SWINE FLU...บนเครื่องบิน!

...วันนี้มาดูว่าเวลามีผู้โดยเป็น หรือน่าจะเป็นหวัด 2009กัน ว่าเจอเคสนี้แล้วมันหนุกยังไง ตามกฏบริษัท ถ้าเจอ..มันมีเรื่องที่ต้องทำล้านเจ็ด แต่เอาแค่พอนึกออก ประเดี๋ยวคนอ่านจะเป็นแอร์ทำงานแทนเจ๊ได้ซะก่อน


๑...ต้องโทรหา Medlink (หน่วยอนามัยภาคพื้น เป็นหน่วยที่บริษัทมีสัญญากัน เวลาลูกเรือมีเรื่องปฐมพยาบาลฉุกเฉินต้องโทรหา)
๒...ก่อนนี้ต้องจดรายละเอียดจากผู้โดยให้หมด เพราะเวลาหมอถามจะได้มีรายละเอียดพร้อมในมือ เรียกว่าสอบสัมภาษณ์ ๑-๑๐๐ กะผู้โดยเลยทีเดียว ก็ไอ้โทรศัพท์ที่ต้องใช้มันเป็นแบบติดอยู่กะที่ สายก็ยาวแค่คืบ ถ้าผู้โดยอยู่ในเคบิน รายละเอียดไม่ครบมันเสียเวลาค่ะ โทรทีนึงไม่ใช่ถูกๆ ใครจ่ายฮะ? ก็บริษัทดิ..เจ๊ไม่ควักหรอก
๓...ก่อนนี้..(อีกแระ ไมไม่เรียงลำดับให้ดีๆวะ เออ..ก็บอกแล้วเอาแบบพอนึกได้) ต้องบอกกัปตันก่อนด้วย เพราะการ์ดที่จะใช้โทรอยู่กะฮี..
๔...ต้องเขียนรีพอร์ท ต้องบอกลูกเรือทุกคน (แต่ห้ามพูดมากเดี๋ยวผู้โดยตกใจ) ต้องย้ายผู้โดยคนอื่นที่นั่งใกล้คนป่วย ต้อง.......


...จริงๆกฏระเบียบพวกนี้มันก็เป็นแค่เศษกระดาษถ้าไม่มีเคส แต่พอมีขึ้นมา..ใครไม่จำไม่มีข้อมูลอยู่ในมือ ตายฮ่ะ..ยิ่งกว่าโดน Swine Flu attacked อีก..ขอบอก
...และแล้ววันหนึ่งก็มาถึง ขากลับจากจาร์กาตา อย่างที่บอกมันมีเรื่องที่ต้องทำล้านเจ็ด ถ้ารู้ตั้งแต่ต้นก็พอจะ ok แต่..ขอโทษค่ะ ผู้โดยขา..นั่งเครื่องมาชาตินึง อีกหนึ่งชม.จะลงแล้วเพิ่งจะมาบอกกัน แหม่..มันน่าตีให้ช้ำชอก


...พวกเรารู้ดีว่าก่อนเครื่องลงมันโอละเห่ โอละพ่อกันแค่ไหน โดยเฉพาะเวลาไฟลท์เต็ม เด็กทำงานช้า อะไรก็ยังไม่เรียบร้อย ๒๐-๓๐ นาทีก่อนลงที่เราเรียกว่า top of descent มันจะเหมือนงานปล่อยผี..
...ก่อนเคสนี้มีเคสผู้โดยเป็นลม ไฟลท์เกือบแปดชม. เจ๊ไม่ยอมกินข้าวไม่หิว มาคิดจะกินตอนนี้ เอาอาหารใส่เตาอุ่น เด็กโทรมาบอกผู้โดยเป็นลม รีบไปดู จัดการเรียบร้อยกลับมากะว่าจะกิน เด็กอีกคนวิ่งมาบอก..
..."เอ่อ..หนูว่าเจ๊คงไม่อยากได้ยินเคสนี้แน่เลย"
..."ไรอ่ะ?"
..."หนูว่ามีผู้โดยเป็น swine flu อ่ะค่ะ"
...


...อิ๊บอ๋ายตายha! เครื่องจะลงอยู่แล้ว งานนี้ใส่เกียร์ห้าเกียร์หกพกเทอร์โบสุดฤทธิ์..
..."เจ๊ ผู้โดยพูดอังกฤษไม่แข็งแรงนะ รู้สึกจะเป็น french"
..."ok เจอร์ราล..มานี่ มากับเจ๊ด่วน"
...เจ้า F&B Manager ที่เป็น French โดนจิกทันที
..."เจ๊ ไมต้องผมด้วยอ่ะ"
...นั่น..เกิดอาการผวาแดกทันที ช่วยไม่ได้อยากเกิดเป็นไอ้เศสทำไม ถึงเจ๊จะพอเข้าใจฝรั่งเศส แต่เวลาเร่งรีบแบบนี้เอาชัวร์ๆดีกั่ว..


...สัมภาษณ์ผู้โดยเรียบร้อย พุ่งกลับไปห้องนักบิน บอกกัปตันขอโทรหา Medlink กัปตันหันมาถามว่าตามกฏเป็นยังไง เออ..ไม่ช่วยกันมั่งเลย ข้อมูลทุกอย่างบริษัทก็ส่งให้ทุกคน เวลามีเรื่องแทนที่จะรู้ดี ปล่อยกรูจัดการคนเดียวทุกที
...เสียเวลาอธิบายกะกัปตันแล้ว โทรหาหมอ หมอสั่งให้ยา ๒ ตัว เอ๊ะ..ตัวนึงชื่อไม่คุ้น ไม่เคยได้ใช้ แต่ถ้าหมอสั่งมันต้องมีบนเครื่อง..


...เวร!!! มันอยู่ใน EMK (emergency medical kit)
...กระเป๋ายาบนเครื่องมีอยู่ ๓ กระเป๋า..๒ กระเป๋าอยู่ในเคบิน กระเป๋าสุดท้ายอยู่ในห้องนักบิน ของสองชิ้นบนเครื่องที่เจ๊ไม่เคยคิดอยากจะแตะมันเลย ก็คือเครื่องปั๊มหัวใจกะไอ้ EMK ใบนี้แหละค่ะ เพราะถ้าต้องเปิด นั่นหมายถึงเคสซีเรียส ผู้โดยจะเป็นจะตาย..เรื่องใหญ่
...ต้องขออนุญาติกัปตันด้วย ต้องสารพัดต้อง ในกระเป๋ามีแต่ยาอันตราย เครื่องจะลงอยู่แล้ว แม่มเอ๊ย..ทดสอบสมรรถภาพตูจริงๆ


...เปิดกระเป๋ายาออกมา กระเป๋ามี ๔ ส่วนด้านใน พลิกแม่ม ๔ ตลบกว่าจะเจอยา ดูดิ..เวลารีบๆเป็นเงี๊ยะ..
...ได้ยาแล้วต้องรีบให้ผู้โดยกิน เพราะต้องตามด้วยยาแก้ปวดอีก ๒ เม็ดหลังจากนี้ ๑๕ นาที
..."กัปตัน เดี๋ยวกลับมานะคะ..รีบ"
...ทิ้งกระเป๋าไว้ก่อน ให้ยาผู้โดยแล้วสั่งเด็กให้ตามด้วยยาแก้ปวด ห้ามลืมเด็ดขาด บอกเด็กย้ายผู้โดยคนอื่นที่นั่งใกล้ สมควรจะมีผ้าปิดปากให้แต่ไม่มี..ระหว่างนี้..


..."เจ๊ เซ็นนี่ให้หนูหน่อย เหล้าหายหนึ่งขวด"
...โฮ๊ย อีหนูเอ๊ย ไปให้ cabin senior เซ็นไป เอะอะอะไรก็เจ๊ ไม่เห็นอ๊ะไงว่ายุ่ง..
...วิ่งกลับไปห้องนักบินจะเก็บกระเป๋ายา ต้องทำ paperwork ว่าใช้ยาไรไป ต้องซีลด้วยซีลสีน้ำเงิน แต่..พลิกกระเป๋าแบบพลิกแผ่นดินหา..ไม่มีอ่ะ


..."กัปตัน มีแต่ซีลสีแดง...paperwork ก็ไม่มี"
..."เอาซีลในครัวใช้แทนได้ไม๊?"
..."ตลกเลย..มันดูเหมือนคล้าย แต่ไม่เหมือนนา.."
..."งั้นก็ซีล(แม่ม)สีแดงแหละ อยากไม่ให้มาทำไม"


...คือต้องบอกกัปตันไว้ก่อนค่ะ เด๋วหันมาเห็นซีลแดงจะตกใจ เพราะเราจะใช้ซีลแดงต่อเมื่อยาฉีดตัวใดตัวนึงหมดลง เด๋วกัปตันหัวใจวายว่าเจ๊ฉีดยาผู้โดยสาร
...ออกมาต้องรีบทำรีพอร์ทเรื่องนี้ จะส่งอีเมล์ทีหลังก็ได้ แต่รายละเอียดเยอะ ส่งมันเลยดีกว่า วุ่นมากๆ รีพอร์ทก็ต้องทำ paperworks อย่างอื่นอีกหลายแสน ปัญหาอื่นอีกบานสะพรั่ง ต้องสั่งเด็กข้างหน้าเลยว่า
..."อย่าไปไหนไกลเจ๊นะ..เรียกหาต้องมีคนอยู่ใกล้"
...เวลาฉุกเฉินมันต้องมีลืมไรซักอย่าง "เตือนเจ๊ด้วย ถ้าลืมอะไร"


..."ไม่ต้องห่วงเจ๊..I do anything for you" น่าน..ปลื้มมาก ใครเป็นหัวหน้าถ้าไม่เคยได้ยินคำนี้เวลาฉุกเฉินจากลูกน้อง โปรดพิจารณาตัวซะใหม่
...ลองคิดดูว่าถ้าเจ๊สั่งให้ทำอะไร แล้วเด็กไม่ทำในเวลาอย่างนี้ จะเกิดอะไรขึ้น เด็ก ๓ คนข้างหน้าผลัดกันวิ่งเข้าหาเจ๊คนละหลายรอบ
..."เจ๊ จะให้หนู (ผม) ทำอะไรบ้าง บอกมาเลย"
..."เจ๊โอเคไหม? ให้ทำอะไรไหม?"
..."เจ๊ หนูไปทำนี่ให้นะ"
..."เจ๊..." สารพัดเจ๊..ปลื้มสุดๆ ปลื้มจนต้องเขียนจดหมายชมให้ทุกคน


...เจ้า F&B นี่จี้มาก เอาเจลเดทตอลที่ใช้ล้างมือออกมาวางตรง office เจ๊เลยค่ะ ทากันเข้าไป ขยันทาขยันล้างมือ ขึ้นรถเข้าแอร์พอร์ตแล้วยังควักออกมาให้อีก
...เจ๊บอกทุกคนว่า "ขอบใจมากนะ ปลื้มมากๆที่ช่วยกันทุกอย่าง แต่หวังว่าจะไม่เจอกันที่โรง'บาลนะจ๊ะ"
..."ฮ่าๆๆ..เจ๊ เอาเตียงติดกะผมป่ะ?"
...เจ้า F&B ตามเคย เดี๋ยะๆ..ทำพูด เด๋วโดนกักบริเวณจริงๆแล้วจะหนาว...


...เฮ้อ นึกว่าจะไม่ต้องเอางานกลับมาทำบ้านนะคะ เพราะไม่ชอบพกงานกลับบ้าน แต่..อย่างที่เขียนไปบล็อกที่แล้ว เราทำงานกันตามกฏแต่บางคนมันไม่ ต้องรีพอร์ทภาคพื้นต่อ รวมทั้งไอ้ kit นี่ด้วยที่ไม่แสตนดาร์ด
...ตอนแรกเจ๊ก็คิดว่าเจ๊ลืมทำ paperwork แต่ไม่ใช่อ่ะ..มันไม่มี ต้องกลับมาอีเมล์ส่งอีกสองเรื่อง มันสำคัญ..รวมที่ชมเด็กๆด้วย


...ส่วนผู้โดยน่ะ ให้พนักงานภาคพื้นพาไปหาหมอที่คลีนิคในแอร์พอร์ต ผู้โดยเขาก็เต็มใจที่จะไป เขากลัว..
...พวกเราอ่ะ กลัวก็กลัวแต่เกี่ยงงานไม่ได้ ต้องคุยต้องติดต่อกะคนป่วย เจ๊บอกเด็กห้ามแตะตัวผู้ป่วยเด็ดขาด จัดการทุกอย่างผ่านสามีของเธอ แม้แต่สามีก็ไม่ต้องเข้าใกล้มาก
...แต่เจ้า F&B ดันไปพาเขามาที่ข้างหน้า เขาขอเข้าห้องน้ำข้างหน้าก็ให้เข้า เจ๊ยุ่งอยู่หันมาเห็นอีกที เอ้า..ซวยละสิ


..."เจ๊ ผมบอกให้ลูกเรือกะนักบินใช้ห้องน้ำด้านขวานะ เพราะชีคนนี้นั่งข้างซ้าย ใช้ข้างซ้าย"
..."เออ..แล้วอนุญาติผัวเขาให้ใช้ห้องนี้ ทำไงล่ะทีนี้..ไฟลท์ก็เต็ม"
..."เฮ้ย..โห..ลืมเลยเจ๊"
...อยากเข้าก็อั้นไปละกัน


...ตอนลงเครื่องเราคุยกันว่า..
..."พวกเราอ่ะยังโชคดีนะ ถ้าเราติดเชื้อ บริษัทก็ส่งเข้าโรง'บาล แต่พวกคนทำความสะอาดดิ ต้องไปทำที่ที่เขานั่ง ถาดอาหารที่เขาใช้ ห้องน้ำที่เขาเข้า เฮ้อ..ถุงมือก็ไม่มี ไม่ใช้"
..."ช่ายเจ๊ พวกเรานะบริษัทดูแล แต่พวกเนี๊ยะ ถ้าติดขึ้นมา เขาก็ส่งมันกลับบ้าน เขาจะรักษามันป่าว จนก็จน ทำๆไปก็ไม่รู้ตรงไหนมีเชื้อ เรายังรู้ว่าตรงไหน"


...น่านนะดิ คิดแล้ว เรื่องปวดกบาลของหัวหน้า เรื่องร้ายๆก็กลายเป็นเรื่องเล็กๆ...เราโชคดีค่ะ..


xxxxxxxxxxxxxxxxx
...เขียนยาวหน่อย จะไปบินยาวหลายวัน เอาไว้อ่านกันนานๆ เพราะคงไม่ได้อัพอีกหลายวันเหมือนเดิม เดี๋ยวมีช่วงว่างแล้วจะไปเยี่ยมเพื่อนๆนะคะ ไม่ได้ติดเกมส์จนลืมค่ะ..

Create Date : 13 กันยายน 2552 Last Update : 16 ธันวาคม 2555 22:16:30 น. Counter : 1250 Pageviews.		22 comments
Share Tweet

	แจกภาพปฏิทินประจำวัน ครั้งที่ 6 (8-14 กรกฎาคม 2568) ทองกาญจนา (7 ก.ค. 2568 10:55:35 น.)		ข้อคิด สะกิดจิต สะกิดใจ ตอนที่ 4 อาจารย์สุวิมล (3 ก.ค. 2568 15:24:41 น.)
	มัดไฟ PCX 125 ช็อต (เปลี่ยนวันที่ 18 พฤศจิกายน 2566) Emmy Journey พากิน พาเที่ยว (26 มิ.ย. 2568 16:20:11 น.)		Day..14 โฮมสเตย์ริมน้ำ (26 มิ.ย. 2568 08:37:37 น.)