เจ็บช้ำยิ่งกว่า อยุธยาเมืองเก่า
เบื่อหน่ายยิ่งนัก รู้สึกที่มี
เบื่อหน่ายกับสิ่ง ที่อยู่ที่เห็น
เบื่อหน่ายช่างทำ ใจแสนยากเย็น
เบื่อหน่ายรำเค็ญ กับสิ่งเป็นไป
บ้านเมืองเดือดร้อน ใครกันรับผิด
มีแต่คนคิด โยนผิดเข้าให้
บ้านเมืองร้อนเร่า ดังเข้ากองไฟ
เลือดเนื้อหยาดไหล เปื้อนพื้นแผ่นดิน
เจ็บช้ำยิ่งกว่า อยุธยาเมืองเก่า
นั่นถูกใครเขา ย่ำยีให้สิ้น
แต่นี่คนไทย ไทยทั้งแผ่นดิน
ทำกันแดดิ้น แทบสิ้นดินทอง
ย้อนกลับไปมอง ผองผู้ผองคน
วิตกกังวล สันสนเศร้าหมอง
บางคนร่ำไห้ น้ำตาเอ่อนอง
ยากจะประคอง ตนก้าวต่อไป
ธุรกิจล่มจม ทับถมกันเข้า
เศรษฐกิจซบเซา เดินต่อทางไหน
ชีวิตผู้คน ที่ล้มหายไป
แล้วใครหน้าไหน รับว่าตัวทำ
หรือชีวิตคน ด้อยยิ่งกว่าสัตว์
ยิงแต่ละนัด แค่เรื่องขำๆ
ระเบิดมันเข้า เผาแล้วร้องรำ
ดังอยากตอกย้ำ ชาติใช่ของ กรู