ใยช่างกรีดรอยอาลัย.....ให้กว้างไปจนสุดแผ่นฟ้า โอ้จันทร์...... แสงนวลที่สาดประเล้าประโลมนั้น ใยช่างกรีดรอยอาลัย..... ให้กว้างไปจนสุดแผ่นฟ้า .................. และด้วยความไว้วางใจในคำมั่น แล้วมัน...ก็อัปปางในกระแสคลื่นลม ...แห่งกาลเวลา..... ................. รอยเท้าบนพื้นทราย...หายไปแล้ว แต่รอยเจ็บ...ยังทาบลึกอยู่เต็มทรวง .............................   Create Date : 13 มิถุนายน 2552 3 comments Last Update : 18 เมษายน 2556 11:07:23 น. Counter : 554 Pageviews. Share Tweet

ไม่ได้หลงทางแต่ตั้งใจมาอ่านบทกลอนเพราะๆค่ะ   โดย: ratana_sri 13 มิถุนายน 2552 15:55:15 น.

ด้วยความไว้วางใจในคำมั่น แล้วมัน...ก็อัปปางในกระแสคลื่นลม ...แห่งกาลเวลา..... รอยเท้าบนพื้นทราย...หายไปแล้ว แต่รอยเจ็บ...ยังทาบลึกอยู่เต็มทรวง ... สวัสดีค่ะ..คุณขวัญ หายไปไหนมาคะ..พี่คิดถึงนะคะ ชอบบทนี้มากเลยค่ะ.. คุณขวัญสบายดีไหมคะ ไม่ได้คุยกันซะนานเลยนะคะ คุณขวัญมีความสุขมากๆนะคะ   โดย: tanjira 13 มิถุนายน 2552 16:39:14 น.

สวัสดีค่ะ พี่ขวัญ คำที่เรียงร้อย...กรีดอารมณ์นะคะ   โดย: พธู 14 มิถุนายน 2552 21:06:04 น.