เรียนจบแล้ว เย้ เย้ วันนี้เรียนจบครบทุกวิชาแล้ว รู้สึกแปลกๆ อีกไม่ถึงเดือน ต้องทำงานแล้ว ต้องมีความรับผิดชอบ เง้อ..ไม่อยากรับผิดชอบ เหมือนว่า ต้องจริงจัง ทำอะไรเล่นๆไม่ได้ ต้องมีหน้ากากสังคม เหอะๆ เซ็งนิดๆ นี่แหละชีวิตมนุษย์เงินเดือน ตอนนี้เปิดเพลงนี้ฟังบ่อยมากเลย รู้สึกแทนอารมณ์ช่วงนี้ของเราได้ดีเลย พื้นที่เล็กๆ by บอย ตรัย ภูมิรัตน อัลบั้ม: บุคคลที่ 3 จะต้องถอนใจ อีกสักเท่าไร โลกแห่งความเป็นจริง ไม่เคยเป็นอย่างใจ วันและคืนเปลี่ยนหมุน ให้เราวิ่งตามเรื่อยไป โตแล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนไป การเป็นผู้ใหญ่ มันไม่ง่ายเลย มันไม่คุ้นไม่เคย ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ ไม่มีเวลาเหลือ ไว้ฟังไว้คิดถึงใคร โตแล้ว ต้องทำอย่างไร เมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ จนตัวเราเองอาจหล่นหาย เมื่อเด็กคนหนึ่งที่อยู่ในใจ เขาไปไหน ทำไมวันนี้เขาหายไปจากเรา * ขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม ในวันนึงเท่าไร ก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า ให้ความสดใส ยังอยู่กับเรา อย่าให้ใครเขามาแย่งไป แค่เพียงอยาก ขอพื้นที่เล็กๆนี้ยังเป็นเด็กไปนานๆ ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้ โลกแห่งความจริง มันจะดีหรือร้าย เก็บความเป็นเด็กในหัวใจ เอาไว้ ( จะอยู่กับฉันตลอดไป ) ตรงขอบฟ้านั้น มีรุ้งพาดผ่าน เมื่อความจริงความฝันได้มาบรรจบกัน ที่ดินแดนแห่งนั้น เด็กน้อยคนหนึ่งกับฉัน จูงมือเดินไปด้วยกัน เมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ จนลืมว่าเราเคยเป็นใคร อย่าลืมเด็กน้อย ทิ้งปล่อยเขาคอยอยู่เดียวดาย ได้ยินใช่ไหมเสียงนั้นที่เรียกเรา * (ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ใจยังเป็นเด็ก) อยู่กับฉันตลอด ไม่ให้ใครแย่งไป (ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ใจยังเป็นเด็ก) 
ยินดี ด้วยค่ะ...คุณหมอคนสวยแม่โยเคยคิดอยากให้ลูกชายที่ตอนนี้อายุ 4 ขวบเรียนหมอ แต่ตอนนี้คงจะแล้วแต่เค้าแล้วหล่ะคร้า...ช่างเหนื่อยเหน็ดจริงๆ
โดย: แม่โย IP: 58.9.115.72 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:40:39 น.
ขอโทษนะค่ะพี่
ไม่ทราบว่าพี่เรียน แพทย์ที่ไหนหรอค่ะ พอจะบอกได้ไหมค่ะ หนูอยากจะทราบค่ะ ขอบคุณค่ะ โดย: Tarn IP: 125.24.204.65 วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:27:13 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
คนเราทุกคนย่อมมีหน้าที่และเส้นทางของชีวิตที่ต้องก้าวต่อไปนิ เราก็จบแล้วเหมือนกัน อิอิ กำลังใกล้จะรับปริญญาและ
ได้อ่านเรื่องที่คุณเขียนแล้วนึกถึงตัวเอง ตอนยังเรียนอยู่เก๊าะอยากให้จบเร็วๆ พอจะจบจริงๆรู้สึกใจหาย แบบยังไม่อยากเป็นผู้ใหญ่เลย ยังไม่อยากแบกความรับผิดชอบมากมายบนบ่าเลย จบมาแล้วก็ต้องทำงาน แล้วการทำงานก็นะเหนื่อยในอีกรูปแบบที่ไม่เหมือนในห้องเรียน เราต้องปรับตัวให้เข้ากับคนอื่นๆ เจอเพื่อนร่วมงานหลายหลายรูปแบบ ทั้งดีบ้างไม่ดีบ้างแต่เราก็ต้องอยู่ร่วมกับคนเหล่านั้นให้ได้ ไม่เหมือนตอนเรียนชีวิตมีแต่ความสนุก เรียน เลิกเรียนมีเพื่อน กินบ้าง เที่ยวบ้าง ตามประสาเด็กๆ แถมยังกดดันมากมายตอนหางานทำอีก กว่าจะได้ก็หลายที่ หุหุ แต่เรายังไม่ได้ทำงานเลย แต่ก็อยากทำนะคือว่าเรียนมาแล้วก็อยากใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาให้เกิดประโยชน์อ่ะนะ เนี่ยกะว่าถ้ายังไม่ได้งานจะไปสอบเรียนใหม่อีกสาขาและจะได้ใช้ชีวิตแบบนิสิตอีก คริคริ (2ปีเก๊าะได้ปริญญาอีกใบ เพราะเราเรียนต่อเนื่องอ่ะ)
ขอให้ได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาช่วยชีวิตคนป่วยให้ได้มากๆนะคะ"คุณหมอ"