กลับบ้านเรา...รักรออยู่ ช่วงนี้ หายไปนาน ไม่ได้หายไปไหน กลับต่างจังหวัดมา 555+ เพราะบ้านปิดทิ้งไว้หลายเดือนแล้ว พ่อแม่กลับบ้าน เราก็เลยกลับไปด้วย เอาของขวัญวันพ่อวันแม่ไปให้ เอาแก้วน้ำแบบเดียวกับเยติไปให้ ใบที่เล็กกว่าหน่อยนึง คุณภาพดีมาก เพราะแฟนใช้มาแล้ว ในเมื่อเยติก็ผลิตที่จีน แก้วพวกนี้ก็ผลิตจากโรงงานเดียวกัน สภาพไม่ต่างกันมาก แถมราคาถูกกว่ากันตั้ง 10 เท่า 555+ เราเลือกของแบบนี้ให้พ่อแม่มาตลอด แทนเมื่อก่อนที่สั่งทำ สั่งทำมาให้พ่อแม่หลายอย่าง จนไม่รู้จะสั่งทำอะไรแล้ว ก็เลยเลือกซื้อของใช้ประจำวันให้ใช้แทน มีประโยชน์กว่า เห็นว่า พ่อแม่ต้องเดินทางไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านเกิด กับบ้านพี่ชายเรา ซึ่งอยู่กันคนละภาค คนละทิศไปเลย ภูเขา กับ ทะเล มันไกลกันมากเลยนะ 5555555555+ ปีนี้ก็เลยตัดสินใจซื้อแก้วน้ำให้คนละใบ ปีก่อน...ซื้อต้นเยอบีร่าให้แม่ เพราะแม่บ่นอยากได้มานาน เคยซื้อให้ทีนึงแต่มันไม่รอด รอบนี้ของโครงการหลวง พอเอาไปไว้ที่บ้าน มันดันรอดจนถึงทุกวันนี้ ส่วนของพ่อ เราซื้อเครื่องโกนหนวดไฟฟ้าให้ เพราะพ่อชอบขโมยมีดโกนเรา ไม่พอ ใบมีดโกนของพ่อ ที่เราซื้อให้ทุกๆ 3 เดือน โดนพี่ชายแอบหยิบไปอีก เราแบบ เห้ยยยยยยยยยยยย น้องซื้อให้พ่อ พี่ 2 คนมา เอาไปใช้คนละใบเลยอ่ะ ซื้อให้พ่อเท่าไหร่ มันก็หมดอ่ะ เราเห็นแล้วเราหงุดหงิดมาก เราก็เลย ตั้งใจซื้อเครื่อง ให้พ่อใช้ไปเลย พี่จะไม่มีใบมีดใช้ ก็เรื่องของพี่ละ แต่พ่อมีเครื่องโกนใช้ เป็นพอ ดีต่อพ่อมากกว่าด้วย เพราะมันมีช่องกัน จะได้ไม่บาดเหมือนที่โกนเอง จริงๆ ทุกครั้งที่กลับบ้าน เราก็ขนของกลับเยอะอยู่ พวกน้ำยาล้างจาน น้ำยาปรับผ้านุ่ม ผักผลไม้ ลูกชิ้นที่พ่อแม่ชอบ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ของใช้ประจำวัน ฟองน้ำล้างจาน เราก็เลือกแต่ดีๆ ให้ใช้ จะได้ใช้ของดีๆ กลับบ้านรอบนี้ ไปช่วยกันทำความสะอาดบ้าน เราซื้อบัวลอยงาดำน้ำขิง เจ้าอร่อยไปฝากทั้งบ้านเลย พ่อแม่พี่ ชอบกันมาก ส่วนลูกชิ้น...พ่อตั้งใจจะขน ไปบ้านพี่ด้วย ผิดคาดมาก เพราะเราคิดว่าคงกินหมดที่บ้าน กลายเป็นพ่อหั่นครึ่งทอดนิดเดียว ที่เหลือเก็บไว้ ก็ไปฟังพ่อแม่บ่นเรื่องบ้านพี่สะใภ้ด้วย พี่เราเขาเห็นใจ แต่เราอ่ะ เห็นใจพ่อแม่ตัวเองมากกว่า พ่อเหนื่อยมากๆ คือที่ไม่สามารถเลี้ยงหลานได้ เพราะขนาดลูกตัวเอง ก็ยังไม่ได้เลี้ยงเองเลย สรุปเลยกลายเป็นเลี้ยงไม่เป็น ไปตะคอกใส่หลานทั้งเดือน ก่อนที่พ่อแม่เราจะไป พอหลานร้องไห้ ก็เอากองทิ้งไว้ แล้วไปเลี้ยงลูกตัวเอง มาหาลูกเอง อนาถใจสุดๆๆ พอฟังแล้วก็ถึงขั้นถอนหายใจ อีกเรื่องก็เป็นเรื่องของหลานของพ่อ ที่แต่งงานไปแล้ว ท้องแล้วแท้งทุกรอบ เราลืมไปว่าพี่เขาเป็นลูคีเมีย ใช้ชีวิตอุดอู้มาก วันๆ อยู่แต่ในห้องนอน ไม่ยอมออกกำลังกาย ก็น่าเห็นใจฝั่งผู้ชายมาก เพราะครอบครัวเขามีฐานะมาก แต่มีหลานสืบสกุลไม่ได้ และก็ได้ไปเยี่ยมญาติเรา ที่ผ่าตัดเอาอวัยวะสืบพันธุ์ทิ้งหมด เขาป่วยเป็นโรคเดียวกับเรา แต่ไม่ได้รักษา เพราะไม่มีโอกาส จริงๆ คือ การแพทย์สมัยก่อนในไทย ยังไม่ดีเท่าทุกวันนี้ แต่... ไม่ใช่แค่การแพทย์สมัยก่อนเท่านั้น ยังรวมไปถึง แพทย์สูงวัยในยุคนี้ ที่ขี้เกียจตรวจ หรือไม่ก็ไม่สนใจหน้าที่ ก็ไม่ทราบ ตรวจญาติเราก็บอก ปกติ ปกติ ปกติทุกโรงพยาบาล จนไปตรวจกับหมอใหม่ๆ ที่คลีนิค หมอสั่งให้ไปสแกนมา ก็ไปทำทุกอย่าง ผลก็คือ มีถุงน้ำรังไข่หลายใบ ต้องผ่าตัดด่วน พอตอนผ่าตัด คิดว่าจะเอาออกแค่นั้น แต่พอผ่าเข้าไปดูจริงๆ เป็นทั้งชอคโกแลตซีส ทั้งถุงน้ำรังไข่เป็นพวงมหาศาล ไม่พอ พังผืดยึดโยงไปทั่วช่วงล่าง หมอถ่ายรูปเอาไว้แล้ว ตอนผ่าตัด ก็เลยผ่าเอาออกให้หมด ตามที่ญาติเราแจ้งหมอไว้ นางก็ใจเด็ดมากนะ "หมอ!!! อันไหนไม่ดี ใช้การไม่ได้ โล๊ะออก ให้หมดเลย" หมอก็จัดให้สมใจอยาก เอาออกทั้งหมดเลยจริงๆ เราว่า เราโชคดีมาก ที่เราได้คบกับแฟนเรา เราได้พบคุณหมอเก่งๆ เราได้รักษา จนทุกวันนี้ใกล้จะหายแล้ว ไม่อย่างนั้นชีวิตของเรา ก็ไม่ต่างกับญาติของเราคนนี้แน่นอน โรค PCOS (ถุงน้ำรังไข่หลายใบ) เป็นแล้วก็พ่วงด้วยโรค ชอคโกแลตซีส (พวกประจำเดือนไหลย้อนมั้ง) ต่อด้วยพังผืด ทุกวันนี้ยังต้องรอผลชิ้นเนื้อ ว่าจะใช่เนื้อร้ายไหม? ถ้าใช่ ก็ต้องไปต่ออีก ถ้าจำไม่ผิดเหมือนจะเป็นมะเร็งมดลูกด้วยนี่แหละ คือ อาการร้ายๆ ออกมาครบเลย มันเป็นผลพวงจากฮอร์โมนผิดปกติ และสุดท้าย ได้เห็นพัฒนาการของหลานของเรา ซึ่งมันไปในทางที่ดี หลานนี่คือ ลูกของลูกพี่ลูกน้องคนที่ชอบมั่วเซ็กน่ะแหละ พลาดท้อง กับสามีของคนอื่นมา เราคิดว่า เด็กนี่โตมาจะเป็นปัญหา แต่ดูแล้ว ดีกว่าคนเป็นแม่มากๆๆ เพื่อนพี่เราเคยทำนายไว้ ว่า สุดท้ายแล้ว พี่คนกลางเราจะเป็นคนเลี้ยงดูเด็กคนนี้ ซึ่งเราก็เห็นด้วย พี่เราไม่เชื่อ เราก็บอกว่า สงครามยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร รอดูต่อไป คนแม่ถ้ามันสนใจลูกมัน มันเอาไปอยู่ด้วยนานแล้ว มันไม่ทิ้งไว้ตั้งแต่แบเบาะแบบนี้หรอก หลานทุกวันนี้ก็ชอบวาดรูป ชอบระบายสี เราเห็นแล้วก็อยากส่งเสริมเหมือนกันนะ เพราะสวย ในวัย อนุบาล วาดตัวละครเป็นตัวๆ เป็นคนรูปร่างสมบูรณ์ แถมระบายสีแบบไม่หลุดขอบเลยแม้แต่นิดเดียว เด็กมีความสามารถ สูงมาก ในวัยขนาดนี้อ่ะ เห็นแล้วก็ เออ ลูกมันดีกว่าแม่มันวุ้ย 555+ การกลับบ้านครั้งนี้ ก็ได้รับรู้ในหลายๆ เรื่องของคนในครอบครัว ได้เห็นสิ่งที่เตือนให้เรารักษาสุขภาพ รู้จักดูแลตัวเองให้ดีใส่ใจตัวเอง ได้เห็นพัฒนาการดีๆ ของหลาน ก็รู้สึกประทับใจกับการกลับบ้านมาก เป็นอะไรที่ดีต่อใจมากๆ ^^
ยินดีต้อนรับกลับบล็อกครับน้องเหม่ง
 โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 24 กันยายน 2561 เวลา:23:16:33 น.กิเลสขั้นละเอียด
ต้องให้การวิปัสสนาจึงจะเห็นกิเลสชนิดนั้นได้ใช่ไหมครับ ปกติถ้าพิจารณาอารมณ์ เชื่อว่าหลายคนที่ฝึกจิตปฏิบัติธรรมมาบ้าง ก็คงมองได้ไม่ยาก แต่กิเลสขั้นละเอียดต้องใช้เวลาฝึกฝนตนนานเลยนะครับ กว่าจะมองเห็น โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 25 กันยายน 2561 เวลา:20:26:59 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [