เลสลี่จางรำลึก+++++สามปี

ในที่สุด ในที่สุด ในที่สุด
อะฮ่า ข้าพเจ้าก็ได้ฤกษ์อัพเดทบล็อกเสียที เย้
ทุกคนอาจจะงงว่าอีเจ้าของบล็อกนี้มันหายไปไหนฟระ ล้มหายตายจากไปแล้วหรืออย่างไร ทำไมไม่เข้ามาอัพเดทเป็นแรมเดือน
คำตอบของความฉงนนี้ ไม่มีหรอก ก็แค่ ขี้เกียจอะค่ะ การบ้านเยอะด้วย เรื่องหัวใจก็มีส่วน(ฮึ้ย อย่างยัยโหดนี่มีเรื่องแบบนี้ด้วยเรอะ)
แต่ไม่เป็นไร ตอนนี้มีอารมณ์อัพเดทแล้วนา
คราวนี้ก็อัพเดทเรื่องพี่เลสลี่จางของเดี๊ยนนั่นแหละ (ก็วนๆเวียนๆอยู่เรื่องเดียวแหละนะ)

อย่างที่สัญญาไว้นานแล้วว่าจะอาสาไปเป็นเหยี่ยวข่าวถ่ายรูปงานรำลึกครบ 3 ปีที่ปักกิ่งมาแปะให้ได้ดูกัน
บางคนอาจจะได้อ่านที่เม้าท์ไว้ในกระทู้ห้องเฉลิมไทยแล้ว วันนี้เอามาเรียบเรียงใหม่แล้วแปะอีกรอบให้มีหลักฐานเป็นตัวเป็นตนหน่อย



ภาพนี้ไม่ได้ถ่ายเองหรอก เป็นภาพที่สตาร์อเวนิว ไม่อยากจะพูดเล้ยว่า ตอนรับปริญญาอยากได้มงกุฎดอกไม้ประมาณนี้(เส้นผ่านศูนย์กลางไม่ต้องใหญ่ขนาดนี้ก็ได้นะ เดี๋ยวจะกลายเป็นแชมป์ฟอร์มูล่าวันไปเสีย)มาใส่หัว เพื่อนๆอ่านแล้วจำไว้นะ ชั้นส่งสารไปให้ล่วงหน้าหนึ่งปี

+++++++++++++++++++++++++++++


เลสลี่จางรำลึก....ปักกิ่ง
นอกเรื่อง ....อืม ตั้งชื่อกระทู้เสี่ยวได้ใจทีเดียวนะเรา

วันนี้วันที่ 1 เมษายน 2006 วันอะไรหว่า
เอพริลฟูลเหรอ
อืม ก็ใช่ แต่นั่นไม่สำคัญสำหรับเราอยู่แล้ว
สำหรับเรา วันนี้เป็นวันเสียของเลสลี่ จาง นักร้องนักแสดงฮ่องกงขวัญใจข้าพเจ้าเอง
ปะเหมาะปีนี้สิงสถิตย์อยู่ที่ปักกิ่ง เห็นในเน็ตประกาศว่าที่ปักกิ่งมีกิจกรรมอย่างนั้นอย่างนี้ ก็เลยขอแจม (เป็นความใฝ่ฝันมานานแล้ว) เห็นงานนี้เข้ามาประกาศเป็นอันแรก เลยสมัครทันที เสียเงินเรียบร้อย เอาตั๋วเสร็จสรรพ
วันนี้เลยต้องตื่นแต่ไก่โห่(กล่าวคือ หกนาฬิกา)เพื่อออกเดินทางไปที่โรงหนังต้าหัว แถบตงตัน(แฟนชาวจีนคนหนึ่งที่เจอระหว่างทางบอกว่าเลสลี่เคยมาที่โรงหนังนี้ด้วย แสดงว่าคงเป็นโรงหนังที่อยู่ในระดับดีของจีน)

พอเดินออกมาจากหอปุ๊บ สายตาไปเจอะกับช่อดอกไม้ในถึงกระดาษ โอ้ มีคนรุ่นเรา เพศหญิง กำลังเดินมุ่งหน้าออกไปยังรถไฟฟ้าเช่นกัน ไม่กล้าไปทักหรอกนะ แต่แอบคิดว่า คนนี้ต้องไปงานเหมือนเราแน่ๆ อย่ากระนั้นเลย ต้องคอยมองๆไว้หน่อย เผื่อมีหลงจะได้เป็นที่พึ่ง อิอิ

ด้วยว่าไม่ได้นั่งรถไฟฟ้ามานานแล้ว เลยออกอาการโก๊ะกัง เฮ้ย เอาตั๋วกรูไปทำไม อ้าว แล้วไงต่อวะ อ๋อ สายสองต่อสายหนึ่งไม่ต้องมีตั๋ว ฮ่วย สุดท้ายก็มาถึงสถานีตงตันจนได้

ได้ทีตามสาวเจ้าเสื้อเทาไปเลย แต่ดูๆไป เอ เจ้าหล่อนก็เหมือนไม่ค่อยชำนาญทางเหมือนกันนี่หว่า แต่เอาเหอะ สองหัวดีกว่าหัวเดียว เข้าไปทัก "โทษนะคะ โรงหนังต้าหัวไปยังไง"(อะนะ เบรคเดอะไอซ์ไปงั้นๆแหละ ความจริงชั้นรู้ว่าหล่อนก็จะไปเหมือนกัน ชัวร์) เธอตอบมาว่า "กำลังหาอยู่เหมือนกันเลยค่ะ" เราก็เลยรุกต่อว่า "จะไปงานเลสลี่จางใช่ปะคะ" "ใช่ค่ะ" จากนั้น ก็คงรู้ๆกันอยู่ คุยไปเรื่อย พอพูดถึง"พี่ชาย" ไอ้เราก็จะมีเขินบ้างประปราย(แต่เวลาชั้นเขินเนี่ยจะหัวเราะอย่างร่วน ไม่ได้ขวยเขินหน้าแดงแบบสาวๆน่ารักๆเขาหรอก)
สาวเสื้อเทา(ลืมถามชื่อ เวรจริงๆ)บอกว่าเธอเคยมาที่โรงหนังนี้คราวงานปีที่แล้ว ก็เลยเดินไปด้วยกัน

เดินไปไม่นานก็ไปถึงโรงหนังต้าหัว เป็นโรงหนังขนาดไม่ใหญ่(เมืองจีนมีโรงหนังใหญ่ๆบ้างไหมนี่) แต่ดูใช้ได้แล้วสำหรับเมืองจีน เข้าไปสาวเสื้อเทาบอกว่าที่นี่ปรับปรุงเยอะ แต่ก่อนล็อบบี้ใหญ่กว่านี้ แต่ไม่ได้ตกแต่งดีเท่า
เข้าไปถึงก็มีคนมารออยู่เยอะพอควรแล้ว(อาจเพราะสถานที่แคบเลยดูแออัดไปหมด) สักพักนึงก็มีเจ้าหน้าที่เอาโต๊ะไม้ขนาดพอประมาณสี่ตัวมาตั้ง เพื่อให้ทุกคนได้ซื้อตั๋ว แลกตั๋ว(เดิมกำหนดไว้ว่าจะจัดที่โรงหนังในหวังฝูจิ่ง แต่คนลงทะเบียนเยอะเกินสองร้อยคนไปแล้วเลยย้ายมาที่นี่แทน เลยต้องแลกตั๋วกันอีก)

จัดการแลกตั๋วเสร็จสรรพก็ยืนคุยอะไรกับสาวเจ้าอีกหน่อย สักพักเพื่อนเธอมา เธอก็เลยทิ้งเราไป จ้อกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน

สักพักก็มีคนมาตั้งภาพ วางดอกไม้ เสียดายจังน่าจะซื้อดอกไม้ติดมือมาสักช่อ ด้วยความที่ว่ากลัวมันจะแพง เป็นพันๆบาท เลยงกไม่ซื้อ ที่ไหนได้กุหลาบขาวดอกบิ๊กเบ้งช่อหนึ่งแค่สี่สิบหยวนเท่านั้น
รู้สึกผิดจัง พี่เลสขา ขอโทดค่า

คุยกับสาวเสื้อเทาว่าตกลงงานนี้มีรายละเอียดยังไงบ้าง เขาก็บอกว่าดูหนังสองเรื่อง (ซึ่งก็คือ Days of Being Wild และ Happy Together) เราถามว่าแล้วจะมีนักวิจารณ์มาเสวนาหรือเปล่า เขาบอกปีที่แล้วไม่มี ปีนี้ก็คงไม่มี แกเสริมว่าเหมือนแฟนๆจะอยากดูมากกว่าเสวนา ถึงจะมีแผ่นที่บ้านแล้วแต่มาดูโรงใหญ่ความรู้สึกมันผิดกัน เราก็พยักหน้าหงึกหงัก (ชั้นต้องไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งสว.อีกนะเฟ้ย)

สักพักนึงเราก็ไปขอชักภาพเก็บไว้ โห ครั้งแรกนะเนี่ยที่ได้ร่วมงานอะไรแบบนี้ รู้สึกดี หน้าบานเป็นกระด้งทีเดียว

พอใกล้เวลาหนังฉาย ก็เข้าคิวเข้าโรงหนัง
โรงหนังก็ใช้ได้นะ จอเล็กไปหน่อย ที่นั่งข้าพเจ้าก็โน่นเลย แถวหลังสุด ตอนหนังฉายพี่เลสลี่ของชั้นเลยตัวเตี้ยลงไปอีก (รู้สึกไปเองป่าวก็ไม่รู้ คนอื่นเป็นไงชั้นก็ไม่สนด้วย เอ หรือจางมั่นอวี้กับหลิวเจียหลิงอ้วนขึ้นป่าวหว่า)

ดูไปก็เกิดอาการกังวล เพื่อนๆจะไปเลือกตั้งกันแล้ว ขี้เกียจไปคนเดียว ไม่อยากเสียสิทธิ์ทางการเมืองในยามบ้านเมืองวุ่นวาย(เดี๋ยวอดลงชื่อถอดถอนทักษิณล่ะเสียหายหลายแสน)เลยจำใจเดินออกมา
ป่านนี้งานคงยังไม่เลิก คงกำลังฉายแฮปปี้ทูเกเตอร์อยุ่ แต่เราก็ไม่ได้กลับไป เดี๋ยวรออ่านคนอื่นเขียนเอาในเวบ
ทราบมาเหมือนกันว่าอีกที่หนึ่งก็มีจัดฉายหนังตอนบ่าย งานนั้นฟรี มีวิจารณ์เสวนาด้วย แต่เอาเหอะ สังขารไม่อำนวย ขี้เกียจเสียค่าแท็กซี่(นั่งทียี่สิบหยวนทุกที เสียดายตังค์)
สรุป งานวันนี้คุ้มค่าตั๋วห้าสิบหยวนไหม (ใช้เวลาอยู่ในงานแค่ชั่วโมงเดียว)คำตอบคือคุ้มนะ อย่างน้อยชั้นก็ได้มาสัมผัสบรรยากาศงานมีตติ้งเป็นกันเองในหมู่บรรดาผู้มีความสนใจร่วมกันต่อนักแสดงมากความสามารถที่บังเอิญเสียชีวิตก่อนวัยอันควรในวันเอพริลฟูลคนนี้


เป้าหมายต่อไป - ฮ่องกง(สงสัยคงเป็นแพลนระยะหลายปี งานนั้นงานหญ่าย ค่าใช้จ่ายเยอะ)


คลิกที่นี่เพื่อชมภาพพิธีจุดเทียนรำลึกค่ะ //xoomer.virgilio.it/nguidett/4012006b.htm
และไปที่นี่เพื่อชมวิดีโอคลิป //ent.163.com/06/0403/13/2DPPD2UQ00031H2L.html
ลิงค์นี้สำหรับภาพสวย เรื่องราวดีๆ (ภาษาจีน) //ent.163.com/special/00031SE7/lesliecover.html' target='_blank'>//ent.163.com/special/00031SE7/lesliecover.html

Create Date : 27 เมษายน 2549 Last Update : 27 เมษายน 2549 18:50:31 น. Counter : 5281 Pageviews.		21 comments
Share Tweet

	พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)		ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันสวัสดีปีใหม่ 2567 - กุหลาบพวงสีชมพู - ขาว ทนายอ้วน (2 ม.ค. 2567 15:16:32 น.)
	ไม่ลอดช่องโหว่ ปัญญา Dh (2 ม.ค. 2567 13:44:30 น.)		BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)