|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ครั้งแรกกับการผ่าตัดริดสีดวง
จาก blog ที่ผมเคยเขียนไปก่อนหน้านั้น ว่าไปตรวจริดสีดวงมา ครั้งแรก...ที่โดนบุกรุกประตูหลัง ???
และแล้ว ก็ถึงวันที่ต้องไปผ่าจริงๆ.... มีเรื่องราวมาเล่ามากมายเลยครับ....
ไล่กันตั้งแต่บ่ายๆ ของวันอาทิตย์ที่ 26 ต.ค. 51 เดินทางไป รพ.พระมงกุฏ ที่ตึกฉุกเฉิน เพื่อยื่นใบส่งตัวเข้านอน
ที่จริงก่อนหน้านั้น ได้ทำการตรวจ นัดวันนอน นัดวันผ่าเรียบร้อยแล้ว ได้เตียงที่นอนแล้วด้วย แต่ก็ไม่ทราบว่าทำไมต้องไปที่ตึกฉุกเฉินอีก แล้วมันก็เป็นจุดแรกที่เกิดเรื่อง ..... เรื่องคือ... สิทธิต่างๆ ของเรา
ผมเป็นพนักงานบริษัท มีประกันสังคม (แต่ผมไม่เคยใช้เลย) แฟนผมเป็นรัฐวิสาหกิจการรถไฟแห่งประเทศไทย ซึ่งมีสวัดิการเรื่อง สามารถเบิกค่ารักษาพยาบาลให้กับสามี (คือผม) ได้...
ด้วยความเข้าใจของผม และแฟน และที่เดินเรื่องมาตั้งแต่ทำบัตร์ผู้ป่วยกับ รพ. คือ.... การรักษาครั้งนี้ ทั้งค่ารักษา ค่าผ่าตัด ค่าห้องพัก ทั้งหมด ขอใช้สิทธิการรถไฟ โดยทางการรถไฟ จะทำใบส่งตัวมาให้วันที่ผ่า นั่นคือ ผมจะไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆเลย สำหรับส่วนต่างที่เกิดขึ้น (การรถไฟ ให้ค่านอนพักคืนละ 600) จะจ่ายเงิดสด แล้วผมจะนำไปเบิกบริษัทอีกครั้งเอง...... นั้นคือทั้งหมดที่คิดไว้ และตกลงกับ รพ. ไว้ตั้งแต่ต้น
แต่ ณ.ตึกฉุกเฉิน เค้าไม่สามารถเดินเรื่องให้ผมได้ เหตุเพราะ ผมเป็นผู้ประกันตน ของประกันสังคม งง สิครับ อ้าว ก็ผมจะไม่ใช้นี่ ...... ทางฉุกเฉินพยายามจะบอกผมว่า ผมมีประกันสังคมกับ รพ.เปาโล ผมต้องไปเปาโลก่อน แล้วค่อยให้เค้าส่งตัวมาที่นี่
เอ่อสิ..... ผ่าริดสีดวง เปาโลคงไม่ส่งหรอก..... พูดยังไงๆ เค้าก็ไม่ยอม สุดท้ายโทรไปถามประกันสังคม ได้ความว่า ......
ประกันสังคมไม่ได้จำกัดสิทธิว่าเราจะใช้ หรือไม่ใช้อะไร .... แต่ รพ. ของรัฐ (พระมงกุฏ) มีกฏของเค้าไว้เองว่า ผู้ป่วย ต้อง "ใช้คำว่าต้อง นะครับ" ต้องใช้สิทธิแรกก่อนเสมอ (คือประกันสังคม) แล้วส่วนต่างที่เกินจากสิทธิแรก ถึงมาใช้สิทธิรองได้ (คือของการรถไฟ) ในกรณีของผม ผมไม่ยินยอมใช้สิทธิแรก (คือไม่ได้ใช้ประกันสังคม) เท่ากับว่า.... ผมก็จะไม่ได้สิทธิรองด้วย .... งง ไหม ครับ
บ่ายวันนั้น วุ่นวายมากๆ ผมเองก็ต้องเข้านอนแล้ว พรุ่งนี้จะผ่าแล้ว ยังมีปัญหาแบบนี้อีก ... สรุป สุดท้าย ผมขอเข้ารักษาแบบไม่ใช้สิทธิอะไรเลย จะขอจ่ายเงินสด ..... แล้วเดี๋ยวผมค่อยเอาใบเสร็จไปเบิกเอง (ก็ได้วะ)
และแล้ว ก็ได้เข้านอนที่ รพ. พระมงกุฏ ที่ตึกใหม่ ชั้น 13 ห้อง 13/1 เตียง 8 สมใจอยาก....
จบเรื่องความวุ่นวายเฉพาะวันส่งตัว ...... เย็นวันนั้น พยาบาลแจ้งว่า หมอให้มานอนพักเฉยๆ (วันอาทิตย์) ยังไม่มีใครมาตรวจ ผมก็ซนสิครับ เดินไปเดินมา ทั่วไปหมด ชุดผู้ป่วยก็ยังไม่เปลี่ยน (เปลี่ยนแล้ว เดี๋ยวเดินเล่นไม่ได้) สุดท้าย กลับขึ้นมาที่เตียง พยาบาลตามหากันให้วุ่น บอกว่าหมอมาหา แต่ผู้ป่วยหาย เหอะๆๆๆ
ครั้งสุดท้ายที่ผมนอน รพ. ก็คงซัก 20 กว่าปีมาแล้ว วันนี้ (อาทิตย์ ที่ 26) ก็จะเป็นวันแรก ในรอบ 20 กว่าปี ที่มานอน รพ. มันก็ต้องเหงาๆ กันบ้าง เป็นห้องรวมซะด้วย ผู้ป่วยรอบข้างมีแต่อาการสาหัสๆ
ข้างซ้ายของผม เป็นคุณปู่ มีแค่ครึ่งท่อนบน ใช้เครื่องช่วยหายใจตลอด ข้างขวาของผม เป็นใครไม่รู้ แต่ว่ามีเจาะท้องด้วย ตรงข้ามผม ก็ใครไม่รู้ แต่ก็เจาะท้องเช่นกัน ตรงข้ามทะแยงไปทางซ้าย ก็เบาหวาน ฝ่าเท้าหายไปครึ่งนึง ตรงข้ามทะแยงไปทางขวา ก็เจาะท้อง แล้วก็แก่มากๆ
หน้าห้องน้ำ มีผู้ป่วยติดเชื้อรุนแรงอีก 1 คน.....
คืนวันแรกที่นอน รพ. ผู้ป่วยรายแรกที่กลับบ้านเก่า ก็คือคนที่ติดเชื้อรุนแรง ก็เป็นครั้งแรกนะครับ ที่เห็นคนตาย ตั้งแต่ก่อนเค้าตาย จนวินาทีวุ่นวาย ที่พยาบาลพยายามช่วย จนเค้าจากไป และพยาบาลเตรียห้อง จนว่าง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
คืนแรกทั้งคือ ก็ผ่านไปด้วยความไม่ปกติ เพราะผมนอนไม่หลับเลย เสียเครื่องช่วยหายใจของเตียงข้างๆ เสียคุณปู่เตียงตรงข้ามทะแยงขวา แกละเมอเป็นคำด่าตลอดทั้งคือ (ด่าแรงมากๆ ดังมากด้วย) เอาเป็นว่า คืนแรกทั้งคืน นอนไม่หลับเลยครับ.....
เข้าสู้เช้าวันจันทร์ที่ 27 วันผ่า ....
พยาบาลมาหาผมแต่เช้า บอกว่า เช้สวันนี้ต้องสวน .... เพื่อล้างลำไส้ เหอะๆๆๆ วิธีการ ก็ไม่มีอะไรมากครับ
มีเหยือก ใส่น้ำสบู่มา 1 เหยือก สายยาง 1 เส้น ครีมหล่อลื่น 1 หลอด
แล้วก็เริ่มเอาครีบทาสายยาง แล้วเอาปลายอีกข้างเสียที่เหยือก แล้วเอาปลายข้างที่ทาครีม .... ทิ้มที่ก้นผม !!!!! (เป็นครั้งที่ 2 ที่โดนบุกรุกประตูหลัง)
พยาบาลแจ้งว่าถ้าอั้นไม่ไหว ให้บอก แต่สุดท้ายก็กรอกไปซะหมดเหยือก.... พยาบาลบอกอีกว่า ถ้ารู้สึกปวดเร็ว ให้อั้นไว้หน่อย แล้วค่อยไปถ่าย
สุดท้าย ผมนอนอั้นอยู่ประมาณเกือบ 3 นาที มีพยายามบาลมาถามว่า ปวดหรือยัง ผมก็บอกไปตรงๆ ซื่อๆ ว่า ปวดแล้วครับ แต่ยังสามารถอั้นได้
พยาบาลบอกว่า เอ้า... เค้าให้ไปถ่าย จะมาอั้นทำไม ไป๊ ไปถ่ายได้แล้ว .... หลังจากถ่ายออกมา ผมก็ไปเดินเล่นยามเช้าอีกหน่อย วิวชั้น 13 มันสวยจริงๆ แต่กลับมาที่เตียง ก็มีพยาบาลยืนรออยู่ 1 คน "ไปไหนมาคะ มานี่เลย มาให้น้ำเกลือ"
เวลาผ่านไป ผมนอนให้น้ำเกลืออยู่ที่เตียง ...... 9 โมงกว่าๆ ก็มีคนมาบอกว่า ไปผ่าได้แล้ว .......
วันนี้ผมโชคดีมากครับ ที่ห้องผ่าตัดของ รพ.พระมงกุฏเพิ่มย้ายชั้นมา วันนี้เป็นวันแรกที่เปิดห้องผ่าตัดใหม่ และผม !!! เป็นผู้ป่วยรายแรก ที่จะเข้าห้องผ่าตัดใหม่
เจ้าหน้าที่เข็ญเตียงก็บอกว่า วันนี้วันแรกเลยนะครับ ผมยังไม่เคยเข็ญไปห้องใหม่เลย
ผมก็บอกว่า ผมก็ผ่าครั้งแรกเหมือนกัน เหอะๆๆๆๆๆ ไปถึงมีคนมาถ่ายรูปด้วย แต่ดูบรรยากาศวุ่นวายๆน่าดู อะไรๆ ก็ยังไม่เข้าที แหมแต่ อ.หมอที่ผ่าตัด ยังต้องออกมาเข็ญผมเข้าห้องเองเลย เหอะๆๆๆ
เจ้าหน้าที่ในห้องผ่าตัดก็แซวว่าเราเป็นเจ้าแรก ผมเลยแซวกลับไปว่า แล้วระบบมันจะปกติไหมครับ ผ่าๆไป คงไม่ดับนะ เหอะๆๆ.....
เอ้า... มาว่าเรื่องผ่าตัดดีกว่า ผมใช้วิธีบล็อคหลังครับ ขอบอกว่าเจ็บมากๆ ทิ้มหลายทีมากๆ คงเป็นเพราะผมนอนท่าไม่ดีเท่าไร ทำให้คนเจาะ เจาะไม่ได้ซักที เล่นซะผมน้ำตาไหลเลย ... กว่าจะชาท่อนล่าง ผมโดนทิ้มไปซะเกือบ 7-8 ที (รวมยาชาด้วย)
ระหว่างผ่าตัด หนาวมากๆครับ คงเป็นเพราะน้ำเกลือ ที่เปิดให้ผมแบบเต็มที่ เพราะขนาดเจ้าหน้าที่เองยังบ่นๆว่าร้อน แบบว่าแอร์ยังไม่เข้าที่ ผ่าๆไป เดี๋ยวก็มีคนจากห้องอื่นมาขอไอ้โน่น ขอไอ้นี่ (วันแรกก็งี้แหละ)
ผ่าเสร็จก็ประมาณ 10 โมงกว่าๆ นอนพักฟื้นอีก 1 ชั่วโมง ออกมาจากแผนกผ่าตัดก็ 11 โมง....
ผ่าเสร็จออกมา รู้สึกยังไง เหอะๆๆๆๆๆ วันจันทร์ทั้งวัน ยังไม่รู้สึกครับ มันยังชาอยู่ แต่ปัญหาคือ ช่วงเย็นๆ เนื้องจากว่าท่อนล่างยังไม่หายชา แต่ผมรู้ตัวว่าปวดฉี่มากๆๆๆๆๆ แต่ไม่สามารถฉี่ได้ (เพราะตรงนั้นมันไม่รู้สึก) แต่ปวดตรงกระเพาะฯ จนหน้ามืด เหงื่อแตก ความดันตกฮวบๆ เล่นเอาพยาบาลวิ่งกันวุ่น ว่าผมเป็นอะไร โทรตามหมอกันใหญ่
สุดท้ายผมบอกว่า พี่ครับ ผมปวดฉี่มากๆ แต่ฉี่ไม่ได้ ช่วยสวนให้ผมหน่อย .......
เท่านั้นแหละครับ ความเจ็บปวดที่มากกว่าตอนผ่าตัดก็มาถึง มันเจ็บจริงๆนะ การ "สวนลำกล้อง" เนี้ย ... แต่เมื่อสวนไปปั๊ป ฉี่ไหลออกมาเกือบ 1 ลิตร อาการหน้ามืดเหงื่อแตกผมก็หาย... ความดันก็กลับสู่สภาพปกติ......
แล้ววันจันทร์ทั้งวัน จนเย็น จนเกือบๆ 2 ทุ่ม ผมก็ยังไม่สามารถฉี่เองได้ สุดท้ายจึงต้องขอให้พยาบาลกลับมาสวนใหม่อีกรอบ คราวนี้ สวนคาไว้เลย เหอะๆๆๆๆ สายยางมันใหญ่กว่าตอนสวนช่วงบ่ายอีก -*- แถมยาชาเริ่มหมดแล้ว เจ็บโคตรๆ เลยครับ.....
และก็เช่นเคย คืนวันจันทร์ ผมก็นอนไม่หลับอีก..... แต่คืนนี้ มีอะไรอีกแล้ว อยู่ดีๆ พยาบาลก็ขอให้คนที่อยู่ข้างขวาผม ไปนอนห้องอื่น แล้วประมาณตี 2 (ของวันใหม่ ... อังคาร) มีก็ผู้ป่วยรายใหม่เข้ามา มานอนข้างๆ ผม มาแบบวุ่นวายมากๆ หมอ + พยาบาลเพียบ ผมไม่รู้หรือกว่าเค้าเป็นอะไรมา รู้แต่ว่าอาการแย่มากๆ แล้วสุดท้าย เค้าก็จากไปช่วงเที่ยงๆ วันอังคาร .......
ส่วนสำหรับตัวผมเอง ก็เอาสายยางสวนลำกล้องออกช่วงเช้า เพื่อพยายามฉี่เองให้ได้ แล้วก็สำเร็จ ........
ส่วนการถ่ายหนก ทีแรกก็พยายามที่ รพ. แต่ไม่สำเร็จ มีแต่แผ่นๆอะไรไม่รู้ออกมา หมอบอกว่า มันเป็นแผ่นเจลห้ามเลือด หลุดออกมาก็ไม่เป็นไร
แล้วเย็นๆวันอังคาร ผมก็กลับบ้าน .....
แล้วประสบการ์ณการผ่าตัด นอน รพ. ของผม ก็จบเพียงเท่านี้.....
ก็ไม่มีอะไรมากครับ มาเล่าสู่กันฟัง ... ไปละครับ ไปนอนต่อ.....
Create Date : 30 ตุลาคม 2551 |
|
30 comments |
Last Update : 30 ตุลาคม 2551 11:01:06 น. |
Counter : 30219 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: * ยูกะ * (YUCCA ) 30 ตุลาคม 2551 11:53:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ITTIWAT99 IP: 58.64.52.48 5 พฤศจิกายน 2551 17:20:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: ริซซี่ IP: 58.8.92.64 11 พฤษภาคม 2552 20:16:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Athlons 16 ตุลาคม 2552 17:17:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bellclicksa@hotmail.com IP: 124.121.142.203 13 เมษายน 2553 21:43:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมอเอกลักษณ์สหคลินิก IP: 61.90.96.129 12 กันยายน 2553 12:39:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนต่างจังหวัด IP: unknown, 58.8.134.113 20 กุมภาพันธ์ 2554 20:27:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณยาย IP: 125.26.189.234 25 มิถุนายน 2554 22:07:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยายแว่น IP: 125.24.207.66 31 สิงหาคม 2554 13:59:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: stardust IP: 180.180.91.80 17 กันยายน 2554 0:08:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจน IP: 27.130.100.56 10 พฤศจิกายน 2554 12:14:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: นที IP: 116.15.203.191, 220.255.2.41 25 กุมภาพันธ์ 2555 0:52:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: JJ IP: 110.77.178.233 30 พฤษภาคม 2555 16:31:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป IP: 124.120.144.104 6 มิถุนายน 2555 20:24:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: กีวี่ IP: 122.61.94.171 12 กรกฎาคม 2555 11:26:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: พิกเลต IP: 223.27.192.186 23 กรกฎาคม 2555 14:22:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: กีวี่ IP: 122.61.94.171 23 สิงหาคม 2555 15:44:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมอ. IP: 58.11.27.36 9 กันยายน 2555 19:47:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: Noname IP: 115.67.69.120 29 กันยายน 2555 22:09:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: gijone IP: 223.207.9.147 2 พฤศจิกายน 2555 14:55:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: nb IP: 115.87.117.157 15 มิถุนายน 2556 11:42:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: บัวตอง IP: 27.55.216.237 24 สิงหาคม 2557 11:02:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: Pook luuk IP: 171.100.111.20 15 สิงหาคม 2558 20:06:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: บุญณิศา IP: 124.120.54.218 26 ธันวาคม 2558 13:33:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: วีระพันธ์ IP: 171.98.184.14 13 เมษายน 2559 15:49:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: วีระพันธ์ IP: 171.98.184.14 13 เมษายน 2559 15:51:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: Net IP: 184.22.210.160 7 พฤศจิกายน 2560 0:25:15 น. |
|
|
|
| |
|
|
อยู่ห้องรวมเพื่อนหายคนเเต่ละคนต่างๆกัน ไม่เหงา เเถมไม่กลัว" ผี " ด้วย
เล่าอะไรข้ามตอนค่ะ เช่นฉีดยาชาที่ไหน? ตรงเเขน? ตัดยังไง ต้องอ้าหรือเปล่า? นึกภาพไม่ออกเพราะไม่เคยเป็น
เเต่เคยให้เอากล้องส่องเข้าไป " หลายครั้ง " ทีเดียว..ไม่ใช่เจ็บอย่างเดียว ..อายด้วย
เเก้หมดเเล้วใส่กางเกงที่เจาะเป็นวงกลมใหญ่กว่าฝ่ามือตรงก้น ..ลมโกรกสบัดเลย
คิดเเล้วยังเเค้นอยู่
หวังว่าคงอาการดีขึ้นนะคะ ..เอาใจช่วย คุณภรรยาห่วงมากๆเลยค่ะ