เมื่อก่อนม่อนเองก็อยากเป็นนักเปียโน มองดูนักเล่นเปียโนแล้วก็ทึ่ง อยากเป็นแบบเขาบ้าง
พอได้ลองดู ก็นึกได้ว่า เราเองไม่มีความสามารถด้านดนตรีเลย ฟังแยกโน้ตยังไม่ออกด้วยซ้ำ ที่สำคัญคือเวลาเล่นเราไม่ได้มีความสุขกับมันเลย
-
ถามว่าถ้าม่อนอยากเป็นนักเล่นเปียโนจริงๆทำได้ไหม? ถ้าอยากทำก็ทำได้ แต่ม่อนคิดว่า ทำไมเราต้องไปพยายามเป็นในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเรา
-
ม่อนคิดได้ว่า ตัวเองก็อยากเรียนภาษา อยากเก่งภาษา และก็ชอบเรียนด้วย เลยคิดว่าเอาเวลาที่จะไปฝืนเล่นเปียโน ไปเรียนภาษาดีกว่า เรามีความสุขกว่า และเป็นตัวของตัวเองมากกว่า
-
เราต้องรู้ว่าในบางช่วงเวลา เราอาจจะมองคนอื่นแล้วอยากเป็นแบบเขา
แต่ก็ต้องอย่าลืมตัวเราด้วยว่า เราเป็นอย่างไร ข้อดีของเรา อาจจะไม่เหมือนข้อดีของเขา ความถนัดของเราอาจจะไม่เหมือนของเขา
-
เราสามารถเป็นได้ทุกอย่าง แต่บางอย่างเราเป็นได้ดี ได้ง่าย และมีความสุขกับมันมากกว่า
-
ทำไมต้องไปพยายามเป็นเหมือนคนอื่น? ในเมื่อเราเป็นตัวของตัวเองได้ดีที่สุด
อ่านบทความเพิ่มเติมได้ที่
www.kru-mon.com
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
