Bloggang.com : weblog for you and your gang
วิตามินโซดา ที่มาของความซ่าที่มีประโยชน์
Group Blog
ทา โปะ โบ๊ะ แต่ง
อิ่มท้องกับเมนูอร่อย
ว่าด้วยเรื่องสัตว์
Review ^__^
On the trips
ขีดๆเขียนๆ ไปเรื่อยๆ
กะป้ำกะเป๋อ สะเหร่ออีกแล้ว
มาสำนึกรักบ้านเกิดกันเถอะ
พฤศจิกายน 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
15 พฤศจิกายน 2549
เล่าสู่กันฟัง...คนขี้โม้...กะดาราจำเป็น
All Blogs
Soda Come back............
ขบวนขันหมากมันเป็นอย่างนี้นี่เอง.....ว่าแต่งานนี้มีเฮนะเนี่ย.....
พา Cactus ที่บ้านมาอวดโฉมค่ะ...เห็นป๊ะป๋าเค้าว่าออกดอกปีละครั้ง
กลับมาแล้ว จากที่หายไปร่วม 3 อาทิตย์ รายงานตัวก่อน เพื่อนจะหายหมด
ทำไมมันถึงได้ ซวยซ้ำซวยซ้อน อย่างนี้เนี่ย....เฮ้อ...หรือวันนี้ไม่ใช่วันของเราจริงๆ
ขออนุญาต ลาป่วย 1 วันนะเจ้าคะ
เหตุเพราะ...อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
บำเบ็ญตนเป็นประโยชน์....ต่อสังคมเล็กๆ เพื่อหวังว่าซักวัน สังคมใหญ่ๆมันจะดีขึ้นบ้าง
++Before After นี่หรือคือตัวฉัน++
แบบว่าเอามาลงแล้ว blog แต่ลืม online ขออนุญาตเอารูปงานซ้อมรับปริญญามาอวดค่ะ
เล่าสู่กันฟัง...คนขี้โม้...กะดาราจำเป็น
ภัยสังคมกับโทรศัพท์ถ่ายรูปได้ เหตุเกิด ณ. รถไฟใต้ วันลอยกระทง
เล่าสู่กันฟัง...คนขี้โม้...กะดาราจำเป็น
เหตุเกิดเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี้เอง...ที่จริงต้องบอกว่าเป็นวันที่น่าเบื่อและควรจะเซ็งที่สุดในโลก
แต่ก็กลายเป็นเรื่องที่ทำให้เรายิ้มได้ และน่าจดจำได้...
กลับจากการทำงานที่แสนเหนื่อย ต้องขับรถข้ามโลกจากแถวพระรามเก้าไปทำงานที่บางแค
ขากลับก็ขึ้นทางด่วนพระราม 2 ไม่รู้เวรกรรมอะไร วันนี้ร้อนมากๆๆๆๆ
แถมรถติดสุดๆๆ บนทางด่วน แบบว่าจอดไม่ขยับเลยอ่ะอีกไม่ถึง 100 เมตรด่านจ่ายเงิน
ใช้เวลาเกือบ 1 ชม. อ่ะ แล้วสิ่งผิดปกติก็เกิดขึ้น
แอร์คั๊บ...อยู่ๆก็ไม่เย็น เราก็เอ่อ...เอาอีกแล้วหรอเนี่ย..(รถเก่าอ่ะ มีปัญหาเรื่องความร้อนบ่อยอยู่เหมือนกัน)
ที่จิงโทษรายเดียวก็ไม่ได้เราเองก็ไม่ดูหม้อน้ำเลยอ่ะ ขนาดมีคนเตือนให้เช็คดูวันเว้นวัน ก็เช็คมันอาทิตย์ละครั้ง...(ก็สมควรเนอะ)
เข้าเรื่องต่อ...ความร้อนเริ่มขึ้น...เอาละคั๊บท่านผู้ชม ดิฉันจะสร้างวีรกรรมอีกแล้ว.....
ปิดแอร์เลยค่ะ แล้วก็เปิดกระจก ร้อนมากๆข้างนอก ซักพักก็เห็นควันออกมาจากล่องหน้ารถเป่ากระจกเป็นไอ
ตายละหว่า ไม่พักซี้แหงแก๋ แน่นอนเรา ระหว่างนั้นรถก็ขยับมาถึงจุดจ่ายเงินจนได้
ก็เลยถามได้ความว่าบนทางด่วนมีอุบัติเหตุอ่ะ...ขวางทุกช่องทางรถก็เลยติดอย่างนี้อ่ะคั๊บ..งแต่นี่เคลียร์แล้ว...สบม
เราก็....เอ่อ รถท่าทางจะเสียอ่ะค่ะ ไปไม่ถึงจุดเกิดเหตุแน่นอนค่ะ เกรงว่าจะกลายเป็นจุดเกิดเหตุที่ 2 ด้วย ก็เลยตัดสินใจหักเข้าซ้าย ไปจอดที่พักทาง ซึ่งเป็นปั๊ทปตท แล้วก็มี 7 11 ด้วยนะ
พอจอดรถเสร็จ...สาวเจ้าก็สามารถมากค่ะ เปิดฝากระโปรงรถเอง มั่นใจสุดๆๆท่ามกลางสายตาหลายคู่จับจ้อง...(มันทำไรหว่า)
โอ้โห...แข่งกันเดือดใหญ่เลยค่ะท่านผู้ชม...หม้อน้ำเอย...ถังสำรองหม้อน้ำเอย....
ต้มไข่คงสุกกำลังกินแน่ๆจากรูปการณ์แล้ว ยังค่ะ ยังเก่งอยู่ เหมือนจำได้ลางๆว่าหม้น้ำเดือด ห้ามเปิดฝา หรือเอาน้ำลดเด็ดขาด อาจจะแตก และระเบิดใส่หน้าได้ หันซ้ายหันขวา ก็เลยเดินเข้า 7 11 ซะเลย ฆ่าเวลา...แต่แบบว่าโอ้ มายก๊อด ที่นี่ที่ไหนของกทมเนี่ยฉันจะหาช่างได้ไง...คิดๆๆๆ
ช่วงที่คิดๆเนี่ยแหละไม่ทันระวังตัว สังเกตุอีกทีเหมือนมีผู้ชายสะกดรอยตามอยู่ใน 7 อ่ะ
ไม่ว่าจะเดินไปช่องไหน เค้าทั้ง 2 คนก็จะไปอยู่อีกฝั่งของช่องเดียวกันนั้น แต่ว่าดูท่าทางไม่น่ามีพิษภัยอะไร
ท่าทางเหมือนเจอคนรู้จักแต่ไม่กล้าทักเพราะจำไม่ได้...อารมณ์ ประมาณนั้น
พอเรามากดน้ำที่ในสุดของร้าน ทันใดนั้น...สุภาพษุรุษทั้งสองท่านก็เดินเข้าหา
ดูเหมือนจะถกเถียงอะไรกันตลอดเวลา ในที่สุดก็ได้ยินแว่ว...
"มึงว่าใช่ป่ะ"
อีกคน"มึงก็ลองถามเค้าดูดิ"
คนแรก "แต่กูว่าใช่กูจำได้"
เราก็หันไปอารมณ์ แบบว่าคะว่าไงคะ ด้วยสายตานะ ไม่ได้พูดไร เค้าก็ไม่ยักพูดไรกะเรา
เหมือนแบบแอบตื่นเต้น พูดไม่ออก อะไรแบบนี้อ่ะ เราก็เอ...ยังไงนะ แอบเริ่มกลัวเล็กน้อย...เอหรือว่ามันเห็นรถเราเสีย
พอเราเดินมาที่เคชเชียร์จ่ายเงิน ผู้ชายคนแรกก็เดินตามมาอ่ะ แล้วก็มายืนอยู่ข้างๆเราด้วยนะ
อยู่ก็ยื่นกระดาษมา แล้วก็พูดแบบว่า
"เอ่อ...ขอลายเซ็นหน่อยคั๊บ"
เรา "ขอลายเซ็น" ทำหน้างง ระหว่างนั้นก็หยิบเงินมาจ่ายตังค์อย่างระมัดระวังกระเป๋าสุดฤทธิ์
ผู้ชายคนนั้น "คั๊บ...ผมจำคุณได้ คุณเป็นดารา" เราก็ยิ้มๆ แอบฮาในใจก็เลยถามเค้าไปว่า
"จำได้ว่าเป็นใครอ่ะคะ"
เค้า "ผมขอโทษจริงๆคั๊บ ผมจำชื่อคุณไม่ได้ แต่ผมจำคุณได้จิงๆนะ เพราะเพิ่งเห็นมาไม่นานนี้เอง"
เรา "หรอคะ" แล้วก็หยิบกระดาษมา "ให้เซ็นว่าไรอ่ะคะ"
เค้า "อะไรก็ได้คั๊บ ชื่ออย่างเดียวก็ได้" ตอนนั้นนะคิดในใจ ผู้ชายเนี่ยก็บ้าดาราเหมือนกันนะ
เราก็เลยเซ็นชื่อเราให้ แล้วก็ยื่นคืนเค้าไป 2 แผ่น เราก็ถามเค้าว่า "รู้ยังคะว่าเป็นใคร"
เค้าบอกว่า "จำไม่ได้คั๊บ แต่ขอบคุณมากนะคั๊บ" เราผู้สวมรอย "ไม่เป็นไรค่ะ"
เงยหน้ามาอีกทีคนใน 7 11 ก้มองยิ้มๆกันใหญ่ ไม่รู้ว่ายิ้มเพราะว่าเค้ารู้ว่าเราไม่ใช่
หรือยิ้มเพราะผู้ชาย 2 คนนี้น่ารักก็ไม่รู้...ทีนี้ก็เดินออกมาและ ดูรถอืมยังร้อนๆอยู่นิดหน่อย
เดี๋ยวโทรไปเม้าส์เรื่องฮาๆให้น้องสาวฟังดีกว่า....ระหว่างกำลังเม้าส์ หนุ่ม 2 คนเดิม ก็เดินมาหาเราอีกรอบ
"เอ่อ..โทษนะคั๊บ...ขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยคั๊บ" เอ้า...ไม่เลิก ตานี่
เรา"จำได้แล้วหรอคะ" เค้า "ยังคั๊บ...แต่ว่าชอบมานานแล้ว..ขอถ่ายรูปนะคั๊บ"
เราก็แบบว่าบ้าจี้ เอาก็เอาวะ ก็กดถ่ายกันอยู่ 2-3 รูปอ่ะค่ะ ก็เลิกลากันไป
กำลังจะลงไปที่รถเพื่อเติมน้ำ ก็มีเด็กมาจากไหนก็ไม่รู้ 2 คนวิ่งมาพร้อมกระดาษในมือ
ไม่นะ ไม่ เรานึกในใจ...."พี่คะๆ ช่วยเซ็นลายเซ็นให้นู๋หน่อยนะคะ" เฮ้อเราบาปกรรมแน่ๆ
"เอ่อน้องคะ... จำพี่ได้หรอคะ" น้องผู้หญิงอีกคนพยักหน้าใหญ่เลยอ่ะ แต่พอเราถามก็บอกอะไรก็ไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่อง
มองหาพ่อแม่เด็กดีกว่า อยู่ไหนหว่า...ในสุดก็เหลือบเห็น นั่งอยู่ในรถที่จอดไว้ข้างๆเรานั่นเอง
เหมือนเค้าจะเห็นว่าเรามองก็เปิดกระจกออกมายิ้มพยักหน้าพยักตากันใหญ่
เราก็เลยต้องเซ็นให้ ว่า "เรียนหนังสือเก่งๆนะ" กะ "ตั้งใจเรียนนะคะ"แล้วก็ลงชื่อเรา
พอเด็กได้ลายเซ็นเราไปแล้วก็วิ่งจู๊ดกลับรถไป แม่เค้าก็ตะโกนออกมาจากรถ "ขอบคุณนะคะ"
เราก็ได้แต่อมยิ้มกับเรื่องประหลาดๆที่เกิดขึ้นกะตัวเองในวันที่คิดว่าแสนเบื่อหน่าย
พอเติมน้ำหม้อน้ำเสร็จก็ขับรถกลับมาเรื่อยๆ ใจก็คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้กับตัว แล้วก็อดอมยิ้มกับตัวเองไม่ได้
กลับมาเล่าให้ที่บ้านฟัง พ่อบอกว่า อีกไม่กี่สัปดาห์หรอก ลูกก็จะเป็นดาราจริงๆ พ่อว่ามันต้องเป็นรายการ ล้อคุณเล่นอะไรแบบนี้แน่ๆ เลย เราก็เอ่อ...พ่อคะ...ลูกยังคิดไม่ถึงเลย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ทุกครั้งที่เกิดอะไรขึ้นกะเราไม่ว่าดีหรือร้าย มันขึ้นกะว่าเราจะเลือกมองมันที่มุมไหนมากกว่ากัน ถ้ามองมุมร้ายเราก็จะทุกข์ แต่ถ้าเราเลือกที่จะมองมุมเล็กๆที่ซ่อนอยู่...เราก็จะรู้ว่า โลกเนี่ยไม่ได้เลวร้ายเสมอไปนะ
Create Date : 15 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 26 กรกฎาคม 2551 15:24:08 น.
5 comments
Counter : 945 Pageviews.
Share
Tweet
อ่า ขอลายเซ็นด้วยคนคร้าบ
โดย: PutterZ (
ToppuT
) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:27:58 น.
มาดูคนโม้
โดย: โจ๋ (
red_fox_jo
) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:01:51 น.
ฮาๆๆน่ารักดีค่ะ
โดย:
แม่บ้านณ.โตเกียว
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:44:46 น.
อิอิ ตลกดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ
โดย: สาวน้อยผู้น่าหวาดกลัว IP: 210.86.135.13 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:01:38 น.
5555555
อ่านบรรทัดแรกๆ ลิเซิ่ลยังภาวนาเลยว่า อย่าเปิดหม้อน้ำๆๆๆๆ กลัวตัวเองไม่รู้อ่า..... เห็นรูปใส่แว่น ยิ้มได้สดใสม๊ากมาก
โดย: ลิเซิ่ล IP: 58.8.189.221 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:09:54 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
วิตามินโซดา
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
เห็นเพื่อนๆเขียนกัน ก็เลยขอลองมั่งละกัน เพราะเป็นคนชอบขีดๆเขียนๆเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แถมเพื่อนๆที่นี่น่ารักทุกคนเลย ก็เลยเอาซะหน่อย...
อยากจะเล่าเรื่องราวดีที่พบเจอมา แบ่งปันให้กันอ่ะค่ะ
ยังไงก็แวะทักทายกันบ้างนะคะ
หลังไมค์ถึงเราที่นี่เลยจ้า
Friends' blogs
STAR ALONE
cuccy
Jeban
MakeUpGuru83
Be_dazzling
ลิเซิ่ล
แม่บ้านณ.โตเกียว
> เอ้ < photo
ลิลลี่(ิ_ิ)
Phoebe Buffay
papos
ลูกแม่ดอกบัว
Pebbles
กึ่งยิงกึ่งผ่าน
ทาสบอย
sushiboy69
Geerorogunso
สะพานดาว
vamos_ferrero
วันวานที่ผ่านมา
soopara
redistuO
ปุ๊กกี้
แมวจอมกวน
นางน่อยน้อย
วิสกี้โซดา
เค้กหอม
monata
รำเพย
KnightWin
ป้ามด
โสดในซอย
Kurt Narris
กะว่าก๋า
พลายจันทร์
iawia
vodca
goodpeople
kanu_memphis
หอมกร
นักเคมี
iamorange
kayook
วิตามินโซดา
ฟ้าสีส้ม
Nagano
esprit_pawin
Webmaster - BlogGang
[Add วิตามินโซดา's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.