เหมือนเป็นนกเพนกวินแถวหน้า- - From : Bitter_N@hotmail.com Date : ๑๒ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๐๓.๐๐ น. To : Sweet_P@yahoo.com Subject : เหมือนเป็นนกเพนกวินแถวหน้า- - Sweet P. ที่ ไ ก ล ห่ า ง เรื่องเล่าระหว่างดูบอล*- - ในโลกของมนุษย์เพนกวิน** "ว่ากันว่าถ้าเพนกวินตัวใดเผลอไผลไปยืนอยู่แถวหน้า มักจะถูกเจ้าตัวที่อยู่ด้านหลังถีบไถลตกลงน้ำทันที และในสังคมมนุษย์ก็มีผู้คนจำนวนมาก ดำรงตนเป็นมนุษย์เพนกวินคอยถีบใครต่อใครให้พ้นทาง เพื่อตนเองจะได้ทำเรื่องเหลวไหลได้ตามอำเภอใจอยู่ทุกหนแห่ง"* - - - - - - - (จากคอลัมน์ประจำ แห่งเสาร์สวัสดี ) บางทีฉันเองก็อยากเปนนกเพนกวินแถวหน้า ที่เต็มใจโดนถีบลงน้ำ อยากอาศัยแรงผลัก จากมือที่มองไม่เห็น มาช่วยผลักดัน ทั้งที่เราเองก็อยากโดดลงน้ำอย่างเต็มใจ - - และแม้ว่าเราจะรู้ว่า น้ำตอนนั้น เป็นน้ำแข็ง เย็นยะเยือกแค่ไหนก็ตาม เพราะฉันรู้ว่าพื้นที่ยืนบนฝั่งมีไม่พอ คงจะดีกว่าที่จะทนฟังพวกมนุษย์เพนกวินแถวหลังๆ พูดถึงอย่างชาเฉย เอ่ยอ้างอย่างละเลย หรือคอยเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ แต่กับพวกของตน ความเห็นแก่ตัว การเห็นผู้อื่นมีทุกข์ มักสร้างความสุขให้กับมนุษย์เพนกวิน และ สิ่งมีชีวิตอื่นๆเสมอ ไม่แต่เฉพาะคนอย่างเดียวหรอก เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า... แม้แต่สังคมเพนกวินก็ไม่เว้น - - เธอเองเป็นเพนกวินแถวหลัง รึเปล่า--- แอบหัวเราะเยาะฉันหลังจากถีบฉันตกน้ำไปไหม เพราะพอเงยหน้ามาจากน้ำฉันก็มองไม่เห็นคนผลักฉันตกน้ำซะแล้ว... ฉันอยากจะรู้สึกให้ได้ว่าโกรธเธอเหลือเกิน Bitter N.เพนกวินตกน้ำป๋อมแป๋ม * ขณะดูฟุตบอลยูโรสองสันสี่ อิตาลี-ยูโกสลาเวียอยากดูบอลแมตซ์นี้ใกล้ๆเธอ **กระบี่ไม้ไผ่ / เสาร์สวัสดี ๑๒ ตค. ๔๕
แวะมาอ่านและทักทายค่ะ
 โดย: zaesun
 วันที่: 6 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:07:56 น.เธอเองเป็นเพนกวินแถวหลัง รึเปล่า ..
ไม่ค่ะ ...แอบให้กำลังใจอยุ่เงียบ ๆ ค่ะ เพราะว่าครั้งหนึ่งใจชีวิตก็เคยปวดร้าวเหมือนปวดร้าวเหมือนกันค่ะ....  โดย: ไม่รักไม่มา ...Naka
วันที่: 6 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:49:48 น.อยากบอกว่า วันไหนที่เข้าบล็อก ผมจะเปิดหน้าแรก แล้วเลื่อนลงมาล่างสุด
รออ่านจดหมายที่มักจะมาหลังเที่ยงคืน พักนี้อาจจะไม่ค่อยว่าง ยังมีคนแอบอ่านอยู่นะครับ อย่าเพิ่งหายไป ไม่งั้นจะทำการยึดบล็อก เอ้ย !! ตามหา หุหุ โดย: Mint@da{-"-}
วันที่: 8 กรกฎาคม 2548 เวลา:18:59:12 น."อยากจะรู้สึกให้ได้ว่าโกรธเหลือเกิน"
ช่างร้อนแรงดุเดือดจริงนะฮะ ถ้ามนุษย์เราคิดแบบนี้กันมากๆ โลกนี้คงสงบไม่น้อยเลย ทำไมต้องแย่งกันด้วย กับแค่ที่ยืนเท่านั้น ทุกวันนี้ผมเห็นคนเดินตัดกันหน่อยก็บึ้งหน้าใส่กันได้ ยอมๆลงน้ำไปเสียบ้างก็ไม่ต้องหงุดหงิดกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้ว ขอปรบมือให้จากใจจริงฮะ โดย: ลูกแกะหลงเฝ้า เงาจันทร์
วันที่: 9 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:11:52 น.ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยาชูกำลัง (แต่ถ้าไม่มีจะเป็นเรื่องดีกว่านะ)
 โดย: เด็กชายก้อง
วันที่: 11 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:28:21 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [