ก็หนังสือฉันเอง
ว่างเว้นจากการคิดถึงเรื่องหนังสือที่ตัวเองเขียนเอง พิมพ์เอง และเจ๊งเอง ? มาได้ระยะหนึ่งแล้ว เมื่อวาน นึกอยากลองเซิร์ชหาดูว่า มีคนพูดถึงหนังสือเราหรือเปล่าน้อ (เพราะแรก ๆ เงียบเป็นเป่าสาก ไม่มีใครเอ่ยถึงเลย)โอ้ ดีใจเหมือนได้แก้ว ไปเจออยู่บล็อคหนึ่ง เขารีวิวหนังสือฉันด้วย ยาวพอสมควรเลยแหละ บอกรายละเอียดได้ค่อนข้างสมบูรณ์ทีเดียว แถมโชว์ปกหน้า ปกหลัง ปกในด้วย ส่วนอีกที่หนึ่งเป็นการสนทนาในเว็บบอร์ด ยกข้อความมาอ้างอิงสั้น ๆ และบอกที่มาเรียบร้อย (มารยาทดีจัง)ความจริง หนังสือที่ฉันเขียนก็ไม่ใช่หนังสือจรรโลงใจอย่างที่กำลังเป็นกระแสอยู่ในขณะนี้ เป็นหนังสือเกี่ยวกับคนดังซึ่งหาความจีรังไม่ได้ วางตลาดเกือบสองปีแล้วมั้ง สองเล่มพ็อคเก็ตบุ้ค ได้เงินล่วงหน้าจากสายส่งมาจำนวนหนึ่ง ยังไม่ได้ไปเช็คยอดขายเลยว่า เป็นอย่างไรบ้าง กลัวว่า พอไปเช็คยอดแล้ว จำนวนที่ขายได้ ยังน้อยกว่าที่เขาจ่ายล่วงหน้ามาน่ะสิ เพื่อนที่รู้ว่าฉันลงทุนพิมพ์หนังสือเอง พูดว่าฉันช่างกล้าตัดสินใจกับการทำอย่างนี้ เพราะการลงเงินที่มีอยู่เพียงน้อยนิดเพื่อทำหนังสือพ็อคเก็ตบุ้ค โดยไม่มีประชาสัมพันธ์ เนื่องจากไม่มีงบ แถมเพื่อนพ้องในวงการก็ไม่มีให้พึ่งพา มันดูจะเป็นเรื่องที่ไม่ควรเสี่ยงเอาเสียเลยความจริง ฉันไม่ได้คาดหมายว่าจะทำหนังสือเพื่อเจ๊งหรอก ตอนที่ทุ่มเทกับมัน ฉันก็หวังว่าน่าจะทำให้เราแจ้งเกิดในการทำธุรกิจสำนักพิมพ์เล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ที่มีคนทำงานประจำเพียงคนเดียว เป็นทั้งเจ้าของสำนักพิมพ์ยันแม่บ้านแต่ก็นั่นแหละ ถ้าถนนหนังสือมันโรยด้วยกลีบกุหลาบ คนเขียนหนังสือหลายคนคงกล้าเขียนเองพิมพ์เองแล้วล่ะ ฉันว่านะ เพราะส่วนมาก กลัวขาดทุน กลัวเข้าเนื้อ กลัวเหนื่อยฟรี เลยหาได้น้อยรายนักที่จะกล้าทำอย่างใจปรารถนา ฉันก็หวั่นเหมือนกันนะ ตอนที่ตัดสินใจทำ แต่ความอยากรู้อยากลองมีมากกว่า เลยเตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้วว่า จะต้องเจอกับอะไร และเมื่อตั้งใจว่าจะต้องเขียนสองเล่มเพื่อให้ต่อเนื่องกัน ฉันก็ตะลุยทำ ทั้งที่เล่มแรกยังไม่ได้ทุนคืนด้วยซ้ำ ซึ่งผิดหลักการทำธุรกิจอย่างยิ่ง ฉันรู้ แต่เพราะคิดว่า ตัวเองไม่ใช่นักธุรกิจ เขียนเอง พิมพ์เอง เพื่อสนองตัณหาของตัวเองเป็นสำคัญ ดังนั้น เจ๊งเป็นเจ๊ง งานนี้ เจ๊งเงิน (แต่ยังแอบหวังว่า หนังสืออาจจะกลับมาขายได้อีก เพราะเขียนถึงคนดังระดับโลก) แต่สิ่งที่ได้คือประสบการณ์การทำงานแบบ All in One ผลงานเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่ในความรู้สึก (ของตัวเองคนเดียว )ยังไม่เข็ดค่ะ มีโอกาสก็จะทำอีกแน่นอน