กระบวนแห่ง ดอกไม้ร่วง โดย พจนาถ พจนาพิทักษ์ กระบวนแห่ง ดอกไม้ร่วง จาก ชุมชนชาวดิน [พจนาถ พจนาพิทักษ์] กระบวนแห่ง ดอกไม้ร่วง ไร้ท่วงท่า เพียงพึงใจ กับท้องฟ้า ก็ปลิดผล็อย เราเอง ต่างหาก ที่รอคอย กับแรงดาล ใจนับร้อย นับพันมา ดึกดื่น ด้านดำ คำหว้าเหว่ รินไหล ถ่ายเท แต่โหยหา ริบหรี่ คว้างไหว ในคำลา รูปรอย ค้างคา แต่นามธรรม กระบวนแห่ง ดอกไม้บาน นั้นนานมาก กว่าถึงกิ่ง จากราก ในหลากค่ำ หลากคืน ฝืนรั้น เพียงฝันรำ กี่วันจึง หยั่งล้ำ ลึกสุดใบ เมฆอุ้ม ฝนกี่ ฤดูกาล แดดเผย จัดจ้าน มานานไหน เหมยคลี่ อาบหนาว มาเท่าใด กว่าจะผลิ บานให้ หอมตัวเอง เพลงการเกิด ก่อกลั่น กี่กระบวน ย่างก้าว แปรปรวน กี่คร่ำเคร่ง เลือกทาง เดินวาด กี่วังเวง กว่าละขั้น ตอนเปล่ง ประกายนัย กระบวนแห่ง ดอกไม้ร่วง ไร้ท่วงท่า แต่ก็ใช่ ไร้ที่มา เสียเมื่อไหร่ เราเอง ต่างหาก ที่พลาดไป อ้างเกิน เงื่อนไข ไปทั้งนั้น !
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่ก็ใช่ ไร้ที่มา เสียเมื่อไหร่
เราเอง ต่างหาก ที่พลาดไป
อ้างเกิน เงื่อนไข ไปทั้งนั้น !
อืมมม น่าสนจาย