ดูแล้วมาคุยกัน...Liverpoolแชมป์ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก

****ขอตั้งหน้านี้เป็นหน้าแรกเฉพาะกิจ1วันครับ****

****สามารถเข้าไปที่หน้าแรกเดิมได้ที่นี่ครับ>>หน้าแรก****



....เลือกโหวตและอ่านพร้อมความเห็นอื่นได้ที่ //www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S3501167/S3501167.html และกระทู้อื่นอีกเพียบ ขอเขียน2บล้อกเลยวันนี้ ก็เลยเอามาปะลงเก็บไว้ในความทรงจำใส่บล้อกอีกหนึ่งกระทู้

....ผมเข้าใจครับว่ากระทู้เยอะแล้วแต่อยากตั้งอะครับ55 ขอซักทีเหอะขอตั้งกระทู้ที่ห้องศุภครั้งแรก อดใจไม่อยู่แล้ว

ครึ่งแรก....โดนไป3-0 ผมคิดว่าหมดหวังแต่ยังไม่ท้อ ยังเชื่อลึกๆว่ามีลุ้น แต่ก็ยังไม่อยากเชื่อว่าโดนขนาดนั้นแถมลูกแรกโดนตั้งแต่นาทีแรก ดูจากการจัดทีมของราฟาไม่มีฮามันน์แสดงว่ากะแลกหมัดแน่ๆ ช่วงพักครึ่งนั่งเล่นเกมส์หน้าคอมฆ่าเวลาถึงแม้จะคิดว่ามีลุ้นแต่ยังคิดไม่ออกว่าจะยิงคืน3ลูกจากเอซีมิลานยังไงว้าเนี่ย

ครึ่งหลัง....ราฟาเปลี่ยนตัวเอาฮามันน์เข้ามา(ยังคิดเลยว่าจะไหวเหรอ)
พริบตานั้นแล้วปาฎิหาริย์ก็เกิดขึ้นครับ
ลิเวอร์พูลเอาคืน3ลูกใน6นาที!!!
ลูกโหม่งของเจอร์ราด
ลูกยิงของซมิเซอร์(ตอนลงทีแรกผมยังคิดว่า จะไหวเหรอ ช่วงหลังฟอร์มก็งั้นๆแต่พอยิงเข้าขอถอนความคิดครับหุหุ)
ลูกสุดยอดคือจุดโทษ ของ อลอนโซ่..ยิงไม่เข้าแต่ตามไปหวดซ้ำ

....หลังจากนั้นผมมีความรู้สึกลึกๆแล้วว่าครั้งนี้เราจะคว้าแชมป์(อารมณ์ตอนนั้นประมาณตอนเชียร์ลิเวอร์พูลเจออลาเบสเลยแหะ)

หมดเวลา...เสมอ3-3

ต่อเวลา....ดูเด็กผีเข้า ซูเปอร์เซฟแบบจ่อๆติดกัน2ครั้ง โอ้ย ลุ้นเครียดเห็นตั้งรับแล้วกลัวเหลือเกินแต่ได้แต่ลุ้นว่าจะอุดก็อุดวะ เอาให้ถึงจุดโทษนะเฟ้ย

ลูกโทษ....2ด.มาดวลกัน(ดูเด็กกับดีด้าก่อนที่สุดท้ายดูเด็กจะดี๊ด๊าไปในที่สุด) มิลานพลาด2ลูกแรกพร้อมกับลีลาโยกย้ายส่ายเอวของดูเด็ก ก่อนที่ลูกยิงปิดท้ายของเชฟเชนโก้จะไม่เข้าและหงส์ไม่ต้องยิงลูกที่5แล้วครับ เพราะ


Liverpool เป็นแชมป์ยูฟ่าแชมเปี้ยนส์ลีกแล้วครับ

....แชมป์แล้วโว้ยยย แชมป์แล้วจ้า แชมป์แล้วครับ ดีใจมีความสุขเหลือเกิน มีความสุขด้วยกันครับแฟนหงส์ทุกคน

สิ่งที่ชอบ(เข้ามาเติมเดี๋ยวจะผิดconcept55)

1.Liverpool(จะรุกก็รุกได้เฟ้ย3ลูกใน6นาที,จะอุดก็อุดได้เฟ้ย,ดวงมี ฝีมือมี ใจมีเกินร้อย)/ราฟา/ดูเด็กเซฟสุดยอด/เจอร์ราดยิงให้ได้ลุ้น/ซมิเซอร์สร้างความหวัง/อลอนโซ่ย้ำใจสู้/คาราเกอร์สู้ขาดใจ....โอ้ย ทุกอย่างแล้วละครับ ไม่รู้เขียนไรละดีใจจนสมองปั่นป่วน555 ชนะแล้ววุ้ยยย


สรุป....ปีนี้เราพลาดมามากมาย ปีนี้เราเสียซิสเซ่ตอนต้นฤดูกาล แต่สุดท้ายเราก็คว้าแชมป์กลับมาและซิสเซ่ก็กลับมาคว้าแชมป์ในตอนท้ายเช่นกัน หนังเรื่องนี้สนุกคุ้มค่าสมการรอคอย ผมให้เป็นหนังที่สนุกและมีความสุขที่สุดเท่าที่เคยดูมา ทั้งเศร้า รันทด ก่อนจะมาหักมุม ตื่นเต้น ลุ้น และประทับใจในตอนจบ(น้ำตาจะไหล)

Episode II

ทำไมมัน(ผม)ถึงได้ดีใจขนาดนี้?

1.ผมเชียร์ลิเวอร์พูลมาเกือบสิบปีแล้วครับนี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ดูลิเวอร์พูลลงเล่นนัดชิงชนะเลิศในUCLหลังจากเห็นทีมอื่นๆเค้าวาดลวดลายและเจอเพื่อนคุยทับมาอยู่เป็นประจำ จนได้แต่ทำเป็นไม่สนใจแต่ลึกๆแล้วอย่างเห็นทีมรักได้โลดแล่นในเวทีนี้ลึกๆบ้าง

2.ปีนี้ไม่ใช่ปีที่เริ่มต้นได้อย่างมีทีท่าอย่างคนที่จะมีโอกาสเข้าชิงเลย เพราะ "ถ้าย้อนเวลากลับไปต้นปีที่Liverpoolเตะรอบคัดเลือกแล้วบอกว่าเราจะเข้าชิงชนะเลิศ" รับรองถูกคนอื่นขำๆสมเพชแน่(และจริงที่ผมเองก็ไม่ได้มีศรัทธามากขนาดนั้นว่าเราจะได้เข้าชิง)

3.การสูญเสียอันมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการจากไปของโอเว่น การขาหักของซิสเซ่ และ การทะยอยเข้าโรงหมอของนักเตะไม่เว้นแต่ละวัน ดูมาทั้งปีเห็นทีมสมบูรณ์แค่ไม่กี่นัดเอง ไม่ขาดตัวหลักอย่างเจอรราด ก็จะขาดอลอนโซ่ หรือไม่ก็ขาดบารอส บางช่วงถึงขนาดขาดกองหน้าชนิดราฟาจะลงมาเตะเอง...สภาพที่เรียกว่าหงส์พิการแบบนี้คุณคิดว่าเราจะไปได้ไกลแค่ไหนกันเชียว?

4.รูปแบบการเล่นและผลลัพธ์ในพรีเมียร์ลีก...แพ้ได้ง่ายๆก็หลายนัดอยู่ Liverpoolไม่ได้มีฟอร์มการเล่นที่แจ่มจรัสชนิดดูดีเปล่งรัศมีแชมป์มาแต่อย่างใด ยังคงลักษณะสามวันดีสี่วันไข้ การผสมทีมยังไม่ลงตัว นักเตะใหม่ๆปรับตัวได้ไม่ดี การ์เซียเจ้าแห่งเลี้ยงเสียและยิงนกตกปลา หรือ โฆเซมี่บ่อน้ำมันแหล่งใหม่ แถมยังมีผลผลิตเก่าที่ไม่น่าไว้วางใจอย่าง เจ้าของบ่อน้ำมันคนเดิมตราโอเร่

4.คำปรามาสจากหลายสำนัก...เต็ง14ใน16ทีมที่เข้ารอบ(เป็นรองเลเวอร์คูเซ่น) เต็ง6ใน8ทีมที่เข้ารอบ(ขนาดชนะนัดแรกแล้วหลายกุนซือยังเชื่อว่า หงส์เสร็จม้าลายแน่ที่ตูริน) เต็ง3ใน4ทีมที่เข้ารอบ(เสร็จมูริญโญ่แอนด์เดอะแก็งค์แน่ๆ ต้านไม่อยู่แน่ๆ) เต็ง2รองจากเอซีมิลาน

***แล้วผมจะเอาอะไรไปกล้าคิด ว่าทีมรักจะเข้าได้ถึงรอบชิงชนะเลิศ น่าเสียดายที่ผมกลับลืมมองข้ามsignเหล่านี้ไป(เคยดูเรื่องSignมั้ยครับ นั่นแหละผมรู้สึกแบบหนังเรื่องนั้นเลย) ***

1.ราฟา...ผู้จัดการทีมบุคลิกดีเด่น ที่กวาดความสำเร็จกับเวทียุโรปมาแล้วกับความสามารถในเวทีนี้ที่พลิกวิกฤติกลายเป็นโอกาสมานักต่อนัก หลายหนในเวทีนี้ที่เราเห็นแกจัดนักเตะแปลกๆแต่ทุกครั้งมันได้ผลเสมอต่างจากในพรีเมียร์

2.ฟอร์มในเวทียุโรป....หลายต่อหลายนัดที่เป็นลางบอกแล้วว่าเราทำได้แน่ๆ แต่มันคิดไม่ถึง ไม่ว่าจะเป็นฟอร์มนักเตะเช่นการ์เซียที่ยิงนกในพรีเมียร์กลายมาเป็นยิงตาข่ายเป็นว่าเล่น ปราการหลังที่เข้มแข็งอย่างผิดหูผิดตาในเวทีนี้กับตราโอเร่ที่ขายกิจการบ่อน้ำมันแล้วเล่นดีขึ้นทุกที การขาดตัวหลักๆทุกนัดแต่ก็ยังชนะมาได้เรื่อย รวมไปถึงผลการเล่นหลายต่อหลายนัด เริ่มตั้งแต่การชนะโอลิมเปียกอสชนิดไม่มีใครเชื่อว่าเราจะทำได้3ลูก/การถล่มเลเวอร์คูเซ่นไป-กลับนัดละ3ลูก/การหักขาม้าลายแชมป์กัลโช่และสุดท้ายโค่นสิงโตแชมป์พรีเมียร์...มาถึงขนาดนี้ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ

3.ความเชื่อที่มีคนพูดถึงกันตั้งแต่ก่อนนัดชิงทั้งตามสื่อต่างๆและในเว็บบอร์ดว่า...

ปี 1978 (พ.ศ.2521)
- เวลส์ชนะรักบี้แกรนด์สแลม
- พระสันตปะปาสิ้นพระชนม์
- ลิเวอร์พูลแพ้ในรอบชิงลีกคัพให้กับ…น็อตติ้งแฮม ฟอเรสต์
- แชมป์ดิวิชั่นสูงสุด(DIVISION 1)ในสมัยนั้น ได้แก่ น็อตติ้งแฮม ฟอเรสต์
- ลิเวอร์พูลได้แชมป์ยูโรเปี้ยนคัพ (=ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีกในปัจจุบัน)

ปี 2005 (พ.ศ. 2548)
- เวลส์ชนะรักบี้แกรนด์สแลม
- พระสันตปะปาสิ้นพระชนม์
- ลิเวอร์พูลแพ้ในรอบชิงลีกคัพ(=คาร์ลิ่งคัพในปัจจุบัน)ให้กับ…เชลซี
- แชมป์ดิวิชั่นสูงสุด(English Premier League) ในปีนี้=เชลซี
- ลิเวอร์พูลกับยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก 2005 =.......


และสุดท้ายศรัทธาจากกองเชียร์ทุกคน...แม้จะโดนไป3-0ในครึ่งแรกผมเชื่อเหลือเกินว่ากองเชียร์Liverpoolหลายคนถอดใจแต่ไม่ถอดปลั๊กทีวีเพราะอยากขอลุ้นให้ถึงที่สุด 21ปีที่รอมาจะแพ้ก็ขอเชียร์ให้จนสิ้นเสียงนกหวีด

.....ผมเองก็คิดแบบนั้น ผมรู้สึกว่าอาจมีปาฏิหาริย์แต่ผมไม่กล้าหวังมากผมได้แค่คิดว่าขอให้ยิงตีไข่แตกก็ดีใจแล้ว อย่าให้เราแพ้แบบขายขี้หน้าให้ใครเขาว่าไม่สมกับเป็นทีมที่เข้ามาชิงชนะเลิศถ้วยนี้เลย และในที่สุดกองเชียร์ที่อยู่กันจนถึงนาทีสุดท้ายคงรู้สึกเหมือนๆกัน มันล้นหลามเอ่อท้นเข้ามาจนอยากร้องสะใจตะโกนดังๆเมื่อ 3-1 3-2 และ 3-3 นับจากตอนนั้นผมบอกตัวเองว่า แพ้ก็แพ้วะทีนี้ทำได้ขนาดนี้ก็ภูมิใจแล้ว

และในที่สุด

...ไม่เสียใจที่อดนอน ไม่เสียใจที่เชียร์Liverpoolมาตลอด วันนี้ที่รอคอยมาแสนนานมาถึงเร็วกว่าที่คิดไว้ ไม่แปลกใจว่าการเป็นแฟนทีมหนึ่งมันทำให้มีความสุขได้มากมายขนาดนี้ ครั้งนี้อาจมีล้ม ครั้งนี้อาจมีพลาด เวลาของความผิดหวังอาจนานแสนนานจนดูเหมือนไม่มีวันจะสมหวัง แต่ตราบใดที่ยังไม่สูญสิ้นศรัทธา ตราบใดยังไม่มีคำว่ายอมแพ้ ..You'll never walk aloneและเราจะต้องพบกับวันของเราในที่สุด...

ปล...เนื่องด้วยชอบดูหนังอ่านในพันทิพแล้วถูกใจมีคนตั้งไว้ เลยเอามาฝากครับ กับสตาร์วอส์เมื่อวานนี้ฉาย2ภาครวด >> Return of the Kop/Revenge of the ซิธ(เซ่)

Create Date : 26 พฤษภาคม 2548 Last Update : 26 พฤษภาคม 2548 17:41:05 น. Counter : 1015 Pageviews.		19 comments
Share Tweet

	๏ ... รามคำแหง แรงคำหาม ... ๏ นกโก๊ก (2 ม.ค. 2567 14:22:51 น.)		พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)
	BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)