ขี้เล่า #27 วันที่ไม่ใช่วันของเรา  ผมมีนัดหมอที่โรงพยาบาลศิริราชทุกเดือน โรคลมพิษเรื้อรังที่เป็นมาหลายสิบปีดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่ขาดจากผมไปเสียที ย้อนไปเมื่อเดือนก่อนวันนัด หาหมอเสร็จผมดันลืมเอาใบนัดกลับมาบ้านด้วย แฮะๆๆ พอโทรไปเช็คกับโรงพยาบาลเขาว่าก็หาได้แต่จะรอนานหน่อยผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะเราผิดเอง ผมไปถึงศิริราชตั้งแต่ 16:30 แต่ได้หาหมอเป็นคนสุดท้ายๆราวๆเกือบ 19:30 แต่ก็ไม่ได้หงุดหงุดอะไรทุกอย่างเป็นไปตามขั้นตอนของมัน พบหมอเสร็จหมอยังแซว "ครั้งหน้าอย่าลืมบัตรนัดอีกล่ะ" 555 เสร็จกระบวนการจ่ายเงินรับยา และแน่นอนใบนัดครั้งนี้ไม่ลืมแน่ๆ ผมกลับที่ตึกจอดรถขึ้นลิฟท์เพื่อไปที่รถเตรียมจะกลับบ้าน บัตรจอดรถประทับตราเรียบร้อยจอดฟรี โดนเต็มทีก็ไม่เท่าไหร่ ผมเตรียมใบไว้หมดเพื่อที่จะยื่นให้เจ้าหน้าที่ได้ง่ายๆ พอขับรถลงมายื่นใบให้เจ้าหน้าที่เขามองหน้าแล้วก็บอกว่า "40" บาท ผมก็เอ๊ะ ทำไมแพงแต่เอาวะอยู่โรงบาลตั้งหลายชั่วโมง ก็จ่ายเงินขับรถกลับบ้าน กลับมาถึงบ้านก็ใกล้เวลาเคอรฟิวส์ 3 ทุ่ม ร้านค้าปิดหมด ของกินหาไม่ได้เลย ก็เอาวะกลับบ้านทอดไข่กินก็ได้ โชคยังพอเหลือกลับมาบ้านเมียซื้อข้าวมาเผื่อให้เลยไม่ต้องทอดไข่กิน ระหว่างกินข้าวก็ล้วงกระเป๋าเอาใบต่างๆมาเก็บให้เป็นที่ ก็เจอกับบัตรจอดรถเจ้ากรรมที่ผมให้การเงินประทับตรา แต่ลืมให้เจ้าหน้าที่จอดรถเลยโดนซะ 40 บาท 555 ถ้าใบนี้ยื่นถึงมือเจ้าหน้าที่คงไม่โดนเก็บเงินหรืออย่างมากก็ไม่เท่าไหร่ วันนี้ไม่ใช่วันของเราจริงๆ ไปคนแรกได้หาหมอคนสุดท้าย บัตรจอดรถก็ดันหยิบบิลเซเว่นให้เจ้าหน้าที่ ถึงว่าทำไมเขามองหน้าผมแปลกๆ 555 แต่เคราะห์ยังดีที่ยังมีข้าวกินเนอะ ปล.บัตรใบนี้แหละครับที่ผมหยิบสลับกับบิลเซเว่น
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ
โดย: **mp5**
  วันที่: 28 ตุลาคม 2564 เวลา:14:02:16 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [