สัปดาห์แห่งเรื่องรักรอบตัว...(วันจันทร์) หลังจากโดนพิษความรักเล่นงาน เลยกลายเป็นโรคซึมเศร้าอยู่พักใหญ่ เก็บตัวอยู่คนเดียว คิดฟุ้งซ่านไปเรื่อยเปื่อย รู้สึกแย่กะชีวิตสุดๆ แต่พอลองหันมามองคนรอบๆตัว อ้าว เรื่องราวความรักนี่มีกันทุกคนเลยนี่หว่า เจ็บปวด สุข ทุกข์ เสียใจ สมหวัง เศร้าเค้าน้ำตา ครบทุกรสชาติกันจริงๆ หมายเหตุ เนื่องจากเป็นเรื่องจริง ด้วยจรรยาบรรณ (และความปลอดภัย)ของ จขบ. ขอสงวนชื่อจริงค่ะ วันจันทร์ หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เพื่อนสาวคนสนิทสุดๆ (บ้านอยู่ซอยเดียวกัน และทำงานที่เดียวกัน) เดินเข้ามาในแผนก พร้อมด้วยทุเรียนทอดที่ข้าพเจ้าฝากซื้อ และดวงตาอันบวมเป่ง อีอ้วน : เมื่อเช้ากูจับได้ว่าไอ้เหน่อมันนอกใจว่ะ ข้าพเจ้าได้แต่มองเพื่อนด้วยสายตาอึ้งๆ มันเลยเล่าต่อ... อีอ้วน : ปกติกูไม่ใช่คนชอบเช็คโทรศัพท์นะ แต่เมื่อเช้ากูเอามือถือไอ้เหน่อมันมาตั้งปลุกตอนตีสี่ แล้วนึกยังไงไม่รู้ลองกดดูรูป เจอรูปแฟนเก่ามัน ดูก็รู้ว่าเป็นรูปถ่ายอยู่บนเตียงในโรงแรม กูเลยเก็บข้าวของทั้งหมดจะเอากลับบ้าน มันเลยเอะใจมั้ง ถึงถามว่าจะเอากลับไปหมดเลยทำไม (ไอ้เหน่ออยู่ระยองอ่ะ แต่เพื่อนเราอยู่กทม. ไประยองอาทิตย์ละครั้ง) กูเลยบอกว่าทำอะไรก็รู้อยู่แก่ใจ พอคุยกัน แล้วมันก็รับสารภาพหมดเลยนะ บอกว่าทำไปเพราะมันเหงา ทั้งๆที่อีนั่นมันก็มีแฟนอยู่แล้ว และก็รู้ว่ามันก็มีกูอยู่แล้ว ยังกล้าไปมีอะไรกันอีก (เล่าไปด้วยอาการน้ำตาคลอเบ้า) ข้าพเจ้าฟังแล้วจุกเลย เจอเพื่อนกูทุกอาทิตย์ ยังเหงาพูดมาได้ แต่ก็ทำได้แค่พนักหน้ารับทราบเป็นช่วงๆ อีอ้วน : กูเลยเดินออกมาเลย ไม่ร้องไห้ให้มันเห็นด้วยบอกมันว่าไปเคลียร์มาให้เรียบร้อยก่อน แม่งยังมีหน้าถามอีก ว่า “หนูไม่อยากให้... รักหนูแล้วหรอ” กูเลยตอบไปว่า “.... ไม่อยากให้หนูรักแล้วมากกว่า” ยัง ยังไม่จบแค่นั้น เมื่อกี้มันโทรมาด่ากูว่า “หนูโทรไปด่า.. (แฟนเก่า) เค้าทำไม” กูอึ้งเลยมึง กูก็บอกว่า “ถ้าหนูจะโทรคงจะเอามือถือ...โทรตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว มันจะได้รับสายแล้วคุยกันสามคนเลย” แม่ง๒#@!$%&*@!!!!! ข้าพเจ้า : งั้นแสดงว่ามันยังห่วงอีนั่นอยู่ ตอนนี้ก็อยู่ที่มึงแล้วแหละว่าจะทำยังไงต่อไป อีอ้วน : กูปิดมือถือทุกเบอร์ที่มันรู้หมดแล้ว และกูก็ลบเบอร์ทุกเบอร์ที่มือถือมันแล้วด้วย (แบบว่าพกหลายเครื่อง) ข้าพเจ้า : ก็ดี ใจแข็งหน่อยละกันมึง ถ้ามันรักมึงจริง วันหยุดมันก็ต้องมาตามหามึงที่กรุงเทพฯ รอดูกันไปโว้ย แล้วต่างคนก็แยกกย้ายกันไปทำงาน พอตกเย็นกำลังจะกลับบ้าน เดินลงมาเจอเพื่อนๆพอดี อีอ้วน : ไปไหนกันดีวะ อีแห้ง (ฉายาข้าพเจ้าเอง แหะ แหะ เดี๋ยวจะหาว่าไม่มี ^_^) ไอ้ขี้เมา : ไปบ้านนี่ดิ กินเหล้าๆ เพิ่งซื้อกระทะไฟฟ้ามาเมื่อวาน ลองทำเนื้อกระทะกินกะเมียแล้วโอเคเลย เอาป่าว คนใจง่ายอย่างข้าพเจ้ามีรึจะปฏิเสธให้เสียเวลา พนักหน้าเป็นอย่างเดียว แล้วเราสามคนก็มุ่งหน้าไปซื้อของที่จะไปทำกินกัน ขึ้นรถปุ๊บก็มีเสียงลอยมาว่า ไอ้ขี้เมา : เดี๋ยวจะบอกเมียว่าต้องไปทำงานที่ภูเก็ตสิบวันนะ อยากกลับไปนอนที่บ้านบ้าง ข้าพเจ้า : แต่งงานกันไม่ถึงปีเป็นยังงี้แล้วหรอ ทำไมไม่บอกเค้าไปตรงๆล่ะ ทำไมต้องโกหกด้วยอ่ะ ไอ้ขี้เมา : บอกมันมันก็ไม่ให้ไปดิ กลัวจะหนีเที่ยวกลางคืน ข้าพเจ้า : แล้วไปเที่ยวจริงป่ะล่ะ ไอ้ขี้เมา : มันก็ต้องมีกันบ้าง ไปกินเหล้ากะเพื่อนๆ ได้ดูสาวๆโคโยตี้เต้นไปด้วยไง (ยิ้มกริ่มพิมพ์ใจมาก) ข้าพเจ้า : นี่แกก็กินเหล้าเกือบทุกวันอยู่แล้วเนี่ยนะ ต้องหนีเมียไปกินอีกหรอวะ ไอ้ขี้เมา : มันไม่เหมือนกัน นี่ได้ดูสาวๆด้วย แต่ก็แค่ดูนะ ไม่ได้ยุ่งอะไร ข้าพเจ้าเลยหันไปคุยกะเพื่อนที่อกหักทันควัน : ผู้ชายมันก็มีแค่สองแบบว่ะ ไม่ขี้เหล้าอย่างงี้ ก็เจ้าชู้อย่างแฟนมึงแหละ มึงจะเลือกแบบไหน อีอ้วน : ไอ้เหน่อมันทั้งขี้เหล้า ทั้งเจ้าชู้เลยว่ะ ข้าพเจ้า : แป่ว!!! แล้วพอไปถึง งานปาร์ตี้ก็เริ่มขึ้น และดำเนินไปพร้อมๆกับการพูดคุยกันต่างๆนาๆ แต่พอจะสี่ทุ่ม... อีอ้วน : ไอ้เหน่อมันโทรเข้าเครื่องนี้ว่ะ (เป็นเครื่องที่เอาไว้ติดต่องาน กับเพื่อนๆ) ข้าพเจ้า : ฮัลโหล ....มันเมาแล้ว คุยไม่ไหวแล้วล่ะ ไอ้เหน่อ : ขอคุยหน่อยนะ (เสียงเครียดสุดๆ) ข้าพเจ้าเลยยื่นมือถือให้เพื่อนไป หลังจากที่หายไปคุยกันอยู่นาน ก็กลับมาที่วงปาร์ตี้ อีอ้วน : มันบอกว่าเคลียร์แล้ว เลิกกะอีนั่นแล้ว และจะไม่ทำอีกว่ะ (หน้าตามีความสุขอย่างเห็นได้ชัด) ข้าพเจ้า : มึงก็เลยยอมดีกะมันงั้นหรอ เชื่อมันเลย ไม่รอพิสูจน์ก่อนรึไงวะ ไอ้ขี้เมา : กูเป็นผู้ชายนะ ก็เคยทำแบบนี้เหมือนกัน กว่าจะเคลียร์ได้ชัวร์ๆ ก็หลายเดือนอยู่ เรื่องยังงี้เคลียร์วันเดียวไม่จบหรอก ข้าพเจ้า : มึงก็รู้อยู่แก่ใจ ถึงแม่ไอ้เหน่อเค้าจะชอบมึง ไม่ได้ชอบอีนั่น ก็ไม่ได้หมายความว่าแม่มันจะบังคับใจมันได้ สุดท้ายมันอาจจะเลือกมึงจริง แต่มันก็อาจจะแอบคบกันยังงี้ไปเรื่อยๆ มึงจะรู้หรอ แล้วแต่มึงว่ะ ว่าจะทำยังไงต่อไป แล้วจะคบต่อโดยไม่ให้ระแวงกันยังไง อีอ้วน : ................... เฮ้อ เราเองก็เศร้า เจอเพื่อนโดนหนักกว่า เลยทำใจได้ง่ายหน่อย แถมยังต้องกลายเป็นศิราณีจำเป็น(ที่ไม่รู้จะได้เรื่องได้ราวรึป่าว) แล้วยังมาได้รับรู้เรื่องชีวิตคู่ของไอ้ขี้เมาอีก ยิ่งทำให้กลัวการแต่งงานชะมัดเลย (ทำเป็นกลัวนะอีแห้ง ว่าที่เจ้าบ่าวไม่รู้ว่าเกิดรึยังเล้ย) เรื่องราวของเพื่อนคนนี้ยังไม่จบแค่นี้ ต้องติดตามวันต่อๆไปนะคะ   Create Date : 15 เมษายน 2550 6 comments Last Update : 15 เมษายน 2550 23:09:37 น. Counter : 281 Pageviews. Share Tweet

Happy Songkran Day สวัสดีปีใหม่ไทยทุกคนที่หลงเข้ามานะคะ มีความสุขกันถ้วนทั่ว สมหวังทุกสิ่งที่ปรารถนาจ้า   โดย: W-i-W-a-N@NeMeSiS 15 เมษายน 2550 22:46:16 น.

อืม.... หลงเข้ามาอ่านแล้ว...ก็ต้องรอติดตามตอนต่อไปล่ะสิครับ สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังด้วย ขอบคุณที่ไปเยี่ยม แอบเห็นว่า Add Blog ผมไว้ด้วย ^^ ผมขอ Add กลับนะครับ...จะได้มาตามอ่านง่ายๆหน่อย   โดย: MuHN 17 เมษายน 2550 0:12:49 น.

ความรักเวลาทุกข์นี่ แสนสาหัสนะคะ   โดย: off_elmas 17 เมษายน 2550 11:38:01 น.

ต่อไปขอให้พบเจอแต่ความรักที่ดีๆนะคะ   โดย: fattyacid (deeny ) 17 เมษายน 2550 21:55:19 น.

จุดอ่อนของผู้หญิงคือใจอ่อนค่ะ   โดย: คนเลวที่แสนดี 18 เมษายน 2550 15:07:19 น.

มาอ่านแล้วก็รอรุ้นต่อไปด้วยอีกคนฮะ... เมื่อฟากฟ้ายังเคยเปลี่ยนสี เมื่อโลกนี้ยังเคยสั่นไหว ก็แค่มนุษย์คนหนึ่งหลายใจ ก็ใครเล่าใครจะไปห้ามปราม... ไม่รู้เหมือนกันว่า หัวใจคนเราชอบเล่นตลกกับความรัก หรือว่า ความรักกันแน่ ที่ชอบเล่นตลกกับหัวใจคน เศร้าโซเซแซดๆ กระเด๊กๆ   โดย: กลิ้งผ่าน (ด้วยความบังเอิญ ) 18 เมษายน 2550 15:26:01 น.