ไปรับกอล์ฟและไปส่งบอยจ๊ะ 07-04-2006 เช้านี้พวกเราต้องไปที่สนามบินกันเพราะน้องกอล์ฟจะมาจากเมืองไทยก็ต้องไปรับกันหน่อยจ๊ะ ส่วนน้องบอยก็หมดเวลาเที่ยวต้องกลับไปเมืองไทยจ๊ะ แหมเวลาผ่านไปเร๊วเร็ว แป๊บๆ น้องบอยก็ต้องกลับแล้ว ยังจำวันแรกที่บอยมาได้อยู่เลย ณิชาเจอครั้งแรกเห็นบอยนอนคลุมโปง ตกใจร้องไห้ใหญ่เลย ไม่กล้าเข้ามาเล่นกับบอย พออยู่ไปนานๆ ก็ชักสนิทกัน เล่นด้วยกันทุกวัน ตื่นเช้ามาก็ร้องเรียกหาแต่บอย ออดอ้อนสารพัด อย่างณิชารู้ว่าบอยจะไป เราบอกว่าน้าบอยจะกลับเมืองไทยแล้ว เข้ากอดน้าหน่อยสิ เธอก็เข้ามากอดและหอมแบบไม่อยากให้ไปน่ะ แหมพอสนิทกัน รู้ใจกันแล้ว ก็ต้องกลับซะนี่ ตอนเช้ารถติดมากๆ ผิดกับคราวที่แล้วเลยกว่าจะไปถึงสนามบินก็ปาเข้าไป 10 โมงกว่า ๆ ดูเวลา แหมเครื่องเพิ่งลงไปเมื่อราวๆ 10 โมงนี่เอง พวกเราเดินจากที่จอดรถมายังอาคารผู้โดยสารขาเข้า ยืนรออยู่พักนึก น้องกอล์ฟก็เดินออกมา พวกเราพี่น้องสวมกอดกันด้วยความดีใจจ๊ะ แม่ก็ดีใจที่น้องกอล์ฟมา จากนั้นก็ไปหาอะไรดื่ม กินอะไรกันเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปชมวิวดูเครื่องบินบนดาดฟ้ากัน พอออกมาข้างนอกเท่านั้นแหละ กอล์ฟร้องจ๊ากเลยเพราะหนาวกว่าที่คิด เห็นแดดออกเปรี้ยงๆ 555 คงนึกว่าอุ่นเหมือนเมือนไทย ทีไหนได้แดดที่นี่หนาวจ๊ะ พวกเรายืนดูเครื่องบิน และก็ถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน ก่อนที่จะต้องรีบลงมาเพราะมันเย็นมากๆ เดินเข้ามาสนามบิน ชมโน่น ชมนี่ไปเรื่อย ก็ชักหิวๆ ไปยืนเข้าคิวซื้อขนม poffertjes กัน เป็นเหมือนแพนเค้กเล็กๆ จ๊ะ หยอดใส่หลุมเหมือนขนมครกบ้านเรา แหมขอบอกว่าแพงมากๆ ถาดนิดเดียวราคา 4.50 ยูโร โอ้แม่เจ้า ตารอยบอกว่าเดี๋ยววันไหนจะทำให้กิน เอาแบบให้กินจนออกมาจากหูน่ะ แต่ก็อร่อยๆ ดี เพราะแย่งๆ กันกินแหละ จากนั้นก็หาซื้อน้ำ ซื้อขนมนิดหน่อย พอได้เวลาก็เดินไปส่งบอยขึ้นเครื่อง แหมเห็นคนต่อแถวกันยาวก็นึกว่าบอยต้องไปต่อแถวกะเค้าด้วย ที่ไหนได้ น้องเรา ซื้อตั๋วระบบอีเล็คทรอนิค ไปเช็คอินกับเครื่องเช็คตั้วอัตโนมัติ แค่กรอกรหัสตั๋วที่ซื้อและใส่หมายเลขพาสปอร์ตลงไป เครื่องก็ปริ้นตั๋วออกมาให้เลย แถมสามารถเลือกที่นั่งตามที่ต้องการได้ด้วย รอยถามเจ้าหน้าที่ว่าจะต้องต่อคิวเพื่อโหลดกระเป๋าลงเครื่องหรือเปล่า เค้าบอกว่าไม่ต้องต่อ แถมยังได้ลัดคิว เข้าช่องโหลดกระเป๋าชั้นเฟิร์สคลาสอีกตะหาก สะดวกรวดเร็วจริงๆ พอส่งบอยจนแน่ใจว่าเข้าไปเรียบร้อย พวกเราก็ค่อยๆ เดินไปยังลานจอดรถ ขับรถกลับบ้าน ระหว่างทางก็เลยแวะเข้าอัมสเตอร์ดัมซื้อเป็ดกับหมูแดงอาหารโปรดมากินด้วย แต่หมูแดงนี่ไม่ต้องรอให้ถึงบ้านหรอก เพราะแค่นั่งกินในรถคนละคำสองคำก็หมดแล้วจ๊ะ วันนี้รถติดมากๆ ทั้งขาไปและขากลับ หลับกันในรถหลายเที่ยวก็ยังไม่ถึงบ้านซักที ออกจากสนามบินราวบ่ายโมง มาถึงบ้านกันตอน 5 โมงเย็น ไปรับณิชาบ้านปู่ ณิชาเห็นกอล์ฟ แรกๆ ก็งงและตกใจ ถามหาแต่บอยว่าไปไหน เราก็บอกว่าบอยกลับไปเมืองไทยแล้วจ๊ะ คงคิดถึงบอยน่ะ ก็ใช้เวลานิดนึงกว่าจะเข้ามาเล่นกับกอล์ฟ จนกอล์ฟเอาตุ๊กตาโดเรมอนมาให้ ทีนี่รีบมาเป็นมิตรกับกอล์ฟทันทีเลยจ๊ะ กลับบ้านมาก็ทำกับข้าวกินกันและก็ได้เวลานอนจ๊ะ หมดไปอีก 1 วันที่แสนสนุกจ๊ะ //uk.pg.photos.yahoo.com/ph/nishasmeets/album?.dir=/4271       
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ติดแดจังกึมเหรอจ้ะ? เราดูจบไปหลายอาทิตย์แล้วล่ะดูเป็นตาแฉะเลยอ่ะ พระเอกหล่อมั่กๆ หลงรักเข้าไปแล้วด้วย อิอิ นี่ไว้อีกซักพักใหญ่ๆ จะกลับไปดูอีกรอบน่ะ เห็นว่าที่เมืองไทยก็จะเอากลับไปฉายใหม่นะ
รักษาสุขภาพจ้ะ