Bloggang.com : ตอบเบาๆเดี๋ยวตัวคิดถึงตกใจ : เบื่อการเมือง...ไม่ได้เด็ดขาด

เบื่อการเมือง...ไม่ได้เด็ดขาด

จากสภาพความขัดแย้งในบ้านเมืองที่กดดันสังคม เศรษฐกิจและจิตใจของประชาชนมาต่อเนื่องหลายเดือน จนกระทั่งถึงการปิดสนามบินทั้งสุวรรณภูมิและดอนเมืองซึ่งเสมือนการต้อนให้สังคมเข้าจนมุม เพื่อบังคับให้ทุกคนมองว่า สิ่งที่จะปลดล็อคได้ คือ การกำจัดรัฐบาลออกไป (โดยวิธีใดวิธีหนึ่ง)

การกระทำของพันธมิตรดังกล่าว (ปิดสนามบิน) ได้เร่งเร้าให้เกิดการ "ทำอะไรสักอย่าง" ในเวลาอันรวดเร็ว แม้ว่าเหตุการณ์นี้จะทำให้กลุ่มคนที่สนับสนุนพันธมิตรบางส่วนเสื่อมศรัทธาไป แต่ก็เห็นได้ชัดว่า แค่เสื่อมศรัทธาแค่ในส่วนของวิธีการประท้วงแต่คนกลุ่มนี้ก็ัยังคงเรียกร้องให้กำจัดรัฐบาลอยู่ดี

และสำหรับกลุ่มคนที่เคยอยู่ตรงกลาง เมื่อถูกต่อรองหนักข้อเข้า (ปิดสนามบิน) ไปๆมาๆ ก็มีเสียงประปรายว่า จะทำอะไรก็ทำสักอย่าง..ให้ยุติการประท้วงให้ได้ก็แล้วกัน กลายเป็นเกิดกระแสเรียกร้อง"ความสามัคคี" จากคนในชาติ

การปิดสนามบินของพันธมิตร นอกจากจะทำให้สังคมถูกกดดันจนยอมรับเงื่อนไขแล้ว ยังได้เบี่ยงเบนประเด็นที่เป็นจุดเริ่มต้นของความขัดแย้งได้อย่างเด็ดขาด ถึงตอนนี้ทุกคนแทบไม่สนใจแล้วว่า สาเหตุเกิดจากอะไร ขอแค่ให้ "สงบสุข" ก็พอ

สิ่งที่น่ากลัวลำดับต่อไปซึ่งเกิดจากการถูกกดดันนี้ คือ ประชาชนบางส่วนเบื่อการเมือง มองว่าการสนทนาเรื่องการเมืองจะนำมาซึ่งความแตกแยกและไม่สามััคคี ซึ่งน่าแปลกใจมากที่อยากได้ความสามัคคีมากจนถึงขนาดปิดหูปิดตาปิดปากเรื่องการเมืองซึ่งเป็นเรื่องสำคัญของชาติ

ทำไมเราถึงเบื่อการเมืองไม่ได้? เพราะการเมืองการปกครองเป็นเรื่องของประชาชนและต้องการการตัดสินใจของประชาชน หากเราเพิกเฉยหรือเบื่อหน่าย ไม่ดิ้นรนที่จะปกป้องสิทธิของเราแล้ว ก็จะเป็นช่องทางให้เกิดการผูกขาดอำนาจได้ในอนาคต

ถึงแม้วันนี้การประท้วงของพันธมิตรยุติลงแล้ว(แม้จะยังขู่ไว้ว่า ..อย่าสร้างเงื่อนไขใดๆให้เกิดวิกฤตทางการเมืองอีก ที่จริงนั่นก็คือ การตบหน้าประชาชนทางอ้อมนั่นเอง รัฐบาลที่ประชาชนเลือกเข้ามาแต่ถ้าพันธมิตรเห็นว่า ไม่ชอบธรรมอีกก็จะมาประท้วงกันอีก) รัฐบาลก็สิ้นสุดลงแล้วแต่ประชาธิปไตยของเราอยู่ตรงไหน ทุกอย่างดูเหมือนว่าสงบแต่ปัญหาที่แท้จริงได้รับการแก้ไขแล้วหรือยัง

ไม่ว่าจะล้มลุกคลุกคลานแค่ไหน อย่าเบื่อการเมือง อย่าทิ้งอุดมการณ์ประชาธิปไตยเด็ดขาด ไม่ว่าว่าวันนี้เราจะต้องเผชิญกับ "อะไร" แต่มันต้องมีวันของประชาธิปไตยที่จะได้เบ่งบาน

เช้านี้แนะนำให้ไปอ่าน International Herald Tribune ก้าบบบ และคำคมวันนี้คือ "มนุษย์ทุกคนล้วนต้องตาย" คริ ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ขอเพียงส่งต่ออุดมการณ์ไปให้ได้ก้าบ สักวันต้องเป็นวันของประชาชน

Create Date : 03 ธันวาคม 2551

Last Update : 3 ธันวาคม 2551 9:15:34 น.

15 comments

Counter : 357 Pageviews.

@.............วันพุธ สุดชื่นแท้............ เปรมปรีด์
พุทธแผ่ ปาระมี............................... ปกป้อง
พบพานแต่สิ่งดี............................... กันทั่ว เถิดเอย
เทพต่างร่วมแซ่ซ้อง..................... ....ปกคุ้มผองภัยฯ

เขียนได้ดีครับ คุณแป้ง

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:9:37:40 น.

อุดมการณ์การเมืองไม่มีจริง
แต่ความหิวเป็นจริง

พี่ก๋าไม่สนเลยครับ
ว่าระบอบใด
ขอให้เป็นระบอบที่ปกครองโดยคนดีล่ะกัน

เพราะสุดท้ายแล้ว
เราไม่ได้ต้องการผู้นำหรอกครับ
ถ้าเราเข้มแข็งและยืนอยู่ได้ด้วยขาของตัวเอง

ปล . ใส่เสื้อเหลืองเดินในเชียงใหม่ไมไ่ด้แล้วนะครับ
มันเสี่ยงต่อการเจ็บตัวมากๆ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:11:09:31 น.

อุดมการณ์มันต้องมีอะนะพี่ว่า

เพราะการเมืองยังไงมันก็เกี่ยวกะส่วนรวมและส่วนเล้กๆอย่างเราอยุ่ดี มันหนีไม่พ้น
ทุกคนต้องช่วยกันไม่งั้นก็แย่ ยังไงพี่ก็เชื่อว่าทุกปัญหามีทางแก้

วันนี้เขียนดีมากเรยแป้งหอม