เขียน : โอตสึ อิจิ
แปล : สุดารัตน์ นิยมพานิชพัฒนา


คำโปรยปกหลังของหนังสือ :

โทรศัพท์สลับมิติ เรียวเด็กสาวมัธยมอยากมีโทรศัพท์มือถือเหมือนเพื่อนๆ จึงจินตนาการเอาว่าตนเองก็มีเหมือนกัน แล้ววันหนึ่งมือถือในจินตนาการก็มีเสียงเรียกเข้าเธอถึงกับตกใจเมื่อปลายสายเป็นเด็กหนุ่มชื่อ ชินยะ ที่มีจินตนาการใช้มือถือเหมือนกับเธอ

เรื่องนี้ เศร้าๆๆๆ ทำไมต้องเศร้าด้วย จบเศร้ามากๆ ต้องอ่านเอง ว่าแต่จินตนาการจะกลายมาเป็นจริงได้จริงๆหรอ งงแฮะ ทำไมคุยกันได้ คุยผ่านโทรจิตรึเปล่าน๊า

บาดแผลเรื่องราวของเด็กชายที่เข้ามาเรียนในชั้นเรียนพิเศษและได้พบกับเพื่อนชื่ออะชะโตะ ผู้มีพลังพิเศษสามารถถ่ายโอนบาดแผลจากคนอื่นมาไว้ที่ตนเองได้แม้ทั่วร่างกายของเขาจะมีบาดแผลและความเจ็บปวดของผู้อื่น แต่อะซะโตะก็ยินดีรับมาไว้ที่ร่างกายเขา

อันนี้เด็กทั้งคู่ต่างก็มีบาดแผลทั้งคู่เลย ทั้งทางร่างกายและจิตใจ แต่ทั้ง 2 ก็ต่างเยียวยาบาดแผลของกันและกันได้ อืมมม เรื่องนี้อ่านได้เรื่อยๆ

บทเพลงดอกไม้ เมื่อผู้ป่วยสามคนที่มาพักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลห้องเดียวกัน ได้พบกับสาวน้อยมิซากิ ดอกไม้ร้องเพลงได้และเสียงเพลงนี้เองทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตพวกเขา

เรื่องนี้พี่โอ๊ตเราไว้ลายเลย ชอบหลอกเราให้งง อันนี้งงกับเพศแฮะเข้าใจว่าเป็นผู้.....มาตลอดเลย สับสนเจงๆ

• สรุป : แนะนำให้อ่าน และสามารถซื้อมาเพื่อใช้ในการอ่านซ้ำได้ เพราะมันก็ไม่ถึงกับอ่านรอบเดียวก็พอแล้วหรอก น่าจะเอามาอ่านฆ่าเวลาได้เรื่อยๆ สารภาพว่าเล่มนี้ แรกๆที่เราอ่าน ไปขโมยอ่านที่ B2S แหละ แฮะๆๆๆ คือไปเดินฆ่าเวลารอเพื่อนเลยหยิบมาอ่าน อ่นจนจบเลยคิดดู แต่ไม่จุใจ เลยต้องหามาเป็นของตัวเองและอ่านอีกรอบนุง

ตัวหนังสือสีเทาเป็น spoiler นะคะ

Create Date : 07 พฤษภาคม 2550
Last Update : 15 พฤษภาคม 2550 18:05:23 น.		5 comments
Counter : 257 Pageviews.
Share Tweet