l wish l might  เพื่อนบ้านคนใหม่ที่พ่อแม่มาซื้อบ้านหลังตรงข้าม วัยยังไม่เข้าเรียน พุงอ้วนกลม ได้ยินเสียงเปิดประตูดังแกร๊ก อุ้มตุ๊กตาหมีพุงกลมพอ ๆ กับคนอุ้ม เปิดประตูบ้านของเจ้าหล่อนเยี่ยมหน้าออกมาดู ทำอย่างนี้มาสามวันแล้วนับตั้งแต่ย้ายมา ผิวคล้ำจัด ผมดำ ตากลม ตัวกลม หน้าไม่ยิ้มเลย แต่ที่ออกมาทักทายประสาบ้านใกล้เรือนเคียง ก็แสดงว่า สนใจเพื่อนบ้านใหม่รอบตัวไม่ใช่น้อย ไปไหนน่ะ จำได้ หล่อนทักคำแรกอย่างนี้ตอนย้ายมาวันแรก ไปทำงานค่ะ ตอบคนหน้าเคร่งเครียด คิ้วขมวด ขัดกับพุงกลม ๆ ไปพร้อมกับรอยยิ้ม อ้อ... เจ้าหล่อนพยักหน้า คงแปลกใจเพราะแม่ของหล่อนอยู่บ้านเลี้ยงน้องชาย วันที่สอง พอเปิดประตูแกร๊ก สาวพุงกลมกับตุ๊กตาหมียืนรออยู่แล้ว ไปทำงานอีกแล้วเหรอ เจ้าหล่อนถาม หน้าไม่ยิ้มเหมือนเคย และคำถามก็น่าขันจนต้องหัวเราะ ไม่ทำงานก็ไม่มีตังค์ซื้อขนมสิคะ ตอบคนช่างถาม ที่ส่งคำถามฟังดูคล้ายเจ้าตัวนึกเบื่อแทนเพื่อนบ้าน ที่ช่างเปิดประตูไปทำงานได้ทุกเช้า อ้อ... เจ้าหล่อนรับรู้ ไม่ทำงานก็ไม่มีตังค์ซื้อขนมให้น้องกินเหรอ คำถามมาพร้อมดวงตากลมสนอกสนใจ รวมสองบ้านไว้เสร็จสรรพ ไม่รับรู้เรื่องราว ว่า บ้านใครบ้านเขา กระเป๋าใครกระเป๋าเขา หัวเราะชอบใจโลกใบจิ๋วของเจ้าหล่อน (จริง ๆ) เช้านี้ หน้าเฉยถามเหมือนเดิม ไปทำงานอีกแล้วเหรอ หัวเราะออกมาสองที ฟัง ... ฟังคำถาม ยังไม่เคยมีใครมาเฝ้าถามคำถามอันแสนเป็นจริง ได้ซ้ำ ๆ กันทุกวันอย่างนี้เลย ถึงว่าเหอะ ป้าก็เบื่ออยู่เหมือนกัน . . . ฟ้าซึมไม่ได้ทำให้เซ็ง เพราะมีคนชวนยิ้มมาสามเช้าแล้ว ไปทำงานอีกแล้วเหรอ แหม .. ช่างเลือกคำถาม . . . . คนกวาดพื้นถนน กวาดกลีบดอกไม้เปียกกองเป็นสีชมพู กวาดใบสนสีน้ำตาลรวมกัน เขายิ้มให้ตอนเดินผ่าน ยิ้มตอบ รับรู้ในการมีกันและกันอยู่ในโลกใบน้อยนี้ ไม่ว่าใครจะอยู่ตรงไหน .. และทำหน้าที่อะไร star light, star bright . เรื่องราวบางส่วนจากหน้า 116-119 ในหนังสือชื่อ .. หยิบดาวบนฟ้าดวงนั้นให้ฉันที ของ สิริมา อภิจาริน [นักเขียนโปรดที่สุด] ที่เล่มนี้อ่านแล้ว ไม่ได้หลงรักธีมหลักของเรื่องเลย ด้วยสะดุดพรวดจนเทใจให้สาวน้อยพุงกลม -- หมดทั้งดวงแล้ว เพราะช่างเหมือนฉากในชีวิตจริงวันนี้!
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [