..อยากมีรักใจเหมือนพระราม สู้ติดตามหานางสีดา ด้วยรักจริงยิ่งชีวา พระรามงามหน้า พระรามงามใจ..




หายไปหลายวันเพราะอยู่ในช่วงชีพจรลงเท้าค่ะ
จากสงขลา ไปเชียงของ แล้วไปต่อที่คุนหมิง กลับมาก็ไปบางแสนต่ออีก

ขนาดที่ว่า มีข่าวเครื่องบินไถลออกนอกรันเวย์ ก็มีคนโทรเข้ามือถือเพียบเลย
ถามว่า ป้าแอนอยู่ในเครื่องวันทูโกที่ภูเก็ตด้วยหรือเปล่า แง่กๆ
ยังจ้า ยังไม่ได้ไปภูเก็ตเลย แค่วางแผนว่าจะไปช่วงเดือนหน้านี่เองจ้า
แต่ดูจากทุนทรัพย์แล้ว น่าจะไม่ได้ไปละ แง้วๆ



ไปบางแสนคราวนี้ไปงานแต่งงานน้องรูมเมทที่รัก ตั้งแต่สมัย ป.ตรี ป.โท จ้า

แต่งงานกับใครไม่แต่ง ดันแต่งกับเพื่อนเราอีก แง่ก ถ้าไม่ไปมีหวังโดนด่าเป็นสองเท่า
เลยลงทุนลางานวันจันทร์หนึ่งวัน เพื่อไปงานแต่งในค่ำวันอาทิตย์ ริมชายหาดบางแสนจ้า



เปิดกระทู้ด้วยภาพบ่าวสาว ที่ถ่ายในระยะไกล ด้วย R6 กล้องตัวเดียวที่ติดกระเป๋ายามนี้ค่ะ




งานแต่งงานเป็นงานที่ถ้ามีคนเชิญจะพยายามไปค่ะ
รู้สึกชอบบรรยากาศแห่งความสุข ชอบใบหน้าเปื้อนยิ้มของเจ้าบ่าวเจ้าสาว
และยอมรับด้วย ว่าใฝ่ฝันอยากจะมีครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ได้เข้าพิธีแต่งงานแบบนี้กับเขาบ้าง

อยากเป็นนางฟ้าตัวน้อยๆ ยืนจับมือกับใครสักคนอยู่บนเวที

แต่ว่า มีปัญหาว่า ถ้าคนที่จะเป็นเจ้าบ่าวของเรา เขาไม่อยากมีงานแต่งงานแบบนี้อีกล่ะ
เราจะทำยังไงดี เค้าจะรักเราพอที่จะยอมจัดงานแบบนี้กับเราไหม
ไม่ต้องหรูแฟ่ไม่ต้องมากพิธีการ แค่ยืนจับมือกับเราบนเวที
เราสัญญาจะไม่แต่งชุดขาว ฟูฟ่องเหมือนนางฟ้าแบบนี้
แต่จะดีไซน์ชุดใหม่ เป็นสีเขียวใบไม้ และตกแต่งด้วยรูปใบไม้ บนเสื้อเกาะอก กับกระโปรงสีเขียวอ่อนยาวๆ ก็ได้
แล้วให้เจ้าบ่าวแต่งตัวตามใจชอบ จะยอมแต่งกับเราไหม

ขอไม่แต่งงานที่โรงแรม หรือรีสอร์ทขนาดใหญ่
แต่ขอจัดงานที่โดม กลางสวนที่เราทำงานได้ไหม
และต้องยินยอมให้ต้นไม้ที่เรารักทุกต้น ได้มีโอกาสมาร่วมงานนี้
พร้อมๆ กับยินยอมให้งานนี้เป็นทริปของช่างภาพโต๊ะกล้องพันทิปดอทคอมได้ไหม


แหะๆ เริ่มฝันไปไกลเหมือนกัน ชักสงสารว่าที่เจ้าบ่าวของเรา (ถ้าหากมี) เหมือนกันเนาะ



บางทีมันอาจจะเป็นความฝันของผู้หญิงส่วนใหญ่ละมั้ง
ว่าวันหนึ่งจะสวย จะมีคนรับรองว่ารัก และจะยกย่องเป็นภรรยาออกหน้าออกตา
แม้ว่างานแต่งงานจะไม่สามารถเป็นหลักประกันได้ว่า เราสองคนจะอยู่ด้วยกันชั่วนิรันดร์
แต่มันก็เป็นการประกาศว่า ในช่วงที่เราอยู่ด้วยกันนี้ มีผู้คนรับรู้
ไม่ใช่เป็นเพียงแค่การแอบซ่อน หรืออยู่กันสองคน
ที่เมื่อคิดจะเลิกราจากกัน ก็ทำได้ง่ายนิดเดียว เพราะไม่ได้ประกาศให้ใครต่อใครทราบอยู่แล้ว


มาหยาก็คงเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่ยังอยากได้รับการรับรองจากว่าที่เจ้าบ่าว
ว่า ณ เวลาช่วงหนึ่งที่เริ่มต้นนี้ เขารับรองเราออกหน้าออกตา ว่าเราเป็นสามีภรรยากันอย่างแท้จริง


แม้ไม่ต้องถึงขั้นงานวิวาห์หรูหรา ก็ไม่อยากให้ถึงขั้น "งานวิวาห์เดียวดายภายใต้แสงจันทร์"

อย่างน้อย น่าจะเป็นทริปถ่ายรูปของโต๊ะกล้อง ที่เปิดโอกาสให้เพื่อนช่างภาพทุกคน
บันทึกภาพตามจินตนาการของทุกคน แล้วไร้ท์รูปมาให้คู่บ่าวสาวเป็นของขวัญงานแต่งละเนาะ


ฮี่ๆๆ แต่มีข้อแม้นะ ห้ามเชิญ ช่างภาพเหล่านี้ขึ้นพูดแสดงความคิดเห็นเด็ดขาด
เดี๋ยวเจ้าสาวโดนประชุมเพลิงจนอายม้วนต้วน มันคงจะเขินมิใช่น้อย


ยังไม่ตื่นได้ไหม ขอหลับฝันต่ออีกสักสิบนาทีนะ นะ นะ




อาหารการกิน ไม่ต้องมีโต๊ะจีน ไม่ต้องมีบุฟเฟ่ต์ ขอให้ญาติสนิทมิตรสหาย มาออกร้านแบบโอท็อป
หรือไม่ก็แบบ ข้าวหม้อ แกงหม้อ ตามธรรมเนียมคนตากก็ได้
เพื่อนๆ จะได้ร่วมกันรับประทานไม่อั้น และอิ่มเต็มที่ อร่อยเต็มที่
จากฝีมือของคนที่เต็มใจนำอาหารมาร่วมงานจริงๆ จะดีไหมนะ

เผื่อบางที เราจะได้รับรู้ความจริงว่า แม้ในวันสำคัญของชีวิตจะมีอาหารหรูเลิศ
แต่ในความเป็นจริง เราก็ไม่ควรจะลืมอาหารการกินธรรมดา ที่บางมื้ออาจจะอิ่ม
บางมื้ออาจจะได้กินพอให้หายหิว หรือบางมื้อบางทีอาจจะไม่มีแม้เวลาจะกินก็เป็นได้

ซุ้มอาหารอยู่รายล้อมโดมกลางสวน ที่เหล่าต้นไม้ พากันจัดภูมิทัศน์ตามส่วนของตนอย่างสวยงาม
เพื่อนักร้องคนดีคนนี้ของเขา แล้วพวกเราก็ไปร่วมงานกัน อย่างมีความสุข

เหมือนงานมีตติ้ง เหมือนทริปถ่ายรูป เหมือนงานสังสรรค์ประจำปี

เพียงแต่มีนางไม้กับชายหนุ่ม มายืนให้ทุกคนรุมถ่ายรูป เพื่อฝึกการถ่ายภาพงาน event
เพื่อนๆ คิดเห็นยังไงกับความคิดนี้บ้างหนอ อยากรู้จัง





จะมีใครสักคนสื่อใจถึงใจไหมหนอ ว่าในบางมุมของหัวใจ
หญิงสาวก็ซ่อนความฝันเอาไว้ในหลืบลึก
รอให้ใครบางคนต่อเติมก่อร่างให้เป็นจริง





แม้บางครั้งจะเป็นเพียงมายา เพียงความฝัน เพียงความสุขชั่วคืนแห่งความทรงจำ

แต่บางทีในภายภาคหน้า ถ้าเรารักกันจริง และไม่เปลี่ยนแปลง
บางทีความสุขเล็กๆ น้อยๆ เพียงเท่านี้ อาจจะต่อเติมเสริมสร้างกำแพงความเข้าใจ
ให้แข็งแรง และป้องกันไม่ให้ใครสักคนออกนอกลู่นอกทางไปเป็นอื่น
หรือแม้แต่คิดคดทรยศต่อคนในกำแพงเดียวกันก็เป็นได้กระมัง



หญิงสาวบางคนจึงได้แต่ฝันเช่นนั้น ชั่วนาตาปี
ถึงวันที่แสนดีที่เธอจะได้เป็นนางไม้ ในใจชายหนุ่มสักคน




บางทีถ้ามีโอกาส ฟ้าอาจทำให้ความฝันเป็นจริง
แต่บางที หากไม่มีโอกาส หญิงสาวคงพร้อมที่จะเก็บซ่อนความหวังของหัวใจ
เอาไว้ให้ลึกเร้น ไม่ให้ใครสักคนได้พบเห็น และแม้แต่จะเข้าใจ
ที่จะบันดาลให้เป็นไปได้ดังฝัน


และแม้จะชั่วนิรันดร์ บางทีความฝันอาจไม่เจือจางใจ แม้ไม่มีความเข้าใจ
จากใครแม้สักคน....





ขออภัยแควนๆ นะคะ วันนี้มาแปลกๆ ไม่ค่อยได้เรื่องได้ราวเท่าใด
.
.
.
.
.
.
.
.
ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์
สำหรับทุกๆ ท่านที่แวะมาในบล็อกนี้เช่นเคยค่ะ








Create Date : 18 กันยายน 2550
Last Update : 18 กันยายน 2550 22:12:50 น.
Counter : 2090 Pageviews.		  
9 comments
Share
ขอบุญบารมีพระแก้วมรกตนำพาประเทศไทยรอดพ้นจากโควิด-19 SertPhoto
(30 เม.ย. 2564 00:22:26 น.)		สองวัดสองแผ่นดิน : วัดโสมมนัสราชวรวิหาร (7) ผู้ชายในสายลมหนาว
(27 เม.ย. 2564 14:25:30 น.)
เที่ยวทิพย์ปีนังลังกาวี(ทริปเก่าในกรุ) ณ มน
(26 เม.ย. 2564 12:01:11 น.)		บูรพาจารย์เจดีย์ - วัดป่าสาลวัน อำเภอเมือง นครราชสีมา tuk-tuk@korat
(20 เม.ย. 2564 14:16:46 น.)
  
เห้ออิจฉาเค้าจังเยยยยย.....
อยากมีมั่งอะ....
แต่ไม่มีปัญญา
สงสัยต้องดักฉุด...
แล้วค่อยขอขมา.....คริ ๆ
โดย: คุณไกด์ IP: 124.157.207.170 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:0:23:08 น.
  
เคยแอบเหงา....แอบฝันเหมือนกัน
แต่เวลานี้...มันเป็นความชินชา
ไม่เสียใจและไม่โทษใคร เพราะทุกสิ่ง..
ทั้งที่ยังไม่เกิด..เกิดขึ้นแล้ว...และดับสูญ
สุดท้ายคือ อนัตตา

โดย: tonyk IP: 202.29.58.30 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:12:44:19 น.
  

...วันนี้แหละ

...ที่เขียนได้ได้เรื่องได้ราวที่สุด

...เพราะเป็นเรื่องของธรรมชาติชีวิต

...ถ้ารู้ว่า "มรกตนาคสวาท" แต่งงาน

...จะไปร่วมงาน ในแบบทริปถ่ายรูป

...เพราะชอบ พอใจแนวคิดนั้น

...แม้จะอยู่ไกลถึงนรา
โดย: anan IP: 125.25.208.129 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:23:02:40 น.
  
บางคนบอกว่า

"ความฝันทำให้โลกเราน่าอยู่ขึ้นเยอะเลย"

ผมก็มีฝันเหมือนกันนะครับ

และบังเอิญเหลือเกินที่ฝันของผมกะของป้าตรงกันเดี๊ยะ

ขอก้อบฯ ความฝันของป้าละกัน

ขอให้มีสาวสวย ๆ มาชอบ และก็ทำแบบที่ป้าฝันนั่นแหละ

เนาะ

ไปละ เดี๋ยวโดนมะเหงก

อิอิ

โดย: ปะหล่อง IP: 58.137.30.254 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:15:22:05 น.
  

จ๊ะเอ๋
หนี่ฯ แวะมาเยี่ยมคุณมาหยานะคะ
ถ่ายภาพได้สวยเช่นเคยค่ะ

คุณมาหยาหวาน ๆ นะคะ
พักนี้ มีแต่คนแต่งงาน
หนี่ฯ ชักอยากจะแต่งกับเขาบ้างแล้วจิ อิอิ

แอบบ กระซิบกะคุณมาหยาดีกว่า
ฝันดีคะ จุ๊บ จุ๊บ


โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:22:24:34 น.
  
ว๊าว รูปถ่ายออกมาสวยหวาน เหมือนข้อความที่เขียนเลยค่ะ

แค่จะแวะมาบอกว่าขออนุญาตแอดคุณมาหยาไว้นะคะ จะเข้ามาขอเรียนรู้ เทคนิดการถ่ายภาพ แล้วยังได้อ่านความฝันสวยๆของสาวน้อยด้วย หุหุหุ ฝันนั้นของเราเป็นจริงแล้ว งานแต่งที่ไม่ใหญ่โต แต่อบอุ่น โชคดีค่ะ
โดย: อ้อ (peanutbutter ณ ฮอลแลนด์ ) วันที่: 23 กันยายน 2550 เวลา:4:41:41 น.
  
โห ใช้ Laica R6 ด้วย
มิน่าสีอิ่มมากเลยนะครับ
โดย: insurance_clinic IP: 61.19.225.66 วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:9:37:15 น.
  
แหะๆ Ricoh caplio R6 ค่ะ ไม่ใช่ไร้ค่า เอ๊ย ไลก้า R6

อย่าเข้าใจผิดเยี่ยงนั้น


โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:23:15:53 น.
  
สวัสดีครับ
พึ่งได้ว่างแวะเวียนกลับมาเข้าเยี่ยมบล็อคนะ

วันนี้รู้สึกมาอ่านกระทู้แล้วได้รับรู้สิ่งที่คิดว่า
เป็นความหวังลึกๆของคุณแอนและ ญ อีกหลายๆคนเลย
อ่านแล้วก็จริงเนอะ... บางอย่างฝ่ายผู้ชายอย่างเราอาจจะละเลย ลืมนึกถึงไป
ว่าแต่คุณแอนมีงานนั้นเมื่อไหร่อย่าลืมบอกมานะ จะบินกลับไปแจมด้วยเลย

ปล. คุณแอนจะจับเอาเจ้าตัวป่วนที่บ้านสองตัว มาใส่ทักซิโด้เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวกิตติมศักดิ์ไหมหนอ
โดย: Ten IP: 202.188.162.25 วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:10:51:37 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Ainne.BlogGang.com

มรกตนาคสวาท
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]

บทความทั้งหมด