Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2554
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
22 กรกฏาคม 2554
 
All Blogs
 

การแบ่งปัน

โดยส่วนตัว ฉันเชื่อเรื่องมิตรภาพที่เกิดจากการ "ให้"
ฉันเชื่อว่า การให้ ทำให้เกิดความสุข ทั้งผู้ให้ และผู้รับ
และสิ่งที่ให้ จะดีและเป็นประโยชน์ ถ้าเป็นสิ่งของที่เค้าต้องการ

วันนี้ที่เขียนบล็อคนี้ขึ้นมา เนื่องจากได้รับจดหมายจากมูลนิธิสงเคราะห์เด็กยากจนซี.ซี.เอฟ

เกริ่นก่อนเบื้องต้นสำหรับคนที่ไม่เคยรู้จักมูลนิธินี้มาก่อน

CCF เป็นมูลนิธิในพระบรมราชูปถัมภ์ในสมเด็จพระเทพฯ ที่ส่งเสริมเด็กไทยที่ยากจนให้ได้รับโอกาสที่ดีในการเรียนหนังสือ และพัฒนาเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่ดีของชาติ

ฉันรู้จักมูลนิธินี้ จากจดหมายที่ได้รับส่งมาที่ทำงานเมื่อปีที่แล้ว
อ่านจดหมายปั๊บ ฉันไม่ลังเลที่จะรับตอบรับการอุปการะเด็ก 1 คนทันที

ค่าใช้จ่ายในการอุปถัมภ์เด็ก 1 คน ต่อเดือนคือ 500 บาท
เงินเพียง 500 บาทต่อเดือน ที่จะต่ออายุให้กับเด็กคนนึง ให้มีการศึกษาที่ดี
ได้มีเสื้อผ้าใส่ไปโรงเรียน ได้ทำกิจกรรมสำหรับวัยสร้างสรรค์
ฉันว่า มันคุ้มค่ามาก

เมื่อทำการตอบรับและเสร็จสิ้นขั้นตอนทางเอกสาร (ซึ่งทำได้ง่ายมากผ่านอินเตอร์เนต)
ฉันได้รับจดหมายประวัติเด็กที่รับอุปการะ
ปีใหม่ที่ผ่านมา ฉันเดินไปหาซื้อเสื้อกันหนาวที่ละลายทรัพย์ แล้วส่งให้น้องเค้าไป
ทางมูลนิธิจะมีการเก็บข้อมูลสิ่งของที่เราให้น้องเค้าไว้ทั้งหมด สามารถตรวจสอบได้ ว่าของถึงมือน้องหรือเปล่า

เวลาฉันได้รับจดหมายจากมูลนิธิ บางทีก็สร้างรอยยิ้มให้กับตัวเองได้
อย่างน้อยๆ เงินของเราก็สร้างประโยชน์และโอกาสให้อนาคตของชาติได้เพิ่มอีก 1 คน


***********************************************

จบเรื่องการให้เพื่อนมนุษย์ด้วยกันแล้ว
ก็มาถึงเรื่องการให้กับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ

เคยไหมคะ บางทีเราไปสั่งข้าวกิน แล้วกินไม่หมด
หรือข้าวที่เรากินในบ้าน ซึ่งกินเหลือ แล้วก็เททิ้งไปในแต่ละวัน

เนื่องจากหน้าหมู่บ้านฉัน และซอย จะมีสุนัขจรจัดกระจายเป็นหย่อมๆ
บางตัวก็ดูดี บางตัวก็มีแผล บางตัวก็ผอม
สุนัขพวกนี้ ถ้าสังเกตุดีๆ จะเห็นว่า เค้ากลัวคนพอสมควรนะ
เพราะเค้าก็คงเคยผ่านการถูกไล่ตี เอาน้ำสาด จากร้านค้าบางร้านที่ไม่ชอบให้มีสุนัขมาป้วนเปี้ยนใกล้ๆ

ปกติ ถ้าบ้านฉันมีกับข้าวเหลือ แม่ฉันจะเทใส่ถุง แล้วให้ฉันเอาไปให้สุนัขพวกนี้แหละค่ะ

วันก่อน ฉันกินน่องไก่ทอด แล้วก็แบ่งน่องไก่ไปให้น้องหมาที่อยู่โซนไกลจากบ้านออกไปหน่อย

ไปเจอน้องหมาตัวนึง นอนนิ่งๆอยู่ ตัวผอมๆ แต่หน้าตาดีนะ
ก็เลยเอาน่องไก่ไปวางไว้ข้างหน้า กะว่าให้เงียบๆ
ถ้าเค้าตื่น คงจะเห็นของกินเอง

ปรากฏ พอวางปั๊บ น้องหมาลืมตามาดูน่องไก่
แทนที่จะรีบกินอย่างน้องหมาตัวอื่นๆที่ฉันเคยเจอ
เค้าเงยหน้ามามองฉัน มองนานมาก
ฉันอธิบายแววตาน้องหมาไม่ถูกจริงๆ มันเป็นแววตาแสดงความขอบคุณจริงๆ

ฉันเห็นน้องหมามองฉัน ฉันเลยบอกไปว่า
..เอามาฝากนะ กินอร่อยๆนะ...
น้องหมาก็ก้มไปกิน ฉันก็ขับรถจากมา


เรื่องเล็กๆของการ "ให้" ที่ทำให้หัวใจพองโตได้เหมือนกัน



************************************************
ตบท้าย Blog วันนี้ด้วยคำถามว่า
"Do you believe in Destiny?"




 

Create Date : 22 กรกฎาคม 2554
0 comments
Last Update : 23 กรกฎาคม 2554 14:09:47 น.
Counter : 948 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


joyaccy
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






ยิ้มหวานตาโต


ชื่อนี้ได้มาเพราะเคยคิดว่า ถ้าอีกหน่อยมีลูกอยากให้ชื่อยิ้มหวาน ^^

แล้วคนที่เข้ามาดูเวปยิ้มหวานล่ะคะ วันนี้ได้ยิ้มบ้างหรือยัง


จะเก็บดาวทั้งฟ้ามาเรียงร้อย

เรียบเรียงเป็นถ้อยคำแสนอ่อนหวาน

คอยขับกล่อมเธอคืนนี้แทนนิทาน

แล้วจะวานสายลมไว้ให้บอกเธอ

Friends' blogs
[Add joyaccy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.