กม.16 ถนนสายนี้มีตะพาบ : "โลกจ๋า .. ลาก่อน"





ตะพาบ ก.ม.ที่ 16
ดูโจทย์ซะก่อน


“โลกจ๋า..พี่ลาก่อน”
โดยมีกติกาคือ
1.ให้บล็อกเกอร์กำหนดสาเหตุที่ทำให้มนุษย์ต้องสูญพันธุ์
หรือดวงดาวของเรา ต้องตายลง ขึ้นมา 1 สาเหตุ
2. บรรยายถึงบรรยากาศ ก่อนหน้าที่โลกจะแตก 1 วัน
จนถึงวาระสุดท้ายของทุกสิ่ง
3.กำหนดให้มีหมาอย่างน้อยหนึ่งตัว เป็นส่วนประกอบในงานเขียน ไม่รู้ทำไม?
แต่อยากให้มี

นั่นแหละครับ




แทบไม่ต้องเดา ตาเป็ดหวันเป็นคนออกโจทย์ชัวร์ .. เฮ้อฉัน จะไหวไหมเนี่ย
ฉายา ตะพาบอาบน้ำผึ้ง จะยังคงอยู่ปล่าวหนอ ..
เห็นโจทย์มาหลายวันแล้ว .. แต่ก็บิ้วส์ไม่ออกจริง ๆ
วันนี้ มานั่งมองอีกรอบ .. เอาว่ะ .. พยายาม ๆๆ ให้มีกลิ่นอายของความหวานลงเหลืออยู่
ภายใต้โจทย์สุดหินนี้กัน ...

คิดสุดฤทธิ์ จะเอาอะไรดีหนอ ดาวหางวิ่งชนโลกเหมือนในหนังเหรอ
หรืออะไรดี ใจไพล่ไปถึงข่าวที่พื้นดินยุบเป็นโพลง แทบไม่น่าเชื่ออ่ะ เอาอันนี้แล้วกัน
เลยได้ออกมาเป็นเรื่องสั้นเล็ก ๆ เรื่องนี้ เป็นมิตร (ตะพาบ) ตามประสาของพวกเรานี่แหล่ะ
มาเดินร่วมทางไปด้วยกัน ด้วยการถักทอตามประสาเจ้าเป็ดขี้เหร่ ตัวเดิม .. เจ้าค่ะ ...




>




เช้านี้ตื่นขึ้นมา ฉันก็เหมือนเดิม ล้างหน้าแปรงฟันเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ แต่งตัว
ฉันหยิบชุดที่สวยที่สุด ตัวที่ฉันชอบมากที่สุด ตัวที่ฉันใส่แล้วสวยที่สุด

ตัวที่ .. เค้าคนนั้นซื้อให้เป็นของขวัญ ครบรอบวันแต่งงานสองปีของเรา

ฉันเดินลงมาข้างล่าง .. จัดการเปิดร้านเหมือนปกติ
ร้านดอกไม้ของฉัน ดอกไม้หลากหลายบานทักทายอยู่ในร้าน
เหมือนจะบอกว่าเอื้อมมาหยิบฉันเถอะ ..






อิอิ.. นี่ฉันอารมณ์ดีซะจนมองดอกไม้แล้วรู้ว่ามันคิดอะไรเชียวหรือ
แน่หละ ก็วันนี้เค้าจะกลับนี่นา ..

จากภารกิจ ที่ประสบความสำเร็จแล้ว
อีกไม่กี่ชั่วโมง เค้าจะมาแล้ว .. เราจะได้เจอกันแล้ว ..
ขอบคุณวันที่สวยงาม ..

......... ..
...


ใกล้ถึงโลกแล้ว .. อีกนิดเดียวนะจ๊ะที่รัก
เราจะได้เจอกันแล้วหล่ะ ..

คิดถึงอ้อมแขนที่แสนอบอุ่น คิดถึงรสจูบที่แสนหวานซ่านทรวง
คิดถึงเธอคนดี ...

ป่านนี้ จะเป็นอย่างไรบ้างหนอ ..


......... ..
... ...


เจ้าหมาตัวน้อยที่น่าสงสาร มันยังคงอยู่หน้าร้านฉัน
ฉันรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เพราะเจ้าหมาตัวนี้ มันดูดีซะจนฉันไม่อยากเชื่อว่ามันไม่มีเจ้าของ
มันอยู่หน้าร้านฉันมาสองสามวันแล้ว จะว่ามันหลงทางก็อาจเป็นไปได้
ฉันเห็นมันวันแรก ฉันก็ว่ามันน่ารัก ฉันหาอะไรให้มันกิน .. และมันก็ยังไม่ไปไหน

วันนี้มันก็ยังคงอยู่ .. ฉันเลยเรียกมันว่า บูบู้ .. ไม่รู้สิ หน้าตามันมู่ทู่แปลก ๆ

ฉันหยิบขนมปังมาบิออก โยนให้มันไป
มันรีบมางับอย่างหิวโหย

"กิน ๆ ซะเจ้าหมาน้อย ถ้าวันนี้ยังไม่มีใครมาตาม ฉันจะอุ๊บอิ๊บแก แล้วนะว๊อย"


....... ..
..


ฉันเดินไปเปิดทีวี กดเปลี่ยนช่อง ช่องนั้น ช่องนี้
ให้ทีวี เป็นเพื่อน .. เสียงจากทีวีดังแว่ว ๆ

ในขณะที่ฉัน ก็เริ่มภารกิจประจำวัน จัดแต่งดอกไม้ เข้าช่อไปเรื่อย ๆ
รับลูกค้า รับออเดอร์ ทำงานด้วยความสุข และ .. รอคอย ..ให้ถึงเวลา

ที่เค้าคนนั้นจะกลับมาซะที ..


.......... ..
....


จนเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงได้ .. ในขณะที่ฉันเริ่มรับรู้ได้ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้น
จู่ ๆ โคมไฟบนหัว ก็โยกไหว ดอกไม้เริ่มแกว่งไกวเหมือนมีมือยักษ์มาเขย่า
มันสะเทือนเลื่อนลั่นไปหมด .. จู่ ๆ ห้องด้านหลังก็หายไป .. หายไป จมลงไป
แล้วเปลวไฟก็แล่บขึ้นมา .. ฉันเห็น ..
ฉันไม่เคยคิดว่าฉันจะเห็น .. มันเหมือนในภาพยนตร์ที่ฉันเลยดู อย่างไรอย่างนั้น ..

ฉันอ้าปากค้าง .. แรงสะเทือนยังไม่หยุด

ฉันรีบวิ่งไปมุดอยู่ใต้โต๊ะ ที่ฉันกำลังเข้าช่อ เจ้าบูบู้ วิ่งถลาเข้ามา ฉันรีบคว้ามันแล้วกอดไว้ด้วยกัน
ดอกไม้กระจัดกระจายรอบตัว รอบโต๊ะ บางดอกลอยหายเข้าไปในหลุม .. โอ..

ฉันร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้ตัว นี่มันเกิดอะไรขึ้น ..

แผ่นดินไหว .. หรือ ??

ไม่ ไม่ใช่ มันมากกว่านั้น ...




............... ...
.... ...







"เกิดอะไรขึ้นกับโลกของเราหน่ะ" ..
จากกระสวยอวกาศ .. นักบินอวกาศ หนึ่งในห้า รีบปรับภาพโลกที่กำลังเกิดเหตุผิดปกติ
ก่อนจะรีบบอกเพื่อน ๆ ที่ลอยละล่อง เข้ามาดูที่หน้าจอมอนิเตอร์ ..

ภาพที่ปรากฎตรงหน้าพวกเขาและเธอทั้งห้า .. ทำเอาหัวใจเต้นแรงและรัวเร็ว
ผิดปกติจนเครื่องสัญญานเตือน .. ปิ๊บ ๆ

คือภาพของดวงดาวที่ชื่อว่าโลก .. ที่เป็นจุดหมายของพวกเขาในวันนี้

วันแห่งความสำเร็จ วันแห่งเกียรติยศ

แต่ตอนนี้ มันกลับบิดเบี้ยว เหมือนลูกบอลดินน้ำมันที่ถูกมือที่มองไม่เห็น
จับยืด ตบ ขยำขยี้ มีจุดที่ถูกดูดลงไป และจุดที่ลอยโป่งขึ้นมาแล้วแตกกระจาย ..
น้ำทะเลซัดขึ้นฝั่ง สึนามิลูกยักษ์ถล่มไปทั่ว ..

มีเป็นจุด ๆ บนพื้นโลกทั่วทั้งโลก ..

"โอว .. ติดต่อพื้นโลก"
"สัญญาณติดต่อไม่ได้มา สองนาทีแล้วครับกัปตัน"
"เกิดอะไรขึ้นหน่ะ .."

... ..


"เหมือนมีใครไปเร่งอุณหภูมิของใต้พื้นโลกอย่างกระทันหันอย่างนั้นแหล่ะครับ กัปตัน .. "
"ไม่น่าเชื่อ .. เป็นไปไม่ได้"

..


".. เปลี่ยนจุดหมาย .. วนรอบโลกไปก่อน เชื้อเพลิงอยู่ได้เท่าไหร่ ??"


........... ..
... ...


มีเสียงดังครืน ๆ แต่ไกล มีเสียงแซ่ ๆ เหมือนกรวดกระทบหิน
มีเสียงแว่ว ๆ จากโทรทัศน์ที่ฉันมองไม่เห็นจอแล้วในตอนนี้

"มีข่..วด่.. น แ..จ .. เ ื น .. ซ่า ๆๆ ภัยพิ ... ติ โ.. ซ่า ๆๆ .. แ .. ต ทุ.. ..พื.. .ที่.....
อ..พ..ซ่า ๆๆ ให้เข... ..เ .. ปล.. อ...ย ..ด่ ..ซ่า ...ไ .................................. พรึ่บ !!


แล้วเสียงทีวีก็ดับลง !!

ฉันก้มลงหมอบอยู่ใต้โต๊ะ ตอนนี้เข้าใจว่า บ้านทั้งหลังคงพังทลายไปบ้างบางส่วนแล้ว
เสียงแตกหักของหิน เสียงตกกราวของพื้นปูน คาน ดังกระทบโต๊ะเป็นระยะ ..
ฉันนอนราบไปกับพื้นห้องแล้วตอนนี้ .. เจ็บแปล๊บที่ขา ..ขึ้นมากระทันหัน

ฉันพยายามสวดมนต์ ธรรมะมาอยู่ในใจ ตอนที่รู้ว่าตัวเองไม่ปลอดภัยนี่แหล่ะ
กอดเจ้าบูบู้ ที่ตอนนี้สภาพทางจิตใจคงไม่ต่างฉันเท่าไหร่

มองออกไปด้านหลัง เห็นแว่บ ๆ ถึงโพรงขนาดยักษ์ ที่ยุบตัวลงไปดำมืด
มีเปลวไอความร้อนพัดขึ้นมาเป็นระยะ ... ก่อนจะเห็นเปลวไฟครั้งสุดท้าย
แล้วดวงจิตก็มืดดับ ..

"ส่งใจไปให้เขา ... ฉันจะรอ .."





......... ..
... ..




"แย่ แล้วครับกัปตัน .. โลกกำลังจะเดือดแล้ว"

กัปตัน ชะโงกหน้าเข้ามาดูจอมอนิเตอร์ ก่อนจะลอยล่องไปดูจากข้างยาน

ดาวโลกดวงเล็ก ๆ ขนาดเท่ากำปั้น ที่เห็นจากสายตา ผ่านมาไม่ถึงชั่วโมง ..
กำลังลุกเป็นเพลิงไปทั่ว .. จากสีฟ้าสวยใส
บัดนี้ โลก เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่

น้ำทะเลสีฟ้า เดือดพล่าน พื้นดินยุบตัวเป็นหลุมดำ ๆ ไปทั่ว
บางจุด เห็นเปลวเพลิงเล็ก ๆ พุ่งปรี๊ด ก่อนจะลามไปทั่ว

ตอนนี้โลกสีฟ้าสดสวย ไม่เหลือแล้ว เหลือเพียง
โลกที่กำลังเดือดพล่าน .. ไม่มีแล้ว ไม่เหลือใครแล้ว ฉันแน่ใจ .. ซักคน

"โลกจ๋า .. ลาก่อน"

... ....
..



"กัปตันครับ เชื้อเพลิงเราไม่พอ ทำอย่างไรดีครับ.."

".........."


.... .........
...


เธอจ๋า ... หวลไห้อยู่ภายในใจ

"ส่งใจไปให้ .. เแล้วเดี๋ยวจะตามไป"


...................... ..
...


...



สองพี : ลูกเป็ดขี้เหร่ ตัวเดิม
SongPee@The Ugly Duckling






Create Date : 23 กันยายน 2553
Last Update : 23 กันยายน 2553 0:22:52 น.
Counter : 1210 Pageviews.

37 comments
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 1 unitan
(11 เม.ย. 2567 07:22:50 น.)
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 21 หน้า 4 unitan
(8 เม.ย. 2567 08:00:29 น.)
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 349 :: กะว่าก๋า
(8 เม.ย. 2567 05:48:36 น.)
: หยดน้ำในมหาสมุทร 30 : กะว่าก๋า
(7 เม.ย. 2567 05:51:28 น.)
  
น่าสงสารคู่รักคู่นี้จัง ถ้าใจส่งถึงกันได้ก็ดีสิเนอะ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:0:23:53 น.
  
แวะมาอ่านครับ

โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:0:53:16 น.
  

อ่านมาเป็นเรื่องที่ 3
แต่ละท่านเขียนเรื่องราวได้น่าสนใจมากๆ เลยค่ะ
แหล่ม....สุดยอด
โดย: อุ้มสี วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:1:07:57 น.
  
เดี๋ยวแวะมาอ่านพรุ่งนี้นะฮับ

ฮิๆ

ง่วงอ่ะ

โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:1:34:21 น.
  


ลุออกถึงโรงเรียนที่บ้านนอก
อยู่ในตรอกหลืบไหลแสนไกลห่าง
หรือเป็นเพราะสวรรค์ท่านอำพราง
อยู่ไกลห่างแต่ดั่งสรวงห้วงวิมาน
โดย: panwat วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:3:00:04 น.
  
อยากลองเขียนตะพาบบ้างครับ
โดย: panwat วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:3:19:23 น.
  
เหมือนอ่านหนังแนว...เพื่อโลกเลยจ้า

ทิ้งท้ายแบบคิดเอาเองน่ะ
จะรอดป่าวเอ่ย

เก่งๆ ๆ ค่ะ
โดย: ก้อยค่ะ (Gunpung ) วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:4:56:35 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่สองพี

ตามมาอ่านครับ อิอิอิ



เวลาสุดท้ายในชีวิต
น่าจะเป็นช่วงเวลาแห่งความรักและความอาลัยจริงๆเลยนะครับ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:5:50:26 น.
  
สวัสดีค่ะเจ้าเป็ด
ไว้แวะมาอ่านงานตะพาบตอนบ่ายละกันนะ
พี่เธอจะรีบไปทำงานก่อนค่ะ

แอมอร



แอมอร
โดย: peeamp วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:7:28:46 น.
  
ขอบคุณมากค่ะที่ไปเม้นเรื่องคำพ้องในบล๊อค
แต่จริงๆแล้วไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นกลอนอะไรเพราะด้นสดเสมอค่ะ อิอิ มันไปพ้องกันเองในบางคำ ไม่ได้คำนึงถึงฉันทลักษณ์อะไรใดๆนะคะ ต้องขออภัยเพราะไม่เก่งเรื่องนี้เลยค่ะ ยิ่งกว่างูๆปลาๆอีก
โดย: ดอกไม้หน้าฝน วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:8:06:41 น.
  
เยี่ยมไปเลย ...เหมือนจริงเลยนะเนี่ย อย่างกับอยู่ในเหตุการณ์เลย

สวัสดียามเช้านะครับ มีความสุขกับชีวิตอีก1วันนะ


ปล.วันนี้โลกไม่แตกครับ
โดย: คนทุ่งบางเขน วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:9:06:49 น.
  
ถ้าของแม่น้องสองที เค้ามีฉายาว่า "ตะพาบอาบน้ำผึ้ง"

ไม่แคล้วของเฮา ต้องได้ฉายานี้แน่ "พ่อตะพาบอาบน้ำแตก" 555

ต่างคนต่างมุมมอง ของแม่น้องสองพี อ่านแล้วโรแมนติกนะจร้า

ส่วนของเฮา "อีโรกะติก" มั้ง คริ คริ
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:9:43:47 น.
  
ไม่อยากลาจากโลกเลย....

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*



*~*~* แวะมาทักทายจ๊ะ..สุขสันต์วันสดใส ขอหัวใจเบิกบาน *~*~*

*~*~*~*~*~*~* ..HappY BrightDaY.. *~*~*~*~*~*
โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:10:24:12 น.
  
ว้าวๆ โลกจะแตกแล้วยังแอบหวานได้อีกนะ
หวานปนเศร้าเนอะ
โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:11:46:04 น.
  
แอบหวานเชียวครับ

ส่งใจไปให้ แล้วเดี๋ยวจะตามไป

ความรักอยู่ในทุกช่วงของชีวิตเลยนะครับ


ปอลอ

ผมก็ชอบหมอกครับ ชอบกลิ่นหมอก
มันสดชื่นมากเลย

ลำพูน คงมีหมอกเยอะมากๆ นะครับ
ยังไม่เคยไปเที่ยวเลยครับ แถวนั้น
โดย: กลิ่นดอย วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:12:42:27 น.
  
อ่านแล้วเจ้...ลุ้นตาม ตอนแรกคิดว่าที่จะไปก่อนนะโลก ไม่ใช่บนยาน ท้ายสุดไปพร้อม ๆ กัน "ไปเจอกันที่ทางช้างเผือกนะ"


ชุดนอนวาบหวิว... หุหุ ของฝากที่คนรับชอบคนให้ก็ชอบ แล้วบอกสามีหรือยังจ๊ะ

เมื่อวานนะพอส่งคอมเม้นส์เสร็จก็หลับปุ๋ยเลย นอนดึกประมาณนี้เกือบทุกคืนค่ะ ตื่นตีห้าครึ่ง
โดย: aenew วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:13:25:29 น.
  
มาทักทาย ค่ะ.. ถ้าถึงวินาทีนั้น คงทำได้ แค่ สวดมนต์ จริง มัน ไม่อยากได้อะไรแล้ว หุหุ .. อ่านสนุกดีค่ะ ..
โดย: tifun วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:13:38:10 น.
  

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาลงชื่ออ่านครับ

อิอิ
โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:14:12:29 น.
  
อ่านแล้ว
"ด้วยตะพาบแห่งรัก" ตังหาก
....
ถ้าวันโลกแตกแล้วทุกอย่างจบสิ้นภายในเวลาเท่าที่อ่านเรื่องนี้ก็ดีนะคะ
....
รวมทั้งจิตใจที่แจ่มใสระลึกรู้ของเราด้วย
....
อ่านเป็นเรื่องที่สอง ทัมป์อัพ !
โดย: MeMoM วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:14:17:02 น.
  
โลกจะแตกแต่ก็ยังหวานได้ อิอิ
น่าเสียดายที่ตอนจบพระเอกนางเอกไม่ได้เจอกันก่อนจากโลกนะคะ
โดย: is_ninja วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:16:02:32 น.
  
ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ น่ากลัวเหมือนกันนะคะ

ชอบตอนจบค่ะ...

เศร้าแต่...แอบหวาน

อาบน้ำผึ้ง...ได้อยู่นะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:16:35:57 น.
  
แวะมาอ่านค่ะ
ตื่นเต้นตื่นเต้น
โดย: อาลีอา วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:17:57:54 น.
  
แวะมาอ่าน..จุ๊ฟ ๆ คิดถึงล่ะเซ่่...
โดย: tuk4603 วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:21:11:57 น.
  
ว่าจะมาขอบคุณที่นำความปรารถนาดี
ไปให้เมื่อวานนี้ แล้วเลยได้มานั่งอ่าน
ด้วย 55 แล้วตกลงวันสิ้นโลกมันจะเป็น
งี้ป่ะครับ น้องสองพี

โดย: nulaw.m วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:22:04:25 น.
  
ขอให้มีความสุขและสดใสเสมอค่ะ ...





ไม้กายสิทธิ์
...................


โลกเก่า...ยามเยาว์วัย

ฉันมีไม้กายสิทธิ์นิมิตสรวง

เพื่อนมากมายรายล้อมอุ่นอ้อมทรวง

สิ่งทั้งปวงสวยงาม ... ตามจินตนา ...




ความฝัน...ในวันก่อน

ละเอียดอ่อนสมวัยไร้เดียงสา

ไม้วิเศษสลายวับไปกับตา

เมื่อรู้ค่าประมาณ ... การสมมุติ ...
.
.
.
โดย: ploythana วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:22:10:50 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่สองพี





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:6:52:45 น.
  
ช่วงนี้เป็นช่วงตะพาบ แต่น้องขอพะงาบๆ ไปก่อนนะคะ
คำคล้ายๆ กันง่ะ 555+

โตแล้วแต่ติ๊กยังนอนกอดหมอน กอดตุ๊กตา กอดผ้าห่มไปเรื่อยเลยค่ะ
ไม่มีอะไรให้กอดแล้ววังเวงขาดความอบอุ่นง่ะ แหะๆๆ
ต้องมีอะไรให้กอดให้อุ่นใจ แต่เจอตุ๊กตาแสนแพงก็รับไม่ได้
ขอใช้ของราคาย่อมเยาดีกว่า ไม่ไหวจะเคลียร์(ตัง )

ตาลายง่ะ ขอตัวไปหลับ เอ๊ยย ทำงานก่อนนะคะ
โดย: biotech_girl วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:10:27:53 น.
  
พี่ก็ยังนอนกอดหมอนข้างอยู่เลยเจ้าติ๊ก
บางทีก็กอดเจ้าปึ๋งปั๋ง ชื่อตุ๊กตาไม่ได้ตะลึ่งนะ

คนที่ซื้อมาให้เขาตั้งไว้อย่างนั่น555
เป็นตุ๊กตาหน้าตาน่าร๊ากกก
ไว้จะมาลองลงบล็อกให้ดู เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ

วันสุขอีกแว้วววว


แอมอร
โดย: peeamp วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:14:50:43 น.
  
ว่าจะตามไปหาเจ้าตุ๊กติ๊ก
แต่ไปไม่ได้ แง แง

หมุนติ้วๆๆๆๆๆ
พี่ฝากไว้ก่อนนะ ไว้ค่ำๆจะอุ้มไปส่งถึงที่


แอมอร
โดย: peeamp วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:14:54:38 น.
  
นี่เธอจะปิดประตูขังพี่ไว้ตรงนี้ใช่ป่ะ
ออกไปไม่ได้ง่ะ

จะกลับไปหน้าบ้านก็ไปไม่ได้
ไม่ให้ไปใช่ไหม
จะเม้นให้เละเทอะเต็มบ้านเลยนะ


แอมอร
โดย: peeamp วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:14:56:44 น.
  
คราวที่แล้วก็เจอครั้งหนึ่งแบบนี้
ที่บ้านพี่หนูหล่อ

เกือบต้องนอนค้าง5555

เจ้าติ๊กกับคุณปลายต้องเอาข้าวไปส่ง
จริงๆนะขอบอก ไม่เชื่อไปถามคุณปลายดูจิ

ช่วยโด้ย.... ยัยเป็ดมานขังช้าน
ใช้มันซะรู้แล้วรู้รอด อิ อิ


แอมอร
โดย: peeamp วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:15:00:51 น.
  
ไปละนะเจ้าเป็ด ประตุเปิดแล้ว
คุณอามาเคาะประตู เลยออกไปได้

วันหยุดว่าจะไปเดินหาแมลงและดอกไม้
กำลังหัดใช้กล้องตัวใหม่

ไว้ได้รูปสวยๆจะเอามาโชว์


แอมอร

โดย: peeamp วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:15:06:29 น.
  
หวัดดีหนูสองพีลูกเป็ดขี้เหร่

กลับมาไม่ทันตะพาบ รอดตัวไปอิอิ

คราวหน้าก็ค่อยว่ากันใหม่ค่ะ จะรอดตัวหรือป่าวยังไม่รู้เลย เจอโจทย์อนาคตอีกแล้ว 555
โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:15:11:31 น.
  
ทักทายบ่ายวันศุกร์ค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:15:30:44 น.
  
ตะพาบอบนำ้ผึ้ง

เคลือบคาราเมลรสขมพองามครับ

ฮี่ๆ
โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:19:46:44 น.
  
มีภาค2มั้ยเอ่ย แบบพระเอกต้องตามไปช่วยนางเอกอ่ะคะ จบแบบนี้เหมือนมีความหวังเนอะ
โดย: คล้ายดาว วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:19:52:22 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Songpee057.BlogGang.com

SongPee
Location :
ลำพูน  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

บทความทั้งหมด