือกินเหลือใช้ก็คงไม่อยากทำอะไรแล้วล่ะครับ แต่เราไม่ได้มีขนาดนั้นก็เลยมีอะไรให้ทำก็ต้องทำๆ ไว้ก่อน
โดย: คุณต่อ (toor36
  ) วันที่: 27 มีนาคม 2565 เวลา:19:31:22 น.คุุณธัญฯ ก็ประมาณคุณ โอนาจอมซ่าส์?
ทั้งอายุ และ การเข้าเล่นบล็อก น้อยกว่า อุ้มสี น้องสุดท้องครอบครัวตัว อ. 1 ปี  ทำร่างกายให้แข็งแรง ดูแลบิดร มารดา นับเป็นสิ่งประเสริฐ ได้ดูหลาน ดูลูกวาวคนสวยบ้าง คิดว่า ปีหน้า .โควิดคงจะจาง และ fade ไป.. Beauty salon งานอดิเรก คงจะได้เปิดบริการ นะคะ แวะมาคุยด้วยเรื่อยเปื่อย..เช่นกัน Take care ค่ะ โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 27 มีนาคม 2565 เวลา:20:48:14 น.สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ อ่านแล้วเข้าใจทุกตัวอักษรเลยครับพี่ เพราะเจอสถานการณ์คล้ายๆพี่ธัญ ผมไม่ได้ทำงานมาสองปีกว่าแล้ว หน้าที่หลักคือดูแลลูก ดูแลพ่อแม่บ้างแต่น้อยกว่าน้องสาว รอจังหวะจะกลับมาทำงานอีกครั้ง แต่ยังไม่เกิดขึ้นเลยในตอนนี้ โควิดมันไม่ยอมจากไปเสียที 555 ผมเองก็ต้องดูสุขภาพเป็นพิเศษ พอใกล้ 50 โรคก็เริ่มถามหา อาหารและการออกกำลังกายไม่ไ่ด้ทำให้โรคหาย แต่มันยืดเวลาที่โรคจะเข้ามาเป็นเพื่อนกับเราครับ 5555    โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 28 มีนาคม 2565 เวลา:7:00:44 น.สวัสดีค่ะ
เรื่องที่อยากทำ..มี้เก็อยากออกกำลัง แต่ไม่เคยทำได้เลย 555 โดย: kae+aoe
 วันที่: 28 มีนาคม 2565 เวลา:8:42:21 น.ขอบคุณครับพี่ธัญ
ผมเองก็ทบทวนตัวเอง ผ่านงานเขียนครับ การเขียนงาน ทำให้ผมเห็นความคิดของตัวเองชัดเจนขึ้น ว่าคิดยังไง เชื่อยังไงครับ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 28 มีนาคม 2565 เวลา:11:48:38 น.สวัสดีค่ะ พี่ธัญ
ยินดีต้อนรับกลับบล็อกค่า ปีหนึ่ง ๆ ผ่านไปเร็วจริง ๆ ค่ะ เผลอแพล็บเดียวนี่หมดไปเกือบสามเดือนแล้วนะคะ เห็นด้วยเรื่องการดูแลสุขภาพเลยค่ะ อย่างน้อยก็จะได้ไม่เป็นภาระคนอื่น แล้วก็จะได้แข็งแรงเพื่อที่จะดูแลเป็นที่พึ่งให้คนอื่นได้ด้วย มีความสุข รักษาสุขภาพนะคะ  โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 28 มีนาคม 2565 เวลา:14:13:55 น.55 เองนะคะ
กว่าจะเท่าพี่ 84 ก็อีกเกือบ 30 ปี อย่าเพิ่งห่วงวันเวลาข้างหน้ามากเลยค่ะ มันก็จะค่อยเป็นค่อยไปเอง รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ  โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
 วันที่: 28 มีนาคม 2565 เวลา:14:44:33 น.เราทำงานเหมือนกันครับ ดูแลแม่ ดูแลหลาน ดูแลบ้าน
เพื่อนๆบอกว่า "งานสบาย" .... โถๆๆๆๆ ตื่นตีห้า ทำงานโน่น นี่ นั้น ทั้งวัน กว่าจะคลานขึ้นเตียงเกือบสี่ทุ่ม นี่เหรองานสบาย อิอิอิอิ โดย: ทนายอ้วน
 วันที่: 28 มีนาคม 2565 เวลา:15:44:15 น.สวัสดีครับ ผมปริ๊นซ์ครับ อายุน้องกว่าลูกสาวพี่นิดเดียวครับ เพราะผมเพิ่งจะ 30 ปีนี้ครับผม ^^
ขอบคุณมากครับสำหรับคอมเม้นให้กำลังใจที่บล๊อก ตั้งแต่มีโ๕วิดผมสรู้สึกว่านี่เราแก่ฟรีมา 2 ปีแล้ว เคยออกไปทำงานหาประสบการณ์ได้เต็มที่ ตอนนี้ก็แทบไม่ได้ออก ออกแค่เคสจำเป็นจริงๆ จากงานทีอิสระ แทบไม่ได้เห็นหน้าเข้าออฟฟิศ ก็ต้องกลายมาเป็นนั่งออฟฟิศ จนจะลืมชีวิตขับรถออกไปทำงานแวะคาเฟ่ นั่งทำงานที่สตาร์บัค ดูสาว กินข้าวเดินห้างเล่นแก้เหนื่อย หรือแวะเที่ยวหลงทำงานไปเลยครับ ประสบการณ์ใหม่ๆ ในชีวิตก็ไม่ดได้หาเพราะไปต่างประเทศไม่ได้ ถึงตอนนี้ไปได้ก็ไม่กล้าไปครับ เหอะๆ อยากออกไปท่องเที่ยว อยากไปาร์ตี้ ไปนั่งชิลฟังเพลงกับเครื่องดื่มเย็นๆ ช่วงค่ำวันศุกร์ พูดคุยสนุก ๆ กับเพื่อนก็ไม่กล้า พี่เคยเปิดร้านตัดผมาก่อน แบบนี้ช่วงที่ปิดร้านตัดผมโ๕วิดแรก ๆ ก็ดีเลยครับ ที่บ้านคงได้ใช้บริการ VIPแน่ๆ ดีแล้วครับที่ทำเล็ก ๆ น้อยๆ แค่ที่นัดมา เพราะผมเคยคุยกับช่างเค้าบอกว่าเหนื่อยมาก เมื่อยแขนเมื่อนขา บางคนเอ็นข้อมูลไปปัญหาด้วยครับ และที่ดีมาก ๆ คือการวางแผนเป็นสาว 2พันปีครับ ^^ ดูแลตัวเองทานอาหารดีๆ มีประโยชน์ลดๆ อะไรบางอย่างลงไปบ่างผมว่ามันดีมากครับ ดื่มกาแฟดำได้นี่แสดงว่าเมื่อก่อนน่าจะชอบดื่มเลยนะครับเนี้ย ผมดื่มได้นิด ๆ หน่อยๆ เยอะไม่ได้ครับ ใจสั่น ผมเองก็เจอฤทธิ์โควิดที่ทำให้ต้องนั่งออฟฟิศยาวๆ แล้วหนุ่มๆ ขี้เบื่อทั้ง 9 คนก็ชวนกันกิน KFC พิซซ่า กันบ่อยมาก ๆ ผลคือน้ำหนักขึ้นครับ 55555 เจ้านายมาเห็นแต่ละคนอ้วนขึ้นก็บ่นหนักมาก สั่งให้คุมน้ำหนักออกกำลังกายเป็นแถว ผมก็กำลังควบคุมอาหาร กับเวทครับ ตอนนี้หุ่นเขา้ที่เท่าก่อนโ๕วิดแล้ว เลยอยากจะมี six packs ให้ชื่นใจซักหน่อย ไหนๆ ก็เหนื่อยมาแล้ว ^^ อ้อ We care ดีมากครับ นอกจากเท่แล้ว 5555 ยังกันน้ำ หายใจสะดวกมากๆ ชอบเลยครับ ส่วนเรื่องสเปรย์ผมยกให้เพื่อนไปแล้วครับ แล้วห้ามเอามาใช้ใกล้ๆ 55555 ไม่คิดเหมือนกันครับว่าจะแพ้ขนาดนั้น เราต้องรอดครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับผม โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 28 มีนาคม 2565 เวลา:21:45:40 น.กลับมาส่งโหวตเหมือนกันค่ะ
เมื่อวานหมดตัวแต่วันเหมือนกัน ลูกสาวคุณธันสวยมากนะคะ ไม่อยากพิมพ์ให้ถูกหน้าเธอ พี่ก็ประสาทนะเนี่ย โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
วันที่: 29 มีนาคม 2565 เวลา:8:37:17 น.จากที่บล็อก
ความตั้งใจที่จะลาออกจากงานประจำออกมาดูแลแม่เป็นความตั้งใจของตัวเอง ไม่อยากให้แม่อยู่บ้านคนเดียว ไม่อยากให้หลานโตกับที่ทำงานของแม่เค้าครับ ตอนลาออกเพื่อนก็ว่ากันเยอะ แต่เราว่าเราคิดดีแล้ว เรื่องแม่นี่ก็ "ดุ" กันมาเยอะครับ ดุกันจนคิดว่าชาตินี้ตกนรกแหงๆ อิอิอิ แต่ที่ดุกันไปก็เพราะอยากใหเค้าปลอดภัยอยู่ด้วยกันนานๆ พอดีว่าแม่เคยเป็นหญิงแกร่ง เป็นคุณแม่เลี้ยงดี่ยว (เพราะพ่อทำงานต่างประเทศ ปีนึงจะได้กลับบ้านซัก 2-3 เดือน) มานาน ก็เลยยังคงความแกร่ง วันนึงที่เค้ามาเจอคนบ่นใส่ บังคับให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้เค้าจะต่อต้านครับ ร้องไห้กันมาเยอะครับ แต่ขอให้อดทนมาก เพราะวันนึงเค้าจะเห็นว่าที่เราทำ เราบ่นก็เพราะอยากให้เค้าอยู่กับเรานานๆ มีบางวันที่แอบเดินผ่านห้องคุณน่ายแม่แล้วได้ยินเค้าเม้าท์โทรศัพท์กับเพื่อน แอบบเม้าท์เราไปด้วยว่าดีแบบนั้น ดีแบบนี้ ทำอะไรให้กินมั่ง อร่อยมากๆ พาไปเที่ยวบ้างสนุกมาก ..... นั่งร้องไห้เลยครับ เท่านี้เลยครับ อยากให้แม่กบหลายนมีความสุขเท่านี้เลยครับ โดย: ทนายอ้วน
วันที่: 29 มีนาคม 2565 เวลา:11:19:19 น.สองปีกว่าที่ผมหยุด
เหมือนได้พักจริงๆครับพี่ธัญ ที่ผ่านมาผมทำงานติดต่อกันมาโดยตลอด พักน้อยมาก แต่พอหยุดร้านจากโควิด ก็ไม่ไ่ด้เที่ยวไหนเลยนะครับ 555 เพียงแต่มีเวลาอยูก่ับตัวเองมากขึ้น ลูกโตขึ้นก็ไม่ต้องดูแลอะไรมาก ตอนนี้ไม่รู้จะได้กลับมาทำงานของตัวเองรึเปล่า ถ้ากลับมาไม่ได้ก็คงต้องมองหาอะไรทำครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 29 มีนาคม 2565 เวลา:13:00:20 น.สวัสดีค่ะ คุณธัญ ต้องขอโทษที่เนียกคุณ 555 เพราะว่า อายุน้อยกว่าซะแล้วเรียกพี่ไม่ได้แล้วค่ะ
ดีใจที่ได้พบกันในบล็อกอีกนะคะ พบกันในเฟสและในบล็อกด้วยดีจังค่ะจะได้คุยกันบ่อยๆนะคะ ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจน้ำตกแม่แก้นะคะ ไว้มาคุยด้วยอีกครั้งนะคะโหวตงานเขียนให้ค่ะ โดย: กิ่งฟ้า
วันที่: 29 มีนาคม 2565 เวลา:13:06:44 น.ขอขอบพระคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก - เขื่อนแม่กลอง กาญจนบุรี ด้วยนะครับ
โดย: ทนายอ้วน
วันที่: 29 มีนาคม 2565 เวลา:21:05:15 น. อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณธัญฯ ช่วงนี้ร้อนๆสลับฝนๆ อากาสเปลี่ยนแปลง สังขารคนต้องคงทนบึกบึน Take care ไปด้วยกันค่ะ  โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 30 มีนาคม 2565 เวลา:7:47:28 น.เข้าใจเลยค่ะพี่ ว่าวัยนี้ เรื่องสุขภาพสำคัญมาก
น้องเพิ่งจะเข้าเลข 4 แต่ไม่ค่อยดูแลตัวเองมันเลย มีโรคที่ตามมาเยอะ ตอนนี้ กำลังหันกลับมาทำตัวใหม่แล้วค่ะ ตั้งใจๆ.. แต่โควิดนี่ก็ทำให้หลอนมากเลยค่ะ ล่าสุดเพื่อนที่เจอกัน ติดโควิดหมดเลย น้องยังขึ้นขีดเดียวอยู่ แต่ลุ้นมากเลยค่ะ ไม่รู้จะรอดไหม ถ้าไม่รอดก็รักษากันไป แต่ถ้ารอด เสาร์นี้จะไปฉีดวัคซึนเข็ม 4 แล้วค่ะ ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจที่บล็อกนะคะพี่ โดย: nonnoiGiwGiw
 วันที่: 30 มีนาคม 2565 เวลา:10:52:23 น.งานในบล็อกชุดนี้
ผมเขียนไว้ก่อนเกิดโควิด เขียนให้กำลังใจใครก็ได้ที่เข้ามาอ่าน ไม่ได้ตั้งใจเขียนให้ตัวเอง แต่พอเอามาลงบล็อกในช่วงนี้ กลายเป็นว่ามันกลับมาพ้องกับสถานการณ์ของตัวเองด้วยครับ 555 ผมยังดูตัวเองเลยครับพี่ ว่าจะกลับไปทำงานเดิมของตัวเองได้รึเปล่า เหมือนชีวิตมาถึงจุดเปลี่ยน ไม่ได้กลัว ก็แค่คิดว่ามันต้องมีทางอื่น แต่ตอนนี้ยังมองไม่เห็นทางนั้นครับ 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 30 มีนาคม 2565 เวลา:11:07:41 น.ทุกบ้านมีปัญหาเหมือนกันหมด ต่างกันไปมากน้อยที่จะรับมือกับเรื่องที่เกิดขึ้นค่ะ การได้ระบายออกมา เป็นสิ่งที่ถูกต้องค่ะคุณธัญ
เป็นกำลังใจให้ทุกๆเรื่องนะคะ ส่วนเรื่องต้นไม้ต้นเขาสวยน่ารักนะคะ แต่ที่บ้านไม้ส่วนใหญ่จะฉีกขาดเพราะโดนหนามกิ่งไม้ต่างๆร่วง ตอนนี้เห็นมีในเฟซเขาลงขายอยู่กระถาง 2 นิ้วราคาไม่ถึงสิบบาทเองค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะไปชมต้นไม้ด้วยกัน ช่วงนี้โอเล่ก็ป่วยเหมือนกันเลยเอาต้นไม้บำบัด ทั้งความดัน รองช้ำ แขนยกไม่ขึ้น ปวดทรมาน และไหนวัยทองอีก ร่างกายปวนปั่นสุดๆ ใครไม่เป็นไม่รู้ มันอยู่ข้างใน ยังไม่รู้เลยว่าอายุจะอยู่ถึงหกสิบมั้ย แต่ไม่มีห่วงอะไรทั้งนั้นแล้วเมื่อหมดแม่ทุกอย่างก็หมดความหมายจริงๆค่ะ โดย: โอน่าจอมซ่าส์
 วันที่: 31 มีนาคม 2565 เวลา:8:29:38 น.สวัสดีค่ะ
พยายามอยู่แบบไม่ให้เป็นภาระใครเหมือนกันค่ะ จะว่าไปทำงานบ้านวันหนึ่งก็หมดวันแล้วเนาะ  โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 31 มีนาคม 2565 เวลา:12:39:05 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [