ฉันตัดสินใจปิดม่านจบการแสดง....บทเรียนสอนใจ
"
ถ้า เปรียบ ชีวิตคนเราไว้ เป็น เวทีละครโรงใหญ่
ซึ่งมี ใครๆหลายคนเป็นตัวประกอบ พร้อมฉันและคุณ
เมื่อบทบาท ของคุณ และ ฉันพอ เริ่ม ฉากแรกที่เรา้เริ่มรู้จักกัน
และ คิดว่าได้รักกันต่าง ฝ่าย ต่าง ฝันรัก กันด้วยใจรักไม่เสื่อมคลาย
คบกันไปด้วยความจริงใจซึ่งกันและกัน .......
แต่เริ่มไปถึงฉากทีสองน้ำตาฉันเริ่ม หลั่งนอง
เพราะคุณมีตัวประกอบไว้มีมากมาย
และฉันก้อเป็นตัวประกอบคนหนึ่ง
ทีถูกกำหนดให้เป็นเพียงตัวประกอบในฉากนั้นๆอีกคนของคุณ
เแล้วไม่นานตัวประกอบอย่างฉันบทบาทเริ่มห่างหายไป
เพราะคุณมีตัวประกอบให้เลือกมากมายที่มาหลงในบทบาทของคุณ
คุณกับปล่อยฉันเดียวดาย
หมดความหมาย เหมือนคนไร้ค่า
ณ.ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยคิดจะเลือกตัดสินใจรับบทนี้เลย
แต่ด้วยความที่ฉันคิดเองไปว่า คุณคงไม่เห็นฉนเป็นแค่ตัวประกอบ
ฉันจึงตัดสินใจรับบทนี้
มาวันนี้.....ฉันจะต้องมารับบทบาท
ที่ต้องโดนคนที่มีหัวอกที่ไร้หัวใจ อย่างคุณต้อทำให้ฉันเจ็บปวด
ความจริงใจที่ฉันให้คุณไป...ผลตอบรับคือ
โดนหักหลังโดดทำอย่างคนไร้ค่า
และก่อนที่ฉันจะเป็นคนไร้ค่า
เป็นคนหมดความหมายในสายตาคุณ
ฉันจึงตัดสินใจขอปิดม่านจบ การ แสดงกรรณิกา
03-06-08
|
Annarriya.BlogGang.com
Arriya_Ann
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [ ?]
|
|