บลอกหนึ่งขวบเก้าเดือนของแฝดน้อยค่ะ มาช้าอีกตามเคย ถ้ามาตรงเวลาคงไม่ใช่แม่ ณ มน
ช่วงนี้แฝดน้อยพูดกันเก่งมากๆเลยค่ะ พูดเป็นประโยคยาวๆ ด้วย
สงสัยเป็นเพราะอยู่กับพี่ๆ ทีโตแล้วก็เลยพูดเก่ง
แต่ที่ไม่เก่งก็คือการกินข้าวค่ะ ไม่รู้เป็นเพราะอากาศร้อนหรือเปล่านะคะ
ทั้งนมทั้งข้าวกินกันน้อยกว่าเดิมมากๆ
แต่ก็ยังดีที่เขากินพวกคอนเฟรกราดนม แล้วก็พวกผลไม้ค่ะ
ยังถือว่าถัวๆ กันไปได้หน่อย
นอกจากนี้ก็จะกินพวกผักต้ม หรือผักผัด ถ้าวันไหนมีเมนูบลอคโคลี่ผัดนี่จะกินกันเก่งมากๆค่ะ
แต่โดยรวมก็ยังถือว่ากินน้อยกว่าที่ผ่านๆมา
เรื่องอาการเจ็บไข้ได้ป่วย ช่วงนี้อากาศร้อน แม่ก็คิดว่าจะรอดแล้ว
ที่ไหนได้มีพี่ที่บ้านเป็นหวัดค่ะ แฝดพี่ก็เลยติดหวัดก่อน
แน่นอนว่าโดนพ่นยา และดูดเสลดเหมือนเคย
แต่คราวนี้เหมือนจะเก่งขึ้นตอนพ่นยานี่จับหน้ากากแบบชขิลด์ๆมากไม่กล้วแล้ว
แต่ตอนฉีดยายังร้องจ๊ากกก ลั่นคลินิกเหมือนเดิม แหะๆ
ส่วนแฝดน้อง ณ มนกับนายช่างก็นึกว่าจะรอดแล้วที่ไหนได้
มีเรื่องอกสั่นขวัญแขวนกว่านั้นอีกค่ะ
ด้วยความที่ช่วงนี้ปิดเทอม มีพี่ๆมาอยู่บ้านยายหลายคน
พี่ๆก็หยิบคัตตอนบัดไปแคะหูแล้วไม่ทิ้งให้เรียบร้อย
แฝดน้องไปเจอหยิบมาแหย่หูแล้วร้องจ๊ากเลย
ณ มนกับนายช่างกำลังอยู่ในครัวรีบวิ่งออกมาหน้าตาตื่น
ตอนแรกก็แค่ร้อง แต่ต่อมามีเลือดไหลด้วย รีบพาไปคลินิกกันแทบไม่ทัน
โชคดีที่เป็นแผลเล็กๆที่ผนังด้านข้างในหูไม่ได้เข้าลึก
ก็เลยแค่ห้ามเลือดปิดแผล และจ่ายยามากินค่ะ
สรุปว่ามีเรื่องต้องไปหาหมอกันทั้งพี่ทั้งน้อง
เรียกว่าคลอดสายตากันไม่ได้เลยทีเดียว นอกจากนี้แล้วแฝดน้องเธอยังปีนป่ายเก่งค่ะ
พี่ๆนอนบนชั้นสองของบ้าน เธอก็แอบปีนบันไดขึ้นไป
โห หัวใจจะวายกันทั้งบ้านเพราะเธอแอบเงียบกริบมากๆ
ต้องรีบวิ่งขึ้นไปอุ้มกันมาแทบไม่ทันเลยทีเดียว
ดูเหมือนว่าพอยิ่งโตก็ยิ่งซนกันมากขึ้น คลาดสายตากันไม่ได้เลย
นี่ณ มนยังโชคดีนะคะที่อยู่บ้านยาย ถ้ากลับไปอยู่บ้านกันสี่คนพ่อแม่ลูกเมื่อไหร่
ตอนนั้นคงอลเวงกันน่าดูชมล่ะค่ะ
และนี่ก็เป็นเรื่องราวและเหตุการณ์คร่าวๆในช่วงวัยขวบเก้าเดือนของแฝดน้อยค่า
ขอบคุณพี่ป้าน้าอาที่แวะมาเยือนบลอกนะค้า
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [