ตายแล้ว ตายแล้ว ตายแล้ว .. รักเรา : ถนนสายนี้มีตะพาบ เฮ้อ ..สุดท้ายก็เสร็จจนได้ .. อีตาบอสบ้า .. คนอะไร จะเอาอะไร ก็จะเอาบัดเดี๋ยวนี้แหล่ะ .. ใครอย่าบังอาจมาเถียงมาขวางผมนะซะให้ยาก ว่าแต่ นี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้วเนี่ย .. ตาเหลือบไปมองนาฬิกาข้างฝา .. ตายแล้ว .. จะสามทุ่ม .. เฮ้อ .. ทำไงได้หล่ะ ก็บอสสั่ง .. ไม่เถียงแหละ ว่าบอสเป็นเป็นคนที่ตัดสินใจได้เร็วและดี เป็นผู้บริหารหนุ่มไฟแรง ที่นำพาบริษัทก้าวหน้า มั่นคงมาจนถึงเวลานี้ .. ถ้าจะลด ๆ ความเอาแต่ใจลงหน่อยนะ บอสนะ.. ก็บอสเราหน่ะ เป็นหนุ่มเสห์แรงเลยหล่ะ เป็นที่หมายปองของสาว ๆ และไม่สาวทั้งหลาย เสียอย่างเดียว โมโหร้ายชะมัด .. ถึงว่าควงสาว ๆ ได้แต่ละคนไม่เกินเดือนซักที แต่ก็ดี.. อิอิ จะได้เป็นอาหารทางสายตาให้พวกเราแทะโลมต่อไป 555 สาว ๆ ในบริษัท ตั้งความหวังเป็นยัยซิลฯ มาตั้งแต่เข้าบริษัท แต่ตอนนี้ก็เลิกหวังกันไปหมดแล้ว เพราะสายตาของบอสท่านไม่เคยเหลียวแล สาว ๆ ในบริษัทซักคนเดียว สงสัย จะไม่กินไก่วัด ถ้าไม่คิดว่าเงินเดือนงาม สวัสดิการดี ก็อยากจะลาออกไปเป็นไก่นอกวัดดูเหมือนกัน ว่าบอสท่านจะชายตาแลหรือเปล่า แต่คิดไปคิดมา อย่าดีกว่า ก็ไม่เกินเดือนซักราย .. อยู่เป็นมดแดงคอยแทะโลมมะม่วงอยู่งี้แหล่ะ .. ว่าแล้ว ก็หอบงานขึ้น ก้าวฉับ ๆ ไปในห้องบอส กระแทกลงโต๊ะ อย่างที่เวลาบอสอยู่คงทำไม่ได้ ปัง.. อะ ทำให้เสร็จภายในวันนี้นะ เสร็จแล้ว แล้วไงละย่ะ ไม่เห็นศรีษะท่านซักน้อยเลย .. ฮึ ๆ อย่างเย็นนี้ เราอุตส่าห์นัดเพื่อน ตอนใกล้ ๆ สี่โมงครึ่งแล้ว บอสท่านเดินหน้าหงิกผ่านไป แล้วเดินกลับออกมาด้วยงานเต็มหอบ วางบนโต๊ะฉัน แล้วบอกว่า แปลให้ผมหน่อย อ้อ.. ทำให้เสร็จภายในวันนี้นะ ผมต้องใช้วันนี้.. ว่าแล้วก็เดินออกไป สี่โมงครึ่ง อีตาบอสบ้า อย่างนี้มันแกล้งกันชัด ๆ ............................ ... ............. ... เดินกระแทกเท้าลงมาหน้าบริษัท ย่ำ ๆ ไปเรื่อย ๆ ตามถนน หน้าบริษัทด้วยความโมโห ก็ไปรอรถเมล์ นะแหล่ะ วันนี้ มันวันบ้าอะไรของฉันนะ โดนเจ้านายใช้งานอย่างกะทาส แถมลงมาจะกลับบ้าน ดันสตาร์ทรถไม่ติด รถคันเก่งของฉัน ทุกครั้ง มันก็ไม่เคยรวน ดั้นมารวนเอาวันนี้ จู่ ๆ ก็ไม่ติดซะงั้น หน้าหงิกหน้างอ มาถึงจุดรอรถ โอ้ .. ตายแล้ว .. นี่หรือป้ายรถเมล์  ไหงมันไม่มีคนซักกะคนเดียวละเนี่ย .. บรรยากาศช่างวังเวงเหลือเกิน ดีที่ยังมีไฟแรงเทียนอ่อน ๆ ให้สลัว ๆ แล้วถนนหนทางทำไมมันเงียบยังงี้... ตอนกลางวันหรือตอนเย็น ๆ ทำไมบรรยากาศมันช่างแตกต่างจากนี้เหลือเกิน คนพลุกพล่าน ขายขนมนมเนย รถเข็นขายผลไม้ ขายลูกชิ้นทอด กล้วยปิ้ง เต็มไปหมด แล้ว ไหงแค่ผ่านมาอีกไม่กี่ชั่วโมง สถานที่เดียวกัน มันช่างเงียบสงบ วังเวง วิเวก วิเวงโหวง อย่างงี้ .. จริง ๆ ฉันเองก็ไม่เคยทำงานเลิกดึกขนาดนี้มาก่อน หรือแม้นจะดึก ก็ขับรถกลับผ่านไปฉิว ไม่คิดอะไร แต่วันนี้ ฉันต้องรอรถเมล์ที่นี่หรือนี่ ??? ฉันค่อย ๆ ขยับไปยืนอยู่ตรงกลางของที่รอรถ จะนั่งก็เกรงกระโปรงที่สั้นของฉันจะร่นขึ้นไปอีก ท่าจะไม่ค่อยดีแฮ่ะ ยืนรอต่อไปดีกว่า ยืนไปด้วย แอบระวังตัวเองไปด้วย ก็น่ากลัวน้อยอยู่ซะเมื่อไหร่ มีมอเตอร์ไซด์วิ่งผ่าน ม่างก็มอง มีรถผ่านอีกคันม่างก็มอง (มั้ง) ก็ยืนมาเกือบสิบนาที มีรถผ่านอยู่สองคัน รถเมล์เมื่อไหร่จะมาฟร่ะ .. ชักยืนอย่างกระสับกระส่าย คิดนู่นคิดนี่ แล้วไอ่ที่คิดแต่ละอย่างเนี่ย ดี ๆ ทั้งนั้น คนร้ายงี้ ข่มขืนงี้ โดนฆ่างี้ ก็บรรยากาศมันน่าคิด อึ๋ย ๆ ต้องโทษอีตาบอสบ้า ถ้าฉันเป็นอะไรไปนะจะไปหลอกเป็นคนแรกเลย .. .............. .. ซักพัก ก็เห็นแสงไฟสาดมา และรถคันหนึ่งก็มาจอดตรงที่ฉันยืนอยู่ รถคันนี้คุ้น ๆ แฮะ .. ก่อนที่กระจกไฟฟ้าด้านตรงข้ามคนขับจะลดลง บอสชะโงกหน้ามาแล้วสั่ง ขึ้นรถ ฉันตกตะลึง ได้แต่ยึนอึ้ง บอสมาอยู่นี่นี่ได้ไงเนี่ย ผมบอกว่า ขึ้นรถ ยังจะยืนทำอะไรอยู่ละ ฉันรีบเปิดประตู ขึ้นไปนั่งข้างบอส เคยฝันไว้เมื่อประมาณสี่ปีก่อนตอนเข้าทำงานใหม่ ๆ ว่าจะได้นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถแบบนี้ แต่ก็เลิกฝันมานานแล้ว.. หุหุ บอสอย่ามาว่าฉันนะค่ะ เพราะบอสนะแหล่ะ ถึงต้องมายืนขาแข็งอยู่ที่นี่หน่ะ ฉันขอเถียงหน่อยเหอะ เขาหันมามองหน้าฉันนิดนึง ยิ้ม ๆ เหมือนจะพูดอะไร แต่ก็ไม่พูด ขับรถต่อไปเรื่อย ๆ เอาว่ะ ทำงานหนักไปหน่อย แต่ได้บอสมาเป็นสารถีให้แบบนี้ก็ค่อยยังชั่ว บรรยากาศในรถหอมกรุ่น ๆ เพลงคลอเบา ๆ ดีกว่าบรรยากาศเมื่อซักสิบห้านาทีที่แล้วแบบหลังเท้าเป็นหน้ามือเชียว นั่งเงียบ ๆ ไปจนกระทั่งถึงทางเลี้ยวเข้าบ้าน .. บ้านเหรอ แล้วบอสรู้จักบ้านฉันได้ไงอ่ะ ฉันยังไม่เคยบอกเลยนี่ !! ช่างเหอะ บอสอาจจะรู้อะไร ๆ เกี่ยวกับพนักงานบ้างละนะ พอถึงหน้าประตู ฉันก็กล่าวขอบคุณ บอสรอจนฉันเปิดประตูเข้าบ้านแล้ว ก็บอกว่า รถเสียไม่ใช่หรือ แล้วผมจะให้อู่มาลาก พรุ่งนี้ผมจะมารับไปทำงานด้วยกันนะ.. บอสบอกยิ้ม ๆ ว้าย บอสยิ้ม .. ว่าแล้วก็ขึ้นรถ ขับออกไปอย่างนั้น ปล่อยฉันอ้าปากค้าง แมลงวันบินเข้าปากก็คงไม่รู้สึกหรอกตอนนี้ ตายแล้ว .. ชักยังไง ๆ แฮ่ะ .. สงสัยงานนี้ ได้ถวายหัวหมูแก้บนกันซักที .. อิอิ ...................... .. ..... ......... ....... .......... คุยท้ายเรื่อง .. เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ของโครงการไส้ติ่งของพวกเรา ที่ได้ท่านประธานอย่างคุณเป็ดหวัน เจอโจทย์เข้าไป เป็นเรื่องเกี่ยวกับภาพนี้ แล้วมีคำว่า ตายแล้ว ตายแล้ว ตายแล้ว สามครั้งในเรื่อง โหดชะมัด โดยเฉพาะ ให้มองทางไหนจะให้มันหวานได้หว่า (ก็เราต้องธีมหวาน ๆ อิอิ) และออกแนวฮา ๆ ด้วย .. มือก่ายหน้าผาก แต่ก็จุดไฟแห่งความท้าทายให้ลุกโชน .. อิอิ หนุก ๆ ซะงั้น บอกแล้วเราโรคจิตอ่อน ๆ เอิ๊กกกส์ ขอบคุณที่อ่านกันจนจบได้ .. หุหุ สองพี
อ่านจนจบเกือบเสียม้า 555
สนุกมากมาย แหมแอบบริหารต่อมเจ้าชู้ ชอบมาดเข้มของอีตาบอสของเธอจัง ป้ายรถเมล์แถวไหนฟระ มีรถผ่านแค่สองคัน อีตาบอสเนี่ย สงสัยวางแผนจะกินหมูเอ๊ยไก่วัดวันตรุษจึน อิ อิ สรุปว่านางเอกของตะเองเนี่ยอวบป่าว แอมอร โดย: peeamp
 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:00:45 น.แบบนี้เค้าไม่เรียกว่าหวานนิดหน่อยล่ะค่ะ
เค้าเรียกว่าหวานมากเลยล่ะ อารมณ์คิดถึง ตอนอ่านนิยายเล่มบางๆ สมัยก่อน แล้วก็นิยายเล่มปึ๊กๆ แบบว่าตอนนั้นอ่านไปก็อินไป แล้วคิดว่า เอ่อ แบบนี้จะเกิดกับเราบ้างหรือเปล่าหนอ .. ว้าววว มาทำให้สาวไม่โสดแอบปิ๊งๆ กับอารมณ์กรุ่นๆ ในวันแห่งความรักนะค่ะหนิ .. ว่าแล้วแอบหาหนุ่มหล่อ แทะโลมทางสายตากันต่อไปดีกว่าเน้อ  งานงวดหน้าจะแจ้งกันยังไงเดี๋ยวลองถามคุณเป็ดสวรรค์ คนเก่งอีกรอบนะค่ะส่งหลังไมค์ไปแล้วแต่ว่าไม่ยาก หรอกค่ะ แค่ว่าท้าทายเล็กๆ เท่านั้นเอง แบบว่า ยากมากเดี๋ยวเขียนไม่ออกเพราะเจอโจทย์แรก ก็มึนไป 3 ตลบแล้วค่ะ ฮ่าๆ มีความสุขมากๆ รวยๆ เฮงๆ รับวันวาเลนไทน์ และก็ตรุษจีนด้วยนะค่ะ โดย: JewNid
 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:21:08 น.เอิ้วววววววว
มาหวานด้วยคน อีตาบอสนั่น เหมือนเป็ดอยู่หน่อยนึง ตรงที่ชอบชวนผู้หญิงไปที่เปลี่ยวๆ เอิ้กๆๆ ขอบคุณที่เดินด้วยกันครับ แล้วเจอกันกับโจทย์ของคุณพู่ วันที่ 28 นี้นะครับ  โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์
) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:59:13 น.กรี๊ดดดดดด ... หวานค่ะหวาน
อ่านแล้วอยากเป็นนางเอก 555 โดย: Paulo
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:15:12 น. แวะมาอ่าน คิดอยู่แล้วว่าพี่สองพีต้องเข้าร่วมโครงการแง๋ๆ แต่อ่านไม่ทันจบเพราะตาลายเสียก่อน เอาข้าวต้มมาฝากค่ะ ไม่รู้ว่าหายดีรึยัง แต่ติ๊กคงติดพี่มาแน่ๆ เลยค่ะ 5555+ ฮือๆๆๆ โดย: biotech_girl
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:01:22 น.สวัสดียามบ่ายครับพี่
เรื่องสั้นของพี่สองพี ออกแนวน่ารักดีจังครับ     โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:15:29 น.ป้ายรถเมล์นี้อยู่ที่ไหนคะเนี่ยจะได้ไปดักรอบอสเจ้าเสน่ห์คนนี้
 โดย: ส้มแช่อิ่ม
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:58:12 น.ไปดูตะพาบแต่ละตัวมีแต่ตะพาบตายแล้ว >.<
มาอันนี้ ตะพาบ อบน้ำผึ้งปะหนิ หวานได้อีก^^ โดย: Sky (2ndStory
) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:49:23 น.แวะมาอ่านจ๊ะ
เขียนแหวกแนวกว่าเค้าเพื่อนเลยน๊าาา (นับจากที่ไปตามอ่านของเพื่อนๆ คนอื่นมา ^^ ) จบแบบแฮปปี้เชียว ^^  โดย: sierra whiskey charlie
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:58:57 น.เขียนกันเก่งจังค่ะ
สรุปว่าต้อนรับวาเลนไทน์เลยนะคะ โดย: รัชชี่
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:34:47 น. หวานจังเลยบ้านนี้ ที่ทำงานอยู่ไหนเหรอจะไปสมัครงานมั่งฮี่ๆ ดีใจที่ชอบเรื่องของพี่หญิงฯนะคะ นึกว่าจะไม่ฮาซะแล้ว ^^ โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:34:02 น. ขอแจมด้วยคนในฐานะสมาชิกใหม่ค่ะ.. เขียนและ up blog ใหม่ๆอุ่นๆเลยค่ะ โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:56:24 น.อิอิ
เอ้..ตอนกลางคืนมีรถเมล์ด้วยหรอค่ะ ถ้ามี ก็เพิ่งรู้เนี่ยล่ะค่ะ แฮ่ ๆ นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: หนูเมเปิล
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:28:31 น.คุณสองพี ...เราก็นั่งรถบอสนะ ...แต่ไม่ยัิกมีอารมณ์หวานๆ แบบนี้อ่ะ
โดย: นัทธ์
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:06:42 น.
โดย: nootikky
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:20:54 น.อ่านตอนแรกๆนึกว่าเป็นdiaryอ้าวเป็นนักเขียนเหรอคะ จะติดตามอ่านผลงานนะคะเป็นคนชอบอ่านค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย: hellojaae (hellojaae
) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:58:42 น. สุขสันต์วันวาเลนไทน์และตรุษจีนค่ะพี่สองพี โอ๊ยยยย หิวง่ะ อยากกินข้าวก็อยากกิน แต่อยากเล่นเนตมากกว่า เลยต้องมาเล่นเนตแล้วทนหิวไปก่อนค่ะ เย็นนี้คนไร้คู่เยี่ยงติ๊ก คงหาของกินหน้าหอแล้วกลับไปอ่านหนังสือในห้องค่ะเอิ๊กๆๆ ว่าแล้วก้หิวจังนิ โดย: biotech_girl
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:06:23 น.วันนี้บ้านนี้น่านั่งมากเลยอะ
ดูมันสดใสสะอาดตามั่กๆ เราพาเพื่อนมาด้วย 2 ตัว ขอนั่งเบียดๆ กันสักพักได้ปะ ลืมกินกาแฟ ปวดหัวอะ..อะฮึๆ  โดย: mutcha_nu
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:38:26 น. เอาออกซิเจนมาเติมหัวใจให้ตะเอง ยัยคู่เป็ด เป็ดคู่ของพี่ ขอให้สุขสดชื่นในความรัก ตลอดปีและตลอดไปนะว้อย วันนี้ไปฉลองที่ไหนง่ะ เล่าให้ฟังบ้างจิ แอมอร โดย: peeamp
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:42:39 น.พี่สองพี หายไปเลยค่ะ ไปแอบซุ้มเขียนงานมานี้เอง หวัดดียามเช้าค่ะพี่ โดย: aenew
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:11:39 น. มาส่งเทียบเชิญ ให้ลองไปอ่านนวนิยายสไตล์นักสู้ นำเสนอเรื่องราวของเด็กหนุ่มนักสู้บนสังเวียนมวยและสังเวียนชีวิต ในเรื่อง... เรื่องราวดุเดือดถึงเลือดถึงเนื้อ ขอเชิญติดตามชมได้แล้วครับ.... โดย: ลุงแว่น
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:37:29 น.มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ มาตามอ่านเรื่องราวในโครงการถนนนี้มีตะพาบ ของอิตาเป็ดสวรรค์ครับ อยากจะรู้ว่าคนอื่นเค้าเขียนเป็นอย่างไรกันบ้าง? เรื่องนี้อ่านแล้วดีครับ จบแบบมีลุ้นและแฮบปี้เอ็นดิ้งดีจังเลยครับ ซึ่งผู้แต่งเขียนได้เข้าข้างตัวเองมาก ๆ เลยครับ ท่าทางว่าจะ จิตอ่อน ๆ จริง ๆ ด้วยครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง
 ) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:42:57 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
5 5 5
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
แอมอร