Bloggang.com : วิตามินโซดา : ภัยสังคมกับโทรศัพท์ถ่ายรูปได้ เหตุเกิด ณ. รถไฟใต้ วันลอยกระทง

ภัยสังคมกับโทรศัพท์ถ่ายรูปได้ เหตุเกิด ณ. รถไฟใต้ วันลอยกระทง

ที่จริงเรื่องมันก็เกิดมาตั้งแต่คืนวันลอยกะทงแล้วอ่ะค่ะ พอดีเพิ่งจะมีเวลาเอามาเล่าให้ฟัง
เอาเป็นว่าเป็นอุทาหรณ์เตือนภัยสาวๆละกันนะ

คืนนั้น....คนจะเยอะมากๆ เราก็เป็นคนนึงที่ออกมาลอยกระทงเหมือนกัน
เรามาลอยกระทงแถวๆสามย่านอ่ะ....
มากัน 3 คน เราน้องแล้วก็แฟนน้อง
พอลอยกระทงเสร็จเราก็กลับบ้านโดยใชรถไฟใต้ดิน เพราะน่าจะ work สุดแล้วเวลานั้น
มองไปทางไหนก็มีแต่ไฟรถเต็มถนน 2 ฝั่งเลย เศร้าใจแทนคนขับรถจิงๆ

ตอนนั้นเวลาน่าจะเกือบ 3 ทุ่ม เองนะ ซึ่งเราว่าก็ไม่ดึกนะสำหรับวันนั้น
ก็เดินต๊อกแต๊กมาขึ้นรถไฟใต้ดินตรงสามย่านอ่ะค่ะ
ยืนรอแว๊บเดียวรถไฟก็มา คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ สงสัยเป็นเพราะต้นทางแหง....
ขึ้นปุ๊บก็ได้นั่ง.....ก็ไม่ได้สนใจอะไรนั่งก็หันข้างคุยกะน้องเรื่องนู้นเรื่องนี้ในงานลอยกระทง
ทีนี้นึกออกมั้ยคะเวลาเราหันข้างคนที่คุยกะเราก็จะหันอีกข้างนึง ซึ่งเค้าจะเห็นอะไรที่อยู่ด้านหลังเรา ที่เราหันข้างหมดเลยอ่ะ
ซักสถานีศูนย์ประชุม คนก็แน่นๆมาก คงเริ่มทยอยกลับกันแล้วทีนี้น้องก็เหมือนเริ่มสังเกตเห็นอะไรผิดปกติบางอย่าง
เค้าก็หันไปคุยกะแฟนอีกข้างนึง ซักพักก็บอกเราว่า “สงสัยแกถูกแอบถ่ายรูปอ่ะ” เราก็มองตัวเองในกระจกอีกฝั่งนะว่าเอ เราไม่เรียบร้อยตรงไหนหรือเปล่า เพราะปกติค่อนข้างระวังตัวมากๆๆ แล้ววันนั้นใส่กระโปรงด้วยอ่ะ
แต่ว่าไม่เห็นโป๊ะนะ เพราะเรามีของเยอะมากๆเอามาวางไว้บนตักด้วย พิงขาไว้ก็มี
น้องเราก็จ้องที่ผู้ชายคนนั้น เอาว่าให้ชัวส์ว่ามันแอบถ่ายแน่ๆ....
แต่เราก็ไม่แน่ใจอ่ะนะ เพราะว่าเค้ายืนอยู่แล้วก็ใช้โทรศัพท์แบบพับอ่ะ
ทีนี้ก็แบบว่ากางออกแล้วก็หันมาทางที่พวกเรานั่งกันอยู่ แล้วก็กดอะไรก็ไม่กิ๊กๆ...
เราก็เลยคิดว่าเค้าเล่นเกมส์มั้ง...ก็ไม่สนใจ
ซักพัก...พอถึงสถานีพระรามเก้า รถว่างเค้าก็มานั่งฝั่งเดียวกะเรา....เราก็ใจชื้น
เพราะถ้าเค้าจะถ่ายรูปเรานั่งฝั่งตรงข้ามถ่ายได้ชัดกว่าตั้งเยอะ
เราก็เฉยๆนะ..คุยกะน้องต่อไป....ทีนี้แฟนน้องเราอ่ะ confirm กะเรา “พี่ยังถ่ายพี่อยู่เลยอ่ะ”
เราก็...เอ้ย...จริงดิ ก็เลยหันไปดู แบบว่าคราวนี้น่าเกลียดมากๆ....
คือเค้านั่งถัดเราไป 2 ที่นั่ง แล้วก็นั่งแบบครึ่งก้นหันมาทางเรา โดยที่มือถือก็ยังคงถืออยู่ท่าเดิม
เอ่อ...ถ้ามันเล่นเกมส์ก็คงไม่น่าจะต้องหันข้างอ่ะนะ
แล้วสถานนีหน้าเราลงไง ก็เลยแบบว่าให้แฟนน้องมายืนบังก่อนเราลุกมันจะได้ไม่สามารถถ่ายรูปเราได้
เราพยายามลุกช้าที่สุดเลยอ่ะ...ประตูเปิดค่อยลุก เดินออกไปเลย แล้วเราก็อดสงสัยไม่ได้นะ
เดินออกมาแล้วหันกลับมามองมันอีกที...มันถ่ายรูปจิงๆอ่ะ เยอะมากๆ แต่เรามองไม่ถนัดอ่ะนะ เพราะว่าเรามองจากข้างนอก
รู้แต่ว่ามันน่าจะเป็นรูปเรา...แบบว่าเพิ่งเริ่มรู้สึกตกใจนะ...ถ่ายไปทำไม (ความรู้สึกแอบช้า...เพราะว่าคิดว่าเออถ่ายไปเหอะ ทำไรก็ไม่ได้เนอะ)
แต่น้องเนี่ยดิ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ จะให้เราแจ้งความกับเจ้าหน้าที่สถานีให้ดักจับด้วยอ่ะ
น้องเราบอกว่า มันถ่ายเรา...เดี๋ยวมันก็ถ่ายคนอื่นอีก แล้วก็ไม่รู้มันเอารูปเราไปทำอะไร
"แกอ่ะไม่รู้สึกหรอก...แต่ถ้าวันนึง มีรูปแกอยู่บนแผง CD โป๊ะอ่ะ รวมมิตรภาพแอบถ่าย จะเสียใจ" เห็นภาพเลยอ่ะ

...เรานะแบบว่าเออก็จริงนะ
คือเราคิดแค่ว่าช่างมันอย่างมากก็แค่ถ่าย...แต่ไม่ได้คิดว่าเออถ้ามันเอาไปตัดต่อทำอะไรต่อมิอะไร...แบบที่เราคาดไม่ถึง เราเองจะเสียใจนะ...
ก็เป็นอุทาหรณ์ให้ตัวเองนะ ว่าให้ระวังตัวมากกว่านี้...ที่จริงเราว่าแอบถ่ายรูปเนี่ยมันละเมิดสิทธิส่วนบุคคลนะ

ก็เล่าให้เพื่อนฟังให้ระวังตัวด้วย...พวกโรตจิตนี่มีอยู่เกลื่อนกลาดจริงๆ

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 9 พฤศจิกายน 2549 11:12:43 น.

15 comments

Counter : 732 Pageviews.

ตาย ๆ ๆ ๆ ทำแบบนี้ ต้องจับมามัด แล้วเฆี่ยนตรงนั้นซะให้เข็ด

คนอะไร ไม่มีมารยาท ทำก้อทำไม่เนียน เอ๊ะ ยังงัย อิอิอิ ล้อเล่น ต้องระวัง ๆ กันนะครับเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ผู้ชายโรคจิตมันเยอะสมัยเนี้ย

โดย: cyberpear IP: 203.146.242.129 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:32:45 น.

Yeah I agree with you cyberpear.There're lots of phycho out there.Especially YOU!! hehe

โดย: KuK KuK IP: 203.146.242.129 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:37:37 น.

วิทยาการทำให้จิตใจคนต่ำลง เรานะกลั้วกลัว เวลานุ่งกระโปรงเดินขึ้นลงบันไดไม่กล้ายืนตรงริมๆอ่ะ ต้องยืนตรงกลางขั้นบันไดเลย ต้องจับกระโปรงตลอดคนโรคจิตมันเยอะ บางทีแต่งตัวดีๆแต่ใจมันยิ่งกว่า...ซะอีก

โดย: Lilly (supremeking

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:27:05 น.

อย่า ไปกลัวมันครับ ดูให้ แน่ใจ ว่า มัน ถ่าย เรา ...
แล้วโวยวาย เลย ... ถ้ามันถ่ายจริง มันผิดเต็มๆ ...
สามารถเอาเรื่องได้ มันจะได้ เข็ด ... หรือ รอลงพร้อมมันแล้วแจ้ง เจ้าหน้าที่ ก็ได้ ครับ ....

โดย: เห็นใจ IP: 124.121.150.210 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:09:02 น.

เห็นใจค่ะ ยังไงก็ระวังตัวเองด้วยนะค่ะ

โดย: oreocream

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:07:16 น.

ใช้คนเราสมันนี้น่ากัว โน๊ะ

จามาบอก ค่ะว่า เรื่อง สร้าง Blog ลองไป อ่าน ที่ Blog ของคุณ ป้ามด ค่ะ จะเข้าใจ

โดย: STAR ALONE

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:16:02 น.

เพื่อนคือกำลังใจ

คือดวงไฟส่องทางฝัน

เพราะเพื่อนไม่ใช่อะไรที่น้อยกว่านั้น

ฉันจึงรู้สึกผูกพัน ด้วยหัวใจ

BlogGang มิตรภาพไร้พรมแดน

สัญญาว่าจะกลับมาเยี่ยมอีกครับ

โดย: somnumberone

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:58:57 น.