บทความออนไลน์ VS ความบังเอิญ พอมานั่งเขียนเรื่องของคนขี้ร้อนตัว เพราะทำความผิดมา เห็นเพื่อนทะเลาะกันเพราะความบังเอิญที่ประสบการณ์ ดันคล้ายกันโดยบังเอิญ ก็ทำให้เรานึกถึงเมื่อตอนที่เรา เลิกกับแฟนเก่าแบบตัดขาด เราเข้าหาธรรมะทุกทางเลย ตอนนั้นจำได้ว่ารุ่นพี่คนหนึ่งแนะนำให้ฟังธรรมของพระรูปหนึ่ง เราก็ฟังไป ก็ช่วยได้บ้างพอสมควร แต่พอพี่เขาแนะนำให้เรา subscribe รับบทความธรรมะของดังตฤณเข้า email ทุกๆ วีค เราต้องบอกว่า มันเป็นความบังเอิญระยะยาวจริงๆ ที่ทำให้เรา เป็นเราได้อย่างทุกวันนี้ เพราะทุกๆ เรื่อง ที่ส่งมาทุกๆ วีค มันตรงกับสถานการณ์ในตอนนั้นของชีวิตเราตลอดทุกครั้ง และทำให้เราคิดได้ และตัดสินใจกับสถานการณ์ตอนนั้นๆ ได้ เราก็คิดมาตลอดนะ อะไรมันจะบังเอิญได้ขนาดนั้นฟระ มันจะบังเอิญเกินไปหน่อยไหม? ทุกเรื่อง ทุกสัปดาห์เลยนะ ระยะเวลารวมๆ ประมาณ 2 ปีเลยนะ เห้ย 2 ปี เรื่องที่ส่งมา มันควรจะเป็นเรื่องอื่นนอกเหนือจากที่เราเจอบ้างดิ แต่มันไม่ใช่เลยอ่ะ มันตรงกับเรื่องที่เราต้องตัดสินใจ ในสัปดาห์นั้นๆ ตลอด จะเรียกว่า บังเอิญ หรือ โชคดี? หรือเราต้องเรียกมันว่า เป็นความบังเอิญที่โชคดี รึเปล่า? แต่ทุกวันนี้ ก็ขอบคุณทุกๆๆ บทความที่เคยส่งมานะ นอกจากทำให้เราคิดและตัดสินใจได้แล้วอ่ะ มันยังทำให้เรา มีกำลังใจเดินออกมาจากแฟนเก่าได้อย่างสมบูรณ์แบบ มีกำลังใจสู้กับอุปสรรคในชีวิตในช่วงนั้น เรากล้าเริ่มอะไรใหม่ๆ เรากล้าที่จะเริ่มเดินออกมาสานฝันของตัวเอง ครั้งแรก ต้องเรียกว่า ทุกบทความนั้น มันคือ จุดเริ่มต้นของ ความเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเราเลยก็ว่าได้ ตอนนั้นที่อ่านบทความทั้งหมด เราก็อยู่ในช่วงที่เริ่มปฏิบัติ ภาวนาด้วย ทั้งเริ่มจากฐานของสมาธิ ไปจนวิปัสสนา การปฏิบัติตลอด 2 ปี แบบถูๆ ไถๆ คนเดียว โดยไม่ปรึกษาใคร หลังจากนั้นก็ไปบวชชีพราหมณ์ 10 วัน ตั้งใจไปปฏิบัติ 100% ผลเป็นที่น่าพอใจมากสำหรับเรา เราปฏิบัติจนสุดของที่สอน ภายใน 3 วัน เท่าที่ถามสภาวะจากพระอาจารย์ วัดใกล้ๆ ที่ๆ เราอยู่ พระอาจารย์ก็บอกว่า เราเข้าฌาณ 4 ใน 3 วัน พระอาจารย์ก็บอกอีกว่า ฐานเดิมของเรา ปฏิบัติมาดีมากนะ เหลือแค่สานต่อไปเรื่อยๆ พอเราปฏิบัติเองต่อ เราก็ติดที่ เจอวิปัสสนู ถ้าเราไปต่อ เราจะหลงไกล เราก็เลยหยุดไว้แค่นั้น ทุกวันนี้ก็ไม่ได้กลับไปปฏิบัติต่อ เพราะตอนนั้นหาทางต่อไม่ได้ สถานที่สอนเราครึ่งแรก ไม่สามารถให้คำตอบกับเราได้ คือ ครูสมาธิตอบคำถามเราไม่ได้ เราก็เลยคิดว่า ที่นั่น เป็นที่สอนฝึกสมาธิชั้นยอด ที่ยังไม่สามารถต่อยอดไปถึง วิปัสสนาขั้นสูงได้ แต่ตอนนี้ เราเจอได้ที่ๆ สอนต่อส่วนที่ เราจะไปต่อได้ เพราะพ่อแม่เราไปปฏิบัติโดยบังเอิญ เท่าที่หยิบหนังสือมาอ่าน เราก็เห็นทางต่อพอดี แต่ไม่ได้ หยิบหนังสือติดมาที่พักเราด้วย ก็เลยยังไม่ได้อ่านต่อ 555+ แต่ก็ต้องขอบคุณตัวเอง ที่ไม่พาตัวเองเดินหลงทางไปไกล เพราะชีวิตที่ล้มเหลวจากหลายๆ อย่างถาโถมเข้ามาพร้อมกัน ช่วงที่ปฏิบัติภาวนา ช่วงแผ่เมตตา เราก็ภาวนาให้มีคนพาเรา ออกไปจากสถานการณ์ที่เลวร้ายเหล่านั้นที และแล้วก็มีไงง แฟนเราไงงงงง ดีจังเลยยยยยย  จากการอ่านบทความ ที่บังเอิญส่งมา จนมีแฟนเราเข้ามา ช่วยเหลือในหลายๆ เรื่อง คอยสอน คอยกัดจิกให้เรามีสติ ทำในสิ่งที่สมควรทำ พอเราทำตาม เราดีขึ้นทุกๆ อย่าง จนกระทั่งเป็นแฟนกัน ก็ได้ดูแลกันมาจนถึงทุกวันนี้ ขอบคุณวันนั้น ที่ตัดสินใจเดินเข้าหาธรรมะอย่างจริงจัง บทความเหล่านั้น คือ จุดเริ่มต้น ของการเปลี่ยนแปลง ส่วนแฟนของเรา คือ แรงผลักดัน และ ลมหายใจ   
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
พี่ก๋านึกถึงคำว่า
"ธรรมะจัดสรร" เลย
ได้รู้เมื่อถึงเวลารู้
ได้ธรรม เมื่อถึงเวลาทำ