my birthday 2

ก่อนศูนย์นาฬิกาศูนย์นาทีของวันที่ 22 กรกฎาคม

เราปิดไฟมืด อยู่คนเดียวในคอนโด เตรียมตัวจัดแจงจะพักผ่อนตามปกติ

ใครคนนึงบอกเราทางโทรศัพท์ ให้ไปเปิดตู้เย็น เราเดินไปโดยยังไม่เปิดไฟแม้แต่ดวงเดียว เราเห็นเค้กชิ้นเล็กปักเทียน ซ่อนเอาไว้ บอกให้เราหยิบมันออกมา


ใครคนนั้นบอกให้เราจุดเทียน แล้วเป่ามันพร้อมๆกับเพลงที่เขาร้องคลอเบาๆ

เมื่อเราเป่าเทียนดับ ห้องเราก็มืดลงอีกครั้ง

คราวนี้ใครคนนั้นบอกให้เราเดินไปตามทางที่บอก แล้วหาของขวัญที่ซ่อนไว้

ระหว่างนั้นเราเปิดไฟดวงเล็กๆดวงเดียว มองเห็นอะไรไม่ค่อยถนัด เราควานหาสิ่งแปลกปลอมในห้องจนเจอ

เราเห็นแผ่นไม้ที่แปะรูปภาพเราสองคนจนเต็มทั้งสองด้าน ข้อความเล็กน้อยที่สื่อสารกันพอรู้เรื่อง

เราดีใจที่เค้าไม่ได้มาให้ด้วยตัวเอง ไม่งั้นเค้าคงเห็นเรายืนร้องไห้ ขี้มูกขี้ตาย้อยอยู่ตรงนั้นเเน่ๆ

ไม่ได้มีค่ามากมายแต่จะอยู่ในใจเราเสมอ