อาณาจักรรักนิรันดร์




อาณาจักรรักนิรันดร์



ฤทัยรอนอ่อนล้าในคราหนึ่ง


โบกปีกซึ่งนำฝันสู่วันใหม่


หวังลบโศกวิโยคแสนในแดนไกล


ปลดปล่อยใจสิ้นทุกข์ให้สุขพรม



พบพระธรรมนำทางกระจ่างจิต


ปานชื่นน้ำอมฤตชีวิตสม


ปีกอินทรีโผทะยานแหวกม่านลม


ลอยเหนือตรมชีพสองผุดผ่องมาน



ในเส้นทางอาณาจักรแห่งรักนั้น


สถิตขวัญในภพสงบสาน


เดินตามทางแสงเทียนแห่งนิพพาน


อนธการจึงขจ่างทางมรรคา



หอมเกสรทิพย์อุบลมาดลชื่น


ก็ใจตื่นผุดหวังครั้งปรารถนา


ทุกเส้นทางอาณาจักรรัก-ศรัทธา


งดงามกว่าทางใดในภพแล้ว



สดับซิ! วิหคขานเสียงหวานนัก


ปรุงดอกรักลดใจให้ผ่องแผ้ว


ลำนำนกจรุงใจให้เพริศแพร้ว


งามทุกแนวหวังพักกายริมสายชล



ริมฝั่งน้ำฉ่ำเย็นใต้เพ็ญแสง


เจิดแจรงก่อศรีทวีผล


กำลังใจไหลหลั่งพลังดล


ใจสุขล้นในแดนที่แสนรัก




*************



เพลงก่อนอรุณรุ่ง


พื้นหลัง- ขอบคุณพี่อิงค์ ปรนัย







Free TextEditor



Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 24 เมษายน 2554 14:06:59 น.
Counter : 1580 Pageviews.

5 comments
ถ้อยคำความในยามร่ม คิมหันต์วิษุวัต
(5 ก.ค. 2568 13:37:09 น.)
Quiero ser hombre by Ernesto Lecuona ปรศุราม
(2 ก.ค. 2568 14:12:42 น.)
Medea! O Medea!... Solo un pianto from Medea by Luigi Cherubini ปรศุราม
(29 มิ.ย. 2568 11:12:32 น.)
"สองศรีพืน้อง" ดอยสะเก็ด
(27 มิ.ย. 2568 23:04:14 น.)
  
มีดสนิทกลางพนาใต้ฟ้ากว้าง
ยินเสียงย่ำเท้าย่างจิตวางพัก
ใกล้ริมแคร่ข้างคูจนรู้หลัก
สงบสงัดยิ่งนักรักนิรันดร์

ไม่อ้างว้างค้างจิตเมื่อปลิดปลด
จิตกำหนดงดตามกามฉันท์
เข้าภวังค์ออกภวังค์ทั้งคืนวัน
จิตเกาะเกี่ยวเกี้ยวพันยึดปัญญา

เห็นเกิดดับสลับเปลี่ยนใจเรียนรู้
ล้วนตั้งอยู่ดับไปเข้าใจว่า
เป็นดินน้ำลมไฟในสัญญา
จิตเกาะกรรมนำพาจนอาจินต์

ดวงจิตเก่ากายใหม่ไม่สิ้นสุด
เทพ-มนุษย์-สัตว์-อสูรไม่สุดสิ้น
วนเวียนว่ายกายดับทับธรณิน
คือราคินของคนต้องทนทัณฑ์


จริงแล้วไซร้โลกไร้ในความสุข
เพียงมีทุกข์น้อยนำไปห้ำหั่น
แลเห็นทุกข์ว่าสุขจนผูกพัน
จิตติดขันธ์เป็นฉันเท่านั้นเอง
๐๐๐๐๐พันคม๐๐๐๐๐
โดย: พันคม วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:14:31:47 น.
  
คุณพันคม

มีสุขบ้างกลางทุกข์เร้ารุกจิต
หวังน้อยนิดปิดโพรงที่โหวงเหวง
เกิดมาดับดับแล้วเกิดเถิดบรรเลง
วงล้อเกวียนย่ำเคว้งวังเวงกาย

ตกตะกอนเป็นผลึกในนึกคิด
นำเป็นทางชีวิตผิดก็หมาย
เป็นครูสอนให้เดินดำเนินปลาย
ชีวิตท้ายคงมีดีสักครั้ง
โดย: เพชรริน วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:24:46 น.
  
โอ้ชีวิตคนเราแสนเศร้านัก
เรื่อความรักมีผลให้คนหวัง
อนิจจายาใจไม่จีรัง
เมื่อรักพังทุกขังอนัตตา

เอาพระธรรมนำทางกระจ่างจิต
นำชีวิตรอดพ้นคนอิจฉา
มีสุขทุกข์คลุกเคล้าเร้าอุรา
มีปัญหาอย่าท้อนี่หนอคน
โดย: สุระสิทธิ์ วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:50:48 น.
  
คุณสุระสิทธิ์

เอาความเย็นลบร้อนก่อนจะแตก
แล้วจำแนกดีไว้ไม่สับสน
อดีตคือผู้แพ้แค่จำนน
เดินไต่บนอางขนางหว่างหัวใจ

ยึดคำสอนพุทธองค์ปลงดวงจิต
สงบสนิทละลดจึงสดใส
ละกิเลสบังตาพร่าฤทัย
นับแต่นี้ต่อไปให้รางเลือน

มือพาไปนะคะ
โดย: เพชรริน วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:17:53 น.
  
แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน
โดย: วินัย นักรบนพดล IP: 210.246.186.4 วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:17:00:33 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pecharin.BlogGang.com

เพชรริน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]