ลายผีเสื้อ ![]() ลายผีเสื้อ ๑ ท่ามริ้วกาลหวาน-ขื่นทุกหมื่นค่า สร้างมนตราแห่งรักอันศักดิ์สิทธิ์ ฤๅต้องเวทย์เจตน์ใดประไพนิมิต จึงก่อฟองชีวิตสถิตใบ หลับอ้อมอุ่นตาวันพรายพันแสง อ้อมขวัญแห่งป่ายุคสุขสมัย เมื่อบุหงาแตกดอกออกไฉไล แล้วหนอนใหม่คืบคลานผ่านออกมา จากโลกแคบอึดอัดจนขัดข้อง มาทอดท่องกระดุบกลีบบุปผา เมื่อเพลงดอกไม้บานผ่านเวลา จึงรู้ค่าวันคืนที่ฝืนทน กาลเคลื่อนวันสู่วันกระชั้นกระชาก จึ่งเพียงซากคราบหนอนก่อนล่องหน ดักแด้ผ่านชีวิตลิขิตวน คอยสร้างตนเติบใหญ่เติบใจกาย ครั้นต้องโผล่ปีก-หางรางรางลิบ ประหนึ่งทิพย์จากรุ้งปรุงแสงสาย ลอยปีกศิลป์ถิ่นสุคันธ์พรรณราย ลอยปีกหมายแย้มดอกให้ออกพวง ๒ ผีเสื้อเอยฤๅทุ่งไร้รุ้งฝัน หมายทุ่งแห่งตะวันมิ่งขวัญสรวง จึงลอยปีกไกลแสนแดนดาวดวง รวีช่วงไสวไม่มีเลือน เจ้าทิ้งทุ่งรวงทองเพราะหลงแสง อันโชนแห่งอารยถิ่นพลอยบินเกลื่อน สว่างนีออนหลอนอกผกมาเยือน สลอนเดือน ณ ราตรีผีเสื้อบิน เพลงผีเสื้อจะเรื่อยจะเจื้อยแจ้ว ว่าค่ำแล้วจำอวดลายระบายศิลป์ แต่ละลายกรีดหวังให้พังภินท์ ยิ่งเนิ่นนานลายชีวินยิ่งแตกลาย. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() โดย: go far far
![]() ลบให้แล้วนะฟาร์
ทำอะไรถึงทาสีล่ะ บอกว่าทำงานกลางแจ้ง นึกมะออก โดย: เพชรริน
![]() - - ไม่ได้คุมอ่ะ...ที่รัก
- - ทำเองย่ะ.....คบได้ไหมอ่ะ...กรรมกรน่ะ - - หงายหลังสามตลบ....ให้ดูจิ้...ทำได้จริงอ่ะ - - หรือตีลังกา-กลางอากาศ..หนึ่งรอบก็ได้...ชอบม๊ากกกก - - เมื่อวานกลับจากพัทยา...ถึงบล๊อค..เอ๊ยถึงบ้าน..เห็นเรื่องไม่สบายใจ - - เอาปืนมาขัด...อยากไปถล่มวังจิ๊งเหลน เอ๊ย จิ๊งจอก - - ตัดใจยากมาก..นอนตอนตี..สองกว่า..ตื่นแต่เช้า.... - - ไปซื้อสีถังใหญ่มา....บ่ายนี้ทาเอง..แก้กลุ้ม - - ถามตัวเองว่า...ทำไม?ต้องมาใส่ร้ายป้ายสีกันว่ะ????? - - งั้นเราป้ายมั่ง......เลอะไปทั่ว... - - พรุ่งนี้ช่างจะเข้ามา 2 กลุ่ม ... - - มาเครียร์สี...ที่ฟาร์บรรเลงไว้ด้วยนะ - - "ชีวิตมีทางออกเสมอ.......ถ้าไม่มีทางออก-ก็ออกทางเข้า"...อิอิ ![]() ![]() ![]() - - ใครเค้าป้ายสีเรา...ยังไม่เลอะเท่าเราทำเอง...ฮ่าฮ่าฮ่า - - หายเจ็บเป็นปลิดทิ้ง....ที่รัก โดย: go far far
![]() แหะๆๆ
คือรินไม่ค่อยทราบเรื่องราวสักเท่าไหร่ ทุกที่ คงจะยุ่งเหยิงกันบ้าง ก็คนนี่ เป็นกำลังใจให้นะคะ เหมือนให้กำลังใจตัวเอง ถ่ายรูปให้ดูหน่อยจิ สีที่บรรเลงไว้นะ อยากเห็นหน้าฟาร์ด้วยแหละ คงจะดุๆ ห้าวๆ เหมือนแม่เสือสาวนะ เข้าใจอารมณ์ตอนนี้นะคะ เวลาผ่านไปจะรู้สึกดีขึ้นเอง อ๋อ! รินกลับบ้านหลายวัน กลับมาจิตใจสงบอย่างแปลกประหลาด คงได้รดความรักอย่างชื่นฉ่ำของครอบครัว ญาติพี่น้อง โดย: เพชรริน
![]() - - อย่าเห็นขี้ดีกว่าไส้......ใครก็กล่าว
- - ทั้งร้อน-หนาว..คราวไหนแม้ไม่เห็น - - ครอบครัวยังหวังปลอบ..ตอบประเด็น - - ให้ร่มเย็นเสมอ...เมื่อเธอมา - - ร้อยคำรักเท่าผืนหนัง...หันหลังกลับ - - ผืนเสื่อหลับสบาย..คลายปัญหา - - ตาใสใสใช้สื่อ..คือมายา - - แพ้สองตา..ฝ้าฟาง..แม้ข้างเดียว ![]() โดย: go far far
![]() - - คิดว่าอยากได้อะไร...ต้องได้เหรอ?......เช๊อะ !!...
![]() - - ฟาร์หล่อมากนะ เดี๋ยวก็เกิดปัญหา...(หลงรูปจูบกระดาษ)... ![]() - - เก็บความน่ารักของกันและกัน..ไว้เถอะ..ที่รัก...... ![]() - - เขียนกลอนแบบว่า...บรรยากาศที่อบอุ่นที่บ้านมาให้ยล...หน่อยดิ้... ![]() - - ฟาร์นึกไม่ออก..เพราะมีชีวิตแบบลำพังมานาน..... ![]() - - ริน....พอฟาร์มาคุยที่บ้านริน..เลยไม่มีแขกมาเลย...ฟาร์เกรงใจนะ.. ![]() - - เรื่องส่วนตัว...เชิญที่ เมลล์ฟาร์ไหม?....เตรียมตัวรับนะ..... ![]() โดย: go far far
![]() ลบแล้วนะ อีกคนนอนหัวค่ำ อีกคนนอนดึก คงได้เจอกันแหละ
อยากจะบอกว่าบ้านนี้ไม่ค่อยมีแขกมาเยือน ไม่ค่อยมีเพื่อนมาอ่าน ไม่มีคนผ่านมาเจอ มีแต่คนพร่ำเพ้อละเมออยู่เดียวดาย คล้ายคล้ายจะบ้า ใครจะกล้ามาเสนอ ต้องเพ้อพกอกช้ำ ระกำหรือไม่ก็ไม่รู้ มีแต่ยอดพธู มาดูอยู่บ้าง อิอิ โดย: เพชรริน
![]() จริงๆนะ หากรู้จักกันมากเกินไป ในการสื่อสารที่ทันสมัย จะทำให้
พาลเบื่อ ชืดชา ไม่มีการต้องค้นหากันอีก ไร้เสน่ห์ ค่อยๆคบนี่แหละดีแล้ว เห็นแค่ตัวอักษร คบได้เนิ่นนานกว่าแน่ะ จริงไม๊ โดย: เพชรริน
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() โดย: go far far
![]() ขอบคุณนะคะพี่สุระสิทธิ์ที่มาเยี่ยมเยียนกัน
คุณพี่ที่น่ารักเสมอ อืมม ชักอยากเห็นความหล่อของฟาร์อีกแล้วซิ อิอิ โดย: เพชรริน
![]() เพราะจงรัก ภักดี ต่อสีสัน หนอนเฝ้าฝัน วันผ่าน สานใยร้อย ซบเคียงข้าง ต่างเฝ้า เคล้าเคลียคอย- เกสรน้อย ร้อยบุปผา ผกาไพร ซับน้ำค้าง ต่างเกสร ด้วยอ้อนออด เคียงพร่ำพลอด สอดอิง กิ่งใบไม้ รักคงมั่น นิรันดร์กาล วงศ์วานไพร ด้วยหัวใจ ใฝ่รัก ฝากชีวัน ...................... คล้อยตามเพลงค่ะ .. เห็นคุณริน กับคุณฟาร์คุยกันสองคน เลยแกล้งขัดจังหวะซะเลย ล้อเล่นนะคะ .. ![]() โดย: เกสรผกา
![]() ใช้ภาพตามสบายนะค่ะ ถ้าชอบ
....................... ความรักแม้นต่างนิยาม ต่างลำนำก็ดี สิ่งหนึ่งมีเหมือนกันเสมอ..คือ ซึ้ง ไม่ว่าโศกหรือสุข เราต่างประสบได้เสมอ.. ![]() ไร้รอยยิ้มรัญจวนมาชวนชี้ จากราตรีเดียวดายเกินป่ายฝัน เนิ่นนานกาลเร่าย้ำยาวรำพัน แผ่วโหยสรรพรำเพลงบรรเลงไว้ หริ่งหรีดกรีดกล่าวโกยระโหยหา ริมธาราช้ำรินท่วมถิ่นไห้ ส่งเพลงโศกเข้าพรมระงมไพร วิเวกใจทุกขณะโชยทรมาน อวลซึ้งทราบหัวใจกระไรลึก เร่ารู้สึกทุกข์ท้นแม้นพ้นผ่าน รับบางสิ่งละเมียดละไมเกียรติในพาน ดุจปรมาจารย์สอนอักขระมรคา อสงไขยอารมณ์ ไม่จมสิ้น จึ่งเมียงถวิลระทดร้อยบทหา สัญจรแห่งจินต์กาลที่ผ่านมา คลอไคลคลาระทึกตามนึกไป งดงามแท้แม้เศร้าเก็บเถ้าสอน สายกาลจรยังแจงซึ้งแห่งไหน ต่างค้นพบงามจริงซ่อนอิงใด แม้นไกลสมัยสุมซึ้งจินต์ถึงทัน ........................ * กลับมาแล้วค่ะ อิอิ ในที่สุดก็กู้เอกสารกลับคืนทัน พรุ่งนี้ส่งในที่ประชุม ทั้งๆที่เจ้าหน้าที่ๆทำหายยังไม่ ยอมรับเลยว่า เขาทำหายได้อย่างไร..แต่พวกมี่เหนื่อย จนต้องไปชาร์ทไฟบ้างนะคะ 555 มี่เลยขอลาไปนอนก่อนนะคะ แล้วจะมาทักทายใหม่พรุ่งนี้ค่ะ * โดย: ญามี่
![]() ![]() - - เก็บคุณค่าน่าถนอม...มิยอมจาก
- - ดั่งหลายหลากชีวิต..เหมือนผิดที่ - - บางครั้งเกิด..บางครั้งดับ...สลับมี - - อยาก"คืนดีกับชีวิต"...ก็คิดไป - - หาทางออก..บอกใจหลายขยัก - - อย่าเก็บกัก..เพาะเชื้อ..แล้วเหลือไข้ - - มิมียาใดสมาน...ประสานใจ - - ไม่มีใคร?..สอนย้ำ...ต้องทำเอา ![]() ![]() โดย: go far far
![]() |
- - ช่วงเวลาแสนสั้น..ที่ผันผ่อน
- - จากตัวอ่อนดักแด้..เป็นแค่ไหม
- - จากเหยื่อนกฉกกิน..สิ้นวิไล
- - จึงกลับไปสร้างปีก..บินหลีกทาง
- - หวังให้โลกสวยสมโดยห่มสี
- - ตามวิถีแสนสั้นที่กั้นขวาง
- - แค่หยาดหยดรสสุคนธ์ปนน้ำค้าง
- - จวบแรมร้างเรือนร่อนเพื่อว่อนบิน
- - มิได้หวังโลมไล้..แล้วไปจาก
- - ทั้งที่อยากเหลือบแลกระแสสินธุ์
- - ต่อชีวิตจรรโลง..กับโป่งดิน
- - มิเคยชินตามที่เค้าชี้นำ
- - ช่วงเวลาแสนสั้น...ที่ดั้นโลก
- - กลับไร้โชคผึ้ง-ภู่..คอยขู่ซ้ำ
- - โอ้ชีวิตผีเสื้อ..ช่างเบื่อจำ
- - กับน้ำครำ-ขี้ครอก-ย้อนยอกตน
** ที่จริง..ไม่อยากต่อกลอนคุณรินเลย เพราะอยากอ่านกลอนคุณรินไปเรื่อยๆ
** แต่ก็อด.........ไม่ได้
** ปากอย่าง...ใจอย่าง.....การกระทำอีกอย่าง
** "ใช้ไม่ได้".......(ไม่น่าคบ)