Ericsson T29 มือถือเครื่องแรกของผม และเป็นเครื่องที่ผมรักที่สุด
เมื่อก่อนหลังเรียนจบผมเริ่มทำงานเป็นช่างภาพเครื่องประดับ(แถวสาทร)
ผมก็เริ่มอยากได้มือถือซักเครื่อง(สมัยเรียนแม้แต่เพจผมยังไม่มีเลยครับ
เป็นคนโลวเทคมากๆ วันๆเรียนๆเดินท่าพระจันทร์ ดื่มๆ ดูหนัง(ตอนนั้นบ้า
ดูหนังมากครับ กว่าจะเรียนจบดูไปเป็นพันเรื่องเลยละฮะ) ด้วยว่าเพิ่งจบ
เงินเดือนอันน้อยนิดจะซื้อมือถือได้ไงเนี่ย สมัยนั้นมือถือราคาแพงกว่า
ปัจจุบันนี้มากครับ ก็เดินๆดูมีถูกใจแต่ไม่ถูกกระเป๋าตังค์.....คุณพ่อผมเลย
ซื้อมือถือให้เป็นเครื่องแรกก็คือเจ้า Ericsson T29 (เครื่องหิ้ว)นี่ละฮะ
(ของน้องชายเป็น Nokia 3310)


หน้าตาของ T29 สวยมากครับในตอนนั้น(ตอนนี้ก็ยังสวยมากนะ) มีลักษณะ
เป็นมือถือทรงแท่งมีฝาพับปิดที่แป้นตัวเลขซึ่งในรุ่นจะมี T10 T28 T29 T39
ซึ่งเจ้า T39 เป็นมือถือรุ่นแรกที่มี BT ด้วยครับ


หน้าจอขาวดำมีขนาดเล็กมากครับ




แป้นกดค่อนข้างแข็งนิดๆแต่กดง่ายครับ รูไมย์อยู่ที่ฝาพับเสียงคุยดัง
ชัดเจน(ภาพสติ๊กเกอร์เป็นภาพผมกับน้องชาย และคุณแม่ครับเห็นแล้ว
นึกถึงวันวานจังนะฮะ)


ด้านหลังครับ ในภาพผมใช้แบตแบบหนา(รุ่นนี้ใช้แบตเป็นฝาหลังครับมีทั้ง
แบบบางเรียบไปกับเครื่องและหุ้มหนังเทียมตามสมัยนิยม และแบบหนาดัง
ในภาพ จากในรูปผมใช้แบตเทียมครับ แบตแท้เสื่อมไปตั้งแต่ใช้มา3ปีแล้ว
ครับ)




ด้านหลังตอนถอดแบตออกครับมีแต่ที่ใส่ sim ไม่มีช่องใส่เมมครับ อิอิ
(แน่นอนอยู่แล้ว)


ด้านซ้ายของเครื่องจะเป็นปุ่มเลื่อนเพิ่มและลดเสียงครับ


ด้านขวาจะเรียบๆ


ด้านบนจะเป็นไฟบอกสถานะ และรูลำโพง(กะรูอะไรหว่า แหะ แหะ)


ด้านล่างเป็นรูเสียบที่ชาร์ต


ตอนนี้เจ้า Ericsson T29 ตัวนี้เจ๊งเป็นที่เรียบร้อยครับเปิดแล้วหาสัญญาณ
ไม่เจอ ที่ชาร์ตก็เน่ากรอบจนทิ้งไปแล้ว มีบางท่านเคยจะขอซื้อไปทำอะไหร่
หรือไปซ่อมผมก็ต้องขอไม่ขายเนื่องจากคุณพ่อผมซื้อให้ และท่านก็เสีย
ไปแล้วซึ่งผู้ชายอย่างผมยังไม่เคยทำอะไรให้พ่อผมภูมิใจเลย แต่ท่านก็รู้นะ
เพราะพ่อเคยบอกผมว่า ผมกับน้องชายคือสมบัติที่มีค่าที่สุดของเขา....


ถ้าเจ้า Ericsson T29 ทำให้เพื่อนๆที่เข้ามาคิดถึงมือถือเครื่องแรกของตัว
เองกันมันก็ชวนได้อารมณ์กรึ่มๆดีนะฮะ นับจากที่ผมใช้เจ้า Ericsson
T29 ได้3ปีมันก็เริ่มเสียจนวันนี้ผมเปลี่ยนมือถือมาจะร้อยเครื่องแล้วละ
อิอิ แต่เจ้า Ericsson T29 ก็คือรุ่นที่ผมประทับใจที่สุดเป็นการส่วนตัวละครับ

