ตอนที่ 8 เหลือแขนเดียว ก็ยังเที่ยวได้ วันนี้คุณตามาหากุนที่บ้านหมู แถมเอากล้องมาให้ถ่ายเด็กแขนเดียวเก็บไว้ดูด้วย ลุงบอลกับป้านุชอยากเห็นมาก ทั้งสงสารทั้งเอ็นดู บางทีก็อดขำไม่ได้ เด็กหนอ..เด็ก ดูสิดู...เดินสะพายแขนขวาเที่ยวเล่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปกติป้าจิตจะพากุนไปเดินเล่นข้างนอกวันละหลายครั้ง ไปข้างบ้านบ้าง ร้านก๋วยเตี๋ยวบ้าง ร้านค้าบ้าง เพราะกุนชอบเดินเที่ยว..ดูโน่นดูนี่ ชอบดูอะไรใหม่ๆ ความจริงตอนนี้ก็ไม่ค่อยอยากให้ออกไปข้างนอกเท่าไหร่ เพราะเหลือแขนข้างเดียว..เสียการทรงตัวได้ง่าย ถ้าล้มลงไปอีกก็จะแย่ แถมพุร่งนี้ยังต้องพาไปฉีดยาวัคซีนพิษสุนัขบ้าอีกสองเข็มที่เหลือ เฮ้อ..... (ยังไม่รู้พรุ่งนี้จะจับฉีดยายังไงเลย) แต่กุนก็ยังอยากออกไปจ๊ะจ๋า เพราะเบื่อเล่นในบ้านจะแย่... เอาเถอะ.... สะพายแขนขวาเดินเล่นก็เท่ไม่หยอกหรอกเจ้ากุน คิก คิก      
นี้ขนาดเหลือแขนข้างเดียวนะนี่ สงสัยท่าจะซนน่าดูเล้ย..ยย
โดย: แม่น้องอลีฟ (เด็กชายอลีฟ
 ) วันที่: 2 สิงหาคม 2550 เวลา:17:18:54 น.นั่นแน่...แขนเดียวยังยิ้มร่าเลยนะลูกจ๋า...
บอกหม่ามี๊ว่า แขนเดียวก็ยังไม่ทำให้ดัชนีความซนพร่องไปจ้าแม่จ๋า โดย: Imperfect Mom
วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:20:04:31 น.อิอิ .. น้องกุน ยังซ่าส์ เด็กหนอเด็ก !!
ขนาดแขนเจ็บยังไปนู่นไปนี่ หน้าตายิ้มแย้ม แจ่มใส ไม่เห็นเหมือนคนเจ็บเลยสาวน้อย อย่างนี้ต้องยกนิ้วโป้งให้น้องกุนคนเก่ง ไปฉีดยาก็ไม่เจ็บหรอก น้องกุนเก่งใช่มั้ยลูก ...? เอ รึจะร้องหว่า มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ โดย: between us
วันที่: 4 สิงหาคม 2550 เวลา:18:17:07 น.อะโหยๆ หนูกุนยิ้มร่าอย่างนี้ น้าค่อยใจชื้น
รออีกเดี๋ยวก็ถอดเฝือกได้แล้ว เย้ๆๆ  โดย: แพนด้ามหาภัย
วันที่: 6 สิงหาคม 2550 เวลา:12:58:00 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [