ไม่อยากเป็นลมใต้ปีก - - From : Bitter_N@hotmail.com Date : ๖ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๐๓.๓๐ น. To : Sweet_P@yahoo.com Subject : ไม่อยากเป็นลมใต้ปีก--- Sweet P. พ่อถั่วหวาน*--ใจขม ฉันขับรถเข้าไปในสนามบิน ด้วยความบังเอิญหรือตั้งใจก็ไม่รู้.. ก็เลยจอดดูเครื่องบิน วันที่ไม่อยากบิน ฉันเลยไม่นึกอยากจะเป็นเครื่องบินเลยแม้แต่น้อย แต่ไปเฝ้ามองแสงไฟกระพริบวิบวับ ในทางรันเวย์แทน ... แสงไฟดวงเล็กๆ ที่นำทางเครื่องบินลำโตๆ โก้กว่าใคร สลับสับเปลี่ยนกระพริบเป็นจังหวะแนวยาว ตลอดทาง ฉันนึกถึงหิ่งห้อยจากหนังสือ ชายผู้กินเครื่องบิน ๗๔๗* บางทีเราอาจจะกลายเป็นหิ่งห้อย ที่กระพริบแสงในจังหวะที่ช้าเกินไป เธอจึงไม่เห็นมัน ... หรือเห็นจนชาชินกับจังหวะนั้น ก็ไม่รู้ได้ วันนี้ฉันเลยไม่อยากเป็นลมใต้ปีกที่เปลี่ยวเหงา แต่เครื่องบินไม่แลแล้ว พรุ่งนี้ฉันอาจจะกลายร่างเป็นแสงไฟเล็กๆ ให้จังหวะสม่ำเสมอก็ได้ ใครจะรู้ --- อย่างน้อยเครื่องบินก็ต้องหันมามองดู (สองครั้งก่อนขึ้นลง) Bitter N.ผู้ที่ไม่อยากเป็นลมใต้ปีกอีกต่อไป ลป. ลืมไป ... * Sweet P. พ่อถั่วหวาน ฉันพึ่งได้รู้ว่า Sweet P. เป็นชื่อดอกไม้ :-) เพื่อนฉันเหลือบเห็นฉันเขียนจดหมายถึงเธอ --- เอ ดอกสวีท พี เนี่ยน่ารักนะ แต่เป็นพืชตระกูลถั่ว สงสัยจะเป็น sweet p(eanut) กระมัง ไว้ฉันจะไปหารูป หาเรื่องมาดูสักที ... เธอเองอยากเห็นมั่งไหม ส่วนBitter N. อย่างฉันไม่ใช่รักแรกกัด อย่าง Love at first bite นะเธอ (Bitter หาใช่ Bite ไม่ ธ่อ ) ถ้าจะเป็นฉันขอเป็น รักแรกอ่าน อย่าง Love at first read ดีกว่า ทันสมัย ดูโรแมนติก ดี เหมือนชื่อตอนคอลัมน์ของ 'ปราย พันแสง ในมติชนตอนนี้เลย ฉันว่าเค้าเคยเอามาลงใน Summer แล้วนี่นา... สงสัยต้องไปรื้อ มาอ่านซ้ำอีกหน แต่ชีวิตจริงมันก็ไม่ได้โรแมนติกเหมือนนิยายหรอก ฉันว่า ผมว่า อย่าเป็นเหมือน Love at first read เลยครับ
จบเศร้านะเรื่องนี้ แต่เอาเถอะครับ เราควรจะจดจำความสุขในรักมากกว่า โดย: Mint@da{-"-}
![]() |
บทความทั้งหมด
|
ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา
เพียงปรารถนา
ให้ทานตะวันหันมอง...