หายไป 3 เดือนทริปอยู่ในมือเยอะแยะมากมาย เลยต้องขยัน Up blog ซะหน่อย!
ไปเชียงใหม่ครั้งนี้ถือเป็นทริปแรก อย่างเป็นทางการของปี 2009 เลยนะเนี่ยยยย...

ปล. ต้องขออภัยในความล่าช้าของ Blog นี้ เพราะมีรูปมากมายจนไม่อยากจะคัดออกเอาซะเลยเยอะจริง ๆ

ว่าแล้วก็เริ่มกันเลย...รวมสมัครพรรคพวกเกลอเดิม ๆ และนัดเจอกับน้องที่ทำงานที่อ่างขางอีก 2 คน
พร้อมกันแล้วก็ออกเดินทางตอนประมาณ 4 ทุ่มของวันที่ 6 ก.พ. 52
กว่าจะถึง เชียงใหม่ ก็เช้าตรู่วันที่ 7 ก.พ. 52 พอดิบพอดี!

ไปมา-ลาไหว้ อย่างพวกเรา ก็ต้องแวะสักการะพระคู่บ้านคู่เมืองเชียงใหม่กันก่อน คือ พระธาตุดอยสุเทพฯ
มาทุกครั้งก็ต้องขึ้นไปกราบไหว้ทุกครั้ง แต่มาครั้งนี้แปลกกว่าครั้งก่อน เพราะพระธาตุฯ กำลังบูรณะปรับปรุงอยู่

เพื่อน 2 คนยังไม่เคยมา ก็เลยใช้เวลาเดินดูความงดงามที่นี่นานหน่อย
ความงาม และความศรัทธา ยังเหมือนเดิมจริง ๆ

แล้ว...ก็พาเพื่อนไป พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์ ซี่งที่นี่เราขอไม่เข้าไปชมดอกไม้
เพราะคนขับเหนื่อย อยากนอนพัก ก็เลยขออยู่ดูแลสามี ดีกว่า (ไหน ๆ ก็เคยเข้าเยี่ยมชม 2 รอบแร๊ะ!)

ดอกไม้สวยมาก ๆ คุณเพื่อนบอกว่า ที่นี่เค้าปลูกไว้รอพระราชินี เสด็จมา
แต่เผอิญทรงพระประชวรก่อน ก็เลยไม่ได้เสด็จมา (ขอจงทรงพระเจริญ พะยะค่ะ)

ชักช้าอยู่จะไม่ได้การณ์ ดูเวลาปาเข้าไปเที่ยงกว่า ต้องรีบไป ดอยอ่างขาง แล้วซิ
ขึ้นยอดดอยครั้งนี้ตัดสินใจขึ้นทางที่ไม่ค่อยชัน เพราะว่าตอนขาลงจะลงทางชัน จะได้รู้ทางทั้งสองเส้นทาง

ระหว่างทางก็จะผ่านหมู่บ้านชาวเขาหลายหมู่บ้านเลยทีเดียว ทางดีบ้าง สลับกับทางดินแดง ๆ
แต่สุดท้ายก็ถึง ดอยอ่างขาง โดยสวัสดิภาพ

ไปถึงก็ดูเวลาแล้วคงจะหาเที่ยวบนอ่างขางไม่ทัน เลยไปซื้อผักมาทำอาหารหน้าสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง
ผักสด ๆ ขายถูกบ้าง แพงบ้าง ไม่เป็นไร เงินทองไม่รั่วไหล

คืนนี้เลยต้องนอนในเต็นท์ไปก่อน แล้วก็มาเจอน้องที่ทำงานกับแฟนเค้าตามนัดที่นี่...นี่แหล่ะ!
เลยกลายเป็นทริปที่มีคนเยอะขึ้นเป็น 6 คนแร๊ะ...พรุ่งนี้คงได้เที่ยวกันมันส์ ๆ แน่นอน

ฮู้ๆๆๆ...ตื่นเช้ามาก็วันที่ 8 ก.พ. แล้วววว เช้านี้ต้องไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ จุดชมวิวบ้านขอบด้ง
ข้าวปลาไม่ต้องกิน ไปหากินเอาข้างหน้า ไม่ผิดหวังแห๊ะ...โจ๊ก + หมั่นโถ + ซาลาเปา + ชา + กาแฟ + โอวัลติน อร่อยเจง ๆ

แต่พระอาทิตย์ขึ้นมากว่าจะเห็นก็เกือบ 7 โมงเช้า ฟ้าสว่างโล่งโจ้งแล้วววว...
พระอาทิตย์เช้านี้เลยไม่ค่อยสวยเท่าไหร่

แล้วก็ขับรถไปเรื่อยเปื่อย...ไปด้วยความหลงดันไปเจอ ไร่สตอเบอรี่ ซะนี่!
วู้ๆๆๆๆ...หมอกสวยงามมากมาย แต่ผลสตอเบอรี่ ยังไม่ค่อยออกเลย
จริง ๆ ไม่ใช่ยังไม่ค่อยออก เค้าเก็บไปแล้วรอบหนึ่งต่างหาก

ต่อ ๆ ไปต่อที่ หมู่บ้านนอแล หมู่บ้านนี่อยู่ติดกับพม่า เลยง่ะ
มีเพียงประตูไม้เล็ก ๆ กั้นไว้เท่านั้น มองไปยังเห็นพื้นที่ของพม่ โดยเฉพาะ ธงชาติพม่า เด่นชัดมาก ๆ เลย

เมื่อวานมาไม่ทันเข้าสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง วันนี้เลยตกมาเก็บตกซะหน่อย
เริ่มตั้งแต่ สวนบอนไซ กันก่อน

แล้วก็ไปต่อที่ แปลงดอกไม้ ที่นี่เน้นนนน...การถ่ายรูป เป็นหลักเลย!
ถ่ายๆๆๆๆๆ ..... ถ่ายกันอย่างเมามันส์

แล้วไปต่อที่ไฮไลน์ของที่นี่เลยก็ว่าได้ก็คือ สวน 80 ปี
ดอกไม้เยอะมากมาย เดินเข้าไปเนี่ยยยย...ถึงขั้นแสบจมูกกันเลยทีเดียว

ก็กลิ่นเกษรดอกไม้ มันตลบอบอวน ไปทั่วทั้งบริเวณเลย