เล่มนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่ไม่ได้อ่านเสียนาน หยิบมาเพราะตัวเอกน่าสนใจดีค่ะ
ออกัสต์เป็นเด็กสิบขวบที่ป่วยเป็นโรค Treacher Collins Syndrome ทำให้ใบหน้าของเขาน่าเกลียดน่ากลัว การรับฟังบกพร่องเพราะใบหูเล็ก เวลากินอาหารก็เลอะเทอะเพราะเพดานปากโหว่ (แม้จะผ่าตัดแล้วก็ยังเหลือช่องอยู่) เขาเรียนที่บ้านจนกระทั่งพ่อกับแม่คิดจะส่งเขาเข้าโรงเรียนดู
เด็กที่รูปโฉมเด่นแบบนี้ไปอยู่ในกลุ่มเด็กด้วยกัน...แค่คิดก็สยองแทนแล้วว่าจะโดนทำร้ายจิตใจแบบไหนบ้าง แต่โลกก้ไม่ถึงกับโหดร้ายเสียทีเดียว เพราะเด็กบางคนก็เข้าใจและปรับตัวกับความพิเศษของออกัสต์ได้ดี
..แต่แน่นอนว่ามันก็ต้องมีเด็กที่ตั้งตัวเป็นตัวร้าย คอยแกล้งด้วยเช่นกัน กลายเป็นสีสันของเรื่องนี้ไป
เรื่องเล่าจากน้ำเสียงของออกัสต์ สลับกับตัวละครอื่น เช่น พี่สาวของเขาที่ตอนแรกเปิดตัวมาเหมือนพี่สาวแสนดีคอยปกป้องน้อง แต่จริงๆ เธอก็มีปมเหมือนกัน เพราะพ่อแม่เอาแต่สนใจน้องชาย เธอต้องทำทุกอย่างให้เป็นเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระ ตัวละครอื่นที่เข้ามาเล่าเรื่องก็จะบอกเล่าภาพของวัยรุ่นได้ในระดับหนึ่ง
โดยรวมแล้ว เรื่องไม่ได้ดราม่าหรือพีคอะไรเป็นพิเศษ แต่อ่านแล้วสนุกดีค่ะ