:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 23 :: :: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 23 :: เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า ![]() ![]() คูบิไล --- ข่านองค์ใหม่ดูภายนอกเหมือนนักปราชญ์ราชบัณฑิตมากกว่าเป็นนักรบ นักปกครอง ด้วยบุญพาวาสนาส่งพระองค์จึงได้ขึ้นครองอำนาจท่ามกลางการแก่งแย่งช่วงชิงราชบัลลังก์ ราชบุตรทั้งหมดของจินข่านองค์ก่อนถูกลดทอนอำนาจลง คนที่แสดงท่าทีขัดขืนต่อต้านถูกฆ่าทิ้งจนสิ้นตระกูล ส่วนคนที่ยอมสยบถูกยึดกำลังทหาร ส่งตัวไปประจำยังชายแดนห่างไกล ไม่อาจทำการต่อต้านอันใดได้อีกต่อไป ขุนนางซึ่งเคยก่อความวุ่นวายถูกปลดถูกย้ายตำแหน่งจนสิ้น คูบิไลจัดสรรงานต่าง ๆ ได้อย่างเด็ดขาดรวดเร็ว สิ่งที่ทุกคนเห็นเจนตาคือข้างกายขององค์ข่าน มีบุรุษปริศนาทำตัวลึกลับนุ่งห่มชุดดำ สวมใส่หน้ากากไม้สีขาวตลอดเวลา ไม่มีใครล่วงรู้ว่าบุคคลผู้นั้นคือใคร รู้แต่เพียงว่าคน ๆ นั้นต้องมีความสำคัญมากที่สุด คูบิไลข่านจึงไว้เนื้อเชื่อใจอย่างยิ่ง อยู่เคียงข้างกายพระองค์แทบจะตลอดเวลา ................................................. ย้อนไปเมื่อสองปีก่อน... ขณะที่คูบิไลออกล่าสัตว์อย่างสนุกสนานกลางทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไพศาลของแดนเหนือ ม้าซึ่งควบขี่กลับเกิดพยศวิ่งเตลิดเปิดเปิงมิรู้ทิศ พาคูบิไลลัดเลาะผ่านสุมทุมพุ่มไม้จนกลุ่มทหารคนสนิทติดตามไม่ทัน คูบิไลนั่งตกตะลึงอยู่บนหลังอานม้า ปกติม้าตัวนี้เชื่องมือและไม่เคยมีปฏิกิริยาแบบนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าจะตะโกนสั่ง หรือใช้มือตบไปตรงแผงต้นคอเพื่อให้มันสงบ ดูเจ้าม้าไม่มีท่าทีจะสยบความคลั่งลงได้เลย มันควบฝีเท้าจนสุดกำลัง ในที่สุดก็พาคูบิไลบุกป่าฝ่าดงไปจนถึงริมทะเลสาบเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ก่อนหยุดยืนนิ่งเหนื่อยหอบ คูบิไลค่อย ๆ กระโดดลงมาจากหลังม้า เบื้องหน้ามีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งตกปลาอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย คูบิไลรู้สึกคุ้นตากับบุคคลผู้นี้อย่างบอกไม่ถูก เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ส่งคำทักทายจนชายผู้นั้นหันมา จึงพบว่านั่นคือ เตมูบูจิน ขุนศึกผู้เกรียงไกรที่สุดในอาณาจักรจิน ! ทั้งสองเคยพบหน้าค่าตากันมาก่อนหน้านั้น แม้ไม่ได้สนิทชิดเชื้อ แต่คูบิไลเคารพนับถือในความเก่งกาจและความเป็นผู้นำของเตมูบูจินอย่างหมดหัวใจ เขาเคยอยากเข้าไปทักทายพูดคุย แต่ไม่เคยมีโอกาสได้ทำเช่นนั้น จนวันซึ่งเกิดเหตุแตกหักในกระโจม คูบิไลจึงได้ทราบในภายหลัง ว่าเตมูบูจินถูกปลดจากการเป็นรัชทายาทและแม่ทัพใหญ่ของอาณาจักรจิน “คารวะท่านแม่ทัพ มิคาดคิดว่าวันนี้ข้าจะมีวาสนาได้พบพานท่านที่นี่” คูบิไลกล่าวขึ้นอย่างนอบน้อมถ่อมตนอันเป็นนิสัยประจำตัวของเขา เตมูบูจินหันมายิ้มตอบด้วยไมตรี หลังปล่อยวางเรื่องทางโลก เขาหลบเลี่ยงหลีกลี้ความวุ่นวาย มาใช้ชีวิตอยู่กลางป่าลึกเขาสูง แต่ละวันดำเนินไปอย่างเรียบง่ายไร้ความทะยานอยาก วันคืนล่วงไปช้า ๆ ท่ามกลางธรรมชาติอันตระการตาของดินแดนอันแสนทุรกันดาร “ท่านคงเป็นคูบิไลใช่หรือไม่ ข้าเคยเห็นท่านในหลายครั้งหลายครา” เตมูบูจินทักทายด้วยไมตรีเทียมกันโดยไม่ถือตัว คูบิไลพยักหน้ารับ “ใช่แล้ว เป็นข้าเอง” ทั้งสองสนทนาว่าความกันอย่างถูกคอ ราวกับเป็นมิตรสหายสนิทกันมาแต่หนหลัง คูบิไล มีอายุราว 40 ปีเศษ ส่วนเตมูบูจินอายุเพียงยี่สิบตอนต้น นับว่ามีอายุห่างกันราวพ่อกับลูกได้เลย “เหตุใดท่านคูบิไลจึงขี่ม้ามาถึงที่นี่ ปกติสถานที่แห่งนี้หาใช่มีใครล่วงเข้ามาถึง” เตมูบูจินตั้งข้อสงสัย คูบิไลอดหัวเราะไม่ได้ “สงสัยจะเป็นชะตาฟ้ากำหนดกระมัง อยู่ดีดีม้าคู่ใจของข้ากลับเตลิดพาข้าวิ่งลัดเลาะจนมาหยุดอยู่ยังที่ท่านนั่งตกปลาอยู่นี่ล่ะ” จากนั้นคูบิไลถามไถ่เอาความกับเตมูบูจินต่อไป “ข้ารู้ว่าท่านตัดขาดจากเรื่องทางโลก แต่ท่านรู้หรือไม่ว่าขณะนี้อาณาจักรจินกลับวุ่นวายอย่างหนัก ราชสำนักอ่อนแอ ชนเผ่าเร่ร่อนกลุ่มต่าง ๆ ที่เคยยอมสยบกลับแข็งข้อ สงครามกบฏเกิดก่อขึ้นทุกวันในทุกหนแห่ง ประชาชนเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า ท่านไม่อยากกลับไปช่วยแก้ไขปัญหาบ้านเมืองด้วยตัวเองบ้างหรอกหรือ ?” เตมูบูจินส่ายหน้าแทนคำตอบ “ข้ามิปรารถนาจะพาตัวเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องทางโลกอีกแล้ว” คูบิไลกลับเห็นต่าง “ข้ากลับคิดว่าท่านเป็นผู้มากมีความสามารถ เหตุไฉนไม่ใช่มัน เพื่อสร้างความร่มเย็นเป็นสุขให้บ้านเมือง” “จินข่านก็ยังอยู่ ปัญหาย่อมถูกสยบได้ในไม่ช้า” “ท่านอยู่ในป่าในเขาคงไม่รู้เรื่องราวในวัง บัดนี้จินข่านคล้ายคนสติฟั่นเฟือนวิปลาส ดื่มน้ำจัณฑ์ทั้งวันทั้งคืน สั่งฆ่าคนตามอำเภอใจ ปล่อยปละละเลยเรื่องราชการ โยนอำนาจให้ขุนนางชั่วสวินจ้างนำไปใช้ผิด ๆ ก่อเกิดความวุ่นวายทั่วทั้งแผ่นดิน ข้ามองเห็นความเป็นไปเช่นนี้ได้แต่สะทกสะท้อนใจ อดเป็นห่วงสงสารประชาชนทั้งแผ่นดินไม่ได้” พูดจบความคูบิไลก็ร่ำไห้ออกมาอย่างคับแค้นใจ เตมูบูจินนั่งใช้ความคิดเงียบ ๆ โดยไม่เอื้อนเอ่ยคำใดออกมา เขาค่อย ๆ ยกคันเบ็ดขึ้นมาจากน้ำ ตัวตะขอเบ็ดกลับปราศจากเหยื่อ คูบิไลมองเห็นเช่นนั้นจึงเกิดความสงสัยในใจ “ท่านตกปลาโดยมิใช้เหยื่ออย่างนั้นหรือ รึว่าปลาตอดเหยื่อกินจนหมดสิ้น” คูบิไลไต่ถาม “ข้าไม่เคยใส่เหยื่อในเบ็ดเลย” เตมูบูจินตอบ “แล้วปลาจะติดเบ็ดได้อย่างไร” คูบิไลยิ่งสงสัยหนักขึ้นไปอีก “ปลาจะติดเบ็ดหรือไม่หาใช่เรื่องสำคัญ เพราะข้ามิได้สนใจว่าจะมีปลามาติดเหยื่อหรือไม่ต่างหาก” เตมูบูจินตอบเป็นปริศนาธรรม คูบิไลมิรู้จะเจรจาความต่อไปอย่างไรอีก ได้แต่นัดแนะเวลาสถานที่เพื่อขอโอกาสกลับมาสนทนากันอีกในครั้งหน้า เตมูบิจินตอบรับไว้ด้วยไมตรี ความเดิมจากตอนที่แล้ว ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6 ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9 ตอนที่ 10 ตอนที่ 11 ตอนที่ 12 ตอนที่ 13 ตอนที่ 14 ตอนที่ 15 ตอนที่ 16 ตอนที่ 17 ตอนที่ 18 ตอนที่ 19 ตอนที่ 20 ตอนที่ 21 ตอนที่ 22 สุขสันต์วันเกิดนะครับ คุณก๋า ขอให้ผอมเพรียว มีซิกแพค ขอให้มีความสุขมากๆ ขอให้อัพบล็อกน้อยๆหน่อย เย้ย ไม่ใช่ 555
ขอให้กิจการค้า ขายดีกว่าเดิมนะครับ ไม่พูดพล่ามทำเพลง อ.เต๊ะ ขอตอบว่า บุรุษที่ใส่หน้ากากไม้สีขาวนั้นก็คือ เตมูบูจิน ถูกต้องมั้ยคร้าบ 555 ![]() ![]() ![]() โดย: multiple
![]() สุขสวัสดีครับ คุณก๋า
อ่านต่อครับ พระรองของเรื่อง มาเป็นที่ปรึกษาข่าน รออ่านพระเอก จะไปช่วยใคร บ้านเราเอา ซินแซ มาเป็นข้าราชการการเมือง เรากำลังย้อนไปสมัยไปยุคจิ๋นซี่ฮ่องเต้ จะทำอะไร ต้องถามซินแซก่อน เช้านี้ ฟ้าครึ้มแต่เช้า (เย็นวาน กลางคืนไม่มีฝนครับ) วันนี้ไม่ได้ไปทำงานครับ วันลาเหลือ ลามาอยู่บ้านครับ ![]() โดย: สองแผ่นดิน
![]() ![]() สวัสดีครับพี่ก๋า ก่อนอื่นเลยสุขสันตืวันเกิดครับพี่
วันนี้อย่าลืมชวนมาดามดินเนอร์นะครับ ไม่งั้นมีงอนแน่นอน 555 ตอนนี้ผมซักอยากรู้แล้วว่าแต่เตมูบูจินพูดหมายความว่ายังไง อาจจะเป็นคำตอบของเพลง...ฉันนั่งตกปลาอยู่ริมตลิ่ง แปลกใจเสียจริงปลาไม่กินเหยื่อ....ผมร้องถูกไหมครับเนี้ย 5555 จากบล๊อก แฟนผมเหมือนกันครับ พอเล่าให้ฟังก็บอกว่ามาเล่าอะไรดึกๆ เมื่อก่อนผมกลัวนะครับ ผีๆสางๆ แต่ไม่ทราบว่าเมื่อไหร่อยู่ๆ ก็ไม่กลัวเลย แต่ไม่ลบหลู่ครับ ของที่มองไม่เห็น แหะๆ ![]() โดย: จันทราน็อคเทิร์น
![]() วันนี้มาอ่านเร็วเจ้า
มาทำความฮู้จักจินข่านคนใหม่ ว่ามีพื้นเพมาจะใด ถึงได้เปลี่ยนแผ่นดินได้ขนาดนี้ สุขสันต์วันเกิดนะเจ้าคุณก๋า ขอหื้อเจริญในทางโลกและทางธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปเน้อ กินอิ่ม นอนอุ่น มีคนที่รักอยู่เคียงข้าง ตะวามีงานกีฬาสีที่โรงเรียน เจอครูที่เปิ้นลาออกไปทำงานหื้อเทศบาลต้นเปา ฝ่ายประชาสัมพันธ์ เขามีโครงการอยากเชิญคนไปเป็นวิทยาการสอนเขียนบล็อก ปี้รีบเสนอชื่อคุณก๋าเลย 555555 พร้อมกับคำโฆษณาที่น่าเชื่อถือ อิเล๊าะ บอกไว้ก่อน เผื่อจะมีคนติดต่อไปในอนาคต 555 โดย: JinnyTent
![]() ![]() สวัสดี ยามสายจ้ะ น้องก๋า
สุขสันต์วันคล้ายวันเกิด จ้ะ น้องก๋า (อีกรอบ) ขอให้มี ความสุข สดชื่น กิจการค้าเจริญรุ่งเรือง ตลอดไป สุขภาพแข็งแรง ๆ นะจ๊ะ บล็อกวันนี้ อ่านไม่จุใจเลย จ้ะ มีตัวละครปริศนาเกิดขึ้น 1 ตัว และคูลิไล ข่ายคนใหม่ของเผ่าจิน ติดตามต่อไปว่า ตัว ละครเหล่านี้ จะมีบทบาทอย่างไรต่อไป โหวดหมวด งานเขียนฯ โดย: อาจารย์สุวิมล
![]() ![]() สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่ก๋า ขอให้มีแต่ความสุขนะคะ
โดย: sawkitty
![]() สวัสดีมีสุขค่ะ
ตกปลามิใช้เหยื่อ เพราะมิได้เห็นความสำคัญของปลา ปริศนาธรรมน่าคิดค่ะ โดย: ตะลีกีปัส
![]() ![]() สุขสันต์วันเกิดครับคุณก๋า
เมื่อวานได้ดูบอลไทยป่าวครับ เสมอกันไปแบบค้างคาใจนะครับ สำหรับนาทีสุดท้ายที่เราเกือบจะยิงเข้า 55 โดย: The Kop Civil
![]() ![]() สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขกาย สบายใจ
ค้าขายร่ำรวย ครอบครัวอบอุ่นมีความสุขค่ะ ขอติงอีกครั้ง ชายชาตรีในเรื่องนี้ ร้องไห้เก่งทุกคนเลยนะคะ ดูซีรีย์จีน หรือละครไทย ตัวเอกชายไม่ร้องไห้นะคะ โดย: mcayenne94
![]() ![]() จากบล็อก เรื่องนี้กระแสเงียบมาก ๆ ครับ มีตอนโปรเมลุ้นแชมป์รายการนึงถึงมีข่าวมาทีนึง ถ้าพูดถึงรางวัลด้านการแสดงมีติดรางวัลแน่นอนครับเรื่องนี้
โดย: The Kop Civil
![]() ![]() กำลัง จะมีทางคลี่คลาย..จบอีก...อ่อยให้อ่านนี่นา 555
โดย: ไวน์กับสายน้ำ
![]() ![]() ที่ให้เวลากีฬาสีนาน จะได้ซ้อมเชียร์ลีดเดอร์ค่ะ 5555 พวกนี้เค้าจะซ้อมกันนานมากๆ แบบหนักๆ เลย ซีนี่ไม่เอาเลย
โดย: kae+aoe
![]() ![]() สวัสดีค่ะพี่ก๋า
สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดด้วยคนนะคะ ขอให้พี่ก๋าสุขภาพแข็งแรง มั่งมีเงินทองค่า ^^ โดย: Rananrin
![]() นี่อาจเป็นชะตาลิขิตก็ได้ เหมือนจะได้พวกแต่ยังดึงกลับมาไม่ได้ เดี๋ยวมันน่าจะมีจุดเปลี่ยนที่ต้องยอมกลับไปแน่นอน ตอนต่อไปน่าจะเป็นเรื่องราวของอีกฝั่ง
โดย: คุณต่อ (toor36
![]() ![]() ครับ
![]() สองสามวันมานี้ลุงแอ็ดกำลังจะมีกิจกรรมใหม่อีก มีอาสาสมัครสามีชาวอังกฤษภรรยาเป็นสาวไทย มาเยี่ยมลุงแอ็ดที่บ้าน เธอทั้งสองเป็นครูอาสาสอนภาษาอังกฤษ ลุงแอ็ดสนใจมั้กๆมากอยากเรียนพูดภาษาอังกฤษ เลยจะขออนุเคาระห์เธอทั้งสองมาเป็นครูสอนฯให้ จะชวนพวกลูกๆ/หลานๆในชุมชนมาเรียนด้วยกัน เลยจัดเตรียมสถานที่ให้พร้อม บ่ายสามโมงวันนี้พวกเธอทั้งสอง จะมาดูสถานที่ ![]() ![]() โดย: ลุงแอ็ดชวนท่องเที่ยวไทย (สมาชิกหมายเลข 4365762
![]() |
บทความทั้งหมด
|
แล้ว แต่ไม่ได้เป็นศัตรูมีไมตรีทักทายต่อกัน แต่โลกความจริง
คนบางคนไม่เคยเจอกันสักครั้ง เสียงก็ไม่ได้ยิน พิมพ์ตัวหนังสือ
บางคนเกลียดกันข้ามชาติไปเลย ก็มีให้เห็น
สวัสดีวันดีๆอีกวันในรอบปีของคุณก๋าค่ะ