::: บันทึกวันอาทิตย์ :::



“ … Museum Siam … “
Photo :: Jonas (flickr.com)













::: วันอาทิตย์/วันพักผ่อน :::


:: สาย ::


ช่วงนี้รู้สึกว่าได้ไปทำบุญบ่อยมาก มีทั้งที่ตั้งใจไปเอง แล้วก็มีคนชวนไป วัดไทย วัดจีน วัดแขก เมื่อวานก็อีก เพื่อนคนนึงชวนไปให้อาหารปลาวันเกิด แถว ๆ วัดระฆัง ริมเจ้าพระยาฝั่งธน ตอนไปนึกในใจ วัดนี้จริง ๆ ไปออกบ่อยสมัยมัธยม แต่ไม่เคยมีความคิดว่าจะไปให้อาหารปลา ให้อาหารนกเหมือนคนอื่น วัดระฆัง แล้วก็วัดในละแวกนั้น มักจะเป็นวัดที่คนในกรุงเทพ โดยเฉพาะคนย่านฝั่งธน นิยมไปทำบุญกัน วันธรรมดาอาจจะดูว่าบางตา แต่ถ้าเป็นเสาร์อาทิตย์ คนจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว ถามเพื่อนว่า ทำไมชวนมาที่นี่ มาบ่อยเหรอ เพื่อนบอกว่า มาบ่อย แต่จะประมาณว่า พาคนอื่นมา เช่น เวลาเพื่อนของเพื่อนคนนี้ ประมาณว่าจิตตก เซ็ง เครียด อะไรก็จะต้องชวนกันมาที่นี่ มาปล่อยปลา ให้อาหารปลา อาหารนกกัน ให้มันสบายใจ


:: บ่าย ::


คุยกับเพื่อนเก่าสารพัดเรื่อง กินกันไปคุยกันไป อยู่ดี ๆ เพื่อนก็พูดถึงเรื่องลูกปัดโบราณเจ้าปัญหาที่หายไปจากพิพิธภัณฑ์ ก็นั่งสงสัยกัน มันหายไปได้ไง เค้าไม่มีอะไรมาปิดมาบังไว้หรือยังไง หรือว่า มีคนทุบเอาออกไป ยังมีเวลาอีกหน่อยก่อนจะถึงมื้อเย็น เลยตัดสินใจ ชวนกันไปดูให้รู้แน่ที่มิวเซียมสยาม ไม่เคยไปทั้งคู่ แต่ก็คลำ ๆ จนรู้วิธีไปถึง ก็โชคดีที่อยู่ไม่ไกลจากย่านที่ไปไหว้พระ ไปถึงนั่นอีกประมาณสองชั่วโมงเค้าก็ปิดกันแล้ว แต่ก็ได้เดินดูจนทั่ว อ่านครบทุกบอร์ด เล่นทุกเกม น่าเสียดายที่นิทรรศการลูกปัด ที่จัดแยกออกมา เค้าปิดชั่วคราว

วิธีการจัดวาง การนำเสนอเรื่องราวในตัวพิพิธภัณฑ์ โดยรวม ๆ เราชอบมาก เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ดูเหมือนจะเน้นให้คนเข้าชมมีส่วนร่วมคิดตาม คิดกันอย่างมีระบบ มีขั้นตอน มีที่มาที่ไปดี ที่นี่เค้าใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาช่วยเพิ่มมิติให้กับตัวงานที่เป็นเรื่องโบราณของโบราณได้อย่างกลมกลืน ไม่มีติดขัด มีทั้งการใช้การ์ตูนเงา ภาพยนตร์สั้น เกมคอมพิวเตอร์แบบเน้นการโต้ตอบสื่อสารกับคนเล่น และอื่น ๆ เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ไม่เน้นการโชว์ของโบราณที่เน้นของจริงอย่างพิพิธภัณฑ์ทั่วไปของบ้านเรา แต่จะเน้นไปที่เรื่องราว/ที่มา/เบื้องหลัง

ของส่วนใหญ่ที่โชว์ในส่วนนิทรรศการหลักถาวรที่เราเข้าไป เป็นของที่ทำเลียนแบบมาอีกที สำหรับพิพิธภัณฑ์นี้มีจุดที่เราประทับใจอยู่สองจุด จุดแรกคือ เค้าจะมีห้องที่บอกที่มาที่ไปของอาคาร ที่ใช้เป็นเจ้าตัวพิพิธภัณฑ์ด้วย พิพิธภัณฑ์นี้ เค้าใช้พื้นที่ของอาคารกระทรวงพาณิชย์สีเหลืองหลังเก่า นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ได้เข้ามาที่อาคารนี้ อาคารนี้เป็นอาคารที่สมัยมัธยม เราชอบแอบมองจากทางหน้าต่างห้องเรียนเราอยู่บ่อย รู้สึกว่ามันสวยดี ถ้ามีโอกาสเข้ามาซักครั้งคงจะดีไม่น้อย อารมณ์ประมาณนั้น น่าเสียดายที่เมื่อวานเป็นวันอาทิตย์ เลยไม่ได้แวะเข้าไปที่โรงเรียนเก่า จริง ๆ ตั้งแต่จบมาก็กลับไปแค่ครั้งเดียวเอง

อีกจุดที่ชอบก็คือ เค้า หมายถึงคนจัดนิทรรศการ พยายามตั้งคำถามและทิ้งคำถามที่น่าสนใจ ไว้ให้คนที่เข้ามาดูโดยเฉพาะเด็ก ๆ คิดต่อ เรามีความคิดว่าวิชาจำพวกประวัติศาสตร์โบราณคดีมานุษยวิทยา ก็น่าสนใจและน่าสนุก เพราะแม้จะเรียนแต่ในเรื่องของเก่าของที่ผุพัง ไม่สามารถนำกลับมาใช้งาน ในสภาพเดิมได้อีก แต่เรื่องราวเบื้องหลังสิ่งของพวกนั้นไม่หยุดนิ่ง ของเก่ากลับกลายเป็นหลักฐานชิ้นใหม่ ให้คนรุ่นหลังที่สนใจในวิชาการแขนงนี้ มีโอกาสเสนอแนวคิด ให้ข้อเสนอแนะ หรือตีความ ไปได้อีกเรื่อย ๆ


:: เย็น ::


ผ่านย่านโรงเรียนเก่า เห็นอู่รถเมล์ ก็คิดถึงรถเมล์สายสิบสองขึ้นมาทันที สายนี้เป็นสายที่ขึ้นประจำ ต้นสายที่หน้ามิวเซียมสยาม เลาะไปข้างปากคลองตลาด แป๊บเดียวก็ถึงเสาชิงช้า ลงรถเมล์ปุ๊บ แวะร้านเย็นตาโฟลูกชิ้นยักษ์ร้านประจำสมัยเรียน เสร็จสรรพเรียบร้อยต่อด้วยมนต์ ซัดขนมปังไปสองสามแผ่น หน้าเนยสังขยาของโปรด อยากสั่งเมนูเดิมของโปรดดั้งเดิมที่เคยสั่ง - นมเย็น แต่เห็นมีกระเจี๊ยบ เลยอยากลอง อร่อยมาก ไม่หวานเกิน ไม่เสียทีที่แวะมา

















::: Starman :::
:: David Bowie ::

(The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars :: ๒๕๑๕)



Didn't know what time it was the lights were low oh
how I leaned back on my radio oh oh
Some cat was layin' down some rock 'n' roll 'lotta soul, he said

Then the loud sound did seem to fade a ade
Came back like a slow voice on a wave of phase ha hase
That weren't no D.J. that was hazy cosmic jive

There's a starman waiting in the sky
He'd like to come and meet us
But he thinks he'd blow our minds

There's a starman waiting in the sky
He's told us not to blow it
Cause he knows it's all worthwhile
He told me:

Let the children lose it
Let the children use it
Let all the children boogie

I had to phone someone so I picked on you ho ho
Hey, that's far out so you heard him too! o o
Switch on the TV we may pick him up on channel two

Look out your window I can see his light a ight
If we can sparkle he may land tonight a ight
Don't tell your poppa or he'll get us locked up in fright
















::: เก้ามีนาห้าสอง :: บ่ายสองห้าสิบห้า :::













Starman - David Bowie










Create Date : 09 มีนาคม 2552
Last Update : 12 มีนาคม 2552 11:27:05 น.
Counter : 528 Pageviews.

16 comments
I Will Whisper Your Name - Michael Johnson ... ตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 349 tuk-tuk@korat
(9 เม.ย. 2567 13:36:56 น.)
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบหลักกิโลเมตรที่ 349 โจทย์โดยคุณ กะว่าก๋า สมาชิกหมายเลข 3902534
(9 เม.ย. 2567 15:31:45 น.)
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 349 :: กะว่าก๋า
(8 เม.ย. 2567 05:48:36 น.)
John Mayer - You're Gonna Live Forever in Me peaceplay
(7 เม.ย. 2567 09:50:38 น.)
  
โดย: minporee วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:16:31:15 น.
  
อ่ะนะเม้นแรกไปแล้ว ออกไปบ้านพักครูข้าง ๆ มา แล้วถึงได้มานั่งเม้นต่อ

อ่ะอ่านจบแล้ว

อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกับว่า ได้เข้ามาฟังคนแก่เล่าความหลังเลยอ่ะ

แต่เค้าว่าดีจังเลยอ่ะ ได้กลับไปในสถานที่เก่า ๆ วันก่อนเค้าก็พึ่งกลับไปที่มหาลัยมา ได้เจอเพื่อน ๆ และอาจารย์ ก็คุยกันสนุกสนานอ่ะ เพราะไม่ได้เจอกันนาน

ดีจังได้ไปทำบุญที่วัดกับเพื่อน และยังได้ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ด้วย ฟังตัวเองเล่าแล้วทำให้นึกเห็นภาพตามไปด้วยเลย อยากไปดูมั่งจังอ่ะ (เค้าชอบของเก่าอ่ะ)

เค้าชอบของเก่า ไม่เก่งประวัติศาสตร์ แต่ก็ภาคภูมิใจในความเป็นไทย และความเป็นคนอีสานของตัวเอง ถ้าเราสอนให้เด็กเห็นคุณค่าในสิ่งนี้ได้ก็คงดี

อ่ะต้องไปอีกแระ

ไปน๊า

ขอให้มีความสุขจ๊า

แล้วจะกลับมาเมื่อชาติต้องการ

โดย: minporee วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:17:47:05 น.
  
คุ้มค่าเลยคุณก๊อปวันเดียว เที่ยวย้อน(ความ)หลัง อิอิ

เบิร์ดเดย์ย้อนหลัง แฮปปี้ แฮปปี้ นะ
โดย: Ta Pling วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:19:31:54 น.
  
เราว่าร้านมนต์ คุณภาพด้อยกว่าเดิม หลังๆ ไปกินแล้วไม่ประทับใจเท่าไหร่ เดินกินแถวเยาวราชสะใจกว่า (แต่ต้องทนร้อนไหน) ขนาดกลางคืนนะยังร้อนได้ใจเลยล่ะ
โดย: Ta Pling วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:19:33:00 น.
  
สวัสดีจ้ะก๊อบแก๊บ

ดีใจจังที่เห็นความเคลื่อนไหวในบล็อกนี้ ^^
ก่อนอื่นเลย อนุโมทนาด้วยนะจ๊ะที่ได้ไปทำบุญบ่อยๆ ... วัดระฆังเนี่ยเค้าไปแทบทุกปีเลยนะ เวลาไปวัดพระแก้วและวัดอื่นๆแถวนั้นก็จะนั่งเรือข้ามฝั่งไปวัดระฆังด้วยตลอด ไปถึงที่นั่นแล้วก็เข้าไปไหว้พระ สวดคาถาชินบัญชรในวิหารสมเด็จโต (แต่ก่อนยังเป็นศาลาเล็กๆเปิดโล่งเนอะ เดี๋ยวนี้ติดแอร์ละ) ส่วนปล่อยปลาปล่อยเต่านั้น เพิ่งเคยได้ปล่อยเมื่อคราวที่แล้วที่ไปเอง ปล่อยปลาไหลเท่ากำลังวันที่เกิดน่ะ พอดีไปกับอาจารย์ แล้วอาจารย์จะปล่อยไง เลยเอามั่ง (ดีนะ วันเกิดเค้ากำลังไม่เยอะมาก ไม่งั้นต้องซื้อหลายตัว --- พูดเล่นอย่างนี้บาปป่ะเนี่ย )

มิวเซียมสยามเค้าไม่เคยไป เคยได้ยินชื่อและเห็นรูปครั้งแรกก็จากบล็อกของพี่มด ... เค้าไม่รู้ข่าวเรื่องลูกปัดโบราณที่หายไป พอได้มาอ่านบล็อกของก๊อบแก๊บแล้วถึงได้ไปหาข่าวย้อนหลังอ่านดู น่าแปลกมากที่มีคนมาขโมยไปได้ อย่างนี้แสดงว่าระบบรักษาความปลอดภัยที่นั่นคงไม่ดีเท่าไหร่ (หรือตัวเองว่าไง) ที่นี่นะ เวลาถ่ายรูปในพิพิธภัณฑ์ ถ้าแสงแฟลชวาบขึ้นมาเมื่อไหร่ เจ้าหน้าที่เขาจะเดินมาเตือนทันที (เค้าไม่ให้ใช้แฟลชไง) แบบว่ามีจนท.ยืนคุมดูแลประจำแต่ละห้องเลยน่ะจ้ะ

เรื่องการเก็บรักษาของเก่าและพิพิธภัณฑ์ทั้งหลายบ้านเรา ถ้าจะพูดกันก็คงยาวเลยล่ะ (จะออกแนวบ่นด้วย) ... รุ่นพี่ของเราคนนึงเคยไปค้นข้อมูลเอกสารเก่าที่กรมศิลปากรกับที่หอสมุด พอกลับมาก็บ่นให้ฟังใหญ่เลยว่าเอกสารเก่าๆและสิ่งของมีค่าจำนวนมากถูกเก็บเอาไว้ในห้องเก็บของอย่างปล่อยปละละเลย ... น่าเสียดายนะ ปล่อยไว้แบบนั้น วันนึงคงผุพังเสียหายไปหมด

เค้าเห็นด้วยนะที่นักวิชาการฝรั่งเขาพูดกันว่า บ้านเรา (รวมถึงประเทศใกล้เคียง) เป็นประเทศที่ ahistoric เพราะไม่มีการบันทีกอะไรที่แน่ชัด ไม่สนใจเก็บรักษาสิ่งของต่างๆที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ... ที่แย่อีกอย่างก็คือ นักวิชาการบ้านเรา (นี่พูดถึงทางด้านมนุษยศาสตร์นะ) มักไม่ค่อยกล้านำเสนอข้อมูลใหม่ๆที่ขัดกับข้อมูลเดิมของคนอื่น เพราะบ่อยครั้ง "คนอื่น" ที่ว่านี้เป็นอาจารย์ รุ่นพี่ หรือเพื่อนของตัวเองหรือเป็นบุคคลที่มีผู้นับถือเยอะ ขืนนำเสนอข้อมูลที่แหวกแนวออกไป คงถูกว่าเละ (อันนี้เคยเห็นมาแล้วจริงๆ) ดังนั้น บันทึกข้อมูลหรือการวิเคราะห์ฺประวัติศาสตร์บ้านเราถึังไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควร --- เอิ่มม โทษทีนะตัวเอง บ่นเยอะมากๆเลยเค้า

มาถึงเรื่องร้านนมมนต์ ... ร้านนี้ได้ไปบ้างสมัยอยู่มัธยมกับมหาลัย ไม่ได้ไปบ่อยนัก เพราะไม่ใช่ถิ่้นของเค้าน่ะ (แปลว่าำไกลไง 555) ถ้าอยู่สตรีวิทฯก็ว่าไปอย่างนะ คงได้ไปนั่งกินบ่อยๆ ... โดยส่วนตัวแล้ว เค้าเฉยๆจ้ะ ไม่ได้รู้สึกว่ามันพิเศษอะไรมาก แถมยังแพงอีกต่างหาก หนมปังปิ้งธรรมดาๆราคาเป็นสิบเชียว แต่สมัยก่อนที่ไปกับเพื่อนๆก็เป็นเพราะเห่อตามๆคนอื่นๆไง เขาฮิตกัน เราก็เอามั่ง เดี๋ยวตกเทรนด์ ^^

ก๊อบแก๊บ ตัวเองรักษาสุขภาพด้วยนะ จะนอนค้างบ้านหรือค้างแล็บก็ให้ได้นอนเพียงพอละกัน เรื่องกินให้เป็นเวลาหรืออะไรคงไม่ต้องบอกกัน เพราะตอนนี้ตัวเองอยู่เมืองไทยแล้ว หาอะไรกินได้ตลอด 24 ชั่วโมง แค่ระวังอย่าอดจนปวดท้องก็พอ

มีความสุขมากมากนะจ๊ะ
โดย: discipula วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:0:29:00 น.
  
ล.ป. (ลืมไป) เพลงที่อยู่ในบล็อกนี้ ได้ยินเสียงโน้ต 3-4 ตัวแรกแล้วนึกถึงเพลง One of Us ของ Joan Osbourne น่ะตัวเอง มันโน้ตเดียวกันเด๊ะๆเลยป่ะเนี่ย
โดย: discipula วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:0:32:56 น.
  
ดีใจที่เห็นคุณก๊อบมีเวลาพักผ่อนหย่อนใจบ้าง คิดว่าจมอยู่แต่ในแล็บ บ้านช่องไม่ได้กลับ

มิวเซียมสยาม เราก็ชอบนะ อยากไปอีก เพราะตอนที่ไปคนเยอะ ไม่ได้เล่นตั้งหลายอัน อ่านก็ไม่ทั่ว ถ้ามีเวลาก็อยากไปอีกที ค่อยๆเดินอ่านไปเรื่อยๆ

ร้านมนต์นี่ เคยไปเหมือนกัน ไปแบบน้องเอ็มน่ะ ตามเทรนด์ แต่ไม่ชอบเท่าไหร่ คนเยอะ
เราไม่ชอบร้านที่คนเยอะ แล้วต้องแย่งกันสั่งน่ะ
แค่ไปกินให้รู้ว่าเป็นไง เค้าถึงชอบไปกันนัก
พูดแล้วก็อยากกินนมเย็นเหมือนกันนะเนี่ย ^^

โดย: nanida วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:9:35:33 น.
  
หวัดดีคุณก๊อบ

อืม เพลงที่บลอกวันนี้ของเรา เราก็ชอบมากเลย
แต่มีอีกเพลงเพราะกว่านี้อีกนะ แต่หาไม่เจอ
พิมพ์ญี่ปุ่นไม่เป็น เค้าคงไม่ได้ลงชื่ออังกฤษไว้
ชื่อเพลง tempopo ของนักร้องคนเดียวกัน เผื่อหาเจอ
ลองฟังดูนะ น่ารักมากๆๆ ^^

โดย: nanida วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:8:51:41 น.
  
ยังไม่เคยไปมิวเซียมสยามเลยครับ เห็นเค้าร่ำลือกันเหลือเกิน แต่ยังไม่มีโอกาสเลย
โดย: แฟนผมตัวดำ วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:12:44:49 น.
  

ทำบุญบ่อยๆ ก็ดีแล้วนะพี่ก๊อบ
เป้ไม่ค่อยได้ทำบุญเลยย มากสุดก็ตักบาตรบ้างนานๆ ที
เข้าวัดนี่น้อยมาก เป็นชาวพุทธที่ไม่ดีเลยเนาะ
สิ่งเดียวที่คิดว่าเป็นบุญ ที่พยายามทำอยู่ก็คือจะกินเจถาวร
แต่มันก็ยังห้ามใจตัวเองไม่ได้ตอนนี้
คิดว่าวันนึงต้องทำให้ได้ล่ะ

ส่วนมิวเซียมสยาม เป้ไม่เคยไป แต่เคยดูรายการที่เค้าไปถ่ายให้ดู
ดูผ่านๆ ก็รู้สึกว่าไม่เหมือนพิพิธภัณฑ์อื่นทั่วไป
พิพิธภัณฑ์บ้านเราส่วนใหญ่จะถูกละเลยนะ
ที่เชียงใหม่เป้ผ่านบ่อยๆ ก็พิพิธภัฒฑ์แมลงแถวสวนดอก
ถ้าไม่มีป้ายบอก ก็นึกว่าเป็นตึกเก่าๆ โทรมๆ ทั่วไป

ส่วนมนต์นมสด เชียงใหม่มีอยู่ร้านนึงตรงนิมมาน
ช่วงปีสองเป้ไปบ่อยมาก ไปกินเกือบทุกคืน
เป้ว่ามันอร่อยดีนะ ทั้งนมและขนมปังก็ไม่เหมือนร้านนมอื่นๆ
ก็คงคุ้มกับที่มันแพงกว่าที่อื่นล่ะ
(ช่วงหลังๆ ก็ไม่ได้ไปเหมือนกัน ไม่รู้ว่าแพงขึ้นแล้วรึยัง)

พี่ก๊อบสบายดีน้า เพื่อนบล๊อกหลายคนคงคิดว่าติดอยู่ในที่ทำงาน
ทำงานยุ่งมากๆ งี้แน่เลย เห็นมีเวลาว่างมาอัพบล๊อกก็ดีแล้ว

เทคแคร์ค่า
โดย: iSIs_OsiRis วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:20:40:45 น.
  
แวะมาชมนะคะ ชอบ David Bowie
โดย: nunaggie วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:4:34:55 น.
  
จ๊ะเอ๋ ไปถึงไหนแย้ววววว... กลับมาละ...

ยังไม่ได้อ่านดีดีนะ แบบว่ามึนน่ะ เม้นต์ไปเด๋วเสียงเรื่อง จะไปนอนละ ค่อยมาใหม่ดีดีตัวเอง
โดย: prunelle la belle femme วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:8:09:53 น.
  
โทษทีคุณก๊อบ ไม่ได้แวะไปที่ห้องเก็บของ

ตกลงไปกินอะไรที่สงขลาคะ อย่าลืมมาเล่าให้ฟังนา ^^
โดย: nanida วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:16:15:10 น.
  
อ่ะนะวนมาอีกรอบก็ยังไม่เห็น up เลยอ่ะ สงสัยคงยังไม่กลับแน่เลย ยังไงก็ขอให้สนุก ๆ แล้วกันน๊า จะได้กลับมาลุยงานต่อ และก็เหมือนพี่มดอ่ะ เข้ามาเล่าให้ฟังมั่งน๊า ว่าได้กินไรอร่อย ๆ มามัง
โดย: minporee วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:21:53:29 น.
  
สู้ ๆ สู้ตาย
โดย: ลืม (minporee ) วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:21:59:45 น.
  
ฮึ ไปผ่อ " ความจำสั้น .." มาแล้วกา ทำเป็นมาบอกนะ อิจฉามากๆ นี่เค้าเพิ่งเข้าไปดูตัวอย่างที่บล็อกเก่าบ้านคุณอ้อนอี๊ดมาเหมือนกัน เห็นน้องมีนว่าเธอก็ไปดูมาแล้ว ...... ชินละสำหรับหนังไทย ต้องรอดีวีดีออกอย่างเดียว อย่างปีที่แล้วกว่าจะได้ดูรักแห่งสยามนะ ทำเอาหมั่นไส้นิดๆก่อนจะได้ดูหนังเลยอ่ะ เพราะใครๆก็พูดถึงแต่แบบว่าเรายังไม่ได้ดูไรงี้ ... เห็นหนังเจ๊ใหม่มะ โหดดี ชอบเจ๊เค้าอ่ะ พูดถึงแนวนี้มีซอว์ภาคห้าอยู่ แต่ยังไม่กล้าดู 555...

ดูทำเข้า ใส่ปีพ.ศ. ของอัลบั้มนี้ ทำเอานับค.ศ.ตามไม่ทันเลยนะนั่น ('72)

ระฆังเมื่อก่อนไปบ่อย ตามคนอื่นเค้าไป เสร็จแล้วก็ไปเดินหาไรกินกันที่ท่าวังหลัง(พรานนก) ฝั่งโน้นร้านอาหารเยอะดีนะ ไปวัดนี้ทีไรนึกถึงน้องหมาขาหลังพิการทุกทีเลย ที่ใช้ล้อต่อขาแล้วก็ใส่ผ้าอ้อมด้วย นกไม่เคยปล่อย ไม่ค่อยชอบที่มาทำแบบนี้กับนกเลยอ่ะ ไปจับเค้ามาให้เราซื้อปล่อย แล้วก็ไปล่อจับเค้ามาขังอีก แต่นั่นมันก็อาชีพเค้าน่ะเนอะ สำหรับปลาให้อาหารบ่อยถ้ามีโอกาส ให้ๆไปก็ไม่ได้คิดว่าเพราะเราจะได้บุญอะไร ให้เพราะอยากให้แล้วมันก็ม่วนดี... เรื่องบุญนี่เค้าไม่ได้ทำเป็นกิจลักษณะมานานละ แม่ไปวัดบ่อยเวลาทำไรก็ใส่ชื่อให้ตลอด นี่ถ้าตัวเองรู้สึกว่าทำบ่อยมากก็ให้นึกถึงเค้าไปด้วยก็ได้นะ คิดเสียว่าเผื่อแผ่เพื่อนร่วมบล็อกตาดำๆคนหนึ่ง โหะ โหะ (ล้อเล่นหรอกน่า มันทำแทนกันได้ซะที่ไหน) เออที่ท่าเรือสี่เสาเทเวศน์น่ะ เคยไปมะ ปลาอย่างเยอะ น้องดุกตัวอ้วนๆ มีหนวด น่ารักดีอ่ะว่ายน้ำแบบอุ้ยอ้ายมากๆ ให้หนมปังทีสนุกมากมันดี๊ด๊าแย่งกันใหญ่

พิพิธภัณฑ์เคยไปนะ รถเมลล์สายประจำเค้าก็ห้าสามกะเก้า พวกปากคลองตลาด เสาชิงช้า เมื่อก่อนไปบ่อยมาก ก็อยู่ กทม.ตั้งห้าปีแหนะ

วันนี้ เค้าโดน tag อีกแล้วอ่ะตัวเอง ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่ไหมว่าจะส่งต่อให้ใคร เพื่อนยิ่งเยอะอยู่ เอาไว้เดี๋ยวค่อยตอบเพราะอยากไปเดินอ่านเล่นบล็อกคนอื่นก่อนอ่ะ ตามไรใครไม่ทันแย้ว ส่วนอันที่ตัวเองติดเค้าไว้น่ะ รอได้ ทำงานตัวเองให้เสร็จก่อนแล้วมาดีดีนะ แต่อย่าให้นาน !!!

(ปอลิงกัง) รูปประกอบอันนี้มันคงแดงเกินไป รีบๆอัพใหม่เข้าหล่ะ
โดย: Lady Stardust (prunelle la belle femme ) วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:2:44:38 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Strawberry-pie.BlogGang.com

Wild Strawberries
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]