ว่าด้วย เรื่องที่ทำงานอันน่าสะพรึงกลัวของข้าพเจ้า
เมื่อต้นปี 53 ที่ทำงานได้ย้ายสถานที่จากแหล่งธุรกิจในตัวเมืองด้วยเหตุผมที่ว่าไม่มีที่จอดรถ เพียงพอ จากการหาอันหนักหน่วงตลอดสี่เดือน เราก็ได้มาอยู่ที่นี่ ด้วยเหตุผลที่ว่า ที่จอดรถกว้างขวางไม่ไกลจากตัวเมือง ไปมาสะดวก
แต่เหตุผลที่จริงที่ซ้อนเร้นก็คือ

มันอยู่หลังบ้านผอ. ฮ้วย!!!!!!

บ้านสองชั้นเป็น home office สุดหรูที่ใครมาต้องชม แต่ทำไม แต่ทำไม ที่แห่งนี้จึงตกมาอยู่ในเงื้อมือองค์กรผมละ

สองทุ่มกว่าๆ เมื่อประมาณเดือนกุมภาพันธ์ เมื่อข้าพเจ้าต้องทำงานดึกๆดื่นๆ ตัวคนเดียว จู่ๆ เสียงชักโครกในห้องน้ำด้านบนก็ดัง โอ๊ววแม่เจ้า นั่นเป็นครั้งแรก

น้องบัญชีบอกว่าเคยได้ยินเสียงคนเดินที่ชั้นบน ดึกๆหลังจากที่ทุกคนกลับไป อยู่ๆก็มีโทรศัพท์สายในดังขึ้น รับแล้วไม่มีคนพูด

บางทีได้ยินเสียงโครมครมแต่ขึ้นไปดูไม่มีอะไร

มีของหายและได้คืนบ่อยมากประมาณว่าวางอยู่แหมบๆๆ หาย จู่ๆก็โผล่มา ที่เดิม

แต่อย่างที่บอกเมื่อเดือนที่แล้วขณะผมนอนอยู่เที่ยงคืนจำได้ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกรุ๊งกริ๊ง ขนลุกเกรียว ด้านบนคือหัวหน้าเพิ่งคลอดน้องเลยเอารถเข็นมาไว้ มีกระดิ่งผูก นั่นแหละเสียงมัน กริ๊งๆๆ เหมือนคนกำลังเล่นอยู่ ห้องแอร์ปิดมิดชิดจะว่าเสียงลมเป็นไปไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อย่า อย่า อย่าคิดว่ามันจบแค่นี้
วันหนึ่งทุ่มกว่าๆ ขณะที่ออกมาจากห้องออกกำลังกายผมก็เหลือบดู มีเบอร์โทรเข้า ใครเลยโทรกลับ
"พี่ อยู่ไหน" เสียงน้ิองบัญชี
"ที่ออกกำลังกาย" ผมตอบ
"รบกวนพี่หน่อยหนูลืม กุญแจเข้าoffice พี่มาเปิดให้หน่อย"
"ได้ๆ เดี๊ยวไป" ผมก็ขี่รถไป เห็นน้องบัญชีกับแฟนรออยู่
"ขอบคุณพี่มากคะ"
ผมก็เลยเข้าไปเข้าห้องน้ำ เข้าครัวดื่มน้ำเย็นๆ ซะ มืดๆ น่ากลัวพิลึก

แล้ว แฟนน้องบัญชีก็เข้าห้องน้ำ น้องบัญชีเลยไปเปิดตู้เย็น เอาน้ำเดินออกมาหาผมที่ห้องรับแขก
เราสองคนก็ได้ยินเสียงแว่วๆ ว่าแฟนน้องเขากำลังคุยกับใครอยู่
"สงสัย อ. มันคงคิดว่าแกอยู่ในห้องครัวมั้ง"
สักพัก อ. มันก็เดิน ออกมา "เมื่อกี๊ใครเดินไปในครัว"
"อือ เค้าเข้าไปเอาน้ำ" น้องบัญชีบอก
"ตัวไม่ปิดประตูหลังบ้าน" อ.บอก
"เค้าไม่ได้เปิด"
"งั้นตัวมาดู" แล้วอ.ก็พาเราไปดูปรากฏว่าประตูหลังบ้านเปิดอ้า ทั้งสองประตู
มันเป็นประตูสองชั้น ชั้นในเป็นประตูลูกกรงเหล็ก ลงกลอนอย่างดี ต้องเปิดจากข้างใน เท่านั้น อีกอันเป็นประตูไม้ลงกลอนเช่นกัน มีลูกบิดด้วย
อย่าลืม ผมเข้าไปคนแรก ประตูปิดไว้ ห้องครัว เล็กแคบไม่มีที่ให้ใครแอบบอยู่ได้แน่นอน
น้องบัญชีเข้าไปเป็นคนที่สองยืนยันว่า ในห้องครัวไม่มีใคร
อ. บอกว่าได้ยินเสียงคนเปิดประตู แล้วเดินออกไปข้างนอก อ.เลยถามแต่ไม่มีใครตอบ
ผมยืนยันว่า น้องบัญชีเดินเข้าไปเอาน้ำแล้วเดินออกมาเลย แล้วเราก็ได้ยินเสียงว่า อ. คุยกะใครอยู่
ผมก็เลยล็อกประตูให้เรียบร้อย ออกมาที่ห้องรับแขก เราเถียงกันซักพักผมก็ไม่แล้วใจ(คาใจ) เลยเข้าไปดูในห้องครัว ผมเดินตรงไปที่ประตู ไปจับๆๆ ดูว่าสามารถเปิดได้ไหม อ. ก็เดิน ตามมา น้องบัญชีรอข้างนอก
สักพักผมได้ยินเสียงเหมือนคนกดสวิทย์ไฟ ไฟนีออนก็สว่างขึ้น ผมนึกว่า อ.เปิด แต่ อ. ก็ทำลายความเชื่อมั่นผมทันที
"แนะ ใครเปิดไฟ" ผมหันกลับมา อ. ยืนหน้าซีด
"อ่าว พี่ได้ยินเสียงเปิดไฟ อ.ไม่ได้ปิดเหรอ" อ. ส่ายหน้า น้องบัญชีบอกว่า อ.ไม่ได้เปิดเพราะหนูดูมันตลอดเวลา พี่หรือเปล่าเข้ามาแล้วเปิดแล้วมันเพิ่งติดหรือเปล่า"
"บ้า พี่ตรงเข้ามาเลย แล้วพี่ได้ยินเสียงคนเปิดไฟ"
"ผมไม่ได้เปิด" อ. ค้าน

"แล้วใครเปิด"


เดี๊ยวเรื่องเมื่อคืนค่อยมาต่อ

ต่อๆๆๆๆ พอดีไม่ค่อยสบายครับ
เราก็มองหน้ากัน เอาแล้วโว๊ย งานเข้า น้องบัญชีก็บอกแฟนมัน เพราะแกนั่นแหละ ผมก็งง อะไรกัน น้องเขาก็บอกว่า ตอนรอพี่ อ.มันก็พูดว่าโด่ๆๆ แน่จริงเจอกัน ไม่กลัว โอ๊วววววว แม่เจ้าข้าพเจ้าเลยซวยเลยไหมละ ต้องมารับกรรม
เลยปิดไฟ ห้องครัวเดินกันออกมาคุยกันที่ ห้องนั่งเล่น อยู่กันสักพักด้วยความสงสัยว่าเออ อาจมีคนเข้ามหรือเปล่าเลยเดินขึ้นไปสำรวจแต่ละห้อง กลัวของหาย บวกกับกลัวอะไรบางอย่างเลย ขนกันไปดูทุกคน กะว่าไม่ได้ ไม่ได้ห้ามอยู่คนเดียว เพราะถ้าไปสองต้องเหลืออยู่หนึ่ง ไปดูทุกห้อง ก็ไม่มีอะไร เลยมาอยู่ข้างล่างกันสักพัก คุยๆ กัน แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น สายในครับสายในครับ ทุกคนรีบเก็บของ โกยกัน อย่างรวดเร็ว

ส่วนเรื่องที่นอนเมื่อคืนวันอาทิตย์ ไม่มีอะไรมา แค่ตอนตีสามมีอะไรไม่รู้เดินลงมาจากด้านบนเดินผ่านผมไป โอ๊ว นอนไม่หลับเลยครับ โอ๊วววววว สุดๆๆ



Create Date : 02 สิงหาคม 2553
Last Update : 3 สิงหาคม 2553 15:12:11 น.
Counter : 741 Pageviews.

3 comments
แพ้เนื้อจากการโดนเห็บกัด alpha-gal allergy สวยสุดซอย
(17 เม.ย. 2567 14:07:10 น.)
คุณปู่ผู้อยู่นิ่งไม่เป็น สวยสุดซอย
(11 เม.ย. 2567 15:42:02 น.)
Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 349 "วันใดที่เธอ...." จันทราน็อคเทิร์น
(8 เม.ย. 2567 14:18:13 น.)
  
ว้า .... อุตส่าห์อ่าน แล้วหยุดเล่าเสียดื้อๆๆ มันน่านัก!!

แวะมาทักทายก่อนนะจ้า หลับฝันดีนะ ระวังนะอาจจะตามไปที่บ้านด้วยนะ เหอะๆๆๆ
โดย: reception hall วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:22:24:57 น.
  
สวัสดีตอนเช้าจ้า แล้วรีบมาต่อเรื่องให้จบไวไวนะ รออ่านอยู่ค่ะ
โดย: reception hall วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:6:33:31 น.
  
มาลงชื่ออ่าน
โดย: คล้ายดาว วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:16:21:16 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Eroz.BlogGang.com

eroz_killer
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด