ตอนที่ 3 ภาษาลูกหมูของหนูกุน กุนขวบครึ่งแล้วนะ วันนี้เป็นวันที่กุนครบ 18 เดือนเต็ม กุนเริ่มเรียนรู้เรื่องภาษาและการสื่อสารมากขึ้น ความจริงกุนเริ่มพูดมาตั้งแต่ 8-9 เดือนแล้ว แต่เป็นภาษาลูกหมูที่คนอื่นฟังไม่ออก น้าเจี๊ยบน้องสุดที่รักของแม่เกดที่เป็นครูอนุบาลบอกว่า กุนกำลังพยายามสร้างภาษาของตัวเอง จึงกำลังฝึกใช้ลิ้นและริมฝีปากในการสร้างคำ สองเดือนที่แล้วกุนพูดได้หลายคำ แต่พอมาเดือนนี้คำต่างๆเริ่มชัดขึ้น แต่บางคำที่เคยชัดกลับไม่ชัด..ซะอย่างนั้น! เช่นสองเดือนก่อนเรียก "พ่อ" ชัดเปี๊ยะ พอมาเดือนนี้กลับเรียก "ป้อ" ซึ่งก็เป็นหน้าที่ของคนโตที่จะต้องพูดชัดนำ ไม่ใช่ไปพูดไม่ชัดตามเด็ก เพราะเห็นว่าน่ารักดี ยายน้อยบอกว่า "เด็กมันต้องตามเรา ไม่ใช่เราไปตามเด็ก" ถูกต้องนะคร๊าบบบบ มาดูกันว่าคำเด่นๆที่กุนสื่อสารได้มีอะไรกันบ้าง เปิดพจนานุกุน ฉบับลูกหมู หมวดผู้คนและสิ่งมีชีวิต แม่ = แม่ ป้อ = พ่อ ยาย = ยายน้อย ตา = ตาวิชิต ก๊อก = น้ากอล์ฟ ยู = ลุงบอล ป้า = ป้านุช จี๊ = ป้าจิต(พี่เลี้ยง) แด๊ง = ยายแดงคนขายก๋วยเตี๋ยวข้างบ้าน บูน = ป้าบูรณ์ข้างบ้าน น้อง(เสียงสูง) = เด็กเล็กๆ หมา = หมา เมี๊ยว = แมว จก = จิ้งจก นก = นกจิ๊บจิ๊บ ฯลฯ หมวดกิริยาอาการ หม่ำ หม่ำ = ขอกินนมขวด ม่ามี๊ = ขอกินนมแม่ หม่ำ = ขอกินข้าวหรือน้ำ นอ = นอน ป่ะ ป่ะ(เวลาอยู่บ้านหมู) = อยากขึ้นไปข้างบน ป่ะ ป่ะ(เวลาอยู่บ้านตายาย) = อยากไปสนามเด็กเล่น ซี = เวลาอยากไปเที่ยวหรือไปข้างนอก(มาจากไปบิ๊กซี) ฉี่ ฉี่ ฉี่ (ทำเสียงเหมือนเบ่งฉี่)= ปวดฉี่แล้วนะ ฉี่ ฉี่(ทำเสียงหนักแน่น) = ปวดอึ !! โยกเย้ โยกเย้ = เล่นม้าโยกเยก เชพ บ๊ะบ๊ะบ๊ะบ๊ะ = ร้องเพลงเชพบ๊ะของอาภาพร จายยยยย(พร้อมผายมืออกสองข้าง) = รายการดาวกระจาย ตุ๊ง ตุ๊งๆๆๆ(ทำเสียงกลองพร้อมท่าตีกลอง = รายการเกมทศกัณฐ์ !! ที วี ซี้ ช่อ ส้าม(ร้องเสียงสูง) = คุ้มค่าทุกนาทีดูทีวีสีช่องสาม!!!! และฯลฯ เฮ้อออออออ... ภาษา..สับสน ด้วยความที่เริ่มรู้ภาษา แต่ยังไม่เข้าใจอะไรลึกซึ้งแบบคนโต บางทีก็ทำให้มีเรื่องขำๆเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ เช่น ทุกคนจะสอนให้กุนเป่าอาหารที่ร้อนๆ ก่อนกิน(กุนกินข้าวเอง) กุนก็จะจำว่า ถ้าร้อนจะต้องเป่าฟู่ ฟู่ ทุกครั้ง วันหนึ่งกุนอยากไปเดินเล่นข้างนอกซึ่งแดดร้อนจัดมาก แต่แม่เกดห้ามไม่ให้ไป "มันร้อนน่ะลูก อย่าเพิ่งไปเลยนะ" กุนทำหน้างงๆ "แดดมันร้อนมากเลย" แม่เกดย้ำ กุนเลยหันไปเป่า ฟู่ ฟู่ ฟู่ ฟู่ !! ก็จะได้หายร้อนไงล่ะแม่จ๋า !! อีกคำที่เป็นคำต้องห้าม ไม่ค่อยมีใครอยากพูดเท่าไหร่ ก็คือคำว่าแม่ หลายครั้งที่กุนออกไปเดินเล่นกับป้าจิต คนก็มักจำถามถึงแม่ "แม่ไปไหนล่ะกุน" หรือไม่ก็ "แม่ไม่อยู่เหรอกุน" พอได้ยินคำว่าแม่เท่านั้นแหละ กุนหันหลังตรงดิ่งกลับบ้านเลย เกดคิดถึงแม่ขึ้นมาฉับพลัน ป้าจิตบอก..บอกแล้วอย่าพูดคำนี้ ฮ่าๆๆๆ เวลากุนล้ม หัวโขก หรือเจ็บตัว ทุกคนก็จะเป่าเพี้ยงๆ แล้วเหมือนความเจ็บจะมลายหายไปพลัน กุนก็เลยคอยเป่าคนที่เจ็บตรงโน้นตรงนี้ เพี้ยง เพี้ยง เจ็บตรงไหนเป่าตรงนั้น หายแน่นอน วันหนึ่งกุนอยากให้แม่ร้องเพลง ร้องแล้วร้องอีก แม่เกดบอก ไม่ไหวแล้วกุน แม่เจ็บคอแล้ว กุนวิ่งตริงดิ่งมาเป่า เพี้ยง เพี้ยงที่คอแม่ทันที หายมั้ยล่ะแม่จ๋า !!! 55 พจนานุกุน น่ารักดีจัง
 โดย: แพนด้ามหาภัย
 วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:13:32 น.น่ารักมากๆค่ะ พูดได้เยอะแล้วนะคะ
เจ้าลูกชายของเราก็กำลังทำแม่มึนกะภาษาต่างดาวอยู่เมือนกันค่ะ โดย: หมูเหมียว
วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:52:14 น.ภาษาลูกหมูน่ารักจังค่ะ
เจ้าตัวป่วนที่บ้าน แม้จะสองขวบแล้ว แต่ก็ยังพูดภาษาต่างดาวกับแม่อยู่บ่อย ๆ ถ้าทุกคนที่บ้านแปลไม่ออก เป็นต้องหันมาหาคุณแม่ค่ะ ส่งสายตาประมาณว่า "พูดไรฟระเนี่ยะ" โดย: winnie in love
วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:07:02 น.น้าหมีแพนด้า : มาเยี่ยมกุนแล้ว ดีใจจัง
 คุณหมูเหมียว,คุณwinnie in love : เป็นแม่แล้ว ยังต้องเป็นล่ามแปลภาษาอีกด้วยเนอะ  โดย: mrs.postman
วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:41:23 น. |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [