ฤดูกาลแห่งรัก รักยิ่งใหญ่ให้ชาติศาสน์กษัตริย์ รู้ขจัดผองภัยไทยสง่า รักพ่อแม่อาจารย์ท่านเมตตา ก่อกายา-ความรู้ให้ดูงาม มุ่งรักตนใฝ่ดีมีศีลบ้าง เดินตามทางแนวปราชญ์อาจขวากหนาม ประคองตนมิกลั้วให้ชั่วลาม แล้วจึงเผื่อทุกนามให้ความรัก จึงรักเธอมิ่งขวัญของวันโศก หยุดวิโยคหวั่นไหวใจประจักษ์ จะสอดส่องใจน้อยคอยถามทัก บนใจภักดิ์เติมหวานผ่านชีวี หากกอปรรักจากทรายที่ชายหาด พิศวาสนำสร้างระหว่างศรี ทรายทุกเม็ดเชื่อมสานผ่านความดี ก็ย่อมมีปราสาทบนหาดทราย ฤดูนี้รักหวานลอยผ่านฟ้า หลุบเปลือกตาพริ้งอยู่ทุกตรู่สาย ยังอ้อยอิ่งวนไหวไปรอบกาย คอยเยื้องย้ายสู่ฝันอันโศภิน เมื่อรักเธอจึงสุขทุกก้าวย่าง หอมสู่กลางหทัยไม่เคยสิ้น กลีบดอกรักเบ่งบานผ่านชีวิน ใจยลยินคำรักพิทักษ์ใจ ***************** (ครูแก้ไข) รักหนึ่งพึงให้ชาติศาสน์กษัตริย์ เป็นหลักรัฐคุ้มไทยให้สง่า สองพ่อแม่อาจารย์ท่านเมตตา ก่อกายาบ่มความรู้ให้ดูงาม สามรักตนใฝ่ดีมีศีลสัตย์ เพียรปฏิบัติปรัชญาฝ่าขวากหนาม ประคองตนไม่กลั้วความชั่วทราม สี่มอบความรักเอื้อเผื่อคนรัก มอบความรักปลอบขวัญในวันโศก ลบวิโยคหวั่นไหวให้ประจักษ์ ฝากอักษราเรียงร้อยทุกสร้อยวรรค ใจจำหลักเป็นมนต์เพลงดนตรี เก็บกอบรักเม็ดทรายที่ชายหาด เติมพิศวาสก่อสร้างเป็นปรางค์ศรี เสริมประสานความรักความภักดี รักย่อมมีวิมานบนลานทราย ฤดูกาลรักลิ่วปลิวจากฟ้า ลอยลงมาได้ชื่นชมสมใจหมาย ดูอ้อยอิ่งระยิบพริบพริบพราย ร่อนกรีดกรายสู่ฝันอันโศภิน ฝันสดใสต่ายแต้มรักแย้มกลีบ แจ่มประทีปส่องใจไม่รู้สิ้น หอมความรักโชยชวยมารวยริน เมื่อใจยินเพลงรักพิทักษ์ใจ ****************
ขอบคุณมากค่ะ มีความสุขเช่นกันค่ะ
ขอให้รักโอบล้อมห้อมเรือนร่าง หวานแนบกลางทุกฤดูสู่ใจสอง ความอดทนนำยุคลดลรังรอง สุขประคองแนบเนาในนิรันดร์ โดย: เพชรริน
 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:44:28 น.เมื่อรักเธอจึงสุขทุกก้าวย่าง
หอมสู่กลางหทัยไม่เคยสิ้น แย้มกลีบรักเบ่งบานผ่านชีวิน ใจยลยินเพลงรักพิทักษ์ใจ...............เพชรริน รักละลายไหลบ่าสู่ป่ารัก อาจรกชัฏกับคนที่ไม่ใช่ พรหมลิขิตขีดวางสู่ทางใด วนาลัยร่มเย็นเมื่อเห็นพลัน ไม่คำนึงขึงโซ่เส้นโตล่าม ทรวงติดตามให้รู้เพื่อสู่ขวัญ ไยบางบางใสใสเมื่อให้กัน ช้างนับพันกระชากหาขาดตอน มิเคยหวานปานขนมที่โลมลิ้น แต่หวานจินต์ทั้งทรวงห่วงสมร มิเคยคดลดเลี้ยวเกี้ยวคำกลอน แต่อิงอรซ่อนแนบด้วยแยบคาย เอาท้องฟ้ามาแผ่ให้แลเห็น มองว่าเป็นเมฆหมอกเพื่อหลอกหมาย เอาทะเลตากแห้งสำแดงทราย ยังไม่คลายสักนิดจากพิษรัก..................พันคม โดย: พันคม
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:52:55 น.ดี.นำเม้นท์คุณแจ๊คมาฝากค่ะ D e s s e r t > > > 118 < < < S e a s o n ตอบคุณ... เพชรริน/ วันนึงผมหวังว่าเราคงได้ทำประโยชน์ในสังคมด้วยกันนะครับ โชคดีนะคุณพี่ โดย: แจ็ค สแปร์โรว์ IP: 125.25.122.151 16 กุมภาพันธ์ 2554 12:50:32 น โดย: d__d (มัชชาร
 ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:17:36:13 น.คุณดีดี ข
อบคุณมากค่ะ ขอให้ความรักเพิ่มพลังใจมุ่งไปสู่ฝัน คุณกิ่งไม้ไทย สุขสันต์วันแห่งความรักเช่นกันค่ะ ตลอดไปนิรันดร คุณพันคม เอาท้องฟ้ามาแผ่ให้แลเห็น มองว่าเป็นเมฆหมอกเพื่อหลอกหมาย เอาทะเลตากแห้งสำแดงทราย ยังไม่คลายสักนิดจากพิษรัก..................พันคม รักที่เห็นเป็นพิษจงลิดออก คอยพูนพอกห้วงศรีดีประจักษ์ หมั่นเติมถ้อยสร้อยความคอยถามทัก แนบใจนั้นระหว่างวรรคระหว่างวัน หากรักเปรียบบุปผาระดากลิ่น ย่อมถวิลอวลเรณูสู่สวรรค์ คอยปรุงหอมดำรงให้พงพรรณ โชยถึงชั้นดุสิตพิจิตรา จึ่งรักนั้นพร่างสุขทุกฤดู โจมจับจู่หัวใจมิให้พร่า คอยถนอมออมขวัญมั่นศรัทธา ทุกมรรคาขจ่างอยู่กลางใจ...................เพชรริน คุณสุระสิทธิ์ ฝันดีฝันเด่นเช่นกันค่ะ โดย: เพชรริน
วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:46:29 น. See more days images here! ต่อกลอนคุณ เพชรริน .. อ่านถ้อยคำ สุดเด็ด เพชรริน ใจถวิล ช่างหา นำมาอ้าง รักย่อมพราก จากใจ ให้จืดจาง ขอนวลปราง เข้าใจ ต่อไมตรี   โดย: สุระสิทธิ์
วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:12:33 น.สาส์นจากพี่ฤดีหนาวในคราวอ่าน
ทุกรอยจารร่ำทรวงสู่สรวงศรี หมั่นเรียงร้อยสร้อยพจน์บทกวี มอบนารีเปิดอ่านทุกด่านใจ.........เพชรริน น้องเปิดอ่านสาส์นพี่ฤดีหนาว แปลกใจสาวยิ่งนักชักหวั่นไหว ธรรมดาแท้นี่มีความนัย แปลกฤทัยยิ่งนักหนักอุรา...... โดย: สุระสิทธิ์
วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:04:29 น.คุณสุระสิทธิ์
กลอนก็พาคำไปไกลสุดกู่ จะจริงอยู่หรือเพียงร้อยเรียงว่า รักและร้างกลางวลีที่มายา ขอจงอย่าคิดมากลำบากใจ.......นะจ๊ะ โดย: เพชรริน
วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:29:52 น. [มีความสุขนะครับ] ตอบคุณ เพชรริน โอ้...ปางบรรพ์ฝันไกลในอดีต เหมือนคมมีดกรีดใจอะไรนี่ คงเป็นบุญเคยทำสร้างกรรมดี จึงให้พี่พบเธอเพ้อรำพัน ขอตั้งจิตอธิษฐานบันดาลดล ให้พบคนโสภีที่สร้างสรรค์ เป็นเหมือนสื่อสาส์นใจส่งให้กัน เนื่องในวันมาฆะนะคนดี โดย: สุระสิทธิ์
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:33:50 น.ฤดูกาลผ่านมักรักก็สิ้น
สุดถวิลวอนร่ำพร่ำโหยหา สู่ฤดูผนเศร้าเหงาอุรา ฝนน้ำตาจึงหลั่งดั่งฤดู โดย: ดาว อาชาไนย IP: 183.89.210.155 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:11:38:48 น.
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
มาส่งความรักค่ะ...
มีความสุขมากๆ นะคะ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ